บทที่39 พลังแห่งตำนาน
"และเด็กที่เกิดมาใหม่ในปัจจุบันก็คือยัยนี่! ดีจริงๆที่มีคนไปปลุกพลังออกมาได้! ฮ่าฮ่าฮ่า!!!"
ทุกคนแทบไม่เชื่อหูตัวเองเมื่อได้รับรู้ว่า Princessแห่งความมืดในจตอนนั้นคือเฟริน่า
"ป...เป็นไปได้ไง!" เลิฟโลว์กล่าวดว้ยน้ำเสียงสั่นเครือ
"ไม่ใช่นะ! ชั้นไม่เคยเป็นเจ้าหญิงแห่งความมืดอะไรทั้งนั้น!" เฟริน่าพยายามดิ้นรนปฏิเสธ น้ำสีไสค่อยพรากออกมาจากนัยน์ตา
"ยังกล้าปฏิเสธอีกเหรอ!" เฮอเมสจับหัวเฟริน่าลอยขึ้น แล้วกระชากเสื้อบริเวณหน้าท้องขาดเป็นทางยาวเผยให้ทุกคนเห็น
อักขระรูปข้าวหลามตัดบริเวณหน้าท้องเฟริน่า
"นี่ไงล่ะ ที่เป็นสัญลักษณ์ของเจ้าหญิงแห่งความมืด ฮะฮะ!!!!" เขาหัวเราะถากถาง โดยขณะที่บีบหัวเฟริน่าอยู่
"ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้นะ!" ไพเรสตะโกนห้าม เพื่อไม่ให้เฟริน่าต้องบาดเจ็บไปมากกว่านี้
"ก็เข้ามาสิ!" เฮอเมสชักขวานขนาดยักษ์ขึ้นมาพาดบ่า โดยมือนึงยังบีบหัวเฟริน่าอยู่
สิ้นเสียงของเขา กงจักรขนาดยักาพุ่งเข้ามาเฉี่ยวหน้าเขาทันที
"ประมาทกันไปหน่อยมั้ง..." วีนัสที่เพิ่งจะออกมาจากในหมู่บ้าน ยังอยู่ในท่าควงกงจักรอีกใบอยู่
"จริงสินะ ข้าไม่ใช่พวกโง่ประมาทแล้วตายง่ายๆนี่...." เขาหัเวราะหึๆ ก่อนที่จะโยนเฟริน่าเข้าไปกลางวง โดยไพเรสรับไว้ได้ทัน
"แต่ข้า ต้องทำภารกิจหลักให้เสร็จก่อน จะมาทำภารกิจรอง..."
คีมีเดียสกระโดดขึ้นฟ้า ยิงธนูนับ10กว่านัดโจมตีเข้าที่ตัวของเฮอเมส เขาใช้ขวานยักษ์ปัดลูกธนูทั้งหมดออก แล้วปรี่เข้าหาคีมีเดียส
"สโลว์ช็อต!" ลูกธนูลดความะเร็วพุ่งเข้าปักเข้าที่ขาของเฮอเมส ทำให้เขาเคบื่อนไหวช้าลงอย่างเห็นได้ชัด
ในจังหวะนั้นเลิฟโลว์กับมาช่าตวัดอาวุธที่แผ่นหลีงของเฮอเมส แต่ผู้ถูกโจมตีกลับเอาขวานยักษ์ป้องกันไว้ได้
แฟลชจึงคว้าทอนฟ่ามายิงโจมตีเฮอเมสด้วยความรวดเร็ว ทำให้เขาเซถลาออกไปได้จังหวะหนึ่ง
วาเนซซี่ที่รอจังหวะนี้อยู่ได้ร่ายวิญญาณออกมาโจมตีเฮอเมสไม่ยั้ง แต่เขากลับใช้ขวานกวัดแกว่งไล่วิญญาณออกไปหมด
ฝูงคล็อกโครเดี้ยนนับพันยกพลเข้ามาโจมตีเหล่าชาวเงือก วีนัสจึงได้แต่ป้องกันเล่าคล็อกโครเดี้ยน
วานเซซี่ที่เสียเปรียบต่อเฮอเมส จึงหันมาช่วยเหลือวีนัสกำจัดพวกคล็อกโครเดี้ยนแทน
"รีบพาเฟริน่าเข้าไปหลบข้างในบ้าน เร็ว!" เอรินรีบเตือนไพเรส ก่อนที่ตัวเองจะวิ่งออกไป
ไพเรสจึงอุ้มเฟริน่าที่ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวเข้าบ้านไป
"ไพเรส..." เฟริน่ากลัวด้วยน้ำเสียงหวาดกลัวสุดขีด พลางจับมือไพเรสแน่น
"ฉัน...ไม่ใช่เฟริน่าแล้วเหรอ..." น้ำตาของเธอเอ่อท้นขึ้นมาอีกครั้ง ไพเรสมองหน้าฝ่ายหญิงด้วยความสงสารจับใจ
