คนๆเดียวกันจ้า ชื่อกบจ้า แต่บางคนเรียก มิ้นเพราะชื่อในบอร์ดอะ^^

          3 วันผ่านไป  3 วันที่ไม่มีวาเลนไทน์มันช่างนานเหมือน 3 เดือนสำหรับโซเฟีย " เมื่อไรพี่วาเลนไทน์จะกลับมาสักทีนะ" โซเฟียพูดพลางน้ำตาซึมที่ขอบตา และเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างและมองไปที่โบสถ์ และโซเฟียที่กำลังเหมอลอยก็ต้องสะดุ้งกับเสียงเคาะประตูอันดังมาจากหน้าบ้าน โซเฟียและคนอื่นๆที่อยู่ในบ้านรีบไปเปิดประตูหน้าบ้านทันที ปรากฎว่าเป็นทหารนายหนึ่งมาเคาะประตู " ท่านอลันและพรรคพวก ท่านเซอร์อเล็กซเรียกตัวไปพบด่วน ให้รีบไปหาท่านเซอร์โดยทันที เดี๋ยวข้าจะรีบไปบอกเฮียโจอีก " ทหารบอกข่าวเสร็จก็รีบวิ่งไปบอกข่าวเฮียโจที่ทำงานของเฮียโจ " งั้นเดี๋ยวเราจะไปตามราฟาเอลนะ  โซเฟียกะคิกิก็แต่งตัวและไปที่บ้านของราฟาเอลนะ" อลันพูดเสร็จ ก็เดินไปบ้านราฟาเอล คิกิและโซเฟียก็แต่งตัวและเดินตามไปที่บ้านราฟาเอล และทั้งหมดก็เดินไปที่ปราสาทของท่านเซอร์อเล็กซ์  "มากันแล้วหรือ นั่งลงรอเฮียโจก่อนนะ อ้าวแล้วเพื่อนเจ้าที่เป็นใบ้ ที่ชื่อวาเลนไทน์ไปไหนซะแล้วละไม่มาด้วยหรือ "เซอร์อเล็กช์ถาม" วาเลนไทน์เขาไปธุระสำคัญส่วนตัวนะ เค้าไป 3วันแล้วยังไม่กลับมาเลย นี่ก็รอเค้าอยู่เหมือนกัน" ราฟาเอลตอบด้วยสีหน้าที่เศร้าเมื่อพูดถึงการไปของวาเลนไทน์ " งั้นไม่เป็นไร ไว้ถ้าเค้ากลับมาพวกเจ้าก็บอกเรื่องราวที่กำลังจะคุยกันในวันนี้ละกัน" เซอร์อเล็กพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยแต่แฝไปด้วยความเป้นกังวลกับเรื่องที่จะพูด " โทษทีๆ ที่ข้ามาช้า พอดีต้องสั่งการอะไรกับทหารนิดหน่อย" เฮียโจพูด และลงนั่งที่เก้าอี้ " เอาละทุกคนมาครบแล้ว งั้นข้าจะเข้าเรื่องสำคัญแล้วนะ เมื่อเช้าข้าได้รับสารน์จากท่านอาเทอเรียที่3 กษัตย์ของอณาจักรเรา ในสารน์เขียนไว้ว่า ตอนนี้มหาน้ำวนใกล้จะหยุดหมุนแล้ว นั้นหมายถึงว่าถ้ามหาน้ำวนหยุดเมื่อไร ก็เป็นการเริ่มเปิดศึกมหารสงครามแล้วละเพราะพวกซอเรียนคงบุกมาแน่ และในสารยังบอกว่าให้เหล่าหัวเมืองต่างๆ รวบรวมคนไปยังตามหัวเมืองชายทะเลด้านเหนือทั้ง 4 คือเมืองWestern Fort / Steel Run /Iron Forge และ Nortern Fort เพราะทั้ง 4 เมืองที่พูดมา คาดว่าจะเป้นจุดประทะกับพวกซอเรียนแน่ถ้ามันจะขึ้นบกนะ ส่วนพวกเราต้องรวบรวมคนและเดินทางไปที่ Iron Forge เราจะค่อยๆทะยอยให้เหล่าทหารและนักรบเดินทางให้เสร็จภายใน 3 วัน ขอให้เฮียโจเตรียมตัวรวบรวมเหล่านักรบของท่านมาให้หมด ส่วนเรื่องเสบียงอาหาร ข้าได้จัดส่งไปที่เมือง Iron Forge พร้อมกับทหารส่ววนหนึ่งแล้ว ส่วนเรื่องกองทัพเอลฟ์ ยังไงข้าก็ต้องฝากเจ้าติดต่อกับหัวหน้าเอลฟ์ของเจ้าด้วยนะ คิกิ " เซอร์อเล็กซ์พูดจบ ทุกคนก็พยักหน้ารับคำสั่ง และแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของแต่ละคน เฮียโจก็แยกไปแจ้งข่าวให้เหล่าทหารและนักรบทราบกัน อลันกับราฟาเอล ก็รีบเดินทางไปแจ้งข่าวกับผู้ฒ่าสมิงที่หมุ่บ้านสมิง และเดินทางไปบอกข่าวเหล่าทหารที่มู่บ้านเซาเทรินไซร์ และเลยไปบอกข่าวกับผู้ใหย่บ้านฮันที่เมืองเรดคลิฟ และให้ผู้ใหญ่บ้านฮันแจ้งเรื่องกับทางเรนเจอร์และแจ้งเรื่องกับกองเรือโจรสลัด กัปตัน เจ๊ค ดี สเปอยเลอร์ เรื่องแผนการและเมืองที่จะต้องไปสมทบกัน ส่วนคิกิก็ได้ส่งโทรจิตเล่าเรื่องและแผนการต่างๆให้กับหัวหน้าเอลฟ์ทราบ 3วันข้าหน้า พวกเค้าต้องเดินทางไปเมือง Iron Forge

