มาแว๊ววววววววววววววววววววววววววววววว
บทที่ 2 อ่านให้สนุกนะคะ
_________________________________________________________________________________________________________________________________
Chapter 2 ประวัติความเป็นมา
หลังจากที่ทั้ง 7 คน เดินเข้าประตูแห่งโมกิยามะแล้ว เมื่อทุกคนรู้ตัวหลังจากผ่านประตูนั้นก็ได้รู้ว่าพวกเค้ายืนอยู่ ณ บริเวณประตูทางเข้าสู่สนามฝึกที่ดูอลังการและแข็งแกร่ง ที่ประตูมีการสลักตัวอักษรไว้ว่า “สนามฝึกโมกิยามะ”บริเวณโดยรอบเป็นป่าทั้งหมด ซึ่งแตกต่างจากบริเวณศาลเจ้าที่มีแต่บ้านเมืองโดยสิ้นเชิง ทุกคนไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปในประตูทันที เมื่อทุกคนเดินเข้าไปได้ไม่นานก็พบว่า สถานที่นี้มีนักสู้หลายคนที่มาฝึกฝนความแข็งแกร่งที่นี่จนไม่น่าเชื่อ ทุกคนตะลึงสักพักแล้วค่อยเดินต่อไปจนถึงกระท่อมหลังหนึ่งที่มีความยาวประมาณ 20 เมตร และกว้าง 15 เมตร ทุกคนคิดว่ากระท่อมหลังนี้คงจะเป็นที่พักของครูผู้ฝึกสอนวิชาอย่างแน่นอน ทุกคนไม่รอช้ารีบเดินตรงดิ่งเข้าไปที่กระท่อมทันที ทันทีที่ถึงกระท่อม ทุกคนก็ได้พบกับชายหนุ่มผู้หนึ่งท่าทางบึกบึน มีกล้ามเป็นมัดๆ ดูแข็งแรงกำยำมาก นั่งอยู่หน้ากระท่อม
“มาจนได้นะเหล่าผู้กล้าทั้ง 7”
ชายหนุ่มผู้นั้นพูดขึ้นทันทีที่ทั้ง 7 คนเดินเข้าไปถึง ทุกคนทำท่างุง-งงสักพัก แล้วค่อยขออนุญาตวางของและนั่งลงกับพื้น โซลผู้ช่างพูดไม่รอช้ารีบถามชายผู้นั้นทันที
“เหล่าผู้กล้าทั้ง 7 หมายความว่ายังไงหรอคะ”
“ตามตำนานของเมนโดเรียได้กล่าวไว้ว่า เมื่อใกล้เวลาที่ดราโกเนียสปีศาจแห่งการทำลายล้างจะกลับมา เมื่อนั้นเหล่าผู้กล้าทั้ง 7 ที่ถูกกำหนดชะตาเอาไว้จะรวมตัวกันเพื่อรวมพลังของพวกเขาเข้าเป็นหนึ่งเดียว โดยที่พลังของมงกุฎทองคำที่แข็งแกร่งที่สุดจะเป็นได้แค่เสี้ยวหนึ่งของพลังนั้น พวกเขาจะใช้พลังทั้งหมดนั้นในการกำจัดดราโกเนียสให้ดับสูญไป”
ชายผู้นั่นเล่าเรื่องราวของตำนานอาณาจักรเมนโดเรียอย่างคล่าวๆให้ทุกคนฟังอย่างใจเย็น
“บางทีผู้กล้าทั้ง 7 อาจจะไม่ใช่พวกเราก็ได้นะครับ เพราะพวกเราเพิ่งเจอกันเมื่อกี้นี้เอง”
คิดกล่าวกับชายผู้นั้น
“เหล่าผู้กล้าจะปรากฏตัวเมื่อดราโกเนียสจะกลับมาทำลายล้างโลกอีกครั้งนะ การพบกันครั้งแรก ไม่ว่าจะเป็นเวลาใด เมื่อได้เจอกันแล้วรวมจิตใจและพลังเข้าเป็นหนึ่งเดียวกันแล้วเกิดพลังมหาศาลขึ้น คนเหล่านั้นก็ย่อมคือผู้กล้าที่แท้จริง... ว่าแต่พวกเจ้ามาทำอะไรที่สนามฝึกโมกิยามะแห่งนี้รึ”
ชายผู้นั้นพูดอย่างสงบและใจเย็นมากจนทุกคนคิดว่าชายผู้นี้เคยเป็นนักบวชมาก่อน=_=
“พวกเราเดินทางมาที่นี้เพื่อจะฝึกฝนความแข็งแกร่งของตนเองให้มากขึ้นครับ”
คริสตอบแทนทุกคน
“อืม ~ งั้นรึ ถ้างั้นข้าขอแนะนำตัวละกันนะ ข้าชื่อ
ไบรอันเนอร์ จะเรียก
