บทที่33 ห้วงนรก
วาเนซซี่ที่สลบสไหลอยู่ ค่อยๆลืมตา รอบๆตัวของเธอมีแต่เปลวไฟสีแดงฉานค่อยลุกดับอยู่เป็นระยะๆ หล่อนลุกขึ้นเดินสำรวจรอบๆแต่ก็ไร้ซึ่งทางออก
ไม่ทันที่หล่อนจะใช้ความคิด เสียงอันคุ้นเคยล่าสุดได้ก้องกังวานขึ้นในหัวของเธอ เสียงนั่นคือเจ้ามอนเตอร์อัปลักษณ์นั่นเอง
"เป็นไง ตกใจล่ะสิถ้าได้มาอยู่ในนี้หึๆๆๆๆ" เสียงหัวเราะมันดูชั่วร้ายเยี่งสัตว์เดรัจฉาน แต่เธอไม่ได้ตอบโต้อะไร "อืม อีกไม่กี่วิมันจะเริ่มแล้ว ขอให้สนุกนะ
อ้อ ข้ายังเมตตาเจ้าอย่นิดหนึ่ง..." เหนือหัวของวาเนซซี่เมหือนมีช่องมิติเล็กๆบังเกิดขึ้น พร้อมมีสิ่งของบางอย่างตกลงมา มันเป็นม้วนกระดาษแผ่นหนึ่ง
หล่อนหยิบขึ้นมาเปิดอ่านดู เธอเริ่มขยับริมฝีปากอ่าน้อวคามในกระดาษแผ่นนั้น
"อีก10วิ หลังจากนี้จะมีมิติค่าพายผุดขึ้นต่อหน้าเจ้า เจ้าต้องท่องค่าพายไปเรื่อยๆเป็นเวลา5นาที โดยค่าพาย1ตัว เจ้าต้องพูดออกมาภายใน5วินาทีถ้าท่องผิดจะมีตัวก๊อปปี้ของเจ้าผุดขึ้นมาทีละตัวๆ... โดยความสามารถของพวกตัวก๊อปปี้นี้จะต่ำกว่าความสามารถของเจ้าครึ่งหนึ่ง เอาล่ะเพื่อไม่ให้เสียเวลาเริ่มเลยดีกว่า ฮี่...ฮี่...
ป.ล. ท่องผิดเยอะๆระวังโดนรุมเจี๋ยนนะ"
ตาของวาเนซซี่เบิกโพลงด้วยความตกใจสุดขีด แล้วหันขวับไปด้านหลัง สิง่ที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าคือค่าพายที่เริ่มจาก 3. หล่อนไม่มีเวลาแล้ว วาเนซซี่รีบสูดหายใจเต็มปอด ก่อนที่จะเริ่มท่องค่าพายอย่างรวดเร็ว
"3. 1 .. 4 ... 1 ...5 ...9...2...6 ......5..... เอ่อ..." 5วินาทีรอบที่9ของหล่อนหมดลง ตัวก๊อปปี้ของเธอค่อยๆผุดออกมายืนข้างๆหล่อน วาเนซซี่เริ่มกังวลมากขึ้นเรื่อยๆแต่ยังท่องค่าพายต่อไป เพราะ ถ้าไม่ท่องจะเป็นอันตรายกว่านี้เป็นแน่แท้
"5...8......9.....7....9...3 อ่ะ... 2 3 8....เอ่อ...5..." ไม่ทันที่หล่อนจะท่องตัวต่อไป ตัวก๊อปปี้ตัวที่2ก็ผุดออกมา "ได้ไงเนี่ย! ผิดเรอะ! 4...! 6 2...6
อ...อะไรอีกเนี่ย!" ตัวก๊อปปี้ตัวที่3ผุดออกมาต่อแล้ว หล่อนอยากจะกรี๊ดสุดเสียง แต่ปากตอนนี้มันไม่ว่างเสียแล้ว หล่อนท่องค่าพายไปเรื่อยๆ
โดยทั้งผิดทั้งถูกผสมกันไป
5.00นาที หมดเวลาแห่งห้วงมิติ ตัวกอปปี้ที่ผุดออกมานับได้15ตัว หล่อนฟื้นข้นมาอีกรอบอยู่บนจรวดวิญญาณโดยมีตัวก๊อปปี้15ตัวล้อมอยู่รอบๆ
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!" หล่อนกรีดร้องแทบสิ้นสติ เมื่อเห็นตำนวนตัวก๊อปปี้ที่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้
"ฮี่... ถือว่าเก่งแล้ว แต่ยังเก่งไม่พอ ไม่ทันหรือไม่ก็ท่องผิดไป15ครั้ง..." มันยิ้มฉฉ่งเหมือนเยาะเย้ยวาเนซซี่อยู่หางๆ "นี่ชั้นท่องถูกตั้ง45ตัวเลยนะ! จาก60น่ะ!"