          2 วันผ่านไป ตอนนี้เหล่าทหารและนักรบบางส่วนก็ได้ทะยอยกันไปที่เมือง Iron Forge แล้ว ส่วนพวกราฟาเอลขอเดินทางเป้นกลุ่มสุดท้ายเพราะพวกเค้าคาดหวังว่า วาเลนไทน์คงกลับมาทันก่อนที่พวกเค้าจะเดินทางไปในวันพรุ่งนี้ " เตรียมของกันเสร็จหรือยังนี่ 2ทุ่มแล้วนะ พรุ่งนี้เช้าเราต้องเดินทางกันแล้วนะ " อลันพูดบอกโซเฟียละคิกิ " ข้าเตรียมเสร็จนานแล้ว เพราะข้าไม่มีของอะไรมากมาย ขอแค่มีธนูกับลูกธนูข้าก็ไปรบได้แล้ว" คิกิพูดพลาง มือก็เซ้คความตึงของสายธนู " ส่วนฉันก็ เสร็จนานแล้วเหมือนกัน " โซเฟียตะโกนตอบจากในครัว " อ้าวงั้นก็เหลือแต่ข้าอะสิ มัวแต่พูดให้คนอื่นเตรียมตัว แต่ของเราเองยังไม่เสร็จเลย ฮ่าๆๆๆ" อลันพูดพลางหัวเราะไปพลาง พอสิ้นเสียงหัวเราะของอลัน ก้มีเสียงอะไรสักอย่างเหมือนว่ามีของหนักมาพิงที่ประตูหน้าบ้านของอลัน อลันเลยเดินไปเปิดประตูหน้าบ้าน เพื่อจะดูว่ามันคืออะไร สิ่งที่อลันเห็นคือ วาเลนไทน์ที่เนื้อตัวมอมแมมไปหมดมาล้มลงและพิงปะตูอยู่ อลันเลยพยุงวาเลนไทน์ให้มานอนที่โซฟาห้องรับแขก และเรียกคิกิกับโซเฟียมาช่วยดูอาการของวาเลนไทน์ " พี่วาเลนไทน์  5วันมานี้พี่ไปทำอะไรมานะ ดูสิเนื้อตัวมอมแมมไปหมดเลย ไปอาบน้ำก่อน เสร็จแล้วค่อยมากินข้าวซะ ดูสิหายไป5วัน กลับมาอีกทีโทรมกลับมาเลย" โซเฟียพูดด้วยอาการที่เป้นห่วงใยมาก พอโซเฟียพูดจบ คิกิก็พยุงวาเลนไทน์ไปอาบน้ำ และลงมากินอาหารที่โต๊ะอาหาร ซึ่งทุกคนก็ยังไม่อยากถามอะไรมากปล่อยให้วาเลนไทน์กินอาหารก่อนแล้วค่อยถาม แต่ก็ผิดคาด เพราะวาเลนไทน์หลับคาโต๊ะอาหารไปแล้วนั่นเอง " โอโห พอกินอิ่ม ก็หลับมันตรงโต๊ะเลยหรือนี่ แสดงว่าเพลียมากจริงๆ " อลันพูดพร้อมมองที่วาเลนไทน์ที่หลับคาโต๊ะอาหารทั้งๆที่มือขอวาเลนไทน์ยังกำช้อนและซ้อมอยู่เลย "งั้นเดี๋ยวฉันจะไปบอกข่าวเรื่องวาเลนไทน์กลับมาแล้วกับพี่ราฟาเอลนะ ส่วนพี่อลันก็อุ้มพี่วาเลนไทน์ ขึ้นไปนอนที่เตียงชั้น2เลยนะ " โซเฟียพูดจบก็รีบวิ่งไปบอกข่าวกับราฟาเอล อลันก็อุ้มวาเลนไทน์ขึ้นไปนอนที่เตียงชั้น2 โดยมีคิกิเดินตามหลัง พออลันวางวาเลนไทน์ที่เตียงแล้ว คิกิก็บอกว่าเดี๋ยวเค้าจะดูแลต่อเอง พออลันลงไปข้างล่างแล้ว คิกิก็ได้ ส่งโทรจิตเล่าเรื่องของวาเลนไทน์ให้กับหัวหน้าเอลฟ์ฟัง {{ท่านค่ะ วาเลนไทน์กลับมาแล้วค่ะ ข้าใช้พลังเอลฟ์สัมผัสดู ดูเหมือนเค้ากลับมาพร้อมด้วยมีพลังชั่วร้ายบางอย่างซ่อนตัวอยู่ในตัวของเค้าค่ะ}} คิกิส่งโทรจิตบอก {{ไม่เป็นไรหรอกคิกิ ไม่ต้องกังวล วาเลนไทน์เค้าได้เลือกทางเดินของเค้าแล้ว พวกเราก้แค่เหลือแต่เอาใจช่วยให้วาเลนไทน์ ให้เค้าทำการบางอย่าให้สำเร็จ}} หัวหน้าเอลฟ์พูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าๆซึ่งคิกิก็พอจะรู้สึกกับน้ำเสียงนี้ได้ {{ ถ้างั้น ถ้าวาเลนไทน์เค้าอยากให้เจ้าช่วยทำอะไร เจ้าต้องช่วยเค้านะ ห้ามปฎิเสธวาเลนไทน์ละ แล้วพรุ่งนี้ข้าจะนำกองทัพเอลฟไปสมทบกับพวกเจ้าแล้วละ}} หัวหน้าเอลฟ์พูดกับคิกิเสร็จก็ตัดสัญญาณโทรจิตกับคิกิ และคิกิก็ได้แต่มองวาเลนไทน์ที่กำลังหลับอยู่อย่างสงบเพราะความเพลีย " เจ้าจะทำอะไรของเจ้านะวาเลนไทน์" คิกิพูดเบาๆคนเดียวพร้อมทั้งเอามือลูบไปที่หัวของวาเลนไทน์เบาๆอย่างอ่อนโยน และเดินลงไปข้างล่างปล่อยให้วาเลนไทน์นอนต่อไป ..........

