บทที่ 29 การสู้รบครั้งที่2และการมาของ............
หลังจากกองทัพของเซอร์อเล็กชนะศึกกับพวกซอเรียนที่เมือง Iron Forge เซอร์อเล็กเหลือกำลังพลผู้กล้าทั้งมนุษย์ เอลฟ์ เผ่าพันธ์สมิง โจรสลัดชาวนัล และเหล่าวุ้นจำแลงของวุ้นราชันย์ รวมแล้วทั้งหมดที่เหลือ 50000เศษ และก่อนที่จะยกทัพไปลุยต่อที่ เมืองWestern Fort / Steel Run พอดีกองทัพของเมืองNortern Fort ที่เพิ่งชนะซอเรียนได้เหมือนกัน ก็ได้ยกกองทัพที่เหลือ 30000เศษ มาเสริมรวมกับกองทัพของเซอร์อเล็ก และทั้งสองกองทัพก็ได้รวมเป้นหนึ่งและรีบมุงงหน้าเดินทางไปที่เมือง Western Fort / Steel Run 2 ชั่วโมงต่อมา กองทัพของเซอร์อเล็กก็เดินทางมาถึงครึ่งทาง
" เร็วๆหน่อย พวกเราต้องรีบเดินทางให้ไว เราต้องไปให้ถึงสนามรบต่อไปก่อนตะวันตกดิน เพราะถ้าเราไปก่อนตะวันตกดิน เรายังจะพอแยกแยะมิตรและศัตรูได้ ถ้าเราไปถึงมืด จะลำบากกันในการรวมทัพ" เซอร์อเล็กตะโกนบอกเหล่านักรบฟัง คำสั่งของเซอร์อเล็กพูดเหมือนกับเป็นการปลุกอารมไปในตัวทำให้เหล่าผู้กล้าและทหาร เร่งเดินทัพกันด้วยความเร็วขึ้นกว่าเดิม
" เป็นไงมั่งวาเลนไทน์ ได้พักผ่อนมั่งไหมเนี่ย ดูสีเสื้อผ้าเปื้อนไปด้วยเลือดของพวกซอเรียนหมดเลย " ราฟาเอลถามด้นสีหน้าที่เป็นห่วง วาเลนไทน์ ยิ้มเล็กน้อยและส่ายหน้า เป้นเชิงบอกว่าไม่เป็นอะไรยังสบายอยู่ ตอนนี้เวลา บ่าย 2 กว่าๆ กองทัพของเซอร์อเล็กก็เดินทางมาถึเมืองSteel Run แต่สนามรบจริงๆอยู่เลยจากเมืองนี้ไปอีก จะอยู่ตรงกลางระหว่างเมืองWestern Fort และ Steel Run จะเป้นทุ่งกว้างๆมาก เหมาะแก่การสู้รบ พอเดินทัพผ่านเมือง Steel Run ไปยังทุ่มกว้างก็เริ่มได้ยินเสียงปืนใหญ่และเสียตะโกนมากมาย
" ข้ามเนินใหญ่ตรงนั้นลงไปก็จะถึงทุ่งหญ้าที่เป้นสนามรบแล้ว " เซอร์อเล็กซ์ตะโกนสั่งการและชี้นิ้วไปที่เนินเขา และพอทุกคนเดินขึ้นเนินแล้วทุกคนก็ต้องตกตะลึก กับภาพที่เห็น เพราะทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่ไพศาล แต่ตอนนี้เล็กไปถนัดตา เพราะมีทั้งทหารและนักรบของเมืองWestern Fort / Steel Runและกองทัพของอณาจักร ที่กำลังสู้รบกับเหล่าเซอเรียนที่มีมากมายมหาศาลจิงๆ อีกทั้งยังมีกองเรือดำของซอเรียนที่กำลังยิงปืนใหญ่รบกับกองเรือของฝ่ายมนุษย์ ลอยอยู่เต้มท้องทะเล เหมือนที่เซอร์อเล็กซ์พูดไม่มีผิดว่าทัพใหญ่ของซอเรียนอยู่ที่นี่
