-21-
หลังจากเลิกเรียนแล้ว ฉันที่เก็บหนังสือจำนวนมากมายเข้ากระเป๋าอยู่จึงทำให้ช้าเล็กน้อย โดยนาริยังรออยู่ข้างๆฉันเสมอ
"เสร็จแล้ว ไปกัน"ฉันหันไปยิ้มให้นาริ เธอยิ้มตอบก่อนจะพยักหน้า ไม่ทันที่เราจะก้าวออกไปจากห้อง เสียงฮือฮาก็ดังขึ้น
'อุ๊ย..ใครน่ะแก..หล่อจัง'
'มายืนรอใครน่ะ..'
'ฉันเข้าไปทักดีไหมอ่ะ..'
'บ้าหรอ..แต่ก็น่าสนนะ..อ๊ายย..เมื่อเขาหันมามองทางฉันด้วยแหละแก!'
'แกสิบ้า..เขาหันไปมองรอบๆห้องต่างหากย่ะ'"อ้าว ! อยู่นี่เองพี่หาตั้งนาน !!"ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้อง ทำให้เสียงฮือฮานั้นเงียบลงเมื่อเขาเดินมาทางฉันแล้วจับมือไว้ ก่อนเสียงซุบซิบจะดังขึ้นแทน
''เอ๊ะ..คนรู้จักกับโลวาน่าหรอ ?'
'ผู้ชายเนี่ยนะ!..แหม..ตอนแรกเห็นยัยนั่นคิดว่าจะติ๋มๆซะอีก'
'แต่สองคนนั้นหน้าตาเหมือนกันเลยนี่นา..พี่น้องกันล่ะมั้ง ?'
'นั่นสิ..แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าเขาไม่ใช่แฟนโลวาน่าจริงๆฉันจอง!'
'ของฉันย่ะ!'"ไป.. กลับหอ"ว่าแล้วพี่ชายก็ต้องกระชากแขนของฉันอย่างแรงแล้วพาวิ่งอย่างรวดเร็วจนตัวฉันแทบปลิว
"ดะ..เดี๋ยว! หยุดก่อน!"
ไม่ว่าอะไรก็ไม่ฟังทั้งนั้น..หัวดื้อจริงๆเลย !
สุดท้ายแล้วก็มาถึงห้องทำเอาฉันหอบอย่างแรง ในที่สุดพี่ก็ปล่อยมือ เมื่อหายเหนื่อยฉันเงยหน้าขึ้นไปทันที ไม่ต้องเดาก็รู้ได้เลยว่าหน้าตาของฉันตอนนี้คงขึงขังน่าดู
"ทำบ้าอะไรเนี่ย !! ให้ฉันทิ้งเพื่อนไว้คนเดียวงั้นหรอฮะ !!"
"น่า เดี๋ยวเพื่อนเธอก็เดินกลับได้เองหรอก"
"พี่ไม่เข้าใจหรอกว่าคราวก่อนมันเกิดอะไรขึ้น!"
"ตอนไหน ตอนที่เธอไปมีเรื่องกับคนอื่นน่ะหรอ !"
"อึก!"คำพูดนั้นเสียดสีแทงใจฉันอย่างมาก ทำเอาฉันเลือดขึ้นหน้ามากกว่าเก่า ผลักอกพี่แรงจนเผลอเซนั่งลงบนเตียง
"พี่ไม่รู้หรอกว่าฉันไปมีเรื่องกับใคร !!"
"แล้วใครเล่า !!"
"ไอ่รุ่นพี่บ้ากามพวกนั้นน่ะนะ..ไอ่พวกบ้าพวกนั้นน่ะ..พี่ไม่เข้าใจหรอกว่าความรู้สึกตอนที่ต่อสู้กับมันฉันกลัวแค่ไหน.."ฉันค่อยๆอ่อนแรงลงทันทีจนรู้สึกหายใจไม่ออก ใบหน้าและดวงตาร้อนผ่าวจนสัมผัสได้ถึงความเปียกจากน้ำที่ค่อยๆไหลเอ่อ
ตอนนั้นน่ะ..ฉันกลัวจริงๆนะ..ก็ปกติเวลาถูกทำร้ายหรือรังแกฉันจะมีพี่อยู่ข้างๆตลอดเลยนี่นา..แล้วนั่นมันครั้งที่สองของฉันด้วยที่ต่อสู้เพียงลำพัง แต่ยังดีที่มีนาริอีกคนด้วย
สองมือของพี่ค่อยๆเอื้อมมาโอบตัวฉันไว้ เมื่อหลุดจากภวังค์ต้องห้าม ฉันรีบเอามือไปปาดน้ำตาทันที ก่อนจะพยามดันตัวออกมา
"พี่..ปล่อย"
"ไม่"
"ฉันบอกให้ปล่อยไง!"
