En-Em
Chapter 2.2
By Bigyoyo
...
“เฮ้ย...หยุดนะเฟ้ย”เสียงดังมาจากอีกฝั่ง ทันทีที่บุคคลที่สวมผ้าคลุมดำ หันไปมองต้นเสียง ก็ต้องเอี้ยวตัวหลบอะไรบางอย่างที่ร่อนกลางอากาศมาอย่างรวดเร็ว จนเฉี่ยวผ้าคลุม แหวะออกเป็นทางยาว ก่อนจะวิ่งหลบไปอีกทาง
เด็กชายผมดำ วิ่งเข้าไปทันที ก่อนจะหยุดเมื่อพบว่า มีเด็กอีกคนนอนอยู่บนพื้น ปล่อยให้บุคคลที่สวมผ้าคลุมดำ วิ่งหนีไปก่อน อย่างไม่คิดจะตาม
“หืม ไม่เป็นไรใช่ไหมนี่” เด็กชายก้มลงเอามือแตะที่ตัว สัมผัสทางวิญญาณบอกว่า เด็กคนนี้ยังคงปกติดีไม่ได้โดนอันตรายใดๆ แค่หลับไปเท่านั้น บางทีอาจจะหลับอยู่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วก็ได้
“ฟูจิน...ช่วยไล่เอาไว้ให้หน่อยนะ ฉันจะพาเค้าออกไปก่อน ให้นอนบนพื้นถนนแบบนี้ไม่ได้หรอก”เด็กชายพูดราวกับสั่งใครซักคน ก่อนจะใช้แขนประคองเด็กที่นอนอยู่ให้ลุกขึ้น ด้วยขนาดของร่างกายที่เท่ากัน ทำให้การประคองไปยังศาลากลางหมู่บ้านค่อนข้างลำบากเล็กน้อย
เมื่อมาถึงศาลา เด็กชายพยุงให้เด็กอีกคนนอนบน ที่นั่งบนศาลาเหมือนที่เขานอนเมื่อคืน ก่อนจะหอบเล็กน้อย เรื่องประคองมาตั้งร้อยเมตรเนี่ยไม่เบาเลยนะ อีกอย่าง จะทิ้งไว้เฉยๆดีไหมนี่
ไม่ได้แหง เขตโดมเมื่อคืนยังคงสภาพอยู่ไหมนะ เด็กชายเดินมาดูกลางศาลาเห็นสัญลักษณ์รูปข่ายเวทย์ดาวที่ถูกเขียนด้วยปากกาเมจิเมื่อคืน ยังคงเด่นชัดไม่ได้เลือน งั้นก็ดี เขาก็ไม่จำเป็นต้องร่ายใหม่อีก
เด็กชายปลดปล่อยพลังเวทย์ ก่อนจะถ่ายเทไปยังสัญลักษณ์ ทันทีที่ไอเวทย์สีดำสัมผัสกับสัญลักษณ์
โดมสีทองจางๆ เหมือนเมื่อคืนก็ปรากฏขึ้นครอบศาลา แม้จะมองเห็นได้ไม่ชัดนักในยามกลางวัน แต่เด็กชายก็พอใจ อย่างน้อยอยู่ในโดมนี้ ภายนอกจะไม่มีทางเห็น
ก่อนจะวิ่งออกข้างนอกศาลา ทิ้งให้เอ็นนอนอยู่ตามลำพัง...
“แค่ก...”เอ็นไอเบาๆ เมื่อรู้สึกตัว แล้วก็ต้องตกใจเมื่อพบว่า เขานอนอยู่ในศาลากลางหมู่บ้าน
เขาจำได้ว่า หมดสติตอนกำลังจะกลับไปนอนที่บ้าน หืม ตอนนี้เขาไม่ง่วงแล้วนี่นา
แล้วเขามาอยู่ในศาลาได้ยังไงกันนะ รึว่า... คนที่เขาเจอก่อนหมดสติจะพามา
เอ็นหันมองซ้ายมองขวา เห็นแสงสีทองจางๆ หุ้มอยู่ทั่งศาลา เด็กชายจึงลุกขึ้นไปสัมผัสดูว่ามันคืออะไร
“อะไรน่ะ”ทันทีที่สัมผัส โดมสีทองก็เปล่งแสงขึ้น ก่อนที่แสงจะเข้มกว่าเดิม กลายเป็นโดมสีทองที่มีแสงสว่างเห็นได้ชัดแม้ในยามกลางวัน ที่แสงอาทิตย์ ส่องสว่าง จนเอ็นตกใจเล็กน้อย รีบเอามือออก แล้วทันทีที่เอามือออก โดมก็กลับเป็นแสงบางๆเหมือนเดิม
เอ็นยืนนิ่ง แต่อาการสงสัยมีมากกว่าตกใจในตอนนี้ เด็กชายแตะอีกครั้ง แล้วโดมก็ทอแสงเข้มขึ้น เมื่อเอามือออก โดมก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม
โดมนี่มันอะไรกันน่ะ แปลกแฮะ พอสัมผัสแล้วแสงก็เข้มขึ้น แล้วมันครอบศาลาอยู่งั้นเหรอ ถ้าเขาออกนอกโดมนี้มันจะ... อุ้ก... พอออกมาข้างนอกก็ง่วงนอกเหมือนเก่าเลย ทำไมกันนะ
เอ็นเดินกลับเข้าศาลา ด้วยความงงๆ แต่ก็เอาเถอะ ถ้าอยู่ในนี้แล้วไม่ง่วงนอนก็ดีอยู่หรอก ว่าแต่ตอนนี้เวลาเทาไหร่แล้วนะ ขณะที่ก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ เขาก็ต้องสะดุ้งโหยง เมื่อเห็นร่างๆหนึ่งเคลื่อนที่ผ่าน ศาลาไป
ร่างที่เขาคิดว่า เขาพบเมื่อเช้า และอาจเป็นคนที่พาเขามาที่นี่
แต่แปลกที่ร่างนั้น ผ่านไปเร็วมากจนเขามองตามไม่ทัน ไม่ใช่แค่ร่างๆนั้น แต่มีอะไรบางอย่างเหมือนไล่ตามร่างนั้นด้วย เป็นเหมือน ไม้แบนๆ โค้งๆ หมุนวนกลางอากาศอย่างเร็วผ่านไปด้วย
...
อ้า...มีคนมาช่วยไว้ทัน ดีจัง
ฉากสู้ฉากแรกกำลังจะมา โปรดรออ่านเน้อ
คำติชมต้องมีแน่ เพราะตรงนี้มันบรรยายออกมาค่อนข้างยาก ภาษาที่ใช้คงต้องมีการปรับกันเยอะ
ถ้ายังไง ใครอยากให้ปรับตรงไหนบอกหน่อย (ขอบอกว่า WANT คำติชม เพราะอยากจะปรับเหมือนกัน แต่ดูไม่ค่อยออก )