          เช้ารุ่งอรุณวันนี้ เหล่านักรบและทหารก็ได้ทะยอยไปที่เมือง Iron Forge กันเกือบหมดแล้ว เหลืออีกไม่กี่พันคน พร้อมจะเดินทางกันแล้ว แต่พวกของราฟาเอล ต้องไปที่โบสถ์ก่อน เพราะท่านเซอร์อเล็กสั่งมา " ท่านเซอร์จะให้เราทำอะไรอีกนะ ให้พวกรามาที่โบสถ์ " อลันพูดพร้อมทำหน้างง " มากันแล้วหรือ มาๆๆ มาเอาชุดไปใส่กันใหม่ ชุดพวกนี้ เป้นชุดที่มีพลังแฝงในตัวนะ " แม่ชีเทเรซ่าพูดแล้วชี้ไปที่ชุดและเกราะที่ตอนนี้วางอยู่บนโต๊ะ แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไปแต่งตัวใหม่ อลันและราฟาเอล ใส่ชุดเกราะที่หนากว่าเดิม แต่เป้นกราะที่ไม่หนักมาก เป็นเกราะสีเงิน เกราะนี้คือชุดเกราะ "พาราดิน" วาเลนไทน์ก็เดินออกมาจากห้องแต่งตัว ชุดที่วาเลนไทน์ใส่ เป้นชุดแดงทั้งชุด ดูเหมาะและดูทะมัดทะแมงมากสำหรับวาเลนไทน์ ชุดที่วาเลนไทน์ใส่คือชุด " เบรดมาสเตอร์" โซเฟียก็เดินออกมาอีกทาง ชุดที่โซเฟียใส่ เป้นชุดนักเวทยผ้าคุมสีดำ ตัดด้วยขอบสีน้ำเงินดูสวยมาก ชุดที่โซเฟียใส่คือชุด "วอร์ล็อค" ส่วนคิกิ เดินออกมาเป็นคนสุดท้าย ในชุด เสื้อผ้าเบาสบายแต่ทะมัดทะแมน สีขาว มีผ้าคาดที่คอ พร้อมเกราะอ่อนที่ใส่ ชุดที่คิกิใส่ เป้นชุด "มาร์คแมน" ทุกคนพอได้ใส่ชุดใหม่กันแล้ว ทุกคนก็รู้สึกว่าตัวเองมีพลังบางอย่าง รู้สึกว่าตัวเองดูแข็งแรงขึ้นอย่างบอกไม่ถูก  และทุกคนที่ใส่ชุดใหม่แล้ว ก็ได้เดินมาที่ สาธุคุณมอเรย์และแม่ชีเทเรซ่า ทั้ง 2คนก็ได้ท่องบทสวดมอนบางอย่างให้กับพวกราฟาเอลฟัง และในหัวของพวกราฟาเอลตอนนี้ ดูเหมือนจะมีพลังบางอย่างไหลผ่านเข้าไปในความคิดของพวกเค้า " เอาละ ตอนนี้พวกเจ้า ทั้ง5คนที่ใส่ชุดใหม่ก็ได้รับพลังแบบใหม่กันแล้วนะ ตามแต่ละอาชีพของตัวเอง พวกเจ้าค่อยๆนึกถึงพลังแบบใหม่ละกันนะ เพราะพลังเหล่านี้ได้อยู่ในสมองและความนึกคิดของพวกเจ้าแล้วพวกเจ้าคงเรียนรู้และเข้าใจกับพลังนี้ก่อนสงครามเริ่มแน่ จงใช้พลังนี้ทำสงครามและปกป้องอณาจักรนี้นะ ข้าขออวยพร" สาธุคุณมอร์เรยพูดจบก็ เดินมาลูบหัวของทุกคนเพื่ออวยพร พวกราฟาเอล หลังจากได้รับคำอวยพรแล้ว ก็ได้รีบเดินทางไปหน้าเมืองเพื่อไปสมทบกับท่านเซอร์อเล็กซ์ และเดินทางไปเมือง Iron  Iron Forgeทันที ................

แผนที่เมืองต่างๆ ในอณาจักรเมทันลก้า


มหารสงครามใกล้จะเริ่มแล้ว....................................

