-38-
ทุกวันๆที่ "ซาอิคาวะ ยูคิ" ทํางานทุกๆวันโดยไม่ได้พัก การที่ได้นอนตี 3 ตื่น 6 โมงมันทรมานสุดๆจนตอนนี้ไม่สามารถลุกไปไหนได้เลย.....
ความรู้สึกปวดหัวที่แล่นเข้ามาเป็นริ้วๆทําให้ร่างบางกุมขมับอย่างทรมานอยากจะลุกไปกินข้าวกินยาก็ทําไม่ได้เปรียบเสมือนเหมือนร่างกายได้กลายเป็นหินไปแล้ว
ใบหน้าหวานที่แดงระเรื่อและเหงื่อหยดเล็กๆที่เกาะอยู่ตามใบหน้าสามารถบ่งบอกถึงอุณภูมิในร่างกายได้เป็นอย่างดี
'ทรมาน' ภายในหัวร่างบางคงคิดได้แต่คําๆนี้แน่ๆ ก่อนที่ซักพักจะมีคนป่าเถื่อนถือวิสาสะเปิดประตูห้องเข้ามาดัง
'โครม !!' ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเขาก็คือ 'คาออสโร โรวาโน่' นั่นเอง
การที่เขาเปิดประตูเสียงดังๆเหมือนกับว่าจะกวนคนร่างเล็กที่ปกติจะนั่งทํางานเอกสารปึกใหญ่ๆอยู่บนโต๊ะ แต่วันนี้....ไม่ใช่ ทั้งๆที่ปกติจะต้องมีเสียงใสๆบนมาประมาณว่า 'คนไร้มารยาท' อะไรอย่างนั้น
ร่างสูงทําสีหน้างุนงงก่อนจะเดินไปที่เตียงแล้วพูดว่า
"เฮ้ วันนี้ยังมีงานเอกสารอยู่เยอะแยะเลยนี่ อู้มานอนเหรอไง ?" ก่อนที่จะดึงผ้าห่มขึ้นจากร่างเล็กขึ้นแต่เขาก็ต้องผงะเล็กน้อยเมื่อได้เห็นคนที่อยู่ใต้ผ้าห่ม
ในหน้าหวานขาวขึ้นสีแดงระเรื่อ เสื้อผ้าที่ใส่อยู่หลุดลุ่ยเล็กน้อยเผยให้เห็นผิวสีขาวเรียบเนียนน่าสัมผัส ริมฝีปากเรียวบางสีชมพูเผยอขึ้นเล็กน้อยราวกับจะเชิญชวน ความรู้สึกนี่มัน....
'น่ากดสุดๆ !!'ร่างสูงรีบส่ายหัวไล่ความคิดอันหื่นกามออกไป ไม่ได้นะ !! นี่มันผู้ชาย !!! แต่ว่าถ้าเคยจูบกันมาแล้วก็ไม่ต้องห่วงนี่..... แต่ถ้าจะให้กดคนที่ไม่สบายคงจะดูโหดร้ายไปหน่อย
ทางที่ดีต้องรีบให้กินยาก่อนดีกว่า
แล้วค่อยกด ร่างสูงจึงยื่นมือไปแตะหน้าผากร่างบางแต่ก็ต้องชักมือกลับทันทีเพราะว่ามันร้อนมากพอที่จะต้มนํ้าได้ (เว่อร์)
"นี่นายกินยาบ้างหรือยังเนี่ย..." ร่างสูงบ่นพึมพําเบาๆก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบยา แต่กลับโดนข้อมือบางของร่างเล็กดึงชายเสื้อเอาไว้ ละเมองั้นเหรอ......?
"อือ...~"ร่างบางครางเบาๆในลําคอ แต่กลับสามารถทําให้ร่างสูงเตลิดเปิดเปิงได้ง่ายๆ เขารีบส่ายหัวแรงๆอีกทีเพื่อไล่ความคิดบ้าๆ เราต้องมีเหตุผลพอ !! แต่เมื่อเขาหันหน้าไปมองร่างบางอีกที
'ความมีเหตุผล' ก็ได้ลอยไปสายลมที่พัดผ่านซะเสียแล้ว
"นายยั่วฉันเองนะ"เขากล่าวก่อนที่จะขึ้นคร่อมร่างร่างบาง และประกบริมฝีปากเข้าด้วยกัน ลิ้นร้อนคว้านหาความหวานจากปากร่างบางอย่างเร่าร้อน ร่างบางครางในลําคอเบาๆแต่กลับไม่รู้สึกตัว(หลับลึก)
ร่างสูงลากลิ้นร้อนลงมาที่ลําคอก่อนที่จะประทับตราสีกุหลาบที่ลําคอขาวราวกับจะบอกว่า 'มีเจ้าของแล้ว'
"อื้อ~~...อ๊ะ !" ร่างบางที่เริ่มจะได้สติจากการกระทําอันเร่าร้อนเริ่มใช้มือดันหัวของร่างสูงที่ยังซุกไซร้คออยู่ออกไป แต่กลับไม่มีแรงต่อต้านเสียนี่
"อือ...ออกไป"ร่างบางทั้งไล่ทั้งทุบตีแต่ร่างสูงกลับไม่สะทกสะท้าน แถมยังทําท่าเหมือนไม่ได้ยินด้วยซํ้า ร่างบางที่เริ่มมีนํ้าตาใสๆมาคลอดวงตาคู่สวยเนื่องจากการโดนกระทําอุกอาจปลุกปลํ้า !
ร่างสูงเมื่อเห็นดังนั้นจึงหยุดชะงักทันที ก่อนที่จะเอ่ยคําๆนึงที่ไม่น่าจะออกมาจากปากคนๆนี้ขณะนี้ว่า
"ขอโทษนะ...."
"..."
"นายคงจะไม่สบายฉันจะ..." ก่อนที่ร่างสูงจะพูดจบกลับมีเสียงนึงขัดขึ้นมาซะก่อน..
"ออกไปเลยนะ !...ฮึก..." ร่างบางตะหวาดเสียงดังด้วยนํ้าเสียงสั่นเครือ ร่างสูงได้ยินดังนั้นจึงเดินออกจากห้องไป
"การที่รักคนที่ไม่ได้รักเรา มันก็เจ็บเหมือนกันนะ....."
____________________________________________________________________________
ตัดจบ *[]* วันนี้ลองเปลี่ยนการบรรยายดู ทําไมมันเน่า !!! T[]T
