บทที่ 18.ป้อมเดธวิลเล่และฝูงมังกร
อาริงและพวกก็เดินลงมาถึงชั้น 1 ของถ้ำผลึกแล้ว ทุกคนก็ได้ยินเสียงอะไรสักอย่างที่หน้าทางเข้าถ้ำผลึกซึ่งทำให้ต้องเงี่ยหูฟัง แต่ก็ไม่ชัดเจนเลยรีบเดิน จนเหลือระยะทางอีกแค่ 300 เมตร ทุกคนก็แน่ชัดแล้วว่าเสียงที่ได้ยินหน้าถ้ำคือเสียงปืนที่ระดมยิงบางอย่างอยู่ ทุกคนก็เลยรีบวิ่งออกมาที่หน้าถ้ำผลึก และเสียงปืนที่ว่านั้นคือ เหล่าทหารลาดตระเวนกำลังยิงฝูงมังกรเดรโก้และฝูงมังกรบินเดรกอยู่ และพวกอาริงก็เห็นลูฟเฟ่นที่ใส่เสื้อเกราะพร้อมรบ กำลังจัดการกับฝูงมังกรเดรโก้โดยใช้ท่า"
ตวัดอาวุธทำลายล้าง"ใส่เหล่าฝูงมังกรอยู่ด้านล่างใกล้ๆกับทางขึ้นเนิน และด้านหลังห่างจากลูฟเฟ่นมา5-10เมตร ก็เห็นวาเนสซ่ายืนพิงกำแพง และเอาไม้ยันขาข้างที่เจ็บไว้ และคอยใช้ธนูยิงมังกรเพื่อสนับสนุนลูฟเฟ่นอีกที และข้างๆวาเนสซ่าก็มีทหารลาดตระเวนอีก 4คน ที่คอยยิงมังกรเหมือนกัน และทหารอีก 6คนก็อยู่บนเนิน เพื่อคอยยิงฝูงมังกรบินเดรก และมีทหารที่นอนตายอยู่อีกเกือบ 10ศพที่อยู่ข้างล่างเนิน และอีก3ศพที่อยู่บนเนิน และยังไม่ทันที่พวกอาริงจะทำอะไร คนแคระเคนก็วิ่งมาหา
คนเคระเคน : " โอ้ๆ โชคดีจังที่พวกเธอออกมาจากถ้ำผลึกแล้ว" (คนแคระเคนวิ่งมาหาอาริง)
อาริง : " ลุงคนแคระมันเกิดอะไรขึ้น " (อาริงนั่งคุกเข่าเพื่อคุยกับคนแคระเคน)
คนแคระเคน : " ข้าก็ไม่รู้ อยู่ๆก็มีเหล่ามังกรมันไล่ตามทหารลาดตระเวนมา และพอเหล่าทหารพวกนี้เห้นว่าแถวนี้มีคนอาศัยอยู่แถมเห้นมีคนเจ๊บอีกและก็ไม่รู้จะมีคนอีกมากน้อยเท่าไร เลยใช้เนินนี้เป้นที่ปักหลักสู้เพราะคาดว่าคงหนีกันไม่ทันแล้ว และเพื่อป้องกันไม่ให้พวกเหล่ามังกรมาโจมตีตรงนี้ได้
อาริง : " เรย์รัน ช่วยใช้สกิลเพิ่มพลังโจมตีและเพิ่มปลังป้องกัน และบัฟฟื้นฟูพลังเวทย์ให้กับทุกคนด้วยนะ ฉันขอแค่บัฟฟื้นฟูพลังเวทย์อย่างเดียวพอ จะได้ใช้ท่าหมู่ได้บ่อยหน่อย" (อาริงพูดจบ เรย์รันก็รีบบัฟฟื้นฟุพลังเวทย์ใส่ให้กับอาริงก่อนเลย และอาริงก็รีบวิ่งลงเนินไปหาลูฟเฟ่นทันที และคนอื่นๆเรย์รันก็พยายามบัฟให้อย่างรวดเร็ว)
อาริง : "
ดาบผ่าอากาศ " (สิ้นเสียงใช้สกิล คลื่นพลังโจมตีของดาบใหญ่2เล่ม ก็พุ่งไปทางข้างๆของลูฟเฟ่นไปยังเหล่าฝูงมังกรเดรโก้)