ไบรอันก็ได้ ข้าเป็นอาจารย์ฝึกสอนการต่อสู้ของที่นี่น่ะ คราวนี้ข้าขอรู้จักชื่อของพวกเจ้าบ้าง ออ แล้วอย่าลืมบอกด้วยล่ะว่าพวกเจ้ามาจากที่ไหน จะมาฝึกฝนความแข็งแกร่งในการใช้อาวุธในด้านใดเพื่อข้าจะได้ฝึกสอนได้ถูกต้องและจดจำพวกเจ้าได้ไม่มีลืม…”
“หนูชื่อแนททิน่า เอเวริต้า หรือ แนท มาจากมองโกเรีย ที่มาที่นี่เพราะคุณแม่ต้องการให้มาฝึกฝนความแข็งแกร่งของร่างกายและการใช้ทวนให้แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมค่ะ”
“ผมชื่อคริสโตเฟอร์ เวสการ์ด หรือ คริสครับ มาจากแกรนฟอทย์เรล ที่ผมมาที่นี่เพราะต้องการจะมาฝึกฝนความแข็งแกร่งและความคล่องแคล่วในการใช้ดาบคู่ครับ”
“ผมชื่อเดธ เดอะคิด หรือคิดครับ มาจากอัลเบอร์แกรน ผมมาที่นี่เพื่อฝึกฝนความแม่นยำและความแข็งแกร่งทางร่างกายจิตใจรวมถึง สกิลด้านการใช้ปืนให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้นครับ”
“หนูชื่อโอเอซิส โอซิริสรอส หรือไอซิสค่ะ มาจากเอลรีพอร์ย หนูมาที่นี่เพื่อฝึกฝนการท่องจำให้แม่นยำและฝึกฝนให้พลังเวทแข็งแกร่งขึ้นค่ะ”
“หนูโซลไวท์ เดตี้ หรือโซลค่ะ มาจากมิลโกเลี่ยน โซลมาที่นี่เพราะอยากจะฝึกฝนการใช้มีดให้ดีและแข็งแกร่งยิ่งขึ้นรวมทั้งการใช้อย่างคล่องแคล่วค่ะ”
“ผมชื่อฮาเนงาวะ เนซึมิ หรือ เกิ้ล ครับ มาจากฟรอมเมช ที่มาที่นี่เพราะต้องการมาฝึกฝนวิธีการลอบสังหารและการใช้พัดให้ชำนาญและคล่องแคล่วมากยิ่งขึ้นครับ!”
“หนูนาคาชิมะ คุมิโกะ หรือเพชรค่ะ มาจากมิฮาวิว มาเพื่อจะฝึกฝนการใช้ธนูให้แม่นยำและรุนแรงยิ่งขึ้นค่ะ”
ทุกคนแนะนำตัวอย่างง่ายๆและรวดเร็ว
“อืม~ ทุกคนก็แนะนำตัวกันครบแล้วนะ เอาล่ะ ฉันจะให้ทุกคนเอาของไปเก็บที่พักตัวเองก่อนแล้วมาพบกันที่นี่ในอีก 30 นาทีนะ เดี๋ยวฉันจะให้
มิยากิ หลานสาวของฉันนำไปเองนะ”
ว่าแล้วเด็กสาวท่าทางน่ารักๆผมยาวสลวยใบหน้าดูจิ้มลิ้มก็เดินมาจากด้านหลังกระท่อมพอดี..มิยากินั่นเอง
“อ่าว พอดีเลยมิยากิ ช่วยพาผู้กล้าของเราไปที่พักด้วยนะ”
“ท่านไบรอันครับ พวกเราอาจไม่ใช่ผู้กล้าอย่างที่ท่านคิดก็ได้นะครับ”
คริสพูดแทรกขึ้น
“เอาเถอะน่ายังไงพวกเธอก็เป็นนักรบ นักรบย่อมมีหน้าที่ปกป้องโลกของเราทุกคนอยู่แล้วล่ะนะ รีบๆเอาของไปเก็บเถอะเดี๋ยวข้าจะเล่าประวัติของเมนโดเรียให้ฟัง”
ว่าแล้วทุกคนก็ตามมิยากิไปทันที
….30นาทีผ่านไป….(ไวเหมือนโกหก)“เอาล่ะเมื่อทุกคนมาครบแล้วฉันจะขอเล่าประวัติคล่าวๆของเมนโดเรียให้ฟังนะ”
ว่าแล้วไบรอันก็ขยับตัวเล็กน้อยพร้อมร่ายคาถาให้มีดวงแก้ววิเศษที่สามารถเห็นภาพตามผู้ที่เล่าได้เล่าออกมา แล้วไบรอันจึงเริ่มเล่า
