เอาหลักฐานไหมจ๊ะ รอบนี้มีชัดเจนเลย - -+

  กลัวละสิ

 

พี่เกิ้ลจ๋า ทะไมเร่งจบอ่า

หนูซุ่มอ่านมาสนุกมากเรย

 

เดี๋ยวหนูช่วยปั้มกระทู้นะคะจาได้มะตก

อะฮิฮิฮิเกิ้ล


เรามาปั๊มแล้วก๊กาๆๆ

ขุดมาอายเขา=_=

"ขอบคุณที่ช่วยปกป้องเผ่าของเรา ให้รอดพ้นจากพกวมัน" หัวหน้าเผ่าเงือกโค่งคำนับขอบคุณเหล่าทีมเดินทาง

"ไม่เป็นไรค่ะ พันธมิตรย่อมช่วยเหลือซึ่งกันและกันอยู่แล้ว" เฟริน่าตอบกลับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

"แล้วก็ ขอบคุณสำหรับที่ช่วยพวกเราทำภารกิจนะครับ" ไพเรสโค้งคำนับตอบกลับ

เมือ่ได้สัญญาณติตด่อจากอากาช่าให้กลับมาที่ฐานทัพแล้ว ทั้งหมดจึงล่ำลากัน

"ไว้เจอกันใหม่นะ" วีนัสโบกมือให้แก่ทุกคน

เลิฟโลว์โผเข้ากอดวีนัสผู้เป็นเพื่อน "ว่างๆก็มาหากันบ้างนะ..."

"อืม" เธอรับคำ

"เมื่อยามสงครามครั้งยิ่งใหญ่ พวกเราจะยกทัพไปสมทบ โปรดวางใจเถิด แล้วก็ ทางเรได้เตรียมยานสำหรับเดินทากงลับฐานทัพของพวกคุณไว้แล้ว"

หัวหน้าเผ่าเงือกชี้ไปทางยานลำขนาดกลาง ที่สามรรถบรรจุคนได้ประมาณ9-10คน

"งั้นไปละนะ~" คีมีเดียสและเหล่าทีมเดินทางโบกมือลาให้ชาวเงือกทุกคน แล้วขึ้นยานกลับไป...


ณ ฐานทัพกองกำลังต่อต้านลัทธิเอลซ่า

"ขอบคุณพวกเธอมาก ที่ทำภารกิจนี้ได้สำเร็จ" อากาช่ากล่าวชมพลางรับแร่มาจากมือเอริน

"แร่นี่น่ะ มีสำคัญต่อสงครามครั้งีน้มาก ขอบคุณพวกเธออีกครั้งที่อุตส่าห์เสี่ยงชีวิตไปหาเอาแร่ก้อนนี้มา" อากาช่ากล่าวพร้อมยื่นแร่ให้เลดอน่าถือ

ก่อนที่จะเดินออกไป "แล้วก็ หวังว่าพวกเธอจะได้เรียนรู้ประสบการณ์การต่อสู้กับศัตรูที่เก่งฉกาจเพิ่มขึ้นนะ..." เธอหันหน้ามาพูด ก่อนที่จะเดินต่อไป


3วันต่อมา

"เลโอน่า" อากาช่าส่งเสียงเรียกเลขานุการคนสนิทของเธอ

"ค่ะ~" เลโอน่าค่อยๆเดินเข้ามาในเต๊นท์ของอากาช่า

"ตอนนี้สิ่งที่เราก่อสร้างไว้เป็นอย่างไรบ้าง?"อากาช่าเริ่มถามพร้อมรับแฟ้มเอกสารจากเลโอน่า

"เสร็จสมบูรณ์ไปแล้ว60%จากทัง้มหด คาดว่าจะใช้เวลาอีก4วันในการทำให้เสร็จสมบูรณ์ทั้งหมด" เลโอน่ารายงานเป็นขั้นเป็นตอน

"ดีมาก.. บางทีการทำตามพันธมิตร ก็เป็นผลดีตามๆกันมิใช่น้อยนี่เนอะ..." อากาช่ายิ้มกริ่มก่อนที่จะหันไปจัดเอกสารต่อ…

"ท่านอากาช่า~!!!"

