บทที่ 17 หยดน้ำที่กัดแซะ
เสียงฮัมเพลงจากลำคอของชายหนุ่มคนเดินล้วงกระเป๋ากำลังมุ่งสู่โรงเรียน อารมณ์ดีนั้นบ่งบอกได้ว่ากำลังจะมีเรื่องดีๆเกิดขึ้น
ก็วันนี้วันเกิดเขานี่นา..
เมื่อเข้าห้องมา ทุกคนยิ้มต้อนรับเต็มที่ ทำให้เขามีความสุขมาก จวบจนเวลาตอนเที่ยง เค้กช็อคโกแลตถูกวางไว้ตรงหน้าของไนท์ โดยมีแยมสีแดงเขียนเอาไว้อย่างเด่นชัด
ไม่ทันตั้งตัว เสียงร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดของเริ่มขึ้น ก่อนทุกคนจะค่อยๆให้ของขวัญ
"อ่ะ ไนท์ น้ำ"หญิงสาวผมสีดำยิ้มก่อนจะยื่นน้ำที่บรรจุอยู่ในขวดให้
"อ้าว ? ทำไมขวดมันดำแบบนี้ล่ะ ทำไมไม่เอาใส่แก้ว"เขาทำท่าจะหยิบแก้วพลาสติกมาแล้วเทรินน้ำลงไป แต่เธอคนนั้นห้ามไว้ก่อน
"อ๊ะ เดี๋ยวๆๆ ไม่ต้องหรอก เจ้าภาพ กินๆแบบนั้นไปเลย"หญิงสาวคะยั้นคะยอ ไนท์ขมวดคิ้วอย่างงุนงง ก่อนเขาจะยกขึ้นมาจรดปากเตรียมดื่ม แต่เสียงเรียกดังจากหน้าห้อง
"ไนท์ พาลงไปหยิบโทรศัพท์หน่อยสิ มันตกลงไปสนามพื้นหญ้าด้านล่างน่ะ ไอ่มาร์คมันเล่นพิเรนท์ขว้างลงไป"ไอซ์กวักมือเรียก ไนท์หันไปยิ้มให้เพื่อนสาวก่อนจะส่งน้ำคืนให้
"เดี๋ยวชั้นมานะ พาไอ่ไอซ์ไปเอามือถือก่อน"เขารีบบอก ก่อนจะเดินลับสายตาไปกับเพื่อน
"ชิ.."
"ไหนวะไอซ์ มือถือแก"
"อ้าว ? ก็ไอ่มาร์คมันเขวี้ยงลงมาตรงนี้นี่หว่า หรือว่ามีคนเก็บไปแล้ววะ"ไอซ์เกาหัวอย่างงุนงงและหงุดหงิด ไนท์เลิ่กคิ้วเล็กน้อย
"มือถือแกตกลงมาแบบนี้ ไม่ใช่ละเอียดไปแล้วหรอ"เขาพูดติดตลก แต่ไอซ์ส่ายหัว
"รุ่นนี้ถึกยิ่งกว่าอะไรอีก"
ไม่นานเสียงออดก็ดังขึ้น ไนท์รีบดึงมือเพื่อนชายตัวเองให้ขึ้นห้อง
"ขึ้นห้องก่อนเว้ย เข้าเรียนๆ เดี๋ยวตอนเย็นมาช่วยหาใหม่อีกรอบ"ไอซ์ชะงักไปนิดหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าถอดใจ
"เออๆ"
ทั้งสองเดินอ้อมไปหลังโรงเรียน เพราะมันเป็นเส้นทางลัด แม้ว่าจะไม่มีคนมาจนดูวังเวงก็ตาม
"เร็วไอซ์ รีบขึ้น เดี๋ยวโดนเจ๊สมรให้มายืนหน้าห้องหรอก"
"เออ รีบอยู่เนี่ย ใจร้อนจริงๆ"เขาเอ็ด แต่ก็ต้องชะงัก จนไนท์เริ่มต่อว่าอย่างรีบร้อนอีกที
"หยุดอะไรเนี่ย ! เร็วๆสิ"
"ไนท์ หันไปมองข้างหลังแกสิ.."
