บทที่ 31. ความสุขเล็กๆก่อนสงครามครั้งสุดท้ายและการจัดทัพ
หลังจากประชุมเสร็จ ตอนค่ำก้มีการเลี้ยงรับรองเหล่าผู้นำกันในป้อมเดธวิลเล่ย์ แต่พวกอาริงชอบบรรยากาศสบายๆมากกว่า เลยออกมาก่อกองไฟกันที่หน้าป้อมเดธวิลเล่ย์ และทั้งหมดก็คุยกันอย่างเป้นกันเอง
เคออสติค : "เจ้านี่มันดวงแข็งจริงๆนะ ไว้ว่างๆหมดสงครามแล้วเรามาสู้กันให้รู้แพ้รู้ชนะกันอีกนะ"(เคออสติคพูดและยกแก้วเบียร์ดื่มโดยที่รอบๆตัวของเคออสติคมีแต่แก้วเบียร์ที่กินหมดแล้ว)
ท้าวจตุกร : " เฮ้ยๆ... ไอ้ลิงยักษ์ คนที่ต้องต้องดวลกับยัยหนูนี่ก่อนต้องเป้นข้าสิ "(ท้าวจตุกรก็ไม่ยอมน้อยหน้ายกแก้เบียร์ดื่มพอๆกับเคออสติค)
อาริง : "ได้สู้ทั้ง 2ท่านละ แต่ใครจะประลองก่อนหรือหลังฉันจะวัดจากที่ใครกินเบียร์ได้เยอะกว่ากันนะ "(อาริงพูดยิ้มๆและหัวเราะคิกคัก แต่ทั้งเคออสติคและท้าวจตุกรกับเอาจริงเอาจัง กลายเป้นการประลองดื่มเบียร์ของเคออสติคและท้าวจตุกรแทนแล้วคราวนี้)
นาฟตี้ : " นี่ๆๆๆพี่อาริงถามไรหน่อยสิ พี่กับโยฮานเป้นแฟนกันหรือ" (นาฟตี้กระแชะตัวเข้ามาหาอาริงและถามแบบตรงไปตรงมา แต่แทนที่อาริงจะตกใจ กับเป้นโยฮานที่สำลักเบียร์แทน)
อาริง : "ตอนนี้เป็นเวลาสงคราม พี่ยังไม่คิดเรื่องนี้หรอกนะ แต่ถ้าจบสงครามเมื่อไรก็อาจจะพิจารณาดูอีกทีก็เป้นได้"(อาริงพูดยิ้มๆ และมองไปที่โยฮานที่ลูฟเฟ่นและฟริกซ์กำลังช่วยโยฮานที่สำลักเบียร์ประกี้เลยไม่ทันได้ฟังที่อาริงพูด)
ลูฟเฟ่น : "แล้วพี่อาริงตอบว่าไงละ ประกี้ลืมฟัง"(ลูฟเฟ่นรีบขอคำตอบเพื่อจะช่วยลุ้นโยฮาน)
อาริง : "ประกี้ตอบไปแล้ว ไม่ได้ฟังกันเองช่วยไมได้นะ"(อาริงพูดยั่วให้คนที่ไม่ได้ฟังอยากรู้ ลูฟเฟ่นและฟริกซ์ก็เลยไปคาดคั้นเอาจากนาฟตี้ แต่นาฟตี้ก้ขู่ว่าถ้าคาดคั้นมากๆจะใช้มนต์แช่แข็งเลย)
อาริง : " เอาน่าตอนนี้เรื่องสงครามต้องมาก่อน ว่าแต่สงครามยังไม่เริ่ม แต่คู่นั้นจบสงครามของตัวเองไปแล้ว"(อาริงพูดและชี้ให้ดูเคออสติคและท้าวจตุกรที่เมาหลับไปแล้วด้วยกัน ทุกคนเลยหัวเราะออกมา)
ลูฟเฟ่น : " อ้อ...เกือบลืม ฉันก้มีเรื่องหนึ่งอยากจะบอกกับทุกคน ฉันกับวาเนสซ่าเราได้แต่งงานกันแล้วนะ เป็นงานแต่งเงียบๆของเรา2คน ที่มีแค่พื้นดินและท้องฟ้าและเดือนดาวเป้นพยาน"(ลูฟเฟ่นพูดบอกทุกคนและดึงวาเนสซ่าเข้ามากอดใกล้ๆและลูฟเฟ่นก็จับมือของวาเนสซ่าขึ้นมาให้ทุกคนได้เห็นแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของลูฟเฟ่นและวาเนสซ่า)