"ข้ารู้ว่าพวกเจ้าทุกคนกลัว ข้าเองก็กลัว แต่ข้ากลัวที่จะแพ้พวกซอเรียนมากกว่าความตาย ไหนๆพวกเราก็สู้รบเคียงบ่าเคียงไหล่กันมาถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าจะตายพวกเราก็ต้องโค่นพวกซอเรียนมันให้ได้ อย่าให้พวกมันยึดดินแดนของเราได้ ...... พวกเราลุยได้ ฆ่าพวกซอเรียนให้หมด ลุยๆๆ" เซอร์อเล็กพูดปลุกใจและตะโกนสั่งให้เหล่านักรบลุยทันที เหล่านักรบก็พากันวิ่งลงจากเนินและพุ่งตรงไปยังเหล่าซอเรียน พวกนักดาบทั้งหลายก็ใช้ดาบที่พวกเอลฟ์ใช้แร่มิสทรีตีมาให้ ใช้ฟาดฟันเหล่าซอเรียน ดาบนี้คมมากสามารถฟันเนื้อและเกล็ดหนาๆของพวกซอเรียนได้ และเหล่าเอลฟ์และเรนเจอร์ ก็ใช้ลูกธนูที่ใช้แร่มิสทรีตีเป็นหัวลูกธนูระดมยิงใส่เหล่าซอเรียนเหมือนกัน พวกพวกนักรบมีอาวุธทีดีเช่นนี้ทำให้พวกเค้ายิ่งบ้าบิ่นสู้ใจขาด เพราะพวกเค้าสามารถที่จะสร้างความเสียายให้กับเหล่าซอเรียนได้ง่ายแล้ว
ณ. ที่ตั้งกองทัพส่วนในห่างจากสนามสู้รบครึ่งกิโลเมตร เป้นที่ตั้งเต้นท์ของกษัตย์อณาจักรเมทัลลิก้า กษัตย์อาเทอเรียที่ 3 ทรงกำลังวางแผนการรบกับพวกผู้นำต่างๆอยู่อย่างเคร่งเครียด และได้มีทหารวิ่งมาที่เต้นท์ของกษัตย์อาเทอเรียที่ 3
" ตอนนี้ที่ทางเนินเขาด้านขวาเมืองได้มีกองทัพมาช่วยเราอีกทางแล้วพะยะค่ะ " ทหารเข้ามารายงานเหตการณ์ และทั้งหมดก็ได้เดินออกมาข้างนอกเต้นท์และมองไปที่เนินเขาก็เห้นกองทัพที่มาช่วยจริงๆ
" อ๊ะนั้นกองทัพของใครนะที่มาช่วยพวกเรา ข้าหวังว่าคงเป็นกองทัพของท่านเซอร์อเล็กที่เมือง Iron Forge ถ้าใช่จริงๆข้าจะดีใจมากเลย ที่เราได้ชัยชนะที่เมือง Iron Forge แล้วเพราะจะทำให้ทหารของเราที่นี่มีกำลังใจฮึดสู้ขึ้นมากอีก ทหารลอไปดูสิว่ากองทัพขอท่านเซอร์อเล็กใช่ไหม" กษัตย์อาเทเรียที่3 ทรงกล่าวอย่างมีความหวังที่เห็นมีกองทัพใหม่มาช่วย 30 นาทีต่อมา ทหารก็วิ่งมาพร้อมกับท่านเซอร์อเล็กซ์และเฮรอสผู้นำของเผ่าเอลฟ์