"หา ?"ชายหนุ่มขมวดคิ้วจนเป็นปม ก่อนจะหันไป แต่ก็ต้องชะงักค้าง เมื่อมีน้ำใสๆราดลงมา
"โอ้ยย"เสียงร้องดังลั่นอย่างเจ็บปวด ชายหนุ่มกุมนันต์ตาตัวเอง ก่อนจะเอามือออกมาเมื่อรู้สึกแฉะเปียก ปรากฏว่าพบเลือดสีแดงฉานเปรอะไปทั่วฝ่ามือกว้าง
"เฮ้ย !!"ไอซ์ร้องอย่างตกใจ ก่อนจะรีบพยุงเพื่อนตัวเองให้ลุกขึ้น
"ไนท์ ทนไว้เว้ย! ลุกขึ้นมา"เขาร้องลั่นและรู้สึกกลัวตามนิสัย ก่อนจะเงยหน้าหันไปมองเจ้าตัวที่ราดน้ำสีใสและมีฟองปุดๆนั่นลงมาใส่เพื่อน แต่ก็ทำให้เขาได้รู้ว่า ตั้งแต่ยื่นมือเข้าไปช่วย ตัวเองก็ตกอยู่ในวังวนของความตายจนตะเกียกตะกายไม่ขึ้นซะเสียแล้ว
"โอ้ยย!!"คราวนี้กลายเป็นไอซ์ที่ร้องโอดโอย เมื่อหยดน้ำเพียงไม่กี่หยดก็หล่นลงมาที่หลังของไอซ์ มันกระจายและซึมไปทั่วจนเสื้อนักเรียนสีขาวเปรอะเปรื้อนไปด้วยเลือด
"ลุกเว้ยไนท์ ลุก!!"
"หนีไปเว้ย !!"แต่ไนท์กลับไปลุก พยามผลักเพื่อนตนเองให้หนีไป เพราะเขารู้ตัวดีว่าขืนไปด้วย ดวงตาตัวเองที่เป็นแบบนี้ ใบหน้าที่เน่าเฟะแบบนี้ มันก็จะมีแต่ความทรมาน
"ไม่ปล่อยให้รอดหรอก.."ฟันขบกันแน่น ก่อนหยดน้ำกรดที่อยู่ในขวดสีน้ำตาล ซึ่งเป็นขวดเดียวที่เพื่อนสาวของไนท์พยามให้กิน มันเทลงมาใส่ศีรษะของเขา จนเส้นผมค่อยๆสลายไป เหลือเพียงหนังหัวที่แยกแตกออกจนให้เห็นสมองสีแดง น้ำสา ดเทมาอีกรอบ ซึ่งมันโดนลำคอขาวที่เงยหน้าขึ้นพอดิบพอดี ส่งผลให้เห็นลูกกระเดือกที่ยังเต้นดุ๊บๆอยู่อย่างหน้าขยะแขยง
"ขอโทษนะเว้ย !!"ไอซ์รีบผละออกจากตัวไนท์ทันที กัดฟันแน่นทนความเจ็บปวดที่หลัง หลังจากที่วิ่งหนีมาก็ได้ยินเสียงเพื่อนชายร้องเป็นระยะๆและเงียบลงไป
'ตายแน่ๆ! เราต้องตายแน่ๆ !'
