เหอะๆ อยากเป็นซอมบี้กะไปคุยกะรุปปั้นเทพสงครามจิ ได้เป็นแน่ ฮี่ๆๆๆๆๆ

มาครอสฟรอนเทียอะไรของแกวะ?

บทที่ 12 เนรานิส ซิออน ชายหนุ่มหลายบุคลิก & การแก้เผ็ดของสาวแกร่ง

สวบ..สวบ..

ฝีเท้าสองข้างเดินไปตามเส้นทางของเดธวอเลย์  เหล่าพลลาตเวนเดินกันขวักไขว่ไปหมด  ไม่สงสัยเลยถ้าไปแตะเขาแล้วเขาดันตกใจขึ้นมายิงพรวดพราดได้สลบแน่ๆ

"ร้อนจัง..เดธวอเลย์นี่แห้งแล้งที่สุดเลย"วาเนซซี่พูดพลางปาดเหงื่อบนใบหน้า

"ก็งี้แหละ ต้องปรับสภาพกับที่นี่ให้ได้ไม่งั้นละร้อนตายแน่ๆ"เฟริน่าบ่นอุบ ทุกคนเริ่มคุ้นเคยกับเธอแล้ว เพราะรู้จักไปนานๆเธอก็นิสัยดี แค่ดื้อรั้นนิดหน่อย

"เฮ้ๆ!!"แพรรี่วิ่งไปจับไหล่เลียสที่เดินไปอีกทาง "เธอจะไปไหนน่ะ"

"อ๊ะ..โทษที.."เธอเหลือบไปมองโอม เมื่อเขาหันมามองเธอ เธอรีบหันไปทางอื่นทันที

"ไปกันต่อเถอะ"แพรรี่จูงมือเลียสช้าๆ เธอค่อยๆพยักหน้าอย่างว่าง่าย

ตุบ!

พลั่ก!

โอ้ย!

"อ๊ะ..ขอโทษนะคะ.."แพรรี่รีบขอโทษชายด้านหน้าทันที เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองเขาให้ชัดเจน

ผมยาวประบ่า ร่างสูงโปร่ง สีผมเละนัยน์ตาสีดำขลับ หน้าตาเหมือนลูกผู้ดีมีสกุล เขาทำอาชีพแอสแซสซิน

วิ๊ง..วิ๊ง...

แสงส่องประกายจากเพรชสีม่วงที่ฝังในปลายมีด  เลิฟโลว์จะหยิบ แต่แล้วกลับต้องชะงักแล้วเลื่อนมือกลับ

"เลียสหยิบให้เขาดีกว่านะ.."

"อ๊ะ..ค่ะ"ถึงแม้จะงุนงง แต่เธอก็เต็มใจหยิบ

"นี่ค่ะ.."เลียสส่งมีดไปให้เขา เขาพยักหน้า

"ผมเข้าใจแล้วครับ พวกคุณกำลังตามหาอยู่ใช่มั้ย ผมต้องการเป็นนักรบแห่งแสงมานานแล้ว เราไปกันเถอะครับ" รอยยิ้มเย็นปิดท้ายด้วยคำพูด

ทุกคนมองหน้ากันอย่างมึนงงที่เขายอมรับในตัวเองได้อย่างง่ายดาย..และรอยยิ้มเย็นๆนั่นอีก

เมื่อเดินมาถึงแล้ว ที่นี่มักมีบราววู๊ฟเยอะมากและโกเลม ต้องระวังไม่ให้โกเลมเหยียบจนแบน และ บราววู๊ฟไล่กัด แต่ถ้าอยากเป็นมิตรก็ต้องยื่นชิ้นเนื้อแล้วลูบหัวเพื่อความสนิทสนม

"ชักเมื่อแล้วสิ.."วาเนซซี่บ่นอุบ

"ขี่บราววู๊ฟกันไหมครับ"เนรานิส ซิออน ชื่อของแอสหนุ่ม เขาพูดแล้วปิดท้ายด้วยยิ้มเย็นอีกรอบ

"เอาสิ..คุณ.."ยังไม่ทันที่วาเนซซี่จะพูดจบ เนรานิสก็ขัดขึ้นมาก่อน

"เรียกว่าเนรา ก็พอแล้วครับ"

"อ๊ะ..ค่ะ"วาเนซซี่หันหน้าไปทางอื่นแล้วยิ้ม ไม่น่าเชื่อว่าเนรานิสจะนิสัยดีอย่างนี้ทั้งๆที่หน้าตานั้นคมเข้มเเตกต่างกับนิสัย มันเหมือนนิสัยดุๆมากกว่า

"เดี๋ยวผมเอาชิ้นเนื้อให้บราววู๊ฟแทนคุณละกันนะครับ วาเนซ"เนราบอก วาเนซซี่ยิ้มอายๆเพราะเพิ่งมีคนมาเรียกเธอว่าวาเนซ

"เอ้าๆ จะจีบกันไปถึงไหน พวกชั้นรอจนผมจะขาวหมดแล้วนี่!"เฟริน่าบ่นแล้วแอบหันหน้าไปขำ เนราเกาหัวเล็กน้อยเพราะเขาลืมไปเลยว่ามีเพื่อนๆเขาอยู่



"ก็นั่งสบายดีนะ"กุเกิ้ลตบหลังบราววู๊ฟเบาๆ

"อือ..แต่ทำไม.."เฟริน่าทำหน้าตาสังกะตาย "บราววู๊ฟของฉันถึงผอมแห้งแบบนี้เนี่ย! แถมขนยังแทบไม่มี!"เฟริน่าแหวทันที ทุกคนจนหัวเราะ