บท27เรียบมานะคอยอ่านอยู่ครับปม

ทำม่ายไม่มาสักทีเป็นไรเปล่าเน๋อ

บางคนอาจจะยังไม่เคยเห็นเหล่าเผ่าพันธ์ซอเรียน เลยเอารูปมาให้ดู ซอเรียนจะเป็นเผ่าพันธ์ ครึ่งบกครึ่งน้ำ เหมือนจรเข้

          อรุณรุ่งเช้าวันใหม่ มาพร้อมกับเสียงโวยวายของเหล่าทหารและนักรบ ทำให้ท่านเซอร์อเล็กซ์และเหล่าผู้นำทัพที่ตั้งอยู่ที่เมือง Iron Forge ต้องรีบลุกจากที่นอนและหันไปมองทางที่เหล่าทหารมอง คือมองไปที่ทะเล และสิ่งที่เห็นคือ มหาน้ำวนได้หยุดหมุนลงแล้ว และนี่คงเป็นสัญญาณแห่งการสู้รบในไม่ช้าแน่ๆ ท่านเซอร์อเล็กซ์และเหล่าผู้นำทัพก็ได้แต่งตัวและออกมาบัญชาการให้เหล่าทหารและนักรบของทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม และ 1 ชั่วโมงต่อมา สิ่งที่ทุกคนเห้นคือ บริเวณขอบท้องทะเลไกลๆ เห้นเป็นขอบสีดำๆมากมาย กัปตันเรือโจรสลัด แจ๊ด ดี สปอย์เลอร์ ได้ใช้กล้อส่องทางไกลส่องดู ปรากฎว่าขอบท้องทะเลไกลๆที่เห้นเป็นสีดำๆนั้น เป็นกองเรือรบสีดำจำนวนมากมายมหาศาลนั้นเอง " ตอนนี้มีกองเรือสีดำ กำลังมุ่งตรงมาที่นี่แล้ว คาดว่าน่าจะเป้นกองกำลังของซอเรียน ขอให้เหล่านักรบ ทหาร และลูกเรือโจรสลัด ขอให้กลับมาประจำการที่เรือของตัวเองด้วย "  กัปตันเรือโจรสลัด แจ๊ด ดี สปอย์เลอร์ ตะโกนบอก สิ้นเสียงของ กัปตันเรือโจรสลัด แจ๊ด ดี สปอย์เลอร์ เท่านั้นเหล่าทหาร นักรบ และลูกสมุนโจรสลัด ก็ได้รีบไปประจำการเรือของแต่ละคน  และ 30นาทีต่อมากองเรือรบของทหาร 2000ลำ กับกองเรือโจรสลัด 1000ลำ ก็พร้อมรบแล้ว " ในเวลานี้ มหารสงครามกำลังจะเริ่มแล้ว ใครจะหนีไปไม่รบ หรือไม่คิดสู้ ข้าก็ไม่ว่าอะไรนะ แต่ถ้าพวกเรามัวแต่หนีอย่างเดียว สักวันก็ต้องตาย สู้ให้ตายอย่าสมศักดิ์ศรีดีกว่า คนเราเกิดครั้งเดียวตายครั้งเดียว ถ้าเราสู้และคิดในใจว่าเพื่อปกป้องคนที่เรารักทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ข้าเชื่อว่าทุกคนจะต้องฟันฝ่าสงครามครั้งนี้ได้แน่ ข้าไม่รับรองว่าจะได้กลับบ้านกันทุกคนไหม แต่ที่จะเชื่อใจข้าได้ ข้าจะไม่ไปไหน ข้าจะสู้สุดชีวิต จนกว่าซอเรียนตัวสุดท้ายจะตายอยู่ที่พื้นแผ่นดินนี้ เราต้องรบและประกาศให้เหล่าซอเรียนได้รู้ว่า มนุษย์จะไม่ยอมแพ้และจากไปอย่างเงียบๆใต้ความมึดของพวกมัน เราจะสู้ด้วยกันจนถึงวินาทีสุดท้าย ข้าสัญญา " เซอร์อเล็กซ์พูดพร้อมด้วยรอบยิ้มที่เชื่อมั่น บรรดาเหล่าทหาร และนักรบ พอได้ฟังจบก็ตะโกนเสียงดังอืออึงไปหมดและพร้อมที่จะสู้รบเคียงข้างกันและกันจนกว่าจะตายกันไป และบัดนี้กองเรือรบของทหาร และกองเรือรบโจรสลัดก็ได้ แล่นทะยานออกจากท่าและมุ่งตรงไปที่กองเรือรบดำของเหล่าซอเรียน 20 นาทีต่อมาเหล่ากองเรือรบจึงได้เริ่มประทะกันกลางมหาสมุทร เรือรบทั้งสองฝ่ายต่างใช้ปืนใหญ่ยิงเข้าใส่กัน และค่อยๆจมลงทีละลำๆ จาก1 เป้น10 จาก10 เป็น100 แต่ด้วยเรือรบดำมีเยอะกว่าและมีขนาดใหญ่กว่าเรือรบของทหารและโจรสลัด ถึง 2เท่า  จึงทำให้มีเรือรบดำ หลายร้อยลำ หลุดรอดแนวป้องกันของกองเรือทหารและเรือโจรสลัดมาได้ และกองเรือรบดำที่หลุดรอดมา ร้อยกว่าลำตอนนี้กำลังมุ่งตรงกำลังจะถึงฝั่งแล้ว และได้ระดมยินปืนใหญ่จากในเรือ ยิงมาที่กองทัพของพวกมนุษย์ "เหล่าทหาร ยิงปืนใหญ่สะกัดไว้" เซอร์อเล็กสั่งยิงปืนใหย่ที่ประจำอยู่ที่พื้นดินพร้อมๆกัน และตอนนี้ก็มีแต่เสียงยิงปืนใหญ่เข้าใส่กัน ฝ่ายมนุษย์ ก็ค่อยๆมีคนล้มตายบ้าง