|
● ρєтсн™
|
 |
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #690 เมื่อ: 23-01-2011, 10:50:39 » |
|
ตอนนี้ขอตัวไปเล่นเกมก่อน ไอเดียมันไม่ปิ๊ง =^= ไปเล่นคลายเครียดก่อน
(หาเรื่องหนีไปเล่นมากกว่า =_=) เฮ้ย ไม่ใช่ =[]=
|
 Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #691 เมื่อ: 24-01-2011, 16:42:19 » |
|
บทที่ 13 ในที่สุด .. ก็ถึงเวลาเลิกเรียนแล้ว เย้ ~ ฉันยัดของเข้ากระเป๋าเป้สีเทาอย่างรีบร้อนจนของทุกอย่างในกระเป๋ารกไปหมด
และวิ่งออกนอกห้องคนแรกของห้อง
“แพรวา ! รอด้วยยยยยย !!” เสียงที่กำลังเดินทางมาถึงหูฉัน มาถึงพร้อมกับเจ้าของเสียงเสียงนั้น
“ไปไม่รอเลยนะแก” นัทหายใจหอบแฮ่ก ๆ พลางเอามือเท้าไหล่ฉัน แค่วิ่งออกห้องทำเป็นเหนื่อย เฟคเห็น ๆ -_-
“ฉันรู้ว่าแกเฟค จะเฟคหาบะหมี่หรอ”
“เปล่า ฉันเฟคหาหนุ่มหล่อเฟ้ย ^O^” ฉันควรจะคบมันเป็นเพื่อนต่อดีมั้ยเนี้ย เฮ้อ .. กลุ้มเพื่อนตัวเอง
“บ้าผู้ชายจริง แกเนี่ย” ฉันขมวดคิ้ว แต่ดูเหมือนนัทจะไม่สนใจเท่าไหร่ เพราะมัวแต่โบกมือบ๊ายบายกับผู้ชายในห้องจนกว่ามันจะยอมโบกกลับมาครบทุกคน จึงจะหยุด
“นัท ระหว่างที่แกโบกมือจากลากับไอ้พวกผู้ชาย ฉันขอตัวกลับก่อนละกัน -_-” ว่าแล้วฉันก็ทิ้งนัทให้มันโบกมือต่อไปที่หน้าห้อง
ในขณะที่ฉันกำลังจะลงบันนไดไปถึงชั้นล่างสุด .. ก็มีไอ้พวกเด็กนรก 2-3 คน ที่หลุดมาจากไหนไม่รู้ดูแล้วน่าจะอยู่ ป.2 วิ่งมาชนฉันจนสะดุดขั้นบันได
และแล้ว ..
โคร้มมม !!!
ฉันก็ลงไปจูบกับพื้นจนได้ =_= โชคดีนะ ที่ตกลงมาแค่ 4-5 ขั้น จึงไม่ค่อยบาดเจ็บเท่าไหร่ แต่เจ็บจมูกง่ะ ดั้งฉันจะหักมั้ยเนี้ย
ฉันลุกขึ้นมาพลางเอามือจับจมูกตัวเอง
“โอย .. เจ็บ ๆๆ” และเมื่อฉันลุกขึ้นมาทั้งตัวก็เห็นนิคอยู่ข้างหน้าฉัน ฉันคงไม่ต้องบอกแล้วนะมองด้วยสายตายังไง
“นี่ มองอะไร ไม่เคยเห็นคนตกบันไดหรอ !” นิคไม่ตอบแต่ยืนนิ่งอยู่ในท่าเดิม
“นี่ ! นายยังมีวิญญาณอยู่มั้ยเนี้ย !?” ฉันโบกมือไปมาแถว ๆ หน้าของนิค
“มี ..” ในที่สุด เสียงก็เล็ดลอดออกมาจากปากนิค .. นิดนึง -_-
“แพรวาาาาาาา ~” สิ่งที่ฉันทิ้งไว้ที่หน้าห้อง กระโจนเข้ามากอดคอฉันจากทางด้านหลัง
“อ๊อก !” ฉันร้องขึ้นเพราะโดนนัทรัดคอจนฉันหายใจไม่ออก
“ทิ้งคนน่ารักกันได้ลงคอ TOT” แหม .. เพื่อนฉันนี่ น่ารัก(ษาให้หายจากอาการหลงตัวเอง)มาก
“แล้วใครใช้ให้แกมัวแต่โบกมือบ๊ายบายละยะ” นัทไม่พูดอะไร แต่ฉันก็ไม่ได้จะหวังให้มันตอบคำถามของฉันเท่าไหร่
เพราะมันคงจะตอบมาประมาณว่า 'คนน่ารักอย่างฉันไง ~' ชัวร์ =_= เซ็ง มีเพื่อนหลงตัวเองเกิ๊น แต่จะถึงอย่างนั้น มันก็คอยอยู่เคียงข้างฉันตั้งแต่อนุบาลละนะ
“พวกเลสเบี้ยนสินะ ..” ไอ้นิคพูดแทรกขึ้นมา .. ห๊า อะไรนะ !
