"เศรษฐกิจที่นี่ดีจริง"เฟริน่าบอกก่อนจะหันไปรอบๆ "ของขายเพียบแหน่ะ"

"เธออยากกินไหมละ"กุเกิ้ลถาม แต่เธอกลับส่ายหน้า

"ยังไม่หิวน่ะ"

"แต่ชั้นหิวนะ^^"เอลิซ่ารีบยกมือทันที จนกุเกิ้ลและทุกคนแอบหัวเราะกับความน่ารักของเธอ

"อ้าว..หัวเราะกันทำไมอะ เค้าทำอะไรผิดรึเปล่า"เธอหันไปมองอย่างงงๆ

"ไม่หรอกๆ จะกินอะไรล่ะ"กุเกิ้ลถาม ทั้งคู่เดินไปซื้อของจนทุกคนต้องซื้อด้วยเผื่อหมดแรงในการเดินทาง

เวลาต่อมา

"ออกจากเซาท์เทิร์นฟอร์ทแล้วสินะ"เลิฟโลว์พึมพำ

"อืมมม..."วาเนซซี่ครางเล็กน้อย

"แบะ..แบะ..~"แกะของแพรรี่ร้อง

"ว่าไงเจ้าตัวเล็ก...เอ้อ..ชั้นยังไม่ได้ตั้งชื่อให้มันเลย..เอาชื่ออะไรดีนะ.."เธอทำท่านึก

"ลูซิส"จู่ๆเลียสก็โพล่งขึ้นมาจนทุกคนหันไปมอง

"อะไรนะ! จะให้แกะชื่อลูซิส!?"เฟริน่าถามอย่างตกใจ

"เจ้าตัวนี้.."เธอเดินมาลูบหัวมันเบาๆ "น่ารัก..สง่างาม..และแข็งแกร่งเหมือนลูซิส.."

"โอเค ลูซิสก็ลูซิส.."แพรรี่ยิ้ม ดูเหมือนว่าแกะน้อยจะภูมิใจกับชื่อ มันค่อยๆเอื้อมตัวไปเลียที่หน้าเลียสเบาๆ

"ฟื้นฟู ฟื้นฟู!"เสียงดังจากเบื้องหน้าจนทุกคนหันไปมอง

"ขอบคุณค่ะ"เสียงไฟเตอร์สาวผมยาวสยายถึงเอวสีชมพูบอกก่อนจะเดินไปตีเม่นใกล้ๆ พระหนุ่มยิ้มให้ก่อนจะหันหน้ามาให้นักเดินทาง

วิ๊ง..วิ๊งง..

แสงของไม้เท้าส่องสว่าง สายตาทุกคนจรดไปที่มันทันที เลียสยื่นให้เขาเบาๆ

"นี่ค่ะ.."

"ครับ.."เขาพยักหน้าอย่างงุนงงแต่ก็รับมาจนเนราซิสอธิบายให้ฟัง

"เวียส..เป็นอะไรน่ะ.."โอมหันไปหาเวียสที่หน้าซีดเป็นไก่ต้ม

"เลิฟโลว์ด้วย.."วาเนซซี่บอก

"ไม่..ไม่เป็นไร..ชั้น..ชั้นปวดขานิดหน่อยน่ะ"เวียสบอก

"ชั้นหิวน่ะ..ขอกินละกัน"เลิฟโลว์พูดก่อนจะหยิบขนมปังขึ้นมากินแล้วทำสีหน้าผะอืดผะอมเหมือนเธอไม่ได้หิวเลยแม้แต่น้อย

"ไม่หิวก็ไม่ต้องกินก็ได้นะคะ.."เลียสยิ้มให้ เลิฟโลว์จึงยิ้มกลับ

"จ้ะ..ที่จริงก็ปวดขาน่ะ"เธอเว้นจังหวะการพูด"เดินมาทั้งวันแล้ว จวน 4 โมง ขาแข็งหมดแล้วละ"

"งั้นเราตั้งแคมป์ตรงนี้เลยเอาไหม"เอลิซ่าพูด

"เอาสิ..เอ้อ..ว่าแต่นายชื่ออะไร"แพรรี่หันไปถามพระหนุ่ม

"อุ...อุลคิโอร่า..อุลคิโอร่า ชิฟเฟอร์ ครับ"เขายิ้มให้

"ทำไมพูดติดๆขัดๆอ่ะ"เลียสขมวดคิ้ว

"ก็..ก็ดีใจนี่ครับที่..ได้เป็น"เขายิ้มกว้างทันที จนทุกคนหัวเราะ

มีใครบ้างละที่ไม่ดีใจบ้าง!?