บาดเจ็บบ้าง ส่วนเรือรบดำที่หลุดรอดจนเกือบมาถึงฝั่งก็ค่อยๆจมลงที่ละลำๆ แต่บางลำก็หลุดรอดมาถึงฝั่งและได้เปิดประตูข้างเรือ เท่านั้นเอง ก็มีเหล่าซอเรียนวิ่งกรูกันออกมาจากในเรือและเริ่มสู้รบตะลุมบอนกัน ซอเรียนบางตัวที่เรือจมลงก็ได้ว่ายนำและทะยอยขึ้นฝั่งมากันอีกเป็นพัน และการรบก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว และการรบบนบกก็รบมา 30นาทีแล้ว ถึงตอนนี้ซอเรียนที่รบบนบกจะมีจำนวน 1000ตัวเศษ ก็ทำให้เหล่านักรบและทหาร เหนื่อยได้หมือนกัน เพราะพวกซอเรียน จะตัวใหญ่กว่ามนุษย์ธรรมดา 3 เท่า และหนังหนาแถมชุดเกราะที่ใส่ก็ยังหนาอีก เลยยิงฟันไม่ค่อยเข้าเท่าไร แม้แต่เวทย์ก็ยิงไม่ค่อยเข้าเช่นกัน "เอาไงดีละ มันตัวใหญ่แถมหนาแบบนี้ นี่มันมีแค่พันกว่าตัวเองนะ พวกเรายังเหนื่อยแบบนี้เลย และตอนนี้เรือดำที่เหลือก็ค่อยๆหลุดจากการโจมตีของกองเรือทหาร และกำลังแล่นมาใกล้จะถึงฝั่งอีกหลายร้อยลำนะ ถึงเราจะฆ่ามันได้ก็จริง แต่ใช้เวลาและคนมากเกินไป " อลัน ตะโกนถาม เฮียโจ "ลองเล็งแล้วยิงไปที่ตาและภายในปากตอนที่มันอ้าปาก ของมันพยายามยิงปืนและลูกธนูไปที่ตาและภายในปากของมัน ถึงมันจะหนังเหนียวแค่ไหน แต่ยังไง ตาก็เป็นส่วนที่บอบบางที่สุดและยังอาจจะกระเทือนถึงสมองด้วยเพราะอยู่ใกล้กัน ส่วนปากก็ให้ระดมยิงและแทงเข้าไปในปากภายนอกหนังเหนียวแต่ภายในมันไม่เหนียวเหมือนหนังข้างนอกแน่ๆ อาจจะทำความเสียหายได้ไม่มากก็น้อย ลองดูเลย" เฮียโจตะโกนสั่งการเหล่าทหารและเรนเจอร์ ให้ระดมยิงไปที่ดวงตาของเราซอเรียน และเหล่าเรนเจอร์และไฟเตอร์ดาบและหอก ก็ระดมแทงไปที่ตาและแทงไปภายในปากของเหล่าซอเรียน ได้ผลถึงหนังซอเรียนจะเหนียวแค่ไหน แต่ดวงตากับปากภายในของซอเรียนไม่ได้เหนียวเหมือนหนังข้างนอก เหล่าซอเรียน พันกว่าตัวที่อยู่บนบกตอนนี้ค่อยๆล้มตายไปหลายร้อยตัวแล้ว และตอนนี้ซอเรียนอีกหลายพันตัว กำลังจะลงมาจากเรือดำ และตอนนี้เรือดำอีกหลายร้อยลำได้หลุดรอดมาถึงฝั่งแล้ว

          " ชิ พวกมันกำลังทะยอยลงมาจากเรือดำกันอีกแล้ว คงเป้นหมื่นเลยที่นี้ " อลันพูดไปมือก็ใช้ขวานฟันซอเรียนไป ซึ่งมีราฟาเอลใช้ดาบฟันซอเรียนอยู่ข้างๆเช่นกัน " แล้วคิกิ โซเฟียและวาเลนไทน์อยู่ไหนกันแล้วเนี่ย" ราฟาเอลพูด " คิกิข้าเห้นอยู่บนเนินข้างหลังนะ คิกิเค้าคุมเหล่าเรนเจอร์ส่วนหนึ่งอยู่อะ ส่วนโซเฟียก็อยู่กับเหล่าแคสเตอร์สายพระอยู่แนวหลังนะ คอยรักษาพยาบาลเหล่าทหารและนักรบที่บาดเจ็บอยู่นะ ส่วนวาเลนไทน์หาไม่ยาก นั่นไง พอเปลี่ยนเป้นเบรดแล้ว ดูเค้าใช้ดาบสมิงที่ฟันทะลุเกราะป้องกันได้ บวกกับท่าพายุดาบของเบรดสิ เล่นเอาซอเรียนที่ว่าตัวใหญ่ลอยกันเป็นแถวเลย ไม่รู้ใครน่ากลัวกว่ากันระหว่างซอเรียนหรือวาเลนไทน์ เห่อๆๆ" อลันพูดไปหัวเราะไป แต่มือก็ยังฟันเหล่าซอเรียนที่อยู่ข้างๆกายอยู่ " นั้นสินะ วาเลนไทน์เป็นฝ่ายเราก็ดีแล้วละ เพราะเค้าเก่ง แต่ถ้าเค้าอยู่ฝ่ายศัครูนี่สิ เห้นถ้าจะสู้กับเค้าลำบากนะ " ราฟาเอลพูดพร้อมยิ้มแหยงๆ พอราฟาเอลพูดจบเหล่าซอเรียนที่อยู่ข้างหน้าของอลันและราฟาเอล ถูกหมัดปริศนาต่อยลอยไปไกลเลย คนที่ต่อยเหล่าซอเรียนนั้นก็คือ วุ้นราชันย์ นั้นเอง " พวกเจ้า 2คนนี่ขนาดอยู่ในสนามรบยังมีกะใจหัวเราะกันอีกนะ " วุ้นราชันย์พูดแซว และตอนนี้ การรบภาคพื้นดินผ่านไป 1ชั่วโมงกว่าแล้ว เหล่าซอเรียนก็ล้มตายหลายพัน