เธอเริ่มโวยวายวีนแตกขึ้นมาทันใด “เอ้ารีรออยู่ทำมัยล่ะ รุมเจี๋ยนมันเลย...” เจ้ามอนเตอร์ชี้สั่งการพวกตัวก๊อปปี้ไปที่วาเนซซี่ หล่อนรู้ตัวแล้วว่า งานเข้า เต็มๆ “ค่ะ...” ตัวก๊อปปี้ทั้ง15ประสานเสียงรับคำพร้อมก่อนที่จะหันสะบัดปลายผมแกละสลวยมาจ้องที่วาเนซซี่ที่นั่งอยู่ตรงกลางวง ทั้งหมดยกขาขึ้นตั้งเป็น 150องศา (นักเทควันโดรึไงนี่) แล้วรุมใช้วิชาตรีนสามัคีใส่วาเนซซี่ลงไปนอนอุบโอยอยู่บนจรวดวิญญาณ แต่เรื่องจริงวาเนซซี่ไม่ได้เจ็บอะไรสักเท่าไหร่ เพราะพลังโจมตีกายภาพของหล่อนต่ำกว่าเด็กตัวเล็กๆอีก เท่ากับว่า พลังที่หาร2ทำอะไรวาเนซซี่ไม่ค่อยได้เลย เพียงแต่มี30ฝ่าตรีนมาคอยเหยียบเท่านั้นเอง “บ๊ะ! ทำไมพวกแกไม่ใช้พลังเวทย์ฟระ!” เจ้ามอนเตอร์ตะโกนขึ้นมาอย่างฉุนเฉียว วาเนซซี่ที่นอนโดนรุมกระทืบอยู่ก็ฉุกคิดขึ้นเหมือนกันว่าทำไมพวกร่างก๊อปปี้นี้ไม่ใช้พลังเวทย์ฆ่าตนเสีย ร่างก๊อปปี้ทั้งหมดบิดคอมาทางมอนเตอร์แต่ที่เท้าก็ยังตื้บวาเนซซี่อยู่พลางขยับปากพูดพร้อมกัน “บอสคะ...พวกชั้นไม่มีmpค่ะ...” ก่อนที่ทั้งหมดจะบิดคอกลับมาใช้วิชาตรีนสามัคคีอย่างจริงจังต่อ ใช่แล้ว MP ที่เหลือของวาเนซซี่ก่อนที่ร่างก๊อปปี้จะบังเกิดขึ้นนั้นมีแค่ 4000กว่าๆ
แปลว่า ตอนนี้พวกก๊อปปี้ทั้งหลายจะมี MPแค่ประมาน2000และเมื่อใช้ก็ฟื้นMPอีกไม่ได้ แค่จะเรียกวิญญาณตนนึงออกมาประทังสัก10วิยังไม่มีปัญญาเลย (และเราก็ได้รู้ว่าสกิลวาเนซซี่เปลืองMPโคตรๆ แต่ที่เจ้าตัวใช้ได้อย่างต่อเนื่องเพราะMPแม่คุณฟื้น(โคตร)เร็ว)“ห๊ะ! ไอมอนเตอร์กระจอก ไร้สมองนี่เอง โอ๊ย!” วาเนซซี่ตะโกนสวนดูถูกเจ้ามอนเตอร์ทั้งๆที่กำลังโดน30ตรีนรุมกระทืบอยู่ “หนอย! ถ้าพวกเจ้าไม่ทำ ข้าจะทำเอง!” มันคำรามเสียงดังกระหึ่มขนาดที่ AJ ดีวีดียังต้องยอมสิโรราบ
ดวงตาของมันกลายเป็นสีแดงก่ำแล้วอ้าปากจนฉีกอีกครั้ง แล้วรวบรวมพลังไว้ที่ปากเตรียมสังหารวาเนซซี่ที่ไม่มีทางหนีรอดได้ แต่ทันใดนั้นมีกงจักรปริศนาบินเข้ามาปาดหน้าเจ้ามอนเตอร์ทำให้มันเสียหลักปล่อยลำแสงไปผิดทางพลาดเป้าจากวาเนซซี่ “ใครน่ะ!” มันคำรามอย่างฉุนเฉียวอีกครั้ง ก่อนที่จะหันหน้าขวับกลับมา ภาพที่ทั้งหมดเห็นอยู่ตอนนี้คือ เจ้าของกงจักรที่ปามาโจมตีเจ้ามอนเตอร์โจมตีเมื่อกี้นี่ เท่าที่วาเนซซี่เหลือบไปเห็น เธอเป็นผู้หญิงผมสีน้ำตาลอ่อนยาวสลวยประบ่า ตาสีเขียวชาดูเย็นชา แต่มีกระจกแถบยาวอันหนึ่งปิดอยู่ที่ตาข้างขวา มีหูเป็นครีบปลา สวมชุดเกล็ดพาดบังกายไว้2ส่วนคือที่หน้าอกและที่เอว รอบๆข้อมือมีเกล็ดล้อมอยู่รอบ เธอไม่ใส่รองเท้า ความสูงประมานตัวเธอเองได้
