ต่อๆๆๆ เด้อ ต่อจากตอนที่แล้วนะ
En-Em
Chapter 1.3
By Bigyoyo
...
บ้านของเขาเป็นบ้านเล็กๆติดกับป่าด้านหลังหมู่บ้าน ที่เขาจะเดินไป กลับ โรงเรียนทุกเช้า และหาก
โชคร้าย ในตอนเย็นเขาอาจโดนกลุ่มเด็กนักเลงรุมทำร้าย
เอ็น เดินออกจากแนวกำแพงของหมู่ เห็นบ้านเขาตั้งอยู่ไกลๆ ติดกับป่าด้านหน้า อย่างน้อยเขาก็ไม่โดน
กลุ่มเด็กนักเลงกลุ่มไหน ตามรีดเงินอีกล่ะ
วันนี้เขาจะทำอาหารเย็นอะไรให้กับตัวเองดีนะ เอ็นคิดเล่นๆขณะเปิดประตูบ้าน ถอดรองเท้าตั้งไว้หน้า
ประตู เขาทำอาหารเช้าและเย็นให้ตัวเองอยู่เป็นปกติแล้ว คนอื่นอาจไม่คิดว่า เด็กตัวเล็กๆอย่างเขาจะต้อง อยู่บ้าน
คนเดียว ทำอาหารให้ตัวเอง ทำภารกิจในบ้านด้วยตัวเอง เขาต้องทำเองทั้งหมด นับตั้งแต่ราว 4 ปีก่อนที่พ่อของ
จำต้องออกไปทำงานนอกบ้าน งานที่เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นงานอะไร ถึงกลับมาพบเขาได้เพียงแค่เวลา
สั้นๆเท่านั้น
บ้านของเขาแม้จะดูเล็ก แต่ก็สะดวกสบายพอควร มีห้องนอนแยกจากห้องนั่งเล่น และห้องครัวติดกับ
ห้องน้ำ เอ็นนำกระเป๋าสะพาย ไปตั้งไว้บนโต๊ะในห้องนอน จัดการแยกวิชาที่มีการบ้านออกมาก ก่อนจะถอดชุดที่สกปรกจากการโดนรุมทำร้ายออกใส่ตะกร้า ที่เขามักจะซักทุกๆ สองสามวัน แล้วเข้าอาบน้ำ
อีกเรื่องหนึ่งที่เขาคิดว่า เขาอาจจะแปลกจากคนทั่วไป เขาไม่รู้หรอกนะว่าจริงรึไม่ เมื่อเด็กชายจ้องมองตัวเองในกระจก เห็นผมสีน้ำตาลที่ยุ่งกระเซิง และร่างกายที่เต็มไปด้วยแผลของตัวเอง
เอ็นปล่อยความรู้สึกบางอย่าง ก่อนที่ ปีกคู่สีดำบริสุทธิ์ราวปีกนกจะ ปรากฏบนหลังของตัวเอง ปีกที่มีขนาดแค่พ้นปลายแขนของเขา เมื่อเขายืนตรง
ปีกสีดำนี้เอง ที่เขาเคยคิดจะถามพ่อของเขาถึงหลายครั้ง แต่ก็ยังไม่กล้าจะถามซักที ว่าเขาผิดปกติจากคนอื่นรึเปล่า ถึงมีปีกเหมือนนก แม้ว่าเขาจะเคยทดลองบินให้ได้เหมือนนก แต่ก็ทำไม่ได้ ทำได้เพียงขยับปีกเล็กๆคู่นี้เท่านั้น
“น้ำเย็นดีแหะ”เขาพูดเบาๆเมื่อ ตักน้ำรดตัวเอง น้ำเย็นๆทำให้รู้สึกสดชื่นเล็กน้อย
หลังจากภารกิจอาบน้ำ เอ็นก็จัดการทำอาการเย็นให้ตัวเอง ซึ่งก็ไม่ได้มีอะไรมาก เขาทำแค่พอกินอิ่ม ปกติตอนเย็นจะแค่ซุปกับขนมปัง หรือไม่ก็ข้าวต้มง่ายๆ นอกจากนี้ถ้าจะทำก็แล้วแต่อารมณ์ เขาไม่ค่อยสนใจจะนึกทำอาหารอย่างอื่นเท่าไหร่นัก เพราะเขาทำเพียงแค่กินคนเดียว
ต่อจากการทานอาหารเย็น เขามักจะทำอะไรก็ได้ ที่แก้เบื่อได้ ปกติก็ชอบเดินเล่นในป่าหลังบ้าน ที่มีต้นไม้ต้นสูงๆ ยามอากาศเย็นๆ ทำให้รู้สึกดี บางทีก็แอบไป เก็บผลไม้จากสวนข้างๆ ที่เจ้าของสวนไม่ว่า อะไรมากินเล่น หรือบางทีก็ ออกเดินเสี่ยงๆ ไปตลาดในหมู่บ้าน เพื่อไปซื้อกับข้าวมาเตรียมไว้สำหรับวันต่อไป หากว่ากำลังจะหมด
แต่วันนี้ อาการขัดๆที่หลัง ทำให้รู้สึกขี้เกียจ เดินออกไปข้างนอก เอ็น เดินออกมาหน้าบ้าน นั่งบนระเบียง ให้สายลม พัดจน ผมสีน้ำตาลนั้น ปลิวสะบัด ในใจหวังให้พ่อกลับมาบ้านบ้าง แม้ว่าจะยังไม่ถึงเวลาที่พ่อเขาจะกลับมาภายในอาทิตย์ สำหรับเขา มีพ่อเพียงคนเดียว ทุกครั้งที่ถามถึงแม่ พ่อเขาจะโมเมไปเรื่องอื่น และเหมือนไม่อยากคุยด้วย จนเขาเผลอคิดว่า เพราะแม่เขาทิ้งพ่อกับเขาไปรึเปล่า พ่อถึงไม่อยากจะพูดเรื่องนี้
เขานั้น อยู่คนเดียวมาตั้ง 4 ปี จะว่าเหงา ก็คงใช่ แต่เพราะอาการเคยชิน เขาก็ยังคงอยู่แบบนี้เป็นปกติ จะว่าไปตอนที่พ่อบอกว่า ต้องออกไปทำงานข้างนอก สัปดาห์หนึ่งถึงจะกลับซักครั้ง เขาก็ปฏิเสธ หัวชนฝา ไม่ให้พ่อไป แต่ในที่สุดก็ต้องยอมรับ ในช่วงแรกๆ ตอน 8 ปี ก็อาจมีร้องไห้บ้าง แต่จนถึงตอนนี้ เขาแทบไม่รู้สึกอะไรกับการอยู่ตัวคนเดียวแล้ว
...
ออกหน้าเบื่อเล็กน้อย ปรับอารมณ์กันด้วยเน้อ
นู๋เอ็นอยู่คนเดียว น่าสงสาร
ชะเอ้ย ปีก มันหมายถึงอะไร
><