ลูฟเฟ่น : " พี่อาริง มาทันเวลาอีกแล้วนะ "(ลูฟเฟ่นพูดและยิ้มให้กับอาริง แต่มือก็ยังกำหอกทิ่มแทงเหล่ามังกรเดรโก้อยู่)
อาริง : " เรื่องมันส์ๆแบบนี้ขาดพี่ได้ยังไง " (อาริงก็พูดไปก็ใช้ท่าหมู่ดาบผ่าอากาศไป เพราะมังกรเยอะแบบนี้ ท่าหมุ่ใช้ได้ผลดีที่สุด)
และทุกคนทีได้รับบัฟเสริมพลังโจมตีและป้องกันและบัฟฟื้นฟูพลังเวทย์ ก็จับคู่กันลุยในแต่ละตำแหน่งที่ตัวเองถนัด อาริงและลูฟเฟ่น ก็พยายามเดินลุยไปข้างหน้า และใช้ท่าหมู่ต่างๆเพื่อจัดการให้ได้ครั้งละมากๆ นาฟตี้กับฟริกซ์กับจับคู่สู้ โดยนาฟตี้ถนัดเวทย์ไฟกับสายฟ้า เลยใช้เวทย์ไฟหมู่เพราะอาริงบอกว่ามังกรเดรโก้แพ้ไฟ นาฟตี้เลยใช้เวทย์หมู่ "
อัคคีทำล้ายล้าง"จัดการมังกรเป้นหมู่ และใช้
ลูกไฟธรรมดาจัดการที่ละตัวเวลามันเหลือน้อย และห่างนาฟตี้ไปอีกนิดหน่อย ฟริกซ์ก็ใช้เทคนิคปาบอลธาตุไฟใส่มังกรเดรโก้ สลับกับใช้มีดฟันเวลาสู้ประชิดตัวกับมังกรเดรโก้
ส่วนอาเวียก็ให้ เรย์รันเดินประคองวาเนสซ่าเพื่อที่วาเนสซ่าจะได้มีหลักที่มั่นคงเพื่อที่จะวาเนสซ่าจะได้ใช้ธนูยิงเหล่ามังกรบินเดรก ที่คอยบินโฉบลงมาใส่พวกเค้าและพวกอาริงที่อยู่ข้างหน้า โดยที่ข้างๆมีอาเวีย และทหารอีก 2นายเดินประกบมาด้วยและก็ไล่ยิงมังกรบินเดรกเช่นกัน ส่วนทหารอีก2คนที่เคยอยู่ข้างล่างก็ วิ่งกลับขึ้นไปสมทบกับทหารอีก 6คนบนเนิน เพื่อยิงมังกรบินเดรกจากบนเนิน และเมื่อได้จังหวะเรย์รันก็พยายามร่ายสกิลบัฟเพิ่มพลังต่างๆให้กับเหล่าพวกอาริง และกับทหารที่อยู่ใกล้ๆ
20 นาทีผ่านไปมังกรเดรโก้ก็ตายไปประมาณ200-300ตัว และมังกรบินเดรกที่โดนยิงร่วงตกมาตายก็ประมาณ100ตัวกว่าๆ และมังกรที่เหลือก็พากันถอยและบินหนีไปยังป้อมชั่วคราวเดธวิลเล่ย์
อาริง : " กลับไปที่เนินก่อนดีกว่า "(พูดจบทุกคนก็วิ่งกลับไปที่เนินหน้าถ้ำผลึก โดยมีทหารคอยระวังหลังให้เป้นระยะ เพื่อความไม่ประมาท)
ลูฟเฟ่น : " เจ็บแบบนี้แล้วยังจะทำเก่งลงมาสู้อีกเนอะ ดีนะไม่เป็นอะไรมากกว่านี้" (ลูฟเฟ่นวิ่งโดยแบกวาเนสซ่าขึ้นหลังและพูดเสียงดุนิดๆเชิงเป้นห่วงใส่วาเนสซ่า)