"เป็นสิ..." เขาตอบให้กำลังใจ พร้อมจูบหน้าผากเธอ
ฉับพลันไฟแห่งความมืดค่อยลุกออกมา แต่ไพเรสรีบเอาผ้าดับไว้ก่อน
"ชั้นควบคุมมันไม่ได้ฮือ..." เฟริน่ากุมมือตัวเอง ด้วยความปวดร้าว
เขายิ้มให้กำลังใจพร้อมรวบร่างบางเข้ามากอด "ไม่ว่าคุณจะเคยเป็นใคร ผมก็จะรักคุณเสมอ"
"ถ้าชั้นกลายเป็นอะไรไป นายจะยังเห็นชั้นเป็นเฟริน่าอยู่มั้ย..." เฟริน่าถามเขาทั้งน้ำตา
"ผมจะเรียก เรียกคุณว่าเฟริน่าเหมือนเดิมนั่นแหละ ถ้าถึงเวลานั่น คุณอย่าลืมว่าคุณมีผมอยู่"
"ฮึก....ฮึก...โฮ.....!!!!" เฟริน่าที่อัดตันใจได้ปลดปล่อยความรู้สึกออกมาเต็มที่ ดว้ยการร่ำไห้พลางกอดไพเรสแน่น
ด้านข้างอนก เหล่ากลุ่มต่อต้านลัทธิเอลซ่า และ ชาวเงือก กำลังต่อสู้อย่างดุเดือดกับกลุ่มคล็อกโครเดี้ยน และหัวหน้าของมันคือเฮอเมส
"ไม่รู้จะเอาชนะมันได้ยังไง มันแข็งแกร่งเกินไป" คีมีเดียสหอบหายใจ และนั่งนับลูกธนูที่เหลืออยู่เพียงไม่กี่10ดอก
"ก็ต้องเผด็จศึกมันให้ตายไปเลย" มาช่าปรี่เข้าไป ใช้ดาบฟันเข้าที่ลำตัวเฮอเมส แต่แผลกลับประสานกันอย่างได้เร็วผิดมนุษย์
"ได้เวลาทำภารกิจหลักแล้ว..." เฮอเมสควงขวานยักาไปมารอลตัว แล้วหมายเข้าจะฟันคีมีเดียส
"คีมีเดยีสระวัง!" ไม่ทันขาดคำของวีนัส คีมีเดียสถูกฟันที่ต้นขาเต็มๆ เขารีบกระโดดถอิยออกมารักษาตัวก่อน
"แผลใหญ่มาก ต้องรีบรักษา" เจสสิก้าฮีลให้คีมีเดียสเป็นระยะๆ พอจะบรรเทาความเจ็บปวดจรากแผลไปได้ชั่วระบะเวลาหนึ่ง
"คงต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว..." เอรินบ่นพึมพำ
ไฟแห่งความมืดยังติดๆดับๆอยู่ที่พื้นอยู่เป็นระยะๆ ทำให้เฟริน่าตกใจกลัวมิใช่น้อย
"ชั้นต้อง ควบคุมมันได้...." เฟริน่ากล่าวกับตัวเอง พลางใช้มือกุมหัว
"เฟริน่า!" เอรินเปิดประตูเข้ามา ดว้ยในมือมีแร่ก้อนหนึ่งอยู่
"ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว ฟังฉันนะ เธอต้องใช้ไฟความมืดของเธอ เผาแร่นี่ให้ละลาย แล้วผสมยาสูตรลึกลับราดใส่มัน
จนกลายเป็นอัญมณีเสริมอาวุธชั้นเยี่ยม มีทางเดียวที่จะเอาชนะมันได้" เอรินร่ายยาว พลางส่งก้อนแร่ให้
"จะลองดูนะ" เฟริน่าปาดน้ำตา แล้วเพ่งสายตาไปที่ก้อนแร่ พลางคิดถึงเรื่องที่ตัวเองเกลียดโกรธ
ทันใดนั้นไฟแห่งความมืดลุกเผาก้อนแร่ทันที ก้อนแร่ค่อยๆเปลี่ยนรูปร่างเป็นแท่งอัญมณีสีดำสนิท
"ที่จริงชั้นไม่อยากให้เธอทำอย่างนี้หรอกนะ พลังแห่งความืดน่ะ ถ้าเอาไปเสริมอาวุธแล้ว...." เอรินกระตุกคำพูดก่อนพลางกลื่นน้ำลายเอื๊อก
"ทำไม?" ไพเรสคะยั้คะยอให้เอรินพูดต่อ
"บางทีคนที่ใช้อาวุธนั่น อาจถูกความมืดครอบงำจิตใจ ถ้าจิตแกร่งกล้าไม่พอ...."