"ปล่อยตัวนั้นไปเถอะ มันหนักพี่เฟมากกว่านะครับ"เนรานิสบอก เฟริน่าจึงยอมปล่อยตัวนั้นไปโดยไม่ลืมให้ก้อนเนื้อชิ้นใหญ่ไปให้มันเพื่อเอาไปกิน แล้วตามหาตัวใหม่

"เย็นแล้ว..นอนตรงนี้ดีกว่านะ"เนราบอกก่อนจะนอนใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง มองไกลๆด้านซ้ายประมาณ 100 เมตร ก็จะพบบ่อน้ำใสสะอาดไม่มีปลาอาศัย ส่วนด้านขวาอีก 20 เมตรเป็นบ่อน้ำใสเหมือนกันแต่มีปลาอาศัยอยู่

____________________________
(ตรงนี้ไม่ต้องอ่านก็ได้จ้ะ)

"หยุดๆ" ผู้อ่านในบอร์ดท้วง

"มีอะไรหยอ"เจ๊ฟองต์ถาม

"ในเกมมันมีที่แบบนั้นด้วยเรอะO[]O!"

"ไม่มี จินตนาการเอา จบ- -" โอเคปะ"
____________________________

"เอางี้ ฉัน เวียส วาเนซซี่ กุเกิ้ล แพรรี่ จะไปหาปลามากิน ส่วน เลิฟโลว์ เนรา และ วาเนซซี่ จัดเต้นท์ละกัน เลียสกับโอมไปตักน้ำ โอเค๊?"เฟริน่าบอก ที่เธอเลือกให้โอมกับเลียสไปตักน้ำด้วยกันเพื่อจะให้ทั้งคู่สานความสัมพันธ์ เธอรู้สึกไม่ชอบเวียสเอาซะเลยเมื่อเห็นท่าทีกระทืบปึงปังของเธอเมื่อคืน

"อ้าว..เฟริน่าจ๊ะ..ให้ฉันไปกับโอมแทนได้ไหมจ้ะ"เวียสถาม

"ไม่ได้! คุณจับปลาเก่งแน่นอน ก็บ้านเกิดคุณอยู่ติดทะเลนี่"เฟริน่าไม่ยอมแพ้จนเวียสต้องยอมจนได้

"มะ..ไม่เอาน่า เฟริน่า ให้เวียสไปตักน้ำกับอาโอมก็ได้นี่"คราวนี้เลียสค้านบ้าง เฟริน่าส่งซิกทางสายตาไปให้เลียส

'ไปกับโอมซะ ฉันช่วยเธอนะ ถ้าไม่ไปฉันจะเจี๋ยนเธอทิ้ง'

เมื่อเลียสเห็นดังนั้นก็ตกลงอย่างปลงๆ ก่อนจะไปถือถังน้ำแล้วเดินนำหน้าโอมไป จนเขาต้องตามไปบ้าง

"รอก่อนเลียส!"

"งั้นเราไปกันเถอะ เฮ้อ!~ เหนื่อยจัง เวียสเธอไปตกปลาละกันนะ ส่วนฉัน กุเกิ้ล วาเนซซี่ และแพรรี่จะไปจับสัตว์ร็อคมาทำอาหารเอง"

"อ้าวๆๆ ทำไมฉันต้องไปตกปลาคนเดียวด้วยละยะ"

"อุ้ยต๊าย! ภาพพจน์คนดีหลุด!"เฟริน่าเอามือปิดปากอย่างตกอกตกใจ สภาพเดียวกับเวียสเหมือนกันที่ปิดปากเหมือนกัน

"เอ่อ..ฉันหมายถึงว่าทำไมฉันต้องไปตกปลาคนเดียวด้วยละจ๊ะ..ทำไมไม่ไปช่วยกันล่ะ..ฉันก็เหนื่อยนะจ๊ะ"เวียสทำหน้าอิดออด

"โอ้ย! พวกเราตกปลาไม่เป็น เธอตกเป็น ไปๆเหอะ ป่ะพวกเรา"เฟริน่ายัดถังน้ำและคันเบ็ดใส่มือของเวียสทันที ก่อนพวกเธอจะเดินจากไปโดยทิ้งเสียงหัวเราะไว้ด้านหลัง

"กรี๊ดดดดดดดดดดดด น่ารำคาญที่สุดเลย!!"เวียสส่งเสียงออกมาโดยไม่เกรงใจใคร จนเนราซิสและวาเนซซี่ หันมามองทันที ส่วนเลิฟโลว์ เธอได้แต่เอือมระอาและชินไปซะแล้ว

ถึงแม้ว่าเนราซิสเพิ่งจะมาใหม่ และ วาเนซซี่เพิ่งได้รู้จักกับเวียส

แต่ในใจทั้งคู่รู้ว่า..

เธอ..ไม่มาดี..แน่นอน..

....คนละเรื่องกันโว้ย.....
......หาในกูเกิ้ลเอาเอง.......เรื่องย่อก็ประมาณว่า.....พระเอกเป็นนักบิน นางเอก เป็นนักร้อง.....สู้กันมันส์โคตร.....

ถ้านักบินขับเครื่องบินแล้วใบพัดตัดคอเลือดสา ดนี่ค่อยแจ๋ว

ก็แหม..คนมันชอบ จะให้เกลียดเหรอ

นี่แหละปริศนา

คงไม่มีอะไรเข้าสิงเวียสอีกนะ เห้อ ผีเข้าผีออก- -*