"โอ้..เป็นท่านจริงๆด้วยที่มาช่วยเราที่เมืองนี้อีก งั้นแสดงว่าเมืองที่ท่านคุมอยู่ก็ชนะแล้วสินะ" กษัตย์อาเทอเรียที่ 3 ทรงเดินเข้ามากอดเซอร์อเล็กและพูดด้วยสีหน้าที่ยินดีมาก
" ใช่ ไม่เพียงแต่เมืองที่ข้าคุมอยู่ชนะ เมืองNortern Fort ที่รบอยู่ข้างๆก็ชนะและได้เดินทางมาสมทบร่วมกับข้าแล้วด้วย และพวกเอลฟ์ก็ได้นำนักรบและเหล่าอาวุธที่พวกเอลฟ์ตีมาแจกจ่ายให้กับทหาร ซึ่งอาวุธที่พวกเอลฟ์ใช้แร่มิสทรีตีสร้าขึ้นมานั้นดีมากเลยสามารถฟันเนื้อและเกล็ดของพวกเซอเรียนเข้า " เซอร์อเล็กรายงานผลการรบให้ฟัง
"แล้วท่านผู้นี้ ถ้าข้าเดาไม่ผิด่านต้องเป็นผู้นำของเผ่าเอลฟ์ใช่ไหม "กษัตย์อาเทอเรียที่ 3พูดและมองไปที่ผู้นำเอลฟ์
" ใช่แล้วข้าเฮรอส เป็นผู้นำของเผ่าพันธ์เอลฟ์ การรบเมื่อร้อยกว่าปีก่อนข้าก็ร่วมรบด้วย ข้าเลยพอรู้ว่าเหล่าซอเรียนนั้นผิวหนังหนามาก ข้าเลยสั่งให้เหล่าเอลฟ์ ช่วยกันตีดาบและลูกธนูจากแร่มิสทรีเตรียมไว้โดยเฉพาะเลย" เฮรอสพูดแนะนำตัวเองและพูดถึงที่มาของเหล่าอาวุธที่พวกเอลฟ์ตีขึ้นมาก
" ข้าไม่รู้จะขอบคุณท่านยังไงดี " กษัตย์อาเทอเรียที่ 3 พูดและเดินเข้าไปกอดกับเฮรอสผู้นำเอลฟ์
"ไม่เป็นไรหรอกท่าน ยังไงพวกเราก็คือพันธมิตรแห่งแสง และยืนอยู่บนพื้นแผ่นดินเดียวกัน" เฮรอสพูดด้วยสีหน้าที่มีรอยยิ้มจริงใจ
"งั้นข้าก็ต้องขอให้ท่านทั้ง2 อยู่ที่นี่ก่อนเพื่อจะได้มาปรึกษาหารือแผนการรบกันต่อนะ หวังว่าพวกท่านทั้ 2คงไม่ขัดข้องนะ" กษัตย์อาเทอเรียที่ 3พูดและทำมือเชิญให้เซอร์อเล็กและท่านเฮรอสเข้าไปปรึกษาแผนการที่เต้นท์
เวลาผ่านไปจนถึง 4 โมงเย็น การสู้รบ ก็ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ฝ่ายซอเรียนก็ค่อยๆยกพลขึ้นบนฝั่งเพิ่มขึ้นอีก ทางฝ่ายพันธมิตรแห่งแสง แม้จะได้กองทัพของเซอรอเล็กมาเพิ่มแล้วก็ตามที แต่ก็ยังเป้นฝ่ายที่ตั้งรับตลอดแต่ยังไม่ถึงกับเสียเปรียบมากมายนัก
" ต้านไว้ให้อยู่นะพวกเรา สู้มันเข้าไปอย่าไปยอมแพ้กับไอ้พวกสัตว์เลื้อยคลานพวกนี้ สู้เข้าไปๆ" เฮียโจหัวหน้าไฟเตอร์ ตะโกนสั่งการ พร้อมทั้งนำกองกำลังกลุ่มหนึ่งบุกตีซอเรียนต่อ