แต่ฝ่ายพันธมิตรแห่งแสงก็ตายไม่น้อยเช่นกันตายราวๆหมื่นกว่าๆ "ไม่ได้การแล้ว ต้องใช้วิธีนี้แล้ว นักเวทย์ทุกคนลองผนึกพลังเวทย์ไฟ สายฟ้า หรือน้ำแข็ง ลงไปที่ดาบและลูกธนูของเหล่านักรบนะ " เซรีนผู้นำของเหล่านักเวทย์ตะโกนสั่งการ พอสิ้นเสียงของเซรีนเหล่านักเวทย์ก็ได้ผนึกพลังเวทย์ลงไปที่ดาบและลูกธนูของเหล่านักรบ จนดาบและลูกธนูที่ถูกผนึกพลังเวทย์กลายเป้นดาบและลูกธนูธาตุที่บรรจุพลังเวทย์ "เอ้าดาบเล่มไหน ธนูดอกไหนที่ถูกผนึกพลังเวทย์แล้วลองไปฟันและยิงเหล่าซอเรียนลย " พอเซรีนสั่งการเสร็จเหล่าไฟเตอร์และเรนเจอร์ และพวกสมิงที่ดาบและธนูเป็นธาตต่างๆแล้ว ก็ได้ไประดมยิงและฟันซอเรียน ผลปรากฎว่าได้ผลเกินคาด ดาบและลูกธนูที่บรรจุพลังเวทย์แล้ว สามารถฟันและยิงลูกธนูทะลุเนื้อหนาๆของเหล่าซอเรียนได้แล้วแถมยังทำให้เหล่าซอเรียนที่ถูกฟันและยิงโดยธนูธาต ติดอาการต่างด้วย ดาบและลูกธนูธาตไฟทำให้ซอเรียนเกิดการติดไฟตามร่างกายที่โดนฟันและโดนยิง  ส่วนดาบและลูกธนูธาตน้ำแข็งก็ทำให้เป้าหมายมีอาการน้ำแข็งจับและเคลื่อนไหวช้าลงตามที่โดนฟันและยิง ส่วนดาบและลูกธนูธาตสายฟ้าก็ทำให้เหล่าซอเรียนเกิดอาการชาตามร่างกายและเคลื่อนไหวไม่ได้เพราะผลจาการโดนสายฟ้าซ็อต ทำให้ตอนนี้ฝ่ายพันธมิตรแห่งแสง เริ่มที่จะโต้กลับได้บ้างแล้ว หลังจากที่ตกเป้นรองอยู่นานเพราะไม่สามารถทำอะไรซอเรียนได้มากนักในตอนแรก

          การต่อสู้บนบกตอนนี้ฝ่ายพันธมิตรแห่งแสงได้เปรียบอยู่ แต่การต่อสู้บนพื้นผิวน้ำ ตอนนี้กองเรือรบของทหารและเรือโจรสลัดได้ถูกปืนใหญ่จากกองเรือดำยิงจมลงทะเลหมดแล้ว ส่วนพวกทหาร นักรบและลูกเรือโจรสลัด หลายร้อยหลายพันคนที่รอดชิวิตมาได้ก็ว่ายน้ำกลับเข้าฝั่ง และตอนนี่กองเรือดำที่เหลืออีก หลายร้อยลำ กำลังมุ่งตรงมาที่ฝั่ง " โธ่เว้ย กำลังได้เปรียบอยู่แท้ พวกซอเรียนมันมาเสริมอีกแล้ว กองเรือรบของเราก็จมลงหมดแล้ว " อลันพูดอย่างหัวเสีย "เอะ...นั้น หมวกใบนั้นถ้าข้าจำไม่ผิด หมวกใบนี้มันหมวกของกับตันโจรสลัดชาวนัล แจ๊ค ดี สเปอยร์เลอร์นี่น่า ถ้าเช่นนั้นกับตัน แจ๊ค ดี สเปอยร์เลอร์ตายแล้วหรือดูสิหมวกก็มีคราบเลือดเต็มไปหมดเลย" ราฟาเอลพูดด้วยสีหน้าเศร้าและหยิบหมวกของกัปตัน แจ็ค  สเปอยร์เลอร์ ขึ้นมาจากน้ำ "โอ้ หมวกของข้าอยู่นี่เอง นึกว่าหาไม่เจอแล้ว ขอบใจนะราฟาเอลที่เก้บให้นะ " กัปตัน แจ๊ค ดีสเปอน์เลอร์ พูด พร้อมหยิบหมวกจากมือของราฟาเอลและใส่กลับไปที่หัวตามเดิม "ท่าน.. ท่านยังไม่ตายจริงๆด้วย ตอนแรกข้าเห้นหมวกท่านลอยน้ำมาพร้อมด้วยคราบเลือด ข้าก็นึกว่าท่านตายไปแล้ว " ราฟาเอลตอนนี้มีสีหน้ายิ้มขึนมาทันที ที่เจ้าของหมวกหยิบหมวกไปใส่เหมือนเดิม " ข้าจะรีบตายตอนนี้ได้ยังไงละ สงครามเพิ่มเริ่มเอง ข้ายังอยากที่จะรบกับพวกเจาอีกนาน ไม่ยอมตายง่ายๆหรอก ก็ดูสิ ขนาดวุ้นราชันย์มันยังมาร่วมรบเลย แล้วจะให้ข้าตายง่ายๆได้ไง ฮ่าๆๆ" กัปตัน แจ๊ค ดีสเปอน์เลอร์ พูดและหัวเราะ  " เอาน่า ไว้จบสงครามแล้วเดี๋ยวข้าจะให้วุ้นมาเต้นระบำโซวเจ้านะ แต่ตอนนี้เรารีบจัดการซอเรียนข้างหน้าต่อดีกว่า" วุ้นราชันย์พูดบอกกัปตัน แจ๊ค ดีสเปอน์เลอร์และทำท่าส่ายไปมาเพื่อให้เหมือนกับระบำวุ้น