มีแต่สนับขาหนังที่ติดอยู่ตรงเข่าเท่านั้น ตอนนี้หล่อนควงกงจักรอยู่ที่นิ้วพลางท้าวสะเอวพร้อมจะโจมตีเจ้ามอนเตอร์ต่อไป
“แกเป็นใครวะ!” มันคำรามขู่ แต่หญิงสาวไม่ได้สะทกสะท้านใดๆและยังอยู่ในท่าเดิม “มอนเตอร์อย่างแกไม่จำเป็นต้องรู้...” เสียงที่ดูเคร่งขรึมเชิงหลอกล่อก้องออกมา เจ้ามอนเตอร์ถถึงกับยัวะสุดขีด เอามือข้างหนึ่งทีเป็นดาบหมายจะฟันลงที่หญิงสาวให้ตายเสีย แต่หล่อนกระโดดหลบไปกลางอากาศพร้อมปากงจักรขนาดใหญ่พอสมควรออกไปโจมตีเจ้ามอนเตอร์อย่างกระหน่ำ แต่มันใช้มืออีกข้างที่เป็นโล่กำบัง มันตั้งดาบขึ้นมาฟันไปที่ตำแหน่งของหญิงสาวกลางอากาศ แต่หญิงสาวดิ่งตัวหลบไปคุกเข่าอยู่ที่พื้น แต่ก็ยังปากงจักรไปโจมตีเรื่อยๆ เจ้ามอนเตร์เหมือนการควบคุมอารมณ์จะขาดแล้ว มันกระหน่ำฟันหญิงสาวอย่างบ้าคลั่ง แต่เธอหลบได้ทุกนัด แล้วเตรียมจัดการมัน “โรเอิลเดสทรอยด์...” กงจักรที่มือของหญิงสาวได้ควงเร็วขึ้นมากกว่าเดิมเป็นน2เท่า พร้อมมีออร่าสีฟ้ารอบๆ เธอเร่งโจมตีกระหน่ำเข้าที่ตัวเจ้ามอนเตอร์
สกิลนี้ยังพอเห็นผล มันสามารถทำรอยบาดแผลให้เจ้ามอนเตอร์ได้พอสมควรเลยทีเดียว แต่จุดเด่นสกิลไม่ได้อยู่ตรงนั้น ที่กงจักรของหล่อนมันเริ่มมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้มันมีขนาดใหญ่เกือบเท่าตัวผู้ใช้แล้ว “...คงพอแล้ว...” คำพูดที่ออกมาจากปากของหล่อนในชั่วครู่ กงจักรขนาดยักษ์ก็พุ่งควงเข้าใส่ที่หัวของเจ้ามอนเตอร์เต็มๆ มันกรีดร้องคำรามอย่างเจ็บปวด ในตอนนี้หน้าของมันถูกผ่าครึ่งตามขวางเลือดและน้ำหนองทะลักออกมาไม่ขาดสาย แต่มันยังไม่ตาย(และยังพูดได้ด้วย) วาเนซซี่ที่เหลือบดูอยู่ได้แต่หลับตาปี๋ด้วยความขยะแขยงและสยดสยอง หญิงสาวเหลือบหันมาทางวาเนซซี่แล้วปากงจักรไปที่ตำแหน่งของหล่อน ทำลายตัวก๊อปปี้ทั้งหมดในบริเวณรอบๆของวาเนซซี่ วาเนซซี่พอจะทรงตัวลุกขึ้นยืนแล้วก้มหัวเชิงขอบคุณ ก่อนที่จะตั้งท่าเตรียมสู้อีกครั้ง “เธอไม่ต้องยุ่ง…” น้ำเสียงนั้นดูเหมือนห้ามปรามอย่างดุดัน
“เอ๋?”วาเนซซี่ร้องขึ้นอย่างฉงน “ข้ารู้MPเจ้าเหลือไม่มาก เจ้าควรเอาMPที่เหลือไว้ป้องกันตนเองดีกว่า...อ้อ ไปช่วยซากศพไม่สิ เพื่อนของเจ้าแล้วหมอบลงด้วย...” น้ำเสียงที่ดูดุดันนั้นทำเอาวาเนซซี่ต้องทำตามทันที เธอรีบกระโดดลงมาจากจรวดวิญญาณ พร้อมประคองร่างของเอรินกระโดดขึ้นไปบนจรวดวิญญาณและหมอบลงทันที โดยที่เธอก็ยังแปลกใจอยู่ ว่าเขามองMPของตนได้อย่างไร ทั้งๆที่เธอเพิ่งจะเห็นหน้าตนเองเมื่อครู่