" เฮียโจเราบ้าเลือดแล้ว ฮ่าๆๆ เอ้าพวกเราตามไปช่วยสมทบเฮียโจเถอะ" อลันพูดและหันไปบอกกับพวกราฟาเอลและวาเลนไทน์ และอลันก็นำกำลังส่วนหนึ่งวิ่งตามหลังเฮียโจไปติดๆ และการต่อสู้ก็ดำเนินต่อไป แต่แล้วก็มีเสียงคนหลายคนตะโกนด้วยเสียงอันดังว่า มีอะไรลอยอยู่บนท้องฟ้าใกล้ๆกับภูเขา และกำลังมุ่งหน้าตรงมาทางสนามรบ ทำให้พวกนักรบและเหล่าซอเรียนบางส่วนเงยหน้าขึ้นไปมองที่ท้องฟ้าด้านภูเขา ซึ่งก็เป้นจริงมีกลุ่มเมฆสีดำปริศนากำลังลอยพุ่งตรงมาอย่างไวมากไม่เหมือนกับเมฆทั่วไป และลอยทวนกระแสลมพุ่งตรงมาทางสนามรบและใกล้ๆเข้ามาเรื่อยๆ และในที่สุดกลุ่มเมฆปริศนาก็ลอยมาใกล้มากและเห้นชัดเจนแล้วว่าไม่ใช่เมฆ และสิ่งที่ทุกคนเห้นก็คือ เหล่ามังกรบินสีฟ้าเดรกและมังกรบินสีแดงคริมสันเดรกนั่นเอง มีจำนวนเป้นพันๆตัว และที่หน้าขบวนของมังกร ผู้ที่นำหน้าคือ มังกรตัวใหญ่ สีม่วง ซึ่งมีขนาดใหย่กว่าซอเรียน 2-3เท่า มังกรตัวนี้คือ ราชันย์แห่งมังกรเกเลี่ยน สักพักเกเลียนก็คำรามด้วยเสียงอันดัง และพอสิ้นเสียงราชันย์มังกรเกเลียน เหล่ามังกรบินเดรกและมังกรบินคิมสันเดรก ก็พุ่งดิ่งลงมาที่สนามรบ และในอุ้มกงเล็บอันใหญ่ของเหล่ามังกรทั้งหลายมีหินก้อนขนาดใหญ่ติดมาด้วย และเหล่ามังกรก็ได้ปล่อยทิ้งหินเหล่านี้ลงมาใส่ กองเรือดำของซอเรียนและใส่เหล่าซอเรียนที่กำลังจะขึ้นบกและที่อยู่ที่ชายหาด การโจมตีของฝูงมังกรนี้ ทำให้เหล่าซอเรียนเสียหายมากและตกใจเป้นอันมาก เพราะซอเรียนก็ไม่คาดคิดว่าจะโดนโจมตีจากบนฟ้า และหินที่เหล่ามังกรทิ้งมาจากฟ้าจะมีพลังรุนแรงมาก เพราะบวกกับน้ำหนักของหินที่ใหญ่ และความเร็วที่ถูกทิ้งลงมาจากฟ้า ก็เหมือนกับลูกอุกบาตเล็กๆดีๆนี่เอง พอพวกพันธมิตรแห่งแสงได้เห้นเช่นนี้ ก็มีแต่เสียงตะโกนไชโยโห่ร้องดังไปทั่วทั้งสนามรบ จนทำให้เหล่าซอเรียน มีอาการตกใจและหวาดกลัวได้เหมือนกัน
" โอ้ เหล่ามังกรนี้มากจากไหนเนี่ย ช่างเป้นอะไรที่ข้าไม่คาดคิดจริงๆ" กษัตย์อาเทอเรียที่3 ทรงกล่าวอย่างปิติยินดีมาก ที่เห็นเหล่ามังกรมาช่วยกันโจมตีซอเรียน