"งั้น วาเนซซี่ เลิฟโลว์กับเนราซิสช่วยกันจัดเต้นท์เหมือนเดิมละกัน อ้อ นายด้วย อุลคิโอร่า ช่วยพวกเขาด้วยนะ เดี๋ยวพวกชั้นจะไปหาอาหารเอง

เลียสกับโอมไปตักน้ำละกัน ส่วนชั้น แพรรี่ กุเกิ้ล เอลิซ่า และเวียสจะไปหาอาหาร"เฟริน่าส่งถังน้ำให้เลียสและโอม พวกเขาจึงเดินไปที่บึงน้ำอีก

"อ่ะ เบ็ดตกปลา"เธอยื่นไปให้ก่อนจะโบกมือเบาๆให้เวียสแสดงว่าไปตกปลาได้แล้ว

"เอาล่ะ พวกเราไปจับวุ้นมากินกับไซครอปเป็นฟืนไว้สำหรับไฟกันเถอะ"ทุกคนเดินจากไปปล่อยให้เวียสกระฟัดกระเฟียดเหมือนเดิม

ตกเย็น

"อ่ะ ฟืนสำหรับวันนี้ หวังว่าจะพอนะ"กุเกิ้ลหอบฟืนกองใหญ่มาแล้วปล่อยลงพร้อมเอาไม้จากปากของกบเขา

"เหนื่อยชะมัดยาดเลย ไปอาบน้ำดีกว่า"แพรรี่พูดก่อนจะวางเศษวุ้นลง

"เดี๋ยวๆ"เนรานิสเรียกแพรรี่ เธอค่อยๆหันมา

"มีอะไรหรอ"

"เจ้าวุ้นเมเปิทำอะไรได้บ้าง"

"อ้อ..เอาไปต้มซุปกิน คั้นน้ำจากตัวมันมาแล้วเอาเศษมันให้พอหวานไปทำ"

"เฮ้ออ..เสร็จซะที"เวียสเดินมาแล้วปาดเหงื่อ

"อ่ะ นี่ปลา"เฟริน่ารีบชะโงกหน้ามาดูทันที

"4 ตัว!!!!"

"นี่เธอ! พวกเรามีตั้ง 11 คนจะให้กินปลา 4 ตัวเนี่ยนะ! ปลาในน้ำมันก็ออกจะเยอะ!"เฟริน่าเริ่มหาเรื่องเวียส

"ชั้นไปตกคนเดียวมันก็บุญโขแล้ว!"เวียสตอกกลับบ้าง

"เฮอะ! เมื่อวานตั้ง 6 ตัววันนี้แค่ 4 พรุ่งนี้ไม่ 2 เลยหรอกเหรอ...ฉันไปอาบน้ำดีกว่า..อ้อ! เวียส ฝากเธอทอดปลาแล้วก็ทำอาหารด้วยนะ

ป่ะ! พวกเรารีบไปอาบน้ำเถอะ" เฟริน่าทำหน้าเยาะเย้ย

"ผมช่วยคุณเวียสเองครับ"อุลคิโอร่าบอก แต่เวียสกับปัดมือเขาออก

"อย่ามายุ่ง!"

"อะไรเนี่ย..อุตสาห์ช่วย.."อุลคิโอร่าบ่นอุบ

"นายอย่าไปยุ่งกับเธอเลย แม่นี่มันร้าย ยิ่งกว่างูเห่าที่บางกระท่อมอีก อสรพิษตัวดีเลยล่ะ"เฟริน่าลากอุลคิโอร่ามาบอก เขาพยักหน้าทันทีแล้วเดินไปอาบน้ำ

ทางด้านเวียส

"หึ..ทำเป็นพูดดีไปเถอะ.."

"เมื่อถึงวันนั้นฉันจะฆ่าแกให้หนำใจเลยนังเฟริน่า แลมเบิร์ท.."เวียสพูดด้วยอารมณ์โทสะ..หารู้ไม่..

เฟริน่าที่เดินกลับมาเอาของอุปกรณ์อาบน้ำได้ยินคำพูดของเธอเข้า..

จนเธอโมโหทันทีแล้วเดินเข้าไปหาเวียส!!!

โอ้ พระเจ้าช่วยกล้วยทอดบินได้ !! เล่นตั้งแต่ 3 ขวบ

แล้วฟองเล่นเซิฟภิพบหลอค่ะเนี่ย เวลอะไรอ่า จุรึยัง พอดีไม่เคยเจอเลย 

เก่งคอมิงหลอค่ะ งั้นช่วยบอกเราทีสิว่าทำไมเราเข้าเล่นอุสราไมได้อ๊า

แบบว่าหน้ากดเริ่มเกมมันค้างน่ะค่ะ โหลดเกมมาใหม่พร้อมแพท พอคลิกไอคอนก็โหลดแพทธรรมดาแต่พอถึงแพทที่544 ดันค้างอีกง่ะ 

ทุกอย่างไม่ขยับเลย ถามทีมงานก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ชีวิต T^T ฟองเคยเป็นป๊ะค๊ะ ??