"ต่อไปนี่พี่จะดูแลเธออย่างใกล้ชิด เพราะถ้าไอ่พวกนั้นเข้ามาใกล้เธอมีหวังไปนั่งร้องไห้แงๆที่ไหนอีก"
"ฉันไม่ใช่เด็ก!! แล้วเลิกดูแลฉันอย่างใกล้ชิดซะที! ฉันต้องการเวลาส่วนตัว!"ประโยคหลังฉันเผลอกัดฟันพูดเข้าซะได้ ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองพี่ที่ก้มลงมามองฉัน เราเงียบไปพักหนึ่งจนฉันรู้สึกได้ว่าใบหน้าตัวเองกำลังร้อนผ่าวได้ที่
"พี่เป็นห่วงเธอ..ไม่งั้นไม่ทำแบบนี้หรอก"
ฉันเม้มปากสนิท ก่อนจะค่อยๆตัดสินใจพูดอีกที แต่ไม่รู้ทำไมคราวนี้เสียงของฉันถึงได้สั่นเครือเหลือเกิน
"พี่จำเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนวันนั้นได้ไหม..?"
พี่มองหน้าฉันก่อนจะเงียบไปพักหนึ่งทำเอาใจฉันเริ่มสั่น ใบหน้าเริ่มซีดลงถนัดตา
คำพูดต่อไปนี้ทำเอาฉันแทบจะเป็นลมจับเสียให้ได้
"จำได้สิ"
"ละ..แล้ว.."
ไม่รู้จริงๆว่าคำพูดที่ก่อนหน้านี้คิดเอาไว้แล้วว่าจะต้องพูดทำไมพอถึงเวลาตอนนี้กลับลืมเอาเสียดื้อๆ
"แล้ว..?"พี่ลากเสียงยาวก่อนจะยิ้มแล้วมองหน้าฉันไม่เลิกทำเอาฉันคิดว่ามันควรจะหยุดตั้งแต่ตอนนี้
หากแต่ว่าสติไม่กระเจิงไปหมดเสียก่อนนะ..
"พี่อยากทำแบบนั้นอีกครั้งไหม ?.."
"โลวาน่า.."เสียงหนึ่งดังขึ้นพร้อมมือที่เขย่าตัวฉัน จนฉันสะดุ้งตื่นจากภวังค์ แล้วหันหน้าไปมองนาริที่กำลังจ้องฉันอย่างเป็นห่วง
"เป็นอะไร ? เหม่อทำไมหรอ อาจารย์กำลังสอนอยู่นะ ?.."เมื่อนาริพูดจบ ฉันค่อยๆเลื่อนสายตาไปทางอาจารย์ที่กำลังมองหน้าฉันอยู่ ทำเอากลืนน้ำลายอึกใหญ่แล้วหัวเราะจางๆแก้ความเขินอาย
ถ้าจะถามว่าเหม่อเรื่องอะไรก็เหม่อเรื่องเมื่อคืนน่ะสิ..
"พี่อยากทำแบบนั้นอีกครั้งไหม ?.."
"โลวาน่า.."พี่เบิกตากว้างก่อนจะจ้องมองมาที่ฉัน
"เธอ..ตัดสินใจดีแล้วหรอ"
"แล้วพี่คิดว่าไงล่ะ.."เมื่อพูดคำนั้นจบ ดวงตาของพี่ก็หรี่ลงก่อนจะค่อยๆผลักฉันออกจนฉันมองอย่างงุนงง
"พี่..?"
"ขอโทษนะ แต่มันเป็นไปไม่ได้หรอก"ทันทีที่อาจารย์สอนจบและเดินออกไปก็ถึงเวลาพักเที่ยง ผู้หญิงนับสิบกรูกันเข้ามาหาฉันเป็นวง
"โลวาน่า..นี่ๆ ผู้ชายคนที่มารับเธอเมื่อวานน่ะ..ใครหรอ ?"ผู้หญิงผมสีน้ำตาลดัดลอนหน้าตาบ๊องแบ๊วด้วยการใส่บิ๊กส์อายกลมโตเริ่มเปิดประเด็น ฉันกวาดสายตามองทุกคนก่อนจะยิ้มจางๆให้
"พี่ชายน่ะ.."
"ละ..แล้วเขามีแฟนหรือยังล่ะ !?"เมื่อได้รับคำตอบ ผู้หญิงผมหน้าม้าสีดำตรงก็รีบรี่เข้ามาถามคำถามทันที ฉันจ้องหน้าเธอด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก แต่ใครจะรู้ว่าภายในฉันโกรธเคืองมากแค่ไหน
'หล่อนจะมาจีบพี่น่ะสิ..นังหน้าด้าน..เป็นผู้หญิงแท้ๆเชียว'
ฉันก่นด่าในใจ ก่อนจะปั้นหน้ายิ้มตอบ
"ยังไม่มี แต่ฉันขอตัวไปกินข้าวก่อนนะ"ว่าแล้วฉันก็ฉุดมือนาริให้ออกจากห้องทันที