"ข้าเองก็ไม่คาดคิดเหมือนกัน ว่าพวกมังกรเหล่านี้มาได้ยังไง" เซอร์อเล็กก็ตกตะลึงกับการโจมตีของเหล่ามังกรที่มาช่วยพวกเค้า และการโจมตีของฝูงบินมังกรก็ยังดำเนินต่อไป และเป็นครั้งแรกที่เหล่าซอเรียนมีอาการตกใจและหวาดกลัวเช่นนี้ พลอยทำให้เหล่านักรบของพันธมิตรแห่งแสงมีกำลังใจรบเพิ่มขึ้นอีกมาก และใจกลางการสู้รบ ราชันย์มังกรเกเลียนก็คอยๆ บินลงมาช้าๆ และลงมายืนที่พื้นดินต่อหน้าเฮียโจ และก็มีสาวน้อยหน้าตาน่ารักกระโดดลงมาจากหลังของราชันย์มังกรเกเลียน สาวน้อยคนนี้ผมสีน้ำตาลยาวถึงกลางหลังแถมถักเปียด้านหน้าทั้ง2ข้าง บนหัวใส่หมวกคาวบอย และใส่เสื้อเชิตสีขาวสั้นและกางเกงสั้นสีน้ำเงิน
" เย้ๆ หาตัวพี่เจอจนได้ พี่ก็รู้ว่าฉันดื้อขนาดไหน แล้วพี่ยังแอบมารบโดยไม่บอกฉันอีก ดีนะที่ฉันมีเจ้าพวกนี้เป้นพวก เลยพามาช่วยพี่ได้อีกแรง " ซาร่าพูดและกำมือทำท่าเหมือนนักมวย เหมือนจะบอกผู้เป้นพี่ให้รู้ว่าผู้เป้นน้องก็อยากสู้ด้วย
"ก็พี่เป้นห่วงเจ้านะสิซาร่า พี่ถึงไม่อยากให้เจ้ามาสนามรบ แต่พี่ก็ดีใจนะที่เจ้ามาและพาเหล่ามังกรพวกเพื่อนของเจ้ามาช่วยเรารบ" เฮียโจพูดและเอามือลูบไปที่หัวของน้องสาวตัวเองเบาๆ
" เออ ฝากขอบคุณราชันย์มังกรเพื่อนของเจ้าด้วยนะ ว่าพวกเราขอบคุณที่ท่านและเหล่ามังกรมาช่วยเหลือ" เฮียโจพูดให้กับซาร่าฟังเพื่อให้ซาร่าแปลคำพูดของเค้าให้เป้นภาษามังกร และพอซาร่าหันไปแปลคำพูดของเฮียโจเป็นภาษามังกรให้ ราชันย์มังกรเกเลี่ยนฟังแล้ว ราชันย์มังกรเกเลี่ยนก็มีท่าทางดีใจมากที่ได้ร่วมรบเช่นกัน และซาร่าก้บอกว่าพวกมังกรก็เต็มใจช่วย และซาร่าก็กระโดดขึ้นหลังราชันย์มังกรเกเลี่ยนและบินขึ้นฟ้าไปบัญชาการเหล่าฝูงบินมังกรต่อ
"เฮียโจ ท่านมีน้องสาวด้วยหรือ ข้าติดตามท่านมาหลายปีข้าไม่เห้นรู้เรื่องเลย " อลันถามแบบงงๆ เพราะเข้าติดตามเฮียโจมาหลายปีแต่ไม่รู้ว่าเฮียโจมีน้องสาว
" น้องสาวข้าคนนี้มันแปลกคน ชอบไปเป็นนักค้นคว้ามังกรจนพูดภาษามังกรได้นะ และเจ้าคิดดูสิ ว่าคุยภาษามังกรได้จนเป็นเพื่อนกับราชันย์มังกรนะ ข้าพูดไปจะมีคนเชื่อข้าไหมละเนี่ย" เฮียโจพูดถึงน้องสาวตัวดี และหัวราะเล็กๆ
" ก็จริงของท่านนะ บอกไปก็คงไม่มีใครเชื่อ ขนาดเห้นกับตาจะๆแบบนี้ข้ายังตกใจและยังไม่ค่อยเชื่อสายตาตัวเองเลย" อลันพูดและทำท่าขยี้ตาตัวเอง
"เอาละๆๆ ยังไงตอนนี้เราก็เริ่มได้เปรียบแล้ว พวกเราสู้ต่อไป สู้ๆๆ" เฮียโจตะโกนสั่งลุยต่อ และการรบก็ดำเนินต่อไป จะใกล้จะค่ำแล้ว................