“เฮ้ย ไม่ใช่ !! ฉันไม่ใช่เลสเบี้ยนนะ” ฉันแย้งทันที
“ใช่ ๆ ฉันก็ไม่ได้เป็นเลสเบี้ยนนะ แต่ถ้าเป็นทอมหล่อ ๆ ก็ ..” แล้วนัทก็หน้าแดงเอามือจับแก้มตัวเอง ทำหน้าเคลิ้มพลางโยกตัวไปมา
เฮ้อ .. ไม่ว่ามันจะเป็นเพศอะไร ถ้าหล่อ นัทมันคงเอาหมด -O-
“เอาเถอะ ..” แล้วนิคก็เดินจากไป ฉันมองไปดูนัท ซึ่งนัทมันยังคงเคลิ้มอยู่
“นัท แกคิดไปถึงไหนเนี่ย เลิกคิดได้แล้ว !!” ฉันเตือนสตินัท
“อ่ะหรอ ขอโทษที แหะ ๆ” ในที่สุดมันก็ทำท่าเหมือนคนปกติซะที
“เออใช่ แก วันนี้เดินกลับบ้านด้วยกันนะ เดี๋ยวเดินไปบ้านแกก่อนก็ได้” นัทพูดขึ้นในขณะที่เรากำลังเดินไปถึงรั้วโรงเรียน
ฉันแทบจะสะดุดหกล้มหัวคะมำ
“อะไรนะ !! เอ้ย ทำไมล่ะ” ตอนแรกฉันตกใจมากจนเผลออุทาน
“ก็วันนี้ไม่มีฉาย SHINee นี่ ก็เลยไม่รีบ ปกติเมื่อก่อนเราก็เดินกลับด้วยกันนา อีกอย่าง ฉันไม่อยากกลับบ้านเร็ว” งานเข้าแล้วไง =_=
“ทำไมถึงอยากกลับบ้านช้าล่ะ” ฉันถามต่อ เพื่อที่จะถ่วงเวลาไปเรื่อย ๆ
“ก็เพราะถ้าฉันกลับบ้านเร็ว ฉันต้องโดนแม่ใช้ให้ทำงานบ้านแน่ ๆ เลย ป่านนี้แม่คงรอฉันกลับอยู่ ถ้าฉันกลับช้า แม่จะรอไม่ไหว แล้วใช้น้องแทน ^O^”
ดูมัน แล้วแม่มันขี้เกียจขนาดนั้นเลยเรอะ
“แกไปช่วยแม่ทำงานบ้านบ้างสิ แม่แกเป็นผู้มีพระคุณต่อแกนะเฟ้ย” ฉันพยายามยุให้นัทมันกลับบ้านเร็ว
“แต่ฉันไม่อยากทำอ่ะ”
“เอางี้ ถ้าแกกลับบ้านไปก่อน ฉันจะหาผู้ชายหล่อ ๆ มาให้แก โอเค๊ะ ?”