          ส่วนทางด้านของเซรีนผู้นำเหล่านักเวทย์ ตอนนี้กำลังประสพปัญหาอีกครั้ง เพราะเหล่านักเวทย์ที่บรรจุพลังเวทย์ลงที่ดาบและลูกธนู ตอนนี้ก็ค่อยอ่อนแรงลงและเพลียกันเต็มทีแล้ว " นักเวทย์คนไหนที่พลังเวทย์หมดให้รีบไปที่ด้านหลังของสงครามเลยนะ เพราะมีเหล่าพระคอยรักษาอยู่ อดทนเดินไปให้ถึงนะ ไกลสักนิเพราะหน่วยพยาบาลไม่อยากให้อยู่ใกล้สนามรบมากนัก" เซรีนตะโกนประกาศ "ตอนนี้เหล่านักเวทย์พักก่อนเลยนะ เดี่ยวเหล่าเรนเจอร์สายมีดจะใช้ท่าไม้ตายบ้างแล้ว ขอบคุณนะเหล่านักเวทย์ที่สู้รบถ่วงเวลาให้พวกเรนเจอร์สายมีดมีเวลารีดเร้นพลังที่จะใช้ท่าไม้ตาย" สการ์เล็ต ผู้นำของเหล่าเรนเจอร์พูดด้วยสีหน้ายิ้มขอบคุณเซรีน " เอาละเหล่าเรนเจอร์สายมีทั้งหลาย รวมคนแยกเป็น 2กลุ่ม กลุ่มแรกรวบรวมพลังใช้สกิลแทงติดโป๊ะเชะและใช้สกิลแทปลิดชีพผสมไปด้วย เพื่อที่จะได้ใช้มีดแทงทะลุชุดเกราะเข้าไปตัดขั้วหัวใจมันได้ ถ้ากลุ่มแรกจดัการแล้วยังล้มมันไม่ได้ กลุ่ม2ก็ให้ใช้ท่าและทำเหมือนกลุ่มแรกแล้วจู่โจมเข้าไปที่จุดเดิม ที่กลุ่มแรกแทงไว้แล้ว เพื่อตอกย้ำแผลอีกครั้งเพื่อให้มันตายให้ได้ จัดการได้เลยลุย" สการ์เล็ต ตะโกนสั่งการเหล่าเรนเจอร์สายมีด และเรนเจอร์ทั้งหมดก็ได้รีดเร้นพลังใช้สกิลแทงติดโป๊ะเชะเพื่อที่จะให้มีดแทงทะลุชุดเกราะและใช้สกิลแทงปลิดชีพแทงซ้ำเข้าไปอีกทีเพื่อตัดขั้วหัวใจ และเรนเจอร์กลุ่มแรกก็ได้พุ่งจู่โจมเหล่าซอเรียนด้วยความรวดเร็วและใช้มีดแทงที่หน้าอกขอเหล่าซอเรียนทะลุเกราะ มีดเกือบทุกเล่นได้ปักลงไปทีอกข้างซ้ายของเหล่าซอเรียน แต่ยังไม่ลึกพอถึงหัวใจแต่ก็ทำให้เหล่าซอเรียนได้รับบาดเจ็บ จนขยับไม่ค่อยไหว สการ์เล็ตเลยสั่งการให้เรนเจอร์กลุ่มที่2 จู่โจมต่อ โดยทำเหมือนกล่ม 1 ใช้มีดที่มีสกิลแทงโป๊ะเซะและสกิลปลิดชีพ แทงไปที่แผลเก่าที่อกด้านซ้ายของเหล่าซอเรียน  และการแทงครั้งที่2 นี้ เป้นการแทงย้ำไปที่แผลเก่าที่กลุ่ม1ทำไว้ ทำให้การแทงครั้งนี้มีดเกือบทุกเล่นได้แทงทะลุตัดขั้วหัวใจ ให้เหล่าซอเรียนเกือบหลายร้อยตัวตายภายใต้การโจมตีนี้ "เอาละ ได้ผล เหล่าเรนเจอร์ อย่ายอมแพ้ ใช้แผนเดิมต่อได้เลย สู้ๆๆ" สการ์เล็ต ตะโกนด้วยความยินดีที่แผนการที่เค้าคิดได้ผล และตัวเค้าเองก็ได้รบต่อในแผนนี้สัก 5-6ครั้ง ทำให้เหล่าซอเรียนล้มตายไปอีกประมาณ2000-3000ตัว จนเหล่าซอเรียนที่เหลือเกือบหมื่นเริ่มที่จะไม่ค่อยกล้าบุกตรงๆแล้ว และพอดีกับเหล่านักเวทย์ที่ไปพักฟื้นพลังทะยอยกลับมาประจำที่สนามรบต่อ และเซรีนและสถายเล็ตก็ใช้แผนเดิมที่บรรจุพลังเวทย์ลงไปที่อาวุธและธนู ทำให้ตอนนี้ฝ่ายพันธมิตรแห่งแสงได้เปรียบมากขึ้นเรื่อยๆ และเหล่าซอเรียนก็ค่อยๆล้มตายลงเรื่อยๆ จนกระทั่งการรบผ่านไป 4 ช.ม เหล่าซอเรียนก็ตายหมด ไม่เหลือรอดสักตัว และตอนนี้ในสนามรบก็มีแต่เสียงดังไปทั่ว มีแต่เสียงไซโยโห่ร้อง ด้วยความยินดีที่พวกเค้าชนะแม้แต่คนที่บาดเจ็บก็ยังพยายามยืนไชโยโห่ร้อง และฝ่ายกองทัพของท่านเซอร์อเล็กซ์ หลังจากที่รบกันร่วม 4ช.ม มีกำลังพลเหลือเพียง 40000 คน เศษ จากแสนกว่าคน  แต่ความดีใจในชัยชนะครั้งนี้ก็ต้องโดนหยุดด้วยเสียงของท่านเซอร์อเล็กซ " พวกเราชนะก็จริง ข้าก็อยากจะพักและให้พวกเราได้พักเหนื่อยหลังจากการรบครั้งนี้นะ แต่...