"พลังหลายๆอย่าง ล้วนมีข้อดีข้อเสีย"
"พลังความมืดก็เช่นกัน ถ้าหากควบคุมมันได้ ก็จะเป็นประโยชน์ไม่ว่าจะต่อฝ่ายไหน"
ความเงียบสงัดเข้าแผ่ปกคลุม เฟริน่านึกไต่ตรอง แล้วตัดสินใจ
"เธอจะยอมผสมยขาสูตรลึกลับนั่น เพื่อทำอัญมณีธาตุมืดนี้มั้ย"
เฟริน่าพยักหน้า "ตกลง ฉันจะทำ" เธอกล่าว
"แย่แล้ว! ผู้บาดเจ็บมากเกินไป!" เจสสิก้าเร่มือปฐมพยาบาลแก่ผู้ป่าวยชาวเงือกทั้งหลาย จากการถูกคล็อกโครเดี้ยนโจมตี
เหล่ากลุ่มสังกัดต่อต้านลัทธิเอลซ่ายังปะทะกับเฮอเมสอยู่
ในจังหวะหนึ่งเฮอเมส ใช้ขวานยักษ์ทุบลงพื้นจนทุกคนเสียหลักล้มลง ได้ทีที่เฮอเมสจะฆ่าคีมีเดียส
เขาไม่รอช้า ง้างขวานขึ้นหมายจะสับคีมีเดียสเป็น2ท่อน
แต่ทันใดนั้น กระสุนปืนสีดำสนิทได้พุ่งเข้ามาเจาะที่แขนของเฮอเมส พร้อมออกฤทธิ์กลายเป็นไฟสีดำ รูปร่างพายุปั่นอิยู่ที่แขนของเขา
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก" เฮอเมสร้องอย่างเจ็บปวด
"อย่าคิดว่าพวกแก จะย่ำยีเหยียดหยามพวกเราได้อีก" เฟริน่าเดินออกมาในท่าถือปืนในตำนานอยู่
"โฮ่ พลังกลับมาเต็มที่แล้วรึ เจ้าหญิง!!!"
"ชั้นไม่ใช่เจ้าหญิงอะไรทั้งนั้น!" เฟริน่าควงปืนยิงเข้าที่ลำตัวของเฮอเมส กระสุนที่ฝังลงไปในตัวกลายเป็นพายุไฟลุกท่วมอีกครั้ง
"พลังแห่งความมืดนี่ สำหรับข้า ทำไมมันไม่หวานหอมเหมือนที่ข้าเคยได้รับ!" เฮอเมสตวาดอิย่างเกรี้ยวกราด
"พลังแห่งความมืดนี่ ไม่ได้มาจากจิตใจแอนชั่วร้าสยอย่างพวกแก ดังนั้น ต่อให้ใช้พลังความมืด ชั้นก็จัดการแกได้เหมือนกัน!!!"