อาริง : "เรื่องน่ายินดีแบบนี้ต้องฉลอง เอ้า...ชนๆๆๆ"(อาริงพูดและยกแก้วเบียร์ขึ้นมาและเอาแก้วเบียร์นั้นชนกับทุกคน และอวยพรให้กับลูฟเฟ่นและวาเนสซ่าที่ได้แต่งงานกันไปแล้ว)นาฟตี้ : "มีแต่เรื่องน่ายินดีทั้งนั้นเลย"(นาฟตี้ทำตาซึ้ง)
ฟริกซ์ : " แล้วเมื่อไรนาฟตี้จะมีข่าวดีใหม่ๆสักทีละ"(ฟริกซ์พูดทำให้ทุกคนงงกับประโยคนี้)
นาฟตี้ : " จะให้ฉันมีข่าวดีอะไรอีกหรือ งง"(นาฟตี้เองก็งงไม่แพ้กัน)
ฟริกซ์ : "ข่าวดีที่ว่า เมื่อไรนาฟตี้จะมีลูกให้พี่สักทีละ แต่งงานกันมาพักนึงแล้วนะ "
นาฟตี้ : " บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ(นาฟตี้อายหน้าแดงและเอามือทุบไปที่ไหล่ของฟริกซ์เพื่อแก้เขิน ทุกคนเห็นภาพแบบนี้ก็อดที่จะขำไมได้)
อาริง : " เพิ่งคิดได้ แต่งงานกัน 2คู่แล้วยังไม่ได้ให้ของขวัญเลย ให้ไรดีน่าตัวพี่เองก็ไม่เคยพกของดีๆซะด้วยสิ"(อาริงพูดและทำท่าคิดอยู่พักนึงและนึกออกว่าจะให้อะไรดี ว่าแล้วอาริงก็หยิบของสิ่งหนึ่งออกมาจากอกเสื้อด้านในซ้ายของชุดเบรดตรงตำแหน่งของหัวใจ)
อาริง : "นี่คือ ขนนกศักดิ์สิทธิ์ 1อัน ที่เจ้าแผลเพียบที่ตายไปแล้วและขึ้นสวรรคและเป้นวุ้นเทพให้มาตอนที่พี่สลบไปในวันที่พี่กระเด็นจากแรงระเบิดที่ป้อมเดธวิลเล่ย์คราวนั้น ร่างจิตของพี่เลยลอยออกจากร่างไปหาเจ้าแผลเพียบที่เป้นวุ้นเทพอยู่บนสวรรค"(อาริงให้ดูขนนกศักดิ์สิทธิ์ และเล่าเรื่องในวันนั้นที่อาริงได้เจอเจ้าแผลเพียบบนสวรรคให้กับพวกลุฟเฟ่นฟัง พวกลูฟเฟ่นฟังแล้วก็อดดีใจไม่ได้ว่า เจ้าแผลเพียบได้ขึ้นสวรรคและเป้นถึงวุ้นเทพ และยังมีกระจิตกระใจห่วงพวกเราอีก และลุฟเฟ่นก็เล่าเรื่องเจ้าแผลเพียบให้กับวาเนสซ่าฟังเพราะวาเนสซ่าไม่รู้จักเจ้าแผลเพียบ)
ฟริกซ์ : " แต่ขนนกศักดิ์สิทธิ์มีอันเดียวนี่น่า งั้นพี่อาริงก็ให้คู่ของลูฟเฟ่นเถอะ"
อาริง : "ไม่เป้นไรพี่มีวิธี "(อาริงพูดจบก็ลุกขึ้นยืนและชักดาบเขี้ยวทมิฬขึ้นมา และให้ลูฟเฟ่นและฟริกซ์ถือขนนกศักดิ์สิทธิ์ไว้คนละข้าง )
