En-Em
Chapter 1.4.2
By Bigyoyo
...
ณ จัตุรัส กลางหมู่บ้าน ที่ศาลาใกล้สระน้ำ มีเด็กชายคนหนึ่งนอนอยู่ในศาลา สภาพแต่งตัวดีราวกับเด็กที่มาจากผู้ดีมีตระกูล
เหตุผลที่เด็กชายคนนี้ต้องเข้ามานอนในศาลาก็เพราะ ไม่มีเงินที่จะเข้าไปนอนในโรงแรมหรือพักที่อื่น
เด็กคนนี้นอนหงาย ตาจ้องมองเพดานศาลา การนอนในศาลาแบบนี้ อากาศก็ร้อน ยุงก็เพียบ แต่สำหรับเขา
ก็แค่เหมือนกับนอนสบายๆ อย่างน้อยมีที่ให้นอนก็ดีแล้ว เทียบกับการนอนกลางทะเลทรายไม่ได้ซักนิด อากาศตอนกลางคืนหนาวจัด จนเหมือนจะทนไม่ได้
เด็กชายดูไม่ต่างจากเด็กอายุ 10 ปีซักเท่าใดนัก ผมสีดำที่ยาวพอแค่จรดคิ้วด้านหน้าผาก ดวงตาสีฟ้าสดใสสะท้อนกับแสงไฟ
ที่ติดมาจากเสาไฟใกล้ๆ บ่งบอกว่า เขานอนไม่หลับ ไม่ใช่เพราะอากาศร้อน แต่เพราะความรู้สึกของตัวเองที่ รู้สึกว่า มันง่วงนอนผิดปกติต่างหาก
เด็กชายพลิกตัว หวังให้นอนให้หลับจริงๆ แม้ตัวเองจะรู้ดีว่า ในสภาพแบบนี้ ให้ตายยังไงก็นอนไม่หลับ
โดยเฉพาะเมื่อความรู้สึก นั้นแสดงออกชัดเจน เพียงแต่เขาขี้เกียจก็เท่านั้น ขี้เกียจที่จะทำอะไรในเวลานี้
ของแบบนี้ถ้าทำพรุ่งนี้คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ในเมื่อตอนนี้ เพราะคงไม่มีใครตื่นขึ้นมาตอนเช้าแน่ๆ ถ้าเขาคิดไม่ผิด
...
ติดเถอะนะ พลีสสสสสส

สงสัยคอมดิ่งรวนไม่ก็เว็บผิดปกติแระ ค่อยลงต่อนะ ค้างไว้ก่อน

       มีนักเขียนเกิดแล้ว    อิอิอิ

               เขียนได้น่าอ่านนะคะ

                       จะติดตามอ่านต่อนะคะ

                                 เป็นกำลังใจให้นะ

 