วาเนสซ่า : " นี่เนะ (เอาลูกธนูปักหัวลูฟเฟ่นเบาๆพอเจ็บจี๊ดๆ) แล้วเธอละตาบึ๊กทำเก่ง ลงมาสู้กับเหล่ามังกรเดรโก้คนเดียว"(วาเนสซ่าพูดแบบงอนๆที่โดนดุ)
ลูฟเฟ่น : " แล้วถ้าฉันไม่ลงมายันสะกัดมังกรไว้ก่อน แล้วถ้ามันขึ้นมาบนเนินได้ เธอจะอันตรายมากกว่านี้นะ" (พอลูฟเฟ่นอธิบายแบบนี้ วาเนสซาเลยไม่โต้เถียงอีก เพราะรู้ว่าลูฟเฟ่นเป้นห่วงเลยลงไปจัดการก่อนที่จะขึ้นมาบนเนินหาวาเนสซ่าได้ )
สักพักทุกคนก็วิ่งขึ้นมาอยู่บนเนินกันหมดแล้ว และบางคนที่ได้รับบาดเจ็บก็กำลังรักษากันอยู่โดยมีเรย์รันคอยช่วยอีกแรง และบางคนที่ไม่บาดเจ็บก็ช่วยกันเอาศพของทหารที่ตายมาฝั่งไว้ที่ข้างๆเนิน และคนแคระเคนก็เอาน้ำกับอาหารมาให้กินกันก่อน เพราะคาดว่าคงใกล้จะหมดแรงกันแล้วโดยเฉพาะพวกทหารลาดตระเวน เพราะแต่ละคนพอเห็นน้ำกับอาหารก็รีบกินกันทันทีจนมีการสำลักน้ำและอาหารติดคอบ้างเพราะคงหิวจัด เลยปล่อยให้พวกทหารกินกันให้เสร็จก่อน แล้วค่อยสอบถามความจริงว่าเกิดอะไรขึ้น
อาริง : " เกิดอะไรขึ้นเหรอ ทำไมอยู่ดีๆก็มีฝูงมังกรมาแถวนี้"
ทหารลาดตระเวน1 : " ป้อมเดธวิลเล่ยแตกแล้ว โดนฝูงมังกรถล่มเมื่อคืนนี้ตอนดึกๆ พวกข้าโชคดีที่ลาดตระเวนอยู่ข้างนอกป้อมประมาณ 50กว่าคน และกำลังจะกลับเข้าป้อม พอเห็นป้อมโดนถล่มแบบนั้นเลยพยายามแยกย้ายจะไปส่งข่าวตามเมืองต่าง แต่ก็ยังมีพวกมังกรมันไล่โจมตีมาตลอดทาง จนเหลือรอดอยู่แค่นี้ละ"
อาเวีย : " ไม่น่าเชื่อ ป้อมเดธวิลเล่ย์ถึงจะเป้นป้อมชั่วคราว แต่ก็ใหญ่และมีทหารมากมายประจำการอยู่จำนวนมากนี่ ทำไมแตกง่ายภายในคืนเดียว"(อาเวียตกใจในสิ่งที่ตนได้ยินจากปากของทหารลาดตระเวน)
ทหารลาดตระเวน1 : " ข้าก็ไม่รู้เรื่องทั้งหมดหรอกนะ แต่มีทหารบางคนหลายคนที่หนีรอดออกมาจากป้อมได้ก็มาเล่าให้ฟังว่า อยู่ดีๆแผ่นดินก็ไหวแรง และมีแท่นเสาสีดำใหญ่และสูงมากโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน หลังจากนั้นไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็มีฝูงมังกรมาโจมตีป้อม แบบที่พวกเราตั้งตัวกันไม่ทันเลย"
อาริง : "มันเริ่มแล้วสินะ แผนการชั่วร้าย โดยทำลายฐานที่มั่นและกองกำลังทหารก่อนเพื่อนเลย พวกเราคิดพลาดไป เพราะคำพูดของยัยเนลล่าแท้ๆที่บอกว่าจะถล่มตามเมืองทำให้หลงกลกับคำพูดนั้นๆ"(อาริงเจ๊บใจที่ถูกหลอกด้วยคำพูดของเนลล่า เลยเอากำปั้นทุบดิน)