เรนเจอร์หญิงคนหนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างเหนือ่ยหอบ พร้อมท่าทีลุกลี้ลุกลน

"มีอะไร ตะโกนซะดังเชียว" อากาช่าเอ็ดเธอเล้กน้อย

"ท้องฟ้า...!หมอกสีด...!!!" ไม่ทันที่หล่อนจะพูดจบ เธอก็หมดสติไป

"เป้นอะไรน่ะ?" เลโอน่าพยายามสะกิดเรนเจอร์หญิงให้ตื่น แต่ไม่เป็นผล

"ท้องฟ้า...?" อากาช่าเริ่มสงสัยและรีบวิ่งออกไปดูข้างนอก

ท้องฟ้าที่กลายเป็นสีดำเถ้า พร้อมหมอกสีเทาที่ค่อยๆลอยเข้ามา ที่ๆเมฆหมอกสีดำนี้ผ่าน ค่อยๆกลายเป็นที่ๆแห้งแล้งดั่งสุสาน

บรรยากาศรอบข้างดูน่ากลัวและวังเวง

"โยฮาน!?" อากาช่าสบถออกมาด้วยความตกใจ ก่อนที่จะตั้งคฑาเตรียมต่อสู้

"ทุกคนหลบเข้าไปในฐานทัพก่อน!!! เร็ว!!" อากาช่าตะโกนสั่งทุกคน พลางร่ายเวทย์ทั้งหมดเตรียมไว้

ทางไพเรสที่ได้รับการติดต่อจึงประกาศให้ทุกคนหลบเข้าไปในฐาน และขอความช่วยเหลือนักเวทย์ธาตุแสงมาช่วยเหลือ

"นั่นอะไรน่ะคะ?" เลโอน่าตะโกนถามจากข้างใน
 
"Death of Dust! หมอกแห่งความตาย มันจะดูดวิญญาณทุกคนที่สูดหมอกนี้เข้าไป!"

อากาช่ากล่าวจบ พลางหมุนคฆาตั้ง45องศา แหงนขึ้นฟ้าแล้วร่ายเวทย์

"ทริปเปิ้ลสเปล" เธอเริ่มร่ายเวทย์สนับสนุน มีผลทำให้ร่ายเวทย์3เวทย์ได้ โดยไม่ต้องเสียเวลาร่าย

"โฮลล์สเปลเล่อร์!!!" หลุมดำขนาดใหญ่ทั้ง3หลุมได้บังเกิดขึ้นกลางอากาศ แล้วเริม่ทำการดูดหมอกสีดำเข้าไป

"ทอร์นาโดเเบล็คโฮลล์!" อากาช่าเริ่มร่ายเวทย์แรงดึงดูดสำทับต่ออีกที

บังเกิดเป็นพายุหลุมดำขนาดยักษ์ดูดหมอกสีดำอีก1ที่

"วินด์เชรททริส" เวทย์แห่งลม เรียกพายุขนาดยักษ์ออกมา ด้วยที่ร่ายเวทย์สนับสนุนทำให้ไม่ต้องเสียเวลาร่ายเวทย์แล้ว จุดอ่อนของเวทย์นี้คือ ใช้เวลาร่ายนาน จะถูกลบออกไป

เหล่านักเวทย์ธาตุแสงทีเหลือ ต่างระดมโจมตีเวทย์ธาตุแสง เพื่อสกัดกั้นไม่ให้เมฆหมอกแห่งความตายนั่นคลืบคลานเข้ามา

เวลาผ่านไปประมาณ10นาที

เหล่านักเวทย์เริม่ที่จะหมดแรง ด้วยพลังMPที่เหลือไม่มาก การที่จะต่อกรกับเมฆหมอกที่ไม่รู้สิน้สุดในเวลายาวนานถือเป็นเรื่องที่ยากมาก

"ทุกคน! รีบหลบเข้าไปพักฟื้นก่อน เดี๋ยวทางนี้ชั้นจัดการเอง!" อากาช่าออกคำสั่งกับทุกคน

"แต่ว่า...!" เหล่ากเวทืย์พยายามคัดค้าน

"ไปซี่!!!!" อากาช่าตะเบ็งเสียง ก่อนที่จะหันไปร่ายเวทย์ชุดต่อไป


'ไม่ไหว... Death of Dust มีระยะเวลาที่ค่อนข้างยาวนาน แถมสร้างขึ้นใหม่ได้เรื่อยๆ การที่จะถ่วงเวลาไปเรื่อยๆ ก็สิ้นเปลืองพลังงานอย่างมาก

"ให้พวกเราช่วยด้วยเถอะค่ะ!" เลิฟโลว์ มาช่า และวาเนซซี่ วิ่งออกมาพร้อมอาวุธในตำนานเตรียมต่อสู้

“ไม่ได้หรอก! เธอเป็นสายไฟท์เตอร์ ที่ไม่มีสกิลหมู่โจมตีไกล การที่จะกำจัดเมฆหมอกสีดำนี้ ไม่ใช่ง่ายๆ!” อากาช่าปรามทันที

“หรือเธอ วาเนซซี่ เวทย์สายวิญญาณเป็นเวทย์ที่โจมตีได้เฉพาะสิ่งที่มีตัวตนจับต้องได้ แต่หมอกนี่วิญญาณของเธอไม่สามารถทำอะไรได้!”