เฟริน่ายังกระหน่ำยิงเข้าใส่เฮอเมสไม่หยุด อีกฝ่ายได้แต่ร้องอย่างทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวด
ทั้งๆที่บาดเจ็บหนักแล้ว เฮอเมสยังปรี่ตรงบีบคอเฟริน่าอีกรอบ
"ได้พลังความมืดมาอย่าโอหัง!" เฮอเมสยิ่งออกแรงบีบคอเฟริน่ามากขึ้น จนเธอเริ่มขาดอากาศหายใจ แล้วสลบไป
"เฟริน่า!" ไพเรสตะโกนเรียก พลางอัญเชิญไซครอปเหล็กจะเข้าไปช่วย แต่เอรินรั้งไว้
"ถ้านายไปตอนนี้ มีแต่จะทำให้เฟริน่าตายเอานะ" จากคำเตือนเอริน ทำให้ไพเรสสงบลง
"งั้นก็ตายๆให้หมดเลยละกัน! แอกส์ ทันเดอร์!!!" เฮอเมสกวัดแกว่งขวานยีกษื แล้วกวาดไปด้านหน้า
กลายเป็นคลื่นพลังสีดำที่ทำลายล้างได้ทุกสิ่งให้พินาศ ทุกคนในอาณาบริวเณจึงรีบวิ่งหกนีกันไปคนละทาง แต่ก็ไม่พ้น
"กรี๊ดดดดดด!!!"
"ว้ายยย!!!"
"อ๊าก~~!"
ทุกคนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แล้วสลบลงไปแทบทุกคน เหลือเพียงแต่คีมีเดียสที่ยังพอหลงเหลือสติอยู่
"เจ้าพวกกระจอกงอกง่อย เจอชุดใหญ่ไปทีเดียวก็จะตายกันหมด หึๆ...." เฮอเมสเดินเข้ามาใกล้คีมีเดยีสทุกที ทุกที...
"แกจะยอมไปกับพวกชั้นมั้ย? หึๆ..."
ไม่มีเสียงตอบรับจากคีมีเดียส
"ถ้าง้นเพื่อนพวกแกจะตายอย่างช้าๆ..." เฮอเมสชี้ขวานยักาไปที่หัวเจสสิก้า เตรียมจะสับลงให้ตายเสีย
'เรายังต่อสู้ได้อยู่!!!'
คีมีเดียส ค่อยทรงตัวลุกขึ้นมาตั้งธนูประจัญหน้าศัตรูที่อยู่เบื้องหน้า
"โฮ่ อึดดีนี่!!!!"
'พร้อมแล้ว ที่จะปกป้อง ทำได้แม้แต่สละชีพ!!!!'
เขาง้างเอ็นธนู แล้วยิงลูกศรออกไปปักกลางอกเฮอเมส
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!" เฮอเมสกรีดร้อิงอย่างเจ็บปวด และยังทึ่งในความรุนแรงของลูกธนูดอกนี้
ทั้งๆที่ไม่ได้มีความพิเศษกว่าลูกธนูก่อนๆ แต่กลับมีพลังรุนแรงกว่าหลายเท่า
เขาค่อยๆเหลือบดูที่มือของคีมีเดียส ธนูธรรมดา ค่อยๆกลายเป็น คันศรสีแดง ลายมังกรเลื่อมน้ำเงินเงางาม มีขนนกติดอยู่ที่ปลายธนู
"คันศรโลหิต!?" เฮอเมสกล่าวขึ้นอย่างฉงน
บาดแผลตามตัวคีมีเดียส ค่อยๆประสานกัน ลูกธนูทั้งหมดเรืองแสงเป็นประกาย
คีมีเดียสไม่รอช้า ยิงธนูเข้าที่เฮอเมส อีกฝ่ายจึงรีบยกขวานยักษ์มากัน แต่ไม่เป็นผปล เพราะขวานขนาดยักษ์ถูกลูกธนูทำลายเป็นผุยผง
แล้วลูกธนูก็พุ่งเข้าปักศีรษะเฮอเมสเพื่อปลิดชีพทันที
"อ๊ากกกกกกก!!!!" เขากรีดร้องอย่างเจ็บปวด ก่อนที่จะสิ้นลมหายใจไป......
"ดูเหมือนอีกฝ่ายทำการปลดปล่อยพลังที่ซ่อนไว้ได้แล้วสินะ....ไม่เป็นไร ข้าจะขยี้มัน ด้วยตัวข้าเอง..."