ลูฟเฟ่น : " แล้วทหารคนที่หนีรอดออกมาจากป้อมได้ละคนไหน จะได้ให้เค้าเล่าเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น"(ลูฟเฟ่นเอามือ2ข้างจับบ่าของทหารลาดตระเวน1คนที่เล่า)
ทหารลาดตระเวน : " นอนเป็นศพอยู่ในหลุมนั่นไงที่ตายจากโดนมังกรไล่ตามมาประกี้นะ" (ทหารลาดตระเวนชี้ให้เห้นหลุมศพที่พวกอาริงและทหารช่วยกันฝั่งทหารที่ตาย)
ลูฟเฟ่น : " แล้วตอนนี้พวกเราจะทำอะไรดีพี่อาริง เพราะเห้นพี่บอกว่าต้องไปอีกทีไม่ใช่หรือ"
อาริง : " อีกที่คงไว้ไปที่หลัง ตอนนี้พวกเราต้องไปแจ้งข่าว ตามเมืองต่างๆก่อน เพื่อขอกำลังมาสมทบ"
อาเวีย : " งั้นเดี๋ยวผมกลับไปเมืองเซาเทรินฟอร์ทไปแจ้งข่าวให้กับท่านเซอร์อเล็กซ์เอง และอาจจะเลยไปแจ้งข่าวที่ป้อมปราการตะวันออกและที่วิลโดเนียด้วย"
อาริง : " ก็ดีแต่ระวังตัวด้วยนะเพราะน่าจะยังมีฝูงมังกรที่หลงฝูงหรือเป้นพวกมังกรลาดตระเวนป้วนเปี้ยนอยู่ก็ได้ งั้นเอาเจ้าฟริกซ์ไปด้วยละกัน 2คนย่อมดีกว่าคนเดียว เผื่อฉุกเฉินจะได้ช่วยเหลือกันได้"(อาริงพูดและตบบ่าฟริกซ์เพื่อเป้นการบอกให้ช่วยๆกัน ซึ่งพริกซ์และอาเวียก็ยินดี)
ทหารลาดตระเวน : " งั้นเดี๋ยวพวกข้า3-4คนที่ไม่ค่อยได้รับบาดเจ็บ จะตระเวนแถวๆนี้และแถวๆป้อมเดธวิลเลย์เพื่อหาพวกทหารด้วยกันเผื่อจะมีคนที่รอดชีวิตอีก จะได้เพิ่มกำลังรบได้อีกหน่อยก็ยังดี"
อาริง : "ระวังตัวกันด้วยละนะ ถ้าเห้นท่าไม่ดีก็กลับมาที่เนินนี้ได้เลยนะ"
เรย์รัน : " แล้วเราจะไม่ขอคุณลิงผลึกเคออสติคมาช่วยหรือ "
อาริง : " คงยังไม่ถึงเวลาที่ขอให้เคออสติคช่วยหรอก เพระเราก็ยังไม่รู้สถานะการณ์ทั้งหมด ไว้ให้พวกเรารู้สถานการณ์ทั้งหมดก่อนค่อยคิดให้เคออสติคมาช่วยอีกแรง"
ลูฟเฟ่น : " แล้วผมละพี่ จะให้ไปที่ไหนหรือทำอะไรดี"
อาริง : " ทางไปเมืองอื่นๆที่ต้องผ่านแถวป้อมเดธวิลเล่ย์ก็น่าจะถูกปิดด้วยฝูงมังกรแล้วละคงเล็ดรอดผ่านยาก ฉันกับลูฟเฟ่นและทหารที่บาดเจ็บเล็กน้อยก็คอยเป้นยามเฝ้าเนินนี่ละกัน"(อาริงพูดบอก ลูฟเฟ่นก็ตกลงรับเป็นหน้าที่ดูแลแถวๆบริเวณเนินให้เองโดยผลัดเวรกับอาริงและทหารบางส่วน)
วาเนสซ่า : " แล้วฉันละ.."