ได้ยังหว่า

En-Em
Chapter 1.4.2
By Bigyoyo
...
ณ จัตุรัส กลางหมู่บ้าน ที่ศาลาใกล้สระน้ำ มีเด็กชายคนหนึ่งนอนอยู่ในศาลา สภาพแต่งตัวดีราวกับเด็กที่มาจากผู้ดีมี
ตระกูล เหตุผลที่เด็กชายคนนี้ต้องเข้ามานอนในศาลาก็เพราะ ไม่มีเงินที่จะเข้าไปนอนในโรงแรง
หรือพักที่อื่น
   เด็กคนนี้นอนหงาย ตาจ้องมองเพดานศาลา การนอนในศาลาแบบนี้ อากาศก็ร้อน ยุงก็เพียบ แต่สำหรับเขา ก็แค่เหมือนกับนอนสบายๆ อย่างน้อยมีที่ให้นอนก็ดีแล้ว เทียบกับการนอนกลางทะเลทรายไม่ได้ซักนิด อากาศตอนกลางคืนหนาวจัด จนเหมือนจะทนไม่ได้
   เด็กชายดูไม่ต่างจากเด็กอายุ 10 ปีซักเท่าใดนัก ผมสีดำที่ยาวพอแค่จรดคิ้วด้านหน้าผาก ดวงตาสีฟ้าสดใสสะท้อนกับแสงไฟ ที่ติดมาจากเสาไฟใกล้ๆ บ่งบอกว่า เขานอนไม่หลับ ไม่ใช่เพราะอากาศร้อน แต่เพราะความรู้สึกของตัวเองที่ รู้สึกว่า มันง่วงนอนผิดปกติต่างหาก
   เด็กชายพลิกตัว หวังให้นอนให้หลับจริงๆ แม้ตัวเองจะรู้ดีว่า ในสภาพแบบนี้ ให้ตายยังไงก็นอนไม่หลับ
โดยเฉพาะเมื่อความรู้สึก นั้นแสดงออกชัดเจน เพียงแต่เขาขี้เกียจก็เท่านั้น ขี้เกียจที่จะทำอะไรในเวลานี้ ของแบบนี้ถ้าทำพรุ่งนี้คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ในเมื่อตอนนี้ เพราะคงไม่มีใครตื่นขึ้นมาตอนเช้าแน่ๆ ถ้าเขาคิดไม่ผิด
...
ได้ยังหว่า

En-Em
Chapter 1.4.2
By Bigyoyo

ณ จัตุรัส กลางหมู่บ้าน ที่ศาลาใกล้สระน้ำ มีเด็กชายคนหนึ่งนอนอยู่ในศาลา สภาพแต่งตัวดีราวกับเด็กที่มาจากผู้ดีมีฐานะ เหตุผลที่เด็กชายคนนี้ต้องเข้ามานอนในศาลาก็เพราะ ไม่มีเงินที่จะเข้าไปนอนในโรงแรง
หรือพักที่อื่น
   เด็กคนนี้นอนหงาย ตาจ้องมองเพดานศาลา การนอนในศาลาแบบนี้ อากาศก็ร้อน ยุงก็เพียบ แต่สำหรับเขา ก็แค่เหมือนกับนอนสบายๆ อย่างน้อยมีที่ให้นอนก็ดีแล้ว เทียบกับการนอนกลางทะเลทรายไม่ได้ซักนิด อากาศตอนกลางคืนหนาวจัด จนเหมือนจะทนไม่ได้
   เด็กชายดูไม่ต่างจากเด็กอายุ 10 ปีซักเท่าใดนัก ผมสีดำที่ยาวพอแค่จรดคิ้วด้านหน้าผาก ดวงตาสีฟ้าสดใสสะท้อนกับแสงไฟ ที่ติดมาจากเสาไฟใกล้ๆ บ่งบอกว่า เขานอนไม่หลับ ไม่ใช่เพราะอากาศร้อน แต่เพราะความรู้สึกของตัวเองที่ รู้สึกว่า มันง่วงนอนผิดปกติต่างหาก
   เด็กชายพลิกตัว หวังให้นอนให้หลับจริงๆ แม้ตัวเองจะรู้ดีว่า ในสภาพแบบนี้ ให้ตายยังไงก็นอนไม่หลับ
โดยเฉพาะเมื่อความรู้สึก นั้นแสดงออกชัดเจน เพียงแต่เขาขี้เกียจก็เท่านั้น ขี้เกียจที่จะทำอะไรในเวลานี้ ของแบบนี้ถ้าทำพรุ่งนี้คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ในเมื่อตอนนี้ เพราะคงไม่มีใครตื่นขึ้นมาตอนเช้าแน่ๆ ถ้าเขาคิดไม่ผิด

เดี่ยวตอนเย็นมาลงต่อเน้อ 

วันนี้สอบวันแรก
ข้อสอบยากมากมาย ปวดหัว*
 

ไปแร๊ะ บร๊า บุยย