อาริง : " เสร็จแล้ว ลองดึงเบาๆสิ"(อาริงพูดจบก็เก็บดาบเขี้ยวทมิฬไว้ที่ฝักตามเดิม และฟิกซ์และลูฟเฟ่นได้ฟังดังนั้นถึงจะยังงงว่าอาริงทำอะไร แต่ก็ดึงขนนกศักดิ์สิทธิ์เบาๆ ปรากฎว่าขนนกศักดิ์สิทธิ์ได้แยกออกเป็น 2ส่วนซ้ายขวาเท่าๆกัน และอาริงก็เอาเชือกมาผูกที่ขนนกศักดิ์สิทธิ์ที่แบ่งครึ่งแล้วทำเป็นสร้อยคล้องคอด้วยขนนกศักดิ์สิทธิ์ และเอามาใส่คอให้กับนาฟตี้และวาเนสซ่าเพื่อเป็นของขวัญการแต่งงาน นาฟตี้และวาเนสซ่าก็มองสร้อยคอ ขนนกศักดิ์สิทธิ์ที่แบ่งครึ่งนั้น และพูดขอบคุณอาริง และอาริงก็ยิ้มตอบ)
และทั้งหมดก็คุยกันเรื่อยๆ และอาเวียกับเรย์รันก็เดินมาหากลุ่มอาริง และก็นั่งลงพูดคุยและกินอาหารกันที่หน้ากองไฟกันต่อ และทั้งหมดก็ไม่มีท่าทีจะง่วงนอนเลยแม้เวลาจะล่วงเลยดึกมากแล้ว เพราะทุกคนอยากใช้ช่วงเวลาอันแสนสั้นนี้ให้มีความสุขที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะทุกคนต่างรู้ว่า หลังจากจบสงครามครั้งนี้แล้ว ไม่รู้ว่าจะมีใครเหลือรอดมาพูดคุยกันแบบนี้ได้อีก ทุกคนเลยต้องตักตวงความสุขแบบนี้ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ และทั้งหมดก็คุยกันจนดึกมาก ทุกคนเลยเอาผ้าห่มจากในป้อมเดธวิลเล่ย์มานอนห่มล้อมวงกันที่กองไฟและหลับไปพร้อมๆกับความสุขในคืนนี้
และเมื่อเวาเช้าผ่านมา ทุกคนที่นอนหน้ากองไฟก้ต้องตื่นเพื่อที่ต้องแยกย้ายกันไปเตรียมตัวเพื่อทำภารกิจของตัวเองตามที่ได้วางแผนไว้แล้ว ทุกคนเลยเตรียมตัวเก็บของใช้ส่วนตัวและเตรียมตัวแยกย้ายกันไป
อาริง : "มานี่กันหน่อยสิทุกคน"(อาริงเรียกพวกลูฟเฟ่นมายืนล้อมวงกัน)
อาริง : "สัญญานะว่าสงครามครั้งสุดท้ายนี้ ห้ามตายกันเด็ดขาดนะ พวกเราต้องรอดกลับมาให้ได้นะ"(อาริงพูดและยื่นมือขวาออกมากลางวงเพื่อทำเป็นสัญญา และทุกคนในกลุ่มก็ยื่นมือมาแตะๆและซ้อนกันเพื่อทำเป็นสัญญา)
โยฮาน : "ทำเป็นพูดดีไป เจ้านั่นละต้องระวังตัวเป้นพิเศษ เพราะเจ้านะทั้งห้าวและลุยแถมดื้อรั้นกว่าใครเพื่อนเลย " (โยฮานพูดด้วยสีหน้าเป้นห่วงและเอามือลูบหัวอาริงเบาๆ)
อาริง : "นี่ๆๆ..ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ เอามือมาลูบหัวแบบนี่นะ มันอายพวกนั้นนะ"(อาริงพูดแบบอายนิดๆเพราะเห้นพวกลูฟเฟ่นกำลังยืนมองและยิ้มที่เห้นอาริงเป้นแบบนี้)