“โอเคเลย !!” นัททำตาเป็นมัน ดูเหมือนฉันต้องการผู้ชายที่มันหล่อ ๆ และต้องโง่ขนานแท้ด้วยซะแล้ว
“แล้วทำไมแกยุให้ฉันกลับบ้านเร็วจัง หรือแกมีความลับอะไร” นัทเริ่มทำหน้าสงสัย
“บ้า ! มีที่ไหน” ฉันออกคำเถียง แต่หน้านัทก็ยังดูเหมือนว่าไม่ค่อยจะเชื่อซักเท่าไหร่
“ฮือ ~ เดี๋ยวนี้แกมีความลับกับเพื่อนใช่มั้ย !!” ไอ้นัททำท่าร้องไห้เหมือนนางเอกในละครที่ไม่สู้คน อ่อนไหว =_=
ก่อนที่มันจะวิ่งหนีไปเอามือปิดหน้าพลางร้องโฮ ๆ ไป ตอนแรกฉันนึกว่ามันจะวิ่งหนีไปจริง ๆ จะได้ชิ่งซะเลย
แต่แล้วความดีใจก็วิ่งออกร่างกายฉันอย่างพรววดพราดเมื่อไอ้นัทมันหยุดวิ่งแล้วหันกลับมา
“ทำไมแกไม่หนีไปเลยละ -_-”
“บ้า ฉันไม่ใช่พวกทิ้งเพื่อนเหมือนใครบางคน ..” แน่นอน นัทมองฉัน
“แล้วแกมัวแต่โบกมือทำไมละ .. พอ หยุด ไม่ อย่า” ประโยคหลังฉันพูดขึ้นทันทีเมื่อนัทมันกำลังจะอ้าปากตอบ
ซึ่งฉันไม่ต้องการคำตอบของมัน ฉันทำมือห้ามใส่นัทและหันหน้าไปทางอื่น
“ไม่ อย่า ขอร้อง หยุด” ฉันพูดขึ้นอีกรอบเพื่อสกัดไม่ให้นัทมันพูด
“เดี๋ ..”
“ไม่ ฉันไม่ต้องการคำตอบของแก” ฉันพูดขัดจนนัทแทบจะไม่มีทางที่จะพูดจบประโยคได้
“แก !! ฉันจะไม่ได้ตอบคำถามแก !!!” ในที่สุดนัทมันก็พูดเสียงดังอย่างกะทันหันจนคนอื่นมอง ซึ่งฉันห้ามไม่ทัน
“อะไรนะ แล้วแกจะบอกว่าอะไร” รู้สึกหน้าฉันเริ่มมีรอยแตกร้าวทีละนิด ๆ
“ฉันจะบอกว่า .. เมื่อไหร่เราจะได้เดินกลับซะที” อุตส่าห์เบี่ยงเบนให้พูดเรื่องอื่นไปแล้วนะ ยังจะจำได้อีก
เฮ้อ .. เอายังไงดี หรือจะใช้วิธีนี้ดี
“เออแก .. แกกลับบ้านไปก่อนเลย พอดีนึกได้ว่าติดธุระขึ้นมา”
“ธุระอะไรหรอ ฉันไปด้วยได้ป่ะ !”
“แกอยากไปทำงานเป็นทาสใส่ชุดลิงกับฉันมั้ยละ =_=”
“ไม่อาววววววววววววววววววววววววววววววววววว ~ TOT” คงมีแต่วิธีนี้แหละที่ทำให้ไอ้นัทไม่ยอมไปกับฉัน
“งั้นแกกลับบ้านไปก่อนเลย ไม่งั้นฉันจะลากแกไปเป็นทาสด้วย” นัทพยักหน้าพลางวิ่งกลับเส้นทางบ้านตัวเองไป
ฉันหวังว่าวิธีนี้จะใช้หลอกนัทได้ตลอด 3 เดือนนี้นะ ฉันหยิบสมุดโน้ตสีส้มเล็ก ๆ ที่ใช้จดเส้นทางกลับบ้านนิคขึ้นมา .. ว่าแต่ ..