ข้าได้ข่าวจากที่ข้าส่งทหารให้ไปดูลาดเลาการสู้รบอีก 3 เมือง ปรากฎว่าเมือง  Nortern Fort ที่อยู่ใกล้ๆกับเราไม่มีปัญหา เพราะเมืองนั้งก็ชนะศึกแล้วเพราะเมืองนั้นเหล่าซอเรียนบุกน้อยกว่าของเรา แต่อีก2เมืองชายฝั่งเมือง Western Fort และSteel Run ตอนนี้กำลังรับศึกกับซอเรียนอยู่เหมือนกัน ข้าไม่อยากบอกกับพวกเจ้านะ แต่ยังไงก็ต้องบอก กองกำลังซอเรียนที่เราเจอและรบเมื่อครู่นี้ คาดว่ามันเป้นเพียงแค่ 1ใน10 ของกองกำลังจริงเท่านั้นเอง เพราะฉะนั้น 2เมืองชายฝั่งWestern Fort / Steel Run ตอนนี้ต้องตกอยู่ในสภาวะที่หนักหนากว่าเรามาก ถึแม้ว่า 2เมืองนั้นจะมีทหารและเหล่าผู้กล้ามากกว่าเราหลายเท่า แต่ข้าไม่รู้ว่า2เมืองนั้นเค้าจะรู้เทคนิคการรบแบบพวกเราไหม ที่ทำให้เราชนะเหล่าซอเรียนพวกนี้มาได้" ท่านเซอร์อเล็กซ์ พูดเสร็จแล้วหยุดถอนหายใจยาวๆ และเริ่มพูดต่อ " ข้าอยากจะไปสนามรบอีก 2เมืองให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ข้าก็เห้นใจกับพวกเราที่รบกันมาถึง 4 ชั่วโมงกว่าๆ ข้าเลยอยากให้พวกเราจะพักเหนื่อยและรักษาบาดแผลกันให้เวลาพัก 1 ช.ม พอครบ1 ช.มเราจะเดินทางไปที่ 2เมืองชายทะเลWestern Fort / Steel Run ต่อเลย มีใครจะไปร่วมรบกับข้าอีกไหม รบกันให้เหล่าซอเรียนได้รู้จักพิษสงของมนุษย์" ท่านเซอร์อเล็กซ์ ตะโกนถามเหล่านักรบทุกคน และเสียงที่ท่านเซอร์อเล็กซ์ ได้ยินคือเสียงที่ทุกคนตอบรับที่จะไปรบต่อที่เมืองชายฝั่งที่เหลือ "ท่านเซอร์อเล็กซ์ นายใหญ่เหนือหัวของเหล่าเอลฟ์มาถึงแล้วค่ะ " คิกิพูดแจ้งข่าวกับเซอร์อเล็กซ์ "โอ้ รีบๆเชิญหัวหน้าเอลฟ์มาหาข้าเลย ข้าก็อยากจะขอบคุณเค้าโดยตรงเหมือนกันที่อุตสาห์มาร่วมรบด้วย" เซอร์อเล็กซพูดด้วยสีหน้ายินดีทันที่ที่ได้ข่าว่าหัวนหน้าเอลฟ์มาร่วมรบแล้ว " ข้ามาช้าไป หวังว่าท่านคงให้อภัยข้านะ ที่ศึกเมืองนี้ข้ามาไม่ทัน เพราะข้าติดที่ต้องขนเหล่าอาวุธและเหล่าลูกธนูนี้มาใช้ในสนามรบ " ผู้นำเอลฟ์ พูดพร้อมชี้มือไปทีเหล่ากองทัพเอลฟ์ประมาณ 10000คนเศษ พร้อมด้วยอาวุธและลูกธนูที่พวกเผ่าพันธ์เอลฟ์เป็นคนสร้าง " ไม่เป็นไรหรอก ข้าสิต้องขอขอบคุณท่านที่อุตสาห์มาร่วมรบกับพวกเรา แถมยังเอาเหล่าอาวุธที่เอลฟ์ตีขึ้นมาให้อีก ข้าไม่รู้จะบอบคุณท่านยังไงแล้ว" เซอร์อเล็กซ์พูดและจับมือกับผู้นำเอลฟ์ " คิกิ เจ้ารีบนำกองทัพที่ข้าพามา เข้าไปเสริมกับกองทัพท่านเซอร์อเล็กซ์เลยนะ และแจกจ่ายอาวุธใหม่ด้วย เออ เกือบลืม เอายาสมาลแผลของเผ่าเอลฟ์เราไปทาให้กับเหล่าทหารและนักรบที่บาดเจ็บด้วยนะ เจ้าก็รู้ว่ายาของเผ่าเราดีขนาดไหน" ผู้นำเอลฟ์ สั่งการกับคิกิ  คิกิรับคำสั่ง และได้สั่งการให้เหล่ากองทัพเอลฟ์ไปแจกจ่ายยาและอาวุธให้กับเหล่านักรบ " ดาบและลูกธนูที่เผ่าเอลฟ์ของเราสร้างขึ้นมานี้ อาวุธเหล่านี้สร้างมาจากแร่มิสทรี ที่บริสุทธิ์ที่สุด มีพลังอำนาจในการฟันและยิงทะลุทะลวงเกราะหนาๆได้ และยาที่แจกจ่ายอยู่นี้มันจะช่วยพวกท่านฟื้นฟูพลังและรักษาอาการบาดเจ็บได้และเห็นผลทันที " คิกิ ตะโกนบอกเล่าเรื่องอาวุธและอย่าง พอคิกิพูดจบก็มีเสียงแสดงความยินดี ที่เผ่าเอลฟ์มาช่วย แถมสร้าดาบและลูกธนูที่มีพลังในการทะลุทะลวงเกราะให้อีก และมียาฟื้นฟูแบบสุดยอดมาให้ด้วย เหล่าทหารเลยรีบแจกจ่ายอาวุธและรีบฟื้นฟูพลังเพื่อที่จะไปช่วยอีก 2เมืองทะเลWestern Fort และ Steel Run  และพร้อมที่จะไปรบต่อ  หลังจากพัก 1ช.ม  ทหารและนักรบก็ได้พักผ่อนเต็มที่แล้ว ทุกคนก็ได้ทะยอยเดินทางสู่สนามรบเมืองทะเลWestern Fort และ Steel Run การรบสนามที่ 2ของพวกเค้ากำลังจะเริ่มขึ้นอีกแล้วผลจะเป้นยังไงน่า.............

โอ้โห......ถ้าจะให้มภาพคงต้องทำนานน่าดูงิ.......แต่ถ้าทำจิงๆก้อทำได้นะ.....ยังไงก้อเป็นำลังใจให้นะคับ