En-Em
Chapter 1.5
By Bigyoyo
...
เอาไว้พรุ่งนี้ ตื่นเช้าค่อยจัดการดีกว่า จัดการตอนกลางคืนมืดๆแบบนี้ ทำอะไรก็ลำบากด้วย แง... พ่อก็ใจร้าย ไหนๆออกมาทั้งทีไม่ยอมให้เงินติดตัวมาเลย มาแต่ตัวเปล่าแบบนี้ ได้แค่นอนศาลา ชิ...เอาไว้ครบกำหนดเมื่อไหร่ หาเองก็ได้ ไม่ง้อหรอก
เสียดายแม่กับพี่ก็ไม่อยู่ ไม่งั้นถ้าขอดีๆ อาจได้ติดตัวมามั่ง แต่ก็นะ ที่บ้านมีใครอยู่มั่งล่ะ นอกจากเขากับฟูจิน ปกติก็ไม่มีใครอยู่เลย ออกไปทำภารกิจกันหมด ทิ้งแต่เขาอยู่คนเดียวประจำ แล้วจู่ๆพ่อก็สั่งให้มาที่นี่ เพียงเพราะให้ตามหาเด็กผู้ชายซักคน ที่วัยพอๆกับเขา เหตุผลที่ให้ตามหาก็ไม่รู้ ให้มารับวิญญาณเด็กคนนั้นรึไงนะ
ข้อมูลอย่างอื่นก็ไม่มีซักนิด แต่เอาเหอะอย่างน้อยถ้าทำสำเร็จ ก็ได้เงินค่าภารกิจมาบ้างล่ะ เว้นแต่ว่าภารกิจนี้
จะไม่มีค่าตอบแทน
เฮ้อ... ยุงเยอะจริง เวลาแบบนี้ คงไม่มีใครเห็นสินะ
เด็กชายลุกขึ้นนั่ง หยิบปากกาเมจิกออกจากกระเป๋าเสื้อ แล้วเขียนอะไรบางอย่างบนพื้น กลางศาลา
เขียนเสร็จ เขาก็ยิ้ม หลับตาท่องบทเวทย์ที่แสนคุ้นเคย ละอองสีดำแผ่กระจายออกจากตัวเขา
จู่ๆ โดมสีทองใสๆ ก็ปรากฏครอบศาลาราวกับเป็นมุ่งที่เรียบเป็นครึ่งวงกลม ปิดศาลาไว้ในรัศมีราวสองเมตร เด็กชายท่องมนต์อีกบท ก่อนที่จะยิ้มอย่างยินดีเมื่อพบว่า ภายในศาลาไม่มียุงเหลืออีกแม้แต่ตัวเดียวแล้ว
“อย่างน้อยก็นอนสบายหน่อย กางเขตโดมไว้กันยุง หุๆ ใช้ประโยชน์ คุ้มค่านะ”
คำพูดสุดท้ายก่อนเด็กชายจะล้มตัวลงนอน ถึงจะหลับยาก แต่เดี๋ยวก็หลับไปเอง...
...
อ่ะคึๆ โจ่งแจ้งแบบนี้ คงเข้าใจนะ
อ้า... หนูเอ็น...
อารัยหว่า
บทสองรอซักครู่ กำลังพิมโลด
อ่านะ รู้สึกเด็กชายจะเยอะ ตอนแรกๆเท่านั้นแหละ (เดี๋ยวๆเข้ากลางๆเรื่อง เด็กผู้หญิงก็จะมา 