ราชินี่ป่าไม้ : "ไปเถอะอาริง ป่านนี้ที่เมืองเรดคลิฟคงรอข่าวสารแล้วละ"(ราชินีป่าไม้พูดจบ อาริงก็ลาพวกลูฟเฟ่นและโยฮาน และเดินไปหาราชินีป่าไม้ และอาริงก็กำลังจะกระโดดขึ้นหลังราชินีป่าไม้ แต่เหมือนอาริงนึกอะไรได้สักอย่างเลยวิ่งกลับไปยังกลุ่มลูฟเฟ่นที่เฝ้ามองอาริงอยู่)
โยฮาน : "เจ้าวิ่งกลับมาทำไม ลืมอะไรเหรอ"(โยฮานถามด้วยความสงสัย)
อาริง : " ลืมนี่ไง สำคัญมากด้วย "(อาริงพูดเสร็จก็เอามือขวาไปจับคอของโยฮานและโน้มคอของโยฮานลงมา และอาริงก็จูบปากโยฮาน พวกลูฟเฟ่นที่เห้นภาพแบบนี้ก็เป่าปากวี๊ดวิ้วกันใหญ่ ที่อาริงจูบโยฮาน โยฮานก็ตกตะลึงเหมือนกันแต่ก็ดีใจว่าอาริงก็น่าจะคิดแบบเดียวกับตนเอง)อาริง : " ครั้งนี้ไม่ใช่เหตบัญเอิญเหมือนที่เกิดที่น้ำตกในหมู่บ้านบางกระท่อมนะ "(อาริงยิ้มให้กับโยฮาน แล้วก็วิ่งกลับไปที่ราชินีป่าไม้และกระโดดขึ้นหลังราชินีป่าไม้ และราชินีป่าไม้ก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้า จุดหมายคือกลับไปเมืองเรดคลิฟเพื่อเตรียมกำลังพลให้พร้อมที่จะรบ)
อาริงกับราชินีป่าไม้ใช้เวลาแค่ 2 ชั่วโมงบินกลับมาจากป้อมเดธวิลเล่ย์ถึงเรดคลิฟ และมาเล่ารายละเอียดต่างๆให้เหล่าเอลฟ์ กอบบลินและพวกโจรสลัดฟัง ทุกคนก้ตกลงทำตามแผนในอีก 4วันข้างหน้าเวลา08.00 ที่จะเริ่มโจมตีพร้อมๆกัน แต่ของพวกอาริงต้องเดินทางพรุ่งนี้เช้าเลยโดยที่อาริงก็อธิบายแผนที่จะบุกเซาเทรินไซร์ให้กับทุกคนฟัง และทุกคนก็แยกย้ายกันไปเตรียมตัวเดินทางพรุ่งนี้
และเมื่อเวลาเช้าวันรุ่งขึ้นมาถึง อาริงก็ให้เรือของโจรสลัด30ลำและของอนาจักรเมทัลลิกาน่า5ลำ ออกเดินเรือไปก่อนเลย เพราะเรือต้องแล่นอ้อมเกาะ และไปรอในทะเล1วันก่อนที่จะโจมตีจากทางทะเลเข้าไปที่เซาเทรินไซร์จากทางตลาดท่าน้ำที่ติดกับทะเล ส่วนพวกกอบบลินที่มี 600 คนพร้อมปืนใหญ่50กระบอก กับเหล่าเอลฟ์800คน อาริงก็แบ่งเป้น 3กลุ่ม
กลุ่ม1กอบบลิน100คนปืนใหญ่ 10กระบอกและเอลฟ์200คนอาริงให้ไปทางลับทางหนึ่งที่พวกกอบบลินได้เตรียมไว้แล้ว
กลุ่ม2กอบบลิน450คนกับปืนใหญ่30กระบอก อาริงให้พวกนี้ไปรบที่เมืองวิลเดอวู้ดกับพวกลูฟเฟ่น เพราะอาริงคำนวนแล้วว่า ทางเมืองวิลเดอวู้ดจะตียากกว่าเซาเทริฟไซร์เพราะมีทางเข้าเมืองทางเดียว แต่ทางของอาริงมีทางเข้าออก 2ทาง แถมอาริงใช้โจมตีทางน้ำอีก เลยน่าจะใช้คนไม่เยอะ