“ถ้างั้น...”

บางที มันอาจจะตีเราตลบหลังตอนที่เราพลังหมดก็เป็นได้ ชิส์...!' อากาช่าเริ่มกังวลกับสถานกาณ์ในตอนนี้ ที่เริ่มเลวร้ายมากขึ้นเรือ่ยๆ


ในขณะนั้น เธอรู้สึกถึงพลังที่ค่อยๆเพิ่มข้นมา เหมือนเพิ่งพักฟื้นเสร็จ อากาช่าค่อยๆเหลือบหันไปดู

พบเฟริน่า ที่อัดแคปซูลเข้าตามตัวของอากาช่าอยู่

"ไม่ต้องห่วงนะคะ แคปซูลนี่ สามารถแทรกซึมเข้าไปในร่างกายได้ทันที พร้อมช่วยเติมพลังให้มากเลยทีเดียว" เฟริน่ากล่าวพร้อมลุกขึ้น

"แล้วใครว่า เราจะให้คุณ รับภาระอยู่คนเดยีวล่ะคะ?" เฟริน่าฉีกยิ้ม พร้อมตั้งอาวุธขึ้น

“เธอ....”

"เรนอาซิด!!" เฟริน่า ทำการยิงแคปซูลขนาดยักษ์ขึ้นไปเหนือเมฆ

แคปซูลได้แตกตัวเป็นของเหลวที่เป็นกรดขั้นรุนแรง ละลายเมฆและหมอกได้ไปบางส่วน


ถึงกระนั้น เมฆหมอกสีดำก็ยังแผ่ซ่านเข้ามาเพิม่ขึ้นอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ

'แย่แล้ว... ต่อให้มีแคปซูลเพิ่มพลัง หรือมีนักเวทย์เป็นพันๆคนยังไงก็ไม่ทันอยู่ดี...' อากาช่าเริ่มคิดวิตกพร้อมทรุดนั่งลงอย่างเหนื่อยหอบ

'การที่จะกำจัดสกิลนี้ทิ้ง จำเป็นต้องทำการระเบิดครั้งใหญ่ แต่ว่า....'

"ข้าเอง!"

"!!!" ทั้งหมดหันมาทางเจ้าของเสียง

"วินเตอร์!?"

"สกิลของข้า.... มี1อย่างที่จะช่วยพวกเจ้าได้!" วินเตอร์กำมือแน่น

"คิดจะทำอะไรน่ะ! ชีวิต ไม่ใช่สิ่งที่จะหาใหม่ได้อีกนะ!" อากาช่าตะโกนปรามเสียงดัง

"ถ้าชีวิตข้า สามารถแลกกลับสันติภาพความสงบสุขของโลกนี้ได้ล่ะก็ แม้จะน้อยนิด แต่ข้าก็ยินดีที่จะทำ..." วินเตอร์กล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

"แน่ใจนะ...ว่าลุงจะทำอย่างนั้น..." อากาช่าเริ่มกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"อืม..." เขาพยักหน้าตอบ

"ลุง..." แฟลชจับที่บ่าของวินเตอร์

"ถ้าลุงอยากจะทำอย่างนั้นก็ตามใจนะ..." แฟลชกล่าวนิ่งๆพร้อมกม้หน้า

"อืม ข้ามั่นใจ... ข้าจะไม่ทำให้พวกเจ้าผิดหวัง..."

"ถ้างั้น....ข้าไปละนะ..."

วินเตอร์ค่อยๆเดินห่ างออกจากทั้งหมด ก่อนที่จะหยิบระเบิดขึ้นมา1ลูก แล้วกระโดดขึ้นพร้อมปาระเบิดอัดดิน เกิดเป็นแรงระเบิดส่งให้เขาดีดตัวขึ้นไปถึงบนฟ้า ถึงจะต้องแลกกับบาดแผลฉกกรรย์ก็ตาม

ในตอนนี้เขาอยู่ในระยะหมอกและเมฆแห่งความตาย เทื่กับว่า เขามีเวลาไม่มากที่จะทำการอะไรก่อนที่จสิ้นลมหายใจ

"ทีนี้เงื่อนไขก็ครบแล้ว..." เขาค่อยๆทำเครื่องหมายอักขระเวทย์ระเบิดไว้ที่ตัว (รูป3เหลี่ยม 5จุดตามตัว)

"ขอให้การเสียสละครั้งนี้ของข้า...นำมาซึ่งผลในการช่วยให้เกิดสันติภาพแก่โลกใบนี้ด้วย..."

วินเตอร์กล่าวปนิธานอันหนักแน่นเป็นคัร้งสุดท้าย ก่อนที่จะหยิบระเบิด C4 ระเบิดที่พลังทำลายล้างสูงที่สุดออกแนบไว้ที่ตัว