อาริง : " หน้าที่ของเธอก็แค่อยู่เฉยๆ รักษาขาให้หายก็พอ คาดว่าอีก1-2วันก็หายแล้ว "
วาเนสซ่า : " แต่..."
อาริง : "ไม่มีแต่ ประกี้เธอก็น่าจะรู้แล้วว่า ถ้าสภาพร่างกาบไม่พร้อมรบแล้วมันมีผลเสียยังไงกับการรบและพวกพ้อง" (อาริงพูดดุ แต่มันก็เป้นเรื่องจริงที่วาเนสซ่ต้องยอมรับ และรีบรักษาตัวให้หายโดยไวที่สุด)
เมื่อทุกคนแบ่งหน้าที่แล้ว ต่างก็แยกย้ายกันไปจัดสเบียงและอาวุธให้พร้อม และก็แยกย้ายกันไปทำน้าที่ของแต่ละคน ส่วนคนแคระเคนและทหารที่บาดเจ็บบางคนก็พยายามเอาดินประสิวและดินปืนมาทำเป็นระเบิดและกระสุนปืน เพราะกระสุนปืนและระเบิดในคลังของคนแคระเคนมีไม่มากแล้ว แต่วัสดุที่ใช้ก็เยอะมากพอที่ทำใหม่ได้เลยต้องรีบช่วยกันทำ ลูฟเฟ่นกับทหารอีก2นายก็ทำหน้าผลัดกันเฝ้ายาม ส่วนอาริงและนาฟตี้ก็ออกไปล่าสัตว์และหาอาหารมาเป็นสเบียงตุนเอาไว้ยามจำเป็น ส่วนวาเนสซ่าที่พักรักษาขาไม่อย่าให้ตัวเองว่างมากนัก ก็แอบขอเศษเหล็กกับไม้และขนนกจากคนแคระเคนมานั่งเหลาทำลูกธนูเตรียมไว้โดมีเรย์รันเป้นลูกมือในการทำลูกธนู เพราะลูกธนูของวาเนสซ่าก็จะหมดแล้วเหมือนกัน
และเมื่อเวลาผ่านไปสัก 1 ชั่วโมง ทหารที่เฝ้ายามก็ตะโกนเรียกให้ลูฟเฟ่นมาดู เพราะทหารยามเห็นมีทหารและนักรบจำนวน 20-30 กว่าคนที่เนื้อตัวมอมแมม และมีบาดแผลกำลังเดินมาทางเนินหน้าถ้ำผลึก ลูฟเฟนและทหารลาดตระเวนอีก 2คนที่ทำระเบิดและกระสุนปืนอยู่ ก็รีบลงจากเนินเขาไปรับผู้บาดเจ็บและผู้ที่รอดตายมานั่งพักบนเนิน คนเคระเคนเห้นดังนั้นเลยไปเอาผ้าและไม้มาทำเป้นเต้นท์ชั่วคราว กางไว้ถัดไปจากกระโจมของพวกอาริงและเรยร์รัน และเรย์รันก็ผละจากการทำลูกธนูมาช่วยใช้สกิลรักษาพร้อมๆกับทหารที่ใช้สกิลแพทย์สนามรักษาเหมือนกัน ส่วนคนที่เจ็บหนักมาก5-10คน เรย์รันบอกให้ไปนอนรักษาตัวที่กระโจมของเค้าได้เลย เพราะบาดแผลหนักๆจะได้ไม่โดนน้ำค้าง คนที่รอดตายและบาดเจ็บกลุ่มนี้ไปเจอกับทหารลาดตระเวน และทหารลาดตระเวนบอกให้มุ่งหน้ามาที่เนินนี้เพราะตอนนี้เค้าบอกว่า กำลังเป้นที่รวบรวมคนเจ็บและคนที่รอดมาจากการโดนโจมตีของฝูงมังกรที่ป้อมเดธวิลเล่ยให้มาพักรวมพลกันก่อน ก่อนที่จะหาทางทำอะไรต่อไป ................