กลุ่ม3มีอาริงและราชินีป่าไม้จะนำบุกที่ทางเข้าออกเมืองเซาเทรินไซร์ 2ทางคือมีทางประตูเข้าออกหน้าเมืองและทางเข้าออกที่ไปทางตลาดน้ำ โดยอาริงจะใช้เอลฟ์600และกอบบลิน50คนปืนใหญ่กอบบลิน10กระบอก แบ่งไปโจมตีพอๆกัน2ทาง และมอนสเตอร์ป่าแกรนฟอเรสอีกจำนวนหนึ่งที่ร่วมเดินทางมารบด้วย เพราะมอนสเตอร์พวกนี้ก็เป้นห่วงราชินีป่าไม้ของตนเช่นกันจึงติดตามร่วมรบเคียงข้างราชินีป่าไม้ด้วย และทั้งหมดก้ใช้เวลา 2วันก็มาถึงชายป่าเซาเทรินไซร์ที่อยู่ห่างจากเมือง 1กิโลเมตร และในการเดินทาง 2วันนี้อาริงก็ได้เจอกับพวกนักรบที่หลบซ่อนเพื่อซ่องสุ่มกำลังพลและตั้งหมู่บ้านเล็กๆตามป่าได้หลายสิบกลุ่ม และเมื่อได้รู้ว่าพวกอาริงจะไปรบเอาเมืองเซาเทรินไซร์คืน นักรบจำนวน400คนก็ขอตามมาร่วมรบด้วย และกอบบลิน450คนและปืนใหญ่อีก 30กระบอก ก็แยกทางกับอาริงตรงนี้เพราะมีคนของลูฟเฟ่นมารอรับเพื่อที่จะไปสมทบกับลูฟเฟ่นที่ใกล้เมืองวิลเดอวู้ด และอีก 2วันก็ถึงเเวลาที่จะบุกแล้ว อาริงเลยสั่งตั้งเต้นท์ในป่าและตั้งเวรยามและตั้งให้มีพลลาดตระเวนคอยสังเกตการใกล้ๆกับเมืองเซาเทรินไซร์และโดยรอบ
----------ตัดมาที่บริเวณกองกำลังของลูฟเฟ่นที่ป่าชายเมืองวิลเดอวู้ด----------
เหลืออีก 2วันที่จะมีการบุกเมืองพร้อมกัน ตอนนี้ลูฟเฟ่นรวบรวมคนมาได้พอสมควรแล้ว มีพวกนักรบที่รอดตายและหลบซ่อนอยู่ตามป่าประมาณ 5กลุ่ม มีจำนวนนักรบ ประมาณ600คน มีทหารและนักรบของป้อมเดธวิลเลย์ 400คน มีกอบบลิน 450คนพร้อมปืนใหญ่ 30กระบอก ซึ่งกอบบลินได้เดินทางมาถึงแล้ว ลูฟเฟ่นและเหล่าผู้นำของกลุ่มต่างก็มายืนอยู่ชายป่าที่ข้างหน้าเป็นทุ่งกว้างก่อนที่จะถึงเมืองวิลเดอวู้ด และลูฟเฟ่นกับผู้นำก็กำลังคิดวิธีตีเมืองอยู่ เพราะเมืองวิลเดอวู้ดมีทางเข้าออกทางเดียวและไม่กว้างมาก และสภาพของเมืองและบริเวณโดยรอบของในเมืองและนอกเมืองก้มีต้นไม้เยอะเลยต้องคิดแผนกันอย่างมาก เพราะไม่อยากให้พวกต้นไม้และเมืองเสียหายมาก และไม่นานก็มีทหารมาบอกว่า มีพวกเขี้ยวทมิฬเกือบพันคนมาร่วมรบด้วย เพราะมันเป็นเมืองบ้านเกิดของพวกเขี้วทมิฬ พวกเขี้ยวทมิฬเลยช่วยพวกลูฟเฟ่นวางแผน เพราะเขี้ยวทมิฬรู้จักเส้นทางและตำแหน่งในเมืองดี -----------ตัดมาที่บริเวณกองกำลังของโยฮานที่บริเวณชายป่าเมืองเซาเทรินฟอร์ท และกองกำลังป้อมปราการตะวันออกและวิลโดเนียที่ชายป่าอีกด้านหนึ่งของเมืองฝั่งที่จะออกไปป้อมปราการตะวันออก--------