หญิงสาวเริ่มควงกงจักรอีกครั้งแล้วมาโจมตีเข้าใส่มันอย่างกระหน่ำ เจ้ามอนเตอร์ที่หัวเหลือแค่ครึ่งเดียว ยังคำรามอย่างต่อเนื่องแล้วไล่ฟันหญิงสาวอย่างบ้าคลั่ง หญิงสาวมีปฏิกิริยาเช่นเดิม เธอหลบได้ทุกนัดการโจมตี และในระหว่างนั้นก็โจมตีมันไปด้วย “ถ้าไม่ใช้สกิลก็ไม่ได้ผลงั้นรึ...?” หญิงสาวรำพึงเบาๆ เท่าที่วาเนซซี่ได้ยินสกิลที่หญิงใช้เมื่อครู่น่าจะเปลืองMP มากเลยทีเดียว หญิงสาวจึงไม่ใช้ต่ออีกครั้ง “ระวัง ป้องกันตนเอง...ปิดหู...” น้ำเสียงเบาๆแต่ดุดันกังวานขึ้นอีกครั้ง วาเนซซี่รีบเรียกวิญญาณมา2ตัวสร้างเป็นบาเรียบางๆแต่น่าจะพอป้องกันบางอย่างได้ รอบๆตัวของเธอกับเอรินrพร้อมปิดหูตนเอง และจับมือของเอรินมาปิดหูของตัวหล่อน
“ซาวนด์ทอร์เมนท์....”หญิงสาวอ้าปากพร้อมสูดลมเข้าเต็มปอดและ “ห่อ...ฮอ....ฮอ...ฮอ ฮอ ฮอ ห่อ ฮอ ฮ๊อ.......” เสียงที่ฟังแล้วไพเราะแต่ดังกังวานจนอันตราย เจ้ามอนเตอร์ที่ไม่ทันตั้งตัวได้รับคลื่นเสียงอันตรายเข้าเต็มๆที่ร่าง โล่และดาบที่มือของมันแตกเป็นเสี่ยงๆ เกล็ดตามตัวของมันหลุดออกมาเป็นกระจุก น้ำเลือดและน้ำหนองทะลักออกมาอย่างรุนแรงขึ้น
หญิงสาวยังเปล่งเสียงร้องต่อไป วาเนซซี่กับเอรินที่อยู่ในบาเรียถึงกับปวดหัวนิดหน่อย แต่ก็ไม่มาก หญิงสาวเริ่มกังวานเสียงให้ดังขึ้น...ดังขึ้น... จนบาเรียของวาเนซซี่เปราะไปทั้งรอบๆแล้ว วาเนซซี่ไม่รู้ว่าเจ้าบาเรียนี้จะทนทานอีกนานแค่ไหน
ที่ตัวเจ้ามอนเตอร์ตอนนี้เหลือแต่หนังสีน้ำตาลบางๆอาบด้วยน้ำหนองและน้ำเลือด และรอบๆตัวของมันมีแต่เกล็ดสีเขียวเข้มเรี่ยรายอยู่รอบๆ มันถึงกับล้มลงกระแทกกับพื้นทรายดังสนั่นหวั่นไหว ทั้งเกาะเหมือนจะลอยได้อีกครั้ง หญิงสาวในตอนนี้หยุดเค้นเสียงแล้ว เป็นเวลาพอดีกับที่บาเรียของวาเนซซี่แตก เจ้ามอนเตอร์ค่อยๆลุกขึ้นพร้อมคำรามอย่างเกรี้ยวกราด “แออ้อง อาย!!!!!(แกต้องตาย)” มันใช้ฝ่ามือขนาดยักษ์ทุบลงกับพื้นทำให้หญิงสาวเสียหลัก ล้มลง มันเตรียมที่จะปลิดชีพหล่อนด้วยการเอามือขนาดยักษ์ทุบอีกครั้ง แต่ทันใดนั้น มีลูกธนูนับ10พุ่งเข้าโจมตีทีแขนทั้ง2ข้าง ทำให้มันต้องชักมือขึ้นเลยทีเดียว วาเนซซี่เหลือบไปมองด้านข้าง ภาพที่หล่อนเห็นทำให้เธอดีใจสุดขีด เจสสิก้า คีมีเดียสและเลิฟโลว์ นั่นเอง….