มันจดไว้หน้าไหนฟะ T[]T ฉันค่อย ๆ เปิดดูไปทีละหน้า ๆ อย่างรวดเร็ว
พรึ่บ !!!
อ้าว สมุดโน้ตในมือหายไปไหนแล้ว =[]= ฉันก้มลงไปหาที่พื้น
“สมุดโน้ตของเธอน่ารักดีแหะ ซื้อที่ไหนหรอ” เสียงหญิงสาวดังมาจากข้างหลังฉันในขณะที่ฉันนกำลังก้มหาสมุดโน้ต
และเมื่อฉันหันหลังไปมองตามที่มาของเสียง เจอวัตถุสีส้มที่เมื่อ 5 วินาทีที่แล้วมันยังอยู่ในมือของฉันและอีก 1 วินาทีหลังจากนั้น
มันไปอยู่ในมือของผู้หญิงร่างสูงคนหนึ่ง แต่ที่แน่ ๆ ฉันจำไอ้เล็บ M&N ของมันได้ .. นังสัตว์สงวนมีนอบนจมูกที่ปัดกองหนังสือจินจนหล่นบนห้องนั้นเอง
“ซื้อที่ซีคอร์น ขอสมุดคืนด้วย -_-” ฉันพูดห้วน ๆ และรีบยื่นมือจะคว้าสมุดโน้ตกลับคืนสู่อ้อมกอดของฉัน
เพราะกลัวว่าถ้าเกิดนังนั่นมันเปิดสมุดฉันดูแล้วเผลอเปิดไปเจอที่อยู่ของนิค จะโดนเข้าใจผิดเหมือนยัยแว่นเลือดหมู
แต่นังสัตว์สงวนกลับหลบฉัน ก่อนที่กำลังเปิดสมุดดู
“อย่านะ !!” ด้วยความที่ตอนแรกฉันกลัวว่าหล่อนจะเปิดดูและเจอที่อยู่แต่พอเห็นเธอกำลังจะเปิด ฉันยิ่งกลัวและตกใจเข้าไปใหญ่
ฉันจึงเผลอร้องห้ามอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทำไมวันนี้ฉันซวยอย่างนี้เนี้ย !! นังสัตว์สงวนมองฉันด้วยหางตา
“มันมีอะไรในนี้หรอ ..” นังสัตว์สงวนถามด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มือข้างขวาถือสมุดสีส้ม
“...” ฉันไม่ตอบ เพราะไม่รู้จะสรรหาอะไรมาอ้างดี
“ความลับ ? ไดอารี่ ? หรืออะไร” ฉันเงียบเหมือนเดิม
“ตอบไม่ได้หรอ .. งั้นไม่เป็นไร ฉันจะหาคำตอบให้เธอเอง” ว่าแล้วนังสัตว์สงวนก็เปิดสมุดโน้ต ฉันตกใจเล็กน้อย
เนื่องจากมันตัวสูง ฉันจึงต้องเขย่งและรีบยื่นมือ กะว่าแย่งสมุดโน้ตออกมาจากมือ แต่ว่า ..
พรึ่บ !!!
สมุดโน้ตหายไปจากมือของนังสัตว์สงวน แต่ .. มันก็ไม่ได้อยู่ที่ของฉันด้วย .. อ๊ากกก !! หายอีกแล้วหรอ ทีนี้ใครหยิบไปอีกล่ะทีนี้ !