ฝันดีนะค่ะ ชาวเว็ปบอร์ดทุกคนนนนนนน

ดรีมขอตัวไป คร๊อกฟี้....ก่อล ๆ     

เอาแล้วไง

จะฆ่ากันซะละ

ตอนนี้ขอดองนิยายเรื่องนี้ก่อนนะ

ดองนานๆ อร่อยดี

เพราะฉะนั้น ถ้าเจ๊จะมาแต่งต่อ

ก็จะมาปลดล็อคนะ

ขอล็อคกระทู้ชั่วคราว!~

อ๊ะ ชั้นไปอัพไตรแห่ตอนจบดีกว่า-0-

เสียงของมีคมโลหะกระทบกันเสียงดังทำให้ทุกคนหยุดชะงักการกระทำ แล้วรีบวิ่งไปดูที่เกิดเหตุ

ก็พบว่าเวียสกำลังกระหน่ำแทงหอกใส่เฟริน่าไม่หยุดยั้ง

เช่นเดียวกับเฟริน่า ที่ตวัดดาบไปหาตัวเธอจนเสื้อผ้าแต่ละคนฉีกขาดและมีแผลเล็กน้อย

"เดี๋ยว ! หยุด ! นี่มันเรื่องอะไรกัน !!"วาเนซซี่เดินเข้าไปจับตัวทั้งคู่ให้แยกออก

"ก็ดูเฟริน่ามันสิ ! จู่ๆก็เข้ามาหาเรื่อง !!" เวียสเถียง

"จะบ้ารึไง !! มันน่ะด่าชั้นว่ามันจะฆ่าชั้นให้ได้ !!"

"เออ !! งั้นมาฆ่ากันเลย !!"เวียสทำท่าจะเข้าไปแทงหอกใส่อีก เช่นเดียวกับเฟริน่าที่กำลังจะพุ่งดาบมาใส่

"พอ ! พอ ! หยุด !!"เลียสระเบิดเสียงดังลั่น พลางมองหน้าทั้งสองสลับกัน

"เลิกทะเลาะกันเสีย ! เรามีกันแค่ 11 คน ทะเลาะไปทำไม ! "

"เวียส บอกขอโทษเฟริน่าเดี๋ยวนี้"โอมหันไปสั่งเวียส เธอทำท่าจะร้องท้วง แต่โอมยกมือขึ้นแบออกพลางหลับตา ทำให้เวียสกระฟัดกระเฟียดยิ่งขึ้น

"ถ้าจะใช้เวียสขอโทษ ต้องให้มันขอโทษด้วย !"

"ได้ไงกัน ! ชั้นไม่ผิดนะ !!"เฟริน่าชี้ไปหน้าใบหน้าของเวียส

"พอเถอะ พอ! พอ!"แพรรี่กรีดร้องลั่น

"ขอโทษด้วยกันทั้งคู่นั่นแหละ !"

เฟริน่าเชิดหน้าขึ้นก่อนจะเก็บดาบ

"ขอโทษ !"

"ขอโทษ !"

เมื่อทั้งสองบอกขอโทษกันแล้ว ทำให้ทุกคนสบายใจขึ้น แม้ว่าจะเป็นคำบอกที่แข็งกระด้างก็เถอะ

เมื่อสงบศึกกันได้แล้ว ทั้งหมดจึงแยกย้ายกันไปอาบน้ำ แล้วเดินมาผิงไฟใกล้ๆเต้นท์ เพราะอากาศเริ่มหนาวขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเมืองนี้อยู่ติดกับวินโดเนีย

"ซุปเมเปิ้ลนี่อร่อยจังเนอะ แต่หวานไปนิด"เอลิซ่าพึมพำ

"อืม แต่ปลาเนี่ย ไข่เพียบเลย"เนรานิสหัวเราะก่อนจะชูปลาตัวหนึ่งขึ้นมาดู

"เหลืออีกแค่คนเดียวเท่านั้น..โอฟ.."เลียสพูดพลางชูลูกแก้วขึ้นมา

"เฮ้อ.."เลิฟโลว์ถอนหายใจก่อนจะหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน

"ไปนอนพักกันเถอะป่ะ วันนี้ก็เหนื่อยกันมามากพอแล้ว"วาเนซซี่พูด ก่อนที่แต่ละคนจะแยกย้ายเข้าเต้นท์ โดยที่แพรรี่ไม่ลืมที่จะอุ้มลูซิส (แกะ) เข้าเต้นท์ไปนอนด้วย

ค่ำคืนนี้หวังว่าคงจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น..

แล้วพรุ่งนี้จะเจอชายปริศนานามว่า โอฟ..

หรือเปล่า..

ย้าฮู้ ~ หลังจากที่รอมานานในที่สุด ก็ได้อ่านแล้ว !!!!