โยฮานพากำลังคนมาตั้งรอที่ชายป่าเหน้าเมืองเซาเทรินฟอร์ทห่างจากหน้าเมืองประมาณ 1กิโลเมตร และโยฮานก็สั่งให้เหล่านักรบตั้งเต้นท์ ไม่ว่าจะเป้นเต้นท์นอน และเต้นท์รักษาพยาบาล เพราะโยฮานคิดว่าต้องมีคนบาดเจ็บมากแน่ๆ เพราะโยฮานคิดว่าศึกที่เซาเทรินฟอร์ทคงหนักแน่ๆ โยฮานเลยสั่งให้กำลังของแต่ละกลุ่มกระจายตัวกันออกไปด้านข้าง ไม่ให้รวมเป้นกลุ่มก้อนเดียวกันเพราะง่ายต่อการโดนโจมตีและจะเกิดความสับสนวุ่นวาย การกระจายตัวเป็นกลุ่มๆ เหมาะกับทัพที่ใหญ่ เพราะจะได้ช่วยเหลือกันได้ทั่งถึงเวลาโดนลอบโจมตี
กำลังด้านโยฮานมี นักรบในหมู่บ้านบางกระท่อม300 คน ท้าวจตุกรมีลูกน้องในสังกัดแค่ 100คนก็จริง ถึงแม้ว่าจะน้อยแต่จตุกรบอกว่าคัดและเน้นเอาแต่พวกที่เก่งๆมา จึงไม่ต้องห่วงเรื่องรบ ของอาเวียก็มีทหารที่ป้อมเดธวิลเล่ย์ 400 คน และยังมีเคออสติดที่พาพวกโทรลล์มา200ตัวและพวกผลึกอีก200ตัว แถมด้วยนักรบและทหารที่รวมตัวกันอาศัยอยู่ที่กระโจมของคนแคระเคนที่หน้าถ้ำผลึกอีก 100คน และมีนักรบและนักเวทย์จากแค้มป์นักเวทย์อีก200คน มาร่วมรบด้วย
ส่วนทางด้านประตูเมืองตะวันออกของเซาเทรินฟอร์ทอีกฝั่ง ก็มีเหล่านักรบจากป้อมปราการตะวันออก 600 คนนำทัพโดยไซเฟอร์และเมย่า และมีฟริกซ์อยู่ด้วย และมีกองกำลังของเมืองวิลโดเนียประมาณ500คน นำโดยลูคัสและเรนาร์ดและอีกหนึ่งนักรบปริศนาที่มาร่วมศึกด้วย กระจายกำลังตั้งตารอและวางแผนการบุกกันอยู่ ตอนนี้ทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว หินศักดิ์สิทธิ์สีรุ้งทั้ง 3ก้อน ก็ถูกส่งไปยังแม่ทัพของแต่ละกองในแต่ละเมืองแล้ว ตอนนี้ทุกคนได้แค่ตั้งทัพพักผ่อนและลาดตะเวนและคอยสืบข่าวต่างๆบริเวณรอบเมืองของแต่ละเมือง ทุกคนพยายามพักผ่อนให้กำลังและร่างกายได้พักอย่างเต็มที่เพราะจะได้สู้ศึกหนักๆได้นานๆ และตอนนี้ก็รอแค่เวลา 8.00 ในอีก 2วันเท่านั้น..........