ฉันชะเง้อหน้ามองร่างหนึ่งที่อยู่หลังนังสัตว์สงวน ผู้ซึ่งครอบครองสมุดโน้ตสีส้มของฉัน
“น .. น๊อตหรอ ..” นังสัตว์สงวนดูตกใจไม่น้อย แต่ดูตกใจมากกว่าฉันอีก
“ทำอะไรกันเนี่ย” น๊อตถามคำถามขึ้นในขณะที่ยังคงครอบครองสมุดโน้ตอยู่
“ป .. เปล่า .. ฉัน ค .. ค .. แค่ .. แค่ ..” นังสัตว์สงวนพูดไม่เป็นคำเลยซักนิด ผีเข้ารึไง
“ใช่ของเธอรึเปล่า” น๊อตไม่ได้สนใจนังสัตว์สงวน แต่กลับมองข้ามตัวนังสัตว์สงวนมามองฉันละยื่นสมุดมาให้
“ใช่ ของฉันเอง” ฉันเดินไปจะหยิบมา แต่น๊อตก็ชักมือกลับ แค่จะเอาสมุดโน้ตคืน ทำไมมันลำบากอย่างนี้ฟะ
“ว่าแต่เล่มนี้มันมีอะไรหรอ เห็นเมื่อกี้เธอดูกลัวมากเลย พอมิวเปิดสมุด” น๊อตเอาสมุดมาดูอย่างพิจารณา
เอ๊ะ .. นังนี่มันชื่อมิวหรอกหรอเนี้ย แต่ฉันชอบฉายานังสัตว์สงวนมากกว่านะ
“ฉันเปิดดูได้มั้ย”
“ไม่ได้ !!” ฉันโต้ตอบอย่างฉับไวก่อนที่จะแย่งสมุดมาจากมือของน๊อตและเอามากอดแน่น ฉันจะไม่มีใครมาพรากสมุดไปจากฉันอีกแล้ว !
น๊อตหัวเราะเล็กน้อยเมื่อเห็นฉัน
“ฉันไปก่อนนะ” น๊อตพูดและลูบหัวฉันเหมือนฉันเป็นแมวน้อยที่แสนเชื่องและโบกมือให้กับมิวหรือนังสัตว์สงวนนั้นแหละ
มิวโบกมือบ๊ายบายกลับให้ หน้าของเธอแดงแป๊ด ทำหน้าเหมือนมันเพิ่งเจอกับดาราชื่อดังระดับโลกมา เธอมองตามหลังของน๊อตจนเขาจะเดินไปถึง
มอเตอร์ไซด์สีน้ำเงินรุ่น Yamaha ของเขา ใส่หมวกกันน็อคสีฟ้าทะเลและขี่มอเตอร์ไซด์หายลับไป แต่ถึงน๊อตจะหายไปแล้ว
นังมิวมันก็ยังอยู่ในท่าเดิม อาการค้างรึไง
“นี่ น๊อตไปแล้วนะ หยุดโบกมือได้แล้ว” ฉันพูดเตือนสติมิว แต่กลับไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
“ฉันรู้ .. เขาเท่ใช่มั้ยล่ะ ..” มิวพูดด้วยเสียงเคลิ้มราวกับตกอยู่ในภวังค์ .. เดี๋ยวนะ .. เมื่อกี้มันพูดว่าอะไรนะ ..
อย่าบอกนะ .. ว่ามิวมันชอบไอ้น๊อต .. ฉันคิดว่าฉันเจอผู้หญิงที่โง่ที่สุดในโลกแล้วละนะ
ตัวร้าย(มั้ง =w=)ออกเร็ว + ปัญหาเยอะเกินไปมั้ยหว่า =^=" |
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
เชอรี่ เชอ
Jr. Member
กระทู้: 86
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #692 เมื่อ: 24-01-2011, 17:03:39 » |
|
สนุกจังเลยค่ะ ว่าแต่ Yamaha มันอ่านว่าอะไรเหรอค่ะหนูตกภาษาทั้งไทยและอังกฤษ เลยอ่านมิออก  |
http://forum.asura.in.th/index.php?topic=51684.0นักฆ่าปริศนา แห่งความมืด 1.นิรันด์ บท นางเอก อายุ 17 ปี ผมยาวถึงเขาสีน้ำตาลแดงเป็นหญิงห้าวนิดๆไม่เคยยอมใครสูง 175 ชม.หุ่นนางแบบ หน้าตานารักตาโตสีฟ้าสดใส ปากนิดจมูกหน่อยใครเห็นเป็นหลงใหลมีผู้ชายมาชอบมากมายแต่ไม่เคยมองใครส่วนใหญ่จะให้แต่ความ
|
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #693 เมื่อ: 24-01-2011, 17:04:01 » |
|