เสียงในใจตะโกนลั่นเต็มอกส่งผลทำให้ความรู้สึกหวาดกลัวเริ่มเกาะกิน แต่เมื่อวิ่งไปเรื่อยๆ ก็พบหญิงสาวซึ่งอยู่ในชุดผ้าคลุมสีดำปิดหน้าปิดตา ผมสีดำเล็ดลอดออกมาเล็กน้อย ในมือถือขวดน้ำที่ใช้สังหารเพื่อนของเขาไปตะกี้
"ย..อย่าเข้ามานะเว้ย !! ไม่งั้นชั้นฟาดจริงๆด้วย !!"ชายหนุ่มรีบก้าวถอยหลังแล้วหยิบไม้เก่าๆที่วางพิงกำแพงเอาไว้ แต่ร่างในชุดผ้าคลุมดำกลับเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
"อยาอยู่เลยนังชั่ว !!"น้ำลายกระเด็นออกมาพร้อมๆกับคำตะคอกที่ทำให้ร่างนั้นชะงักไปพักใหญ่ ไม่ทันตั้งตัว ไม้เก่าๆนั้นก็ฟาดเข้าไปที่เอวทันที ร่างบางเซไปก่อนจะล้มลงกับพื้นพร้อมสติที่จางหาย ขวดน้ำที่อยู่ในมือกระเด็นไปอีกทางจนหกกระฉอกหมด ชายหนุ่มค่อยๆก้าวขาไปก่อนจะชะโงกหน้ามองอย่างกล้าๆกลัวๆ
'ต้องฆ่ามัน..มัน..มันจะฆ่าพวกเรา..เราต้องฆ่ามัน ..ยังไงมันก็ต้องเป็นการป้องกันตัวอยู่แล้ว..หึหึ..'
สัญชาตญาณมนุษย์ดิบเถื่อนเผยให้เห็นออกมา แม้จะถูกไล่ฆ่าแต่ก็ไม่ถึงกับต้องฆ่ากลับไป เขาค่อยๆย่องไปยังร่างที่นอนสลบไสลอยู่ ก่อนจะเริ่มฟาดไม้ลงไปที่หัว กะจะให้ตะปูที่อยู่ปลายไม้นั้นเจาะเข้าไปที่หัวของหญิงสาวจังๆ
หมับ!!
โชคไม่เข้าข้าง เธอไม่ได้หมดสติ มือเรียวรีบจับท่อนไม้นั้น ก่อนจะลืมตาขึ้นมา แล้วเขวี้ยงมันไปไกล
หนทางที่แสงสว่างตรงหน้าไอซ์นั้นได้ดับวูบลงไปทันทีเมื่อเห็นมีดสั้นที่ฉาบยาพิษสีแดงเอาไว้ ร่างใหญ่ค่อยๆล้มลุกคลุกคลานหนี
"ยะ..อย่าเข้ามานะเว้ย !! ..ช่วยด้วย! ช่วยด้วยครับ! ยัยนี่มันจะฆ่าผม !"เขาตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ แต่ก็ต้องเจ็บตัวไปเมื่อเท้าที่สวมผ้าใบเตะไปที่ปากจังๆจนปากแตก ก่อนที่มีดจะพุ่งลงมาทะลุปากไปอย่างรวดเร็ว
เสียงร้องดังขึ้นภายในเวลาสั้นๆ เขาตายลงอย่างง่ายดายแต่ก็เจ็บปวด เมื่อความรู้สึกเจ็บปวดนี้ไม่จางหายไปซะที อยากให้สติดับวูบก็ไม่ได้ แต่ทันทีที่เห็นมีดแหลมนั้นกระชากออกไปจากปากที่อ้าค้างทะลุคอ สติก็ดับวูบลงทันที
หญิงสาวปรายตามองผลงานชิ้นใหญ่ของตัวเอง ที่ได้นำน้ำกรดกรอกปากไนท์จนทรมานถึงวินาทีสุดท้าย และไอซ์ที่พยามลองดีกับเธอ สุดท้ายก็ต้องมีชะตากรรมเช่นเดียวกันกับเพื่อน
"ต่อไป..จะฆ่าใครดีน้า..คิกคิกคิก..ชักทนไม่ไหวแล้วล่ะ"
