บทที่ ๙ สาสน์พยากรณ์
ช่วงนี้มีข่าวลือหนาหูไปทั่วเมืองเซาท์เทิร์นไชร์เกี่ยวกับเด็กหนุ่มปริศนา ท่าทางซอมซ่อเนื้อตัวมอมแมม คอยเล่านิทานเรื่องโลกอสุราแก่นักเดินทางหน้าใหม่
โดยผู้ที่พบเจอบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ในตอนที่ตนกำลังหลงทางอยู่นั้น มีเสียงกระซิบของเด็กหนุ่มขึ้นมาว่า
" นี้ๆ นายคนนั้น เคยได้ยินนิทานของโลกใบนี้บ้างหรือปล่าว "
เมื่อสิ้นสุดเสียง จะเห็นเด็กหนุ่มเดินออกมาจากเงามืด ทุกคนที่พบเจอเหมือนต้องมนต์สะกดให้รับฟัง เรื่องการสร้างของโลก ผู้ให้กำเนิดเผ่าต่างๆ จวบจนการต่อสู้ครั้งใหญ่
ของมหาเทวีลูซิสและอาทรัม อันเนื่องมาจากกฎของลูซิสที่จะเพิกเฉยการกระทำของมนุษย์ต่อโลกใบนี้ แต่ลูซิสยังคงแหกกฎเรื่อยมา ทำให้อาทรัมไม่พอใจ จนกระทั่งลูซิสมีชัย จึงแบ่งอาทรัมออกเป็น 7 ส่วน เมื่อจบประโยคนี้นักเดินทางสังเกตเห็นเด็กหนุ่มเริ่มมีสีหน้าขุ่นเคือง น้ำเสียงไม่พอใจ หยุดการเล่าเรื่องแล้วเดินจากไปพร้อมรอยยิ้ม และพูดขึ้นว่า
" ในยามที่ราชันย์คืนชีพ หอคอยทมิฬจะเปลี่ยนขาวเป็นดำ รัตติกาลสีแดงฉานจะย้อมทางเหนือ..อ...ออ "
เหมือนสายลมแห่งเซาท์เทิร์นไชร์ไม่เป็นใจพัดเอาประโยคสุดท้ายลอยหายไป เมื่อนักเดินทางถามเด็กหนุ่มว่า
" เด็กน้อยเจ้ามีชื่อหรือไม่ " เด็กหนุ่มจะยิ้มและกระซิบเบาๆกลับไปว่า " ครั้งหนึ่งข้าเคยถูกเรียกว่า อาทรัม "
นักเดินทางทุกคนล้วนหยุดนิ่ง เปลือกตาก็ค่อยๆปิดลงจนสนิท และพบว่าตัวเองตื่นมาให้ตึกอคาเดมี่แล้ว.....