สนุกจังเลยค่ะ ว่าแต่ Yamaha มันอ่านว่าอะไรเหรอค่ะหนูตกภาษาทั้งไทยและอังกฤษ เลยอ่านมิออก |
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
一番の宝物
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #694 เมื่อ: 24-01-2011, 17:04:42 » |
|
สนุกจังเลยค่ะ ว่าแต่ Yamaha มันอ่านว่าอะไรเหรอค่ะหนูตกภาษาทั้งไทยและอังกฤษ เลยอ่านมิออก ยามาฮ่า ไม่รู้จักเหรอ-_- สนุกมากมายจ้ะเพชร น๊อตชอบนางเอกแน่ๆเลย อย่านะเว้ยเฮ้ย ชั้นจองTOT //me โดนถีบ |
|
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #695 เมื่อ: 24-01-2011, 17:06:33 » |
|
สนุกจังเลยค่ะ ว่าแต่ Yamaha มันอ่านว่าอะไรเหรอค่ะหนูตกภาษาทั้งไทยและอังกฤษ เลยอ่านมิออก ยามาฮ่า ไม่รู้จักเหรอ-_- สนุกมากมายจ้ะเพชร น๊อตชอบนางเอกแน่ๆเลย อย่านะเว้ยเฮ้ย ชั้นจองTOT //me โดนถีบ |
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
เชอรี่ เชอ
Jr. Member
กระทู้: 86
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #696 เมื่อ: 24-01-2011, 17:07:01 » |
|
สนุกจังเลยค่ะ ว่าแต่ Yamaha มันอ่านว่าอะไรเหรอค่ะหนูตกภาษาทั้งไทยและอังกฤษ เลยอ่านมิออก ก็หนูตกภาษา + อ่านไม่ออก + ที่บ้านไม่มีรถ + ไม่รู้จักยี้ห้อรถเป็นภาษาอังกฤษ ถ้าบอกยี้ห้อ ยามาฮา หนูรู้จักอยู่แถวบ้านมีขาย - -* สนุกจังเลยค่ะ ว่าแต่ Yamaha มันอ่านว่าอะไรเหรอค่ะหนูตกภาษาทั้งไทยและอังกฤษ เลยอ่านมิออก ยามาฮ่า ไม่รู้จักเหรอ-_- สนุกมากมายจ้ะเพชร น๊อตชอบนางเอกแน่ๆเลย อย่านะเว้ยเฮ้ย ชั้นจองTOT //me โดนถีบ |
http://forum.asura.in.th/index.php?topic=51684.0นักฆ่าปริศนา แห่งความมืด 1.นิรันด์ บท นางเอก อายุ 17 ปี ผมยาวถึงเขาสีน้ำตาลแดงเป็นหญิงห้าวนิดๆไม่เคยยอมใครสูง 175 ชม.หุ่นนางแบบ หน้าตานารักตาโตสีฟ้าสดใส ปากนิดจมูกหน่อยใครเห็นเป็นหลงใหลมีผู้ชายมาชอบมากมายแต่ไม่เคยมองใครส่วนใหญ่จะให้แต่ความ
|
|
|
|
一番の宝物
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #697 เมื่อ: 24-01-2011, 17:08:06 » |
|
สนุกจังเลยค่ะ ว่าแต่ Yamaha มันอ่านว่าอะไรเหรอค่ะหนูตกภาษาทั้งไทยและอังกฤษ เลยอ่านมิออก ยามาฮ่า ไม่รู้จักเหรอ-_- สนุกมากมายจ้ะเพชร น๊อตชอบนางเอกแน่ๆเลย อย่านะเว้ยเฮ้ย ชั้นจองTOT //me โดนถีบบ้า .. แค่ชอบได้ทุกเพศ=//= ~ //me โดนรุมกระทืบ |
|
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #698 เมื่อ: 24-01-2011, 17:11:15 » |
|
สนุกจังเลยค่ะ ว่าแต่ Yamaha มันอ่านว่าอะไรเหรอค่ะหนูตกภาษาทั้งไทยและอังกฤษ เลยอ่านมิออก ยามาฮ่า ไม่รู้จักเหรอ-_- สนุกมากมายจ้ะเพชร น๊อตชอบนางเอกแน่ๆเลย อย่านะเว้ยเฮ้ย ชั้นจองTOT //me โดนถีบบ้า .. แค่ชอบได้ทุกเพศ=//= ~ //me โดนรุมกระทืบพรึ่บ !!!
อ๊ากกก ลืมแก้ไซส์อักษร T[]T |
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
รัตติกาลอันบริสุทธิ์
Jr. Member
กระทู้: 123
โลกจะดีหรือร้ายอยู่ที่เรามอง
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #699 เมื่อ: 24-01-2011, 18:12:02 » |
|
อ่านแล้ว---------
แต่ถามนิด ชาวอสุรา หากเราแต่เกินอสุราจะมาอ่านกันเปล่า
|
|
|
|
|
GøøGle-KunG
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #700 เมื่อ: 24-01-2011, 18:51:57 » |
|
เริ่มจับคู่รองละ สนุกมากจ้ะเพชร สงสารนางเอก โดนเด็กชนตกบันได+โดนพระเอกเย้ยเย็นๆ =_=
|
 บุย บอร์ดเก่า ไปให้พ้น บอร์ดใหม่ |
|
|
กระดิ่งสีฟ้า
Newbie
กระทู้: 24
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #701 เมื่อ: 24-01-2011, 20:03:36 » |
|
สวัสดีค่ะ ทุกคน
หนูชื่อมิวนะคะ อายุ12 ^ ^
ยินดีที่รู้จักทุกคน
เพิ่งมาอ่าน สนุกมากเลยค่ะ(13บทรวด)
อ่านแบบตาไม่กระพริบเลย - -(มั้งนะ)
|
|
|
|
|
รัตติกาลอันบริสุทธิ์
Jr. Member
กระทู้: 123
โลกจะดีหรือร้ายอยู่ที่เรามอง
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #702 เมื่อ: 25-01-2011, 15:26:58 » |
|
|
|
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #703 เมื่อ: 25-01-2011, 17:56:20 » |
|
สวัสดีค่ะ ทุกคน
หนูชื่อมิวนะคะ อายุ12 ^ ^
ยินดีที่รู้จักทุกคน
เพิ่งมาอ่าน สนุกมากเลยค่ะ(13บทรวด)
อ่านแบบตาไม่กระพริบเลย - -(มั้งนะ)
อ่า ขอบคุณมาก ๆ จ้าที่อุตส่าห์(ทน)อ่านมาถึงบทปัจจุบันนี้ >w<
จะพยายามหาเวลาว่างมาแต่งให้อ่านนะไม่ลองไม่รู้นะ
แต่ยังไง เดี๋ยวเค้าจะไปอ่านด้วยละกัน =w= |
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
● ρєтсн™
|
|
Re: [Fiction] ผนึกรัก หัวใจนายเย็นชา
« ตอบ #704 เมื่อ: 25-01-2011, 18:06:12 » |
|
ฉันโต้ตอบอย่างฉับไวก่อนที่จะแย่งสมุดมาจากมือของน๊อตและเอามากอดแน่น ฉันจะไม่มีใครมาพรากสมุดไปจากฉันอีกแล้ว !
* ฉันจะไม่ให้ใครมาพรากเมื่อกี้มาลองอ่านใหม่อีกที
อะเฮ้ยยย พิมพ์ผิดนี่หว่า
แก้ไอ้ตรงนี้ไม่ได้ซะที ฮือ ๆ T^T |
Len Say : ผมจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน!! จนกว่าเธอจะกลับมา
ผมจะเก็บรักษาจดหมายของเธอดั่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผม |
|
|
|