“ณ ยุคสมัยเอนีส ความมืดได้เข้าปกคลุมไปทั่วเมนโดเรีย เหล่าปีศาจร้ายทั้งหลายได้บุกโจมตีเมนโดเรียจนเกือบสูญสิ้นอาณาจักร แต่เมื่อมีความมืดก็ย่อมมีแสงสว่าง ในวินาทีที่เมนโดเรียเกือบดับสูญได้มีผู้กล้าผู้หนึ่งสวมมงกุฎทองคำส่องประการเจิดจ้าสวยงามปรากฏตัวขึ้นมา เขามีนามว่า “เอมีเรีย” เธอดูบอบบางเหมือนเจ้าหญิง แต่แท้จริงแล้วเธอคือนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาปีศาจเพราะได้รับพลังมหาศาลจากมงกุฎทองคำ เอมีเรียได้กำจัดปีศาจร้ายทั้งหมดจนเหลือตนสุดท้ายคือดราโกเนียสซึ่งเป็นหัวหน้า ดราโกเนียสบาดเจ็บสาหัดจนไม่สามารถสู้ต่อได้จึงหลบหนีไปก่อนจะถูกเอมีเรียกำจัด ส่วนเอมีเรียหลังจากการต่อสู้ก็ได้รับบาดเจ็บจากภายในคาดว่าคงจะไม่รอด เธอจึงได้บอกน้องชายของเธอเอรีนอสที่ปรากฏตัวหลังจากดราโกเนียสหนีไปให้นำมงกุฎทองคำไปเก็บรักษาไว้ที่ถ้ำผลึกน้ำแข็งที่มีเพียงผู้ที่ถูกเลือกและผู้ที่ได้รับมอบหมายให้นำมงกุฎทองคำไปเก็บรักษาเท่านั้นที่จะเข้าไปได้ เพราะเธอหวังไว้ว่าในอนาคตจะต้องมีผู้กล้าที่สามารถใช้พลังจากมงกุฎน้ำแข็งกำจัดดราโกเนียสให้ดับสูญไป..”
หลังจากพูดจบทุกคนนั่งเงียบสักพักแล้วไบรอันจึงพูดต่อไปว่า
“ไม่นานตำนานก็ถูกเพิ่มเติมขึ้นมาอีกด้วยฝีมือของเอรีนอส เอรีนอสได้บอกไว้ว่าเมื่อใกล้เวลาที่ดราโกเนียสปีศาจแห่งการทำลายล้างจะกลับมา เมื่อนั้นเหล่าผู้กล้าทั้ง 7 ที่ถูกกำหนดชะตาเอาไว้ จะรวมตัวกันเพื่อรวมพลังของพวกเขา เข้าเป็นหนึ่งเดียว โดยที่พลังของมงกุฎทองคำที่แข็งแกร่งจะเป็นได้แค่เสี้ยวหนึ่งของพลังนั้น พวกเขาจะใช้พลังทั้งหมดนั้นในการกำจัดดราโกเนียสให้ดับสูญไป ตามที่ข้าได้เล่าให้ฟังเมื่อ30นาทีที่แล้ว เนื่องจากในตำนานว่าไว้เช่นนั้นข้าจึงคิดว่าพวกเจ้าคือนักรบในตำนานทั้ง 7 อย่างแน่นอน...”
ทุกคนยังคงเงียบสักพัก แล้วโซลจึงพูดขึ้นว่า
“แต่พวกเราแค่บังเอิญเจอกันก่อนจะเข้ามาสนามฝึกเท่านั้นนะคะ เราไม่น่าจะใช่ผู้กล้าทั้งเจ็ดหรอกค่ะอาจารย์”
“ฉันบอกแล้วไงว่าผู้กล้าไม่ว่าจะเจอกันหรือรวมตัวกันเมื่อใดเมื่อได้รวมพลังกันแล้วก็สามารถที่จะปกป้องโลกได้แบบที่มงกุฎทองคำก็ไม่อาจเทียบ ถึงแม้ว่าพวกเจ้าจะไม่เชื่อว่าพวกเจ้าคือเหล่าผู้กล้า แต่ข้าเชื่อในความรู้สึกของข้า ว่าพวกเจ้าคือเหล่าผู้กล้าทั้ง 7 ที่จะกำจัดดราโกเนียสได้อย่างแน่นอน...”
ไบรอันกล่าวแล้วทุกคนก็เงียบสักพักเพื่อจะรอฟังไบรอันพูดต่อไป
“เอาล่ะ ทุกคนเดินทางมาไกลคงจะเหนื่อยมากบวกกับตอนนี้ก็เย็นมากแล้วด้วยเชิญทุกคนพักผ่อนตามอัธยาศัยเลยนะ ฉันจะไม่รบกวนไปมากกว่านี้แล้วล่ะ พรุ่งนี้ฉันจะรอทุกคนที่กลางสนามฝึกเวลา 7 โมงตรง ขอให้ทุกคนมาตามเวลานัดด้วยนะ เชิญแยกย้ายไปพักผ่อนได้..”
“ครับ / ค่ะ”
แล้วทุกคนก็แยกย้ายไปพักผ่อนเพื่อเตรียมตัวสำหรับการฝึกฝนของวันพรุ่งนี้....
วันพรุ่งนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบาง โปรดติดตามอ่านต่อตอนหน้า....The end of the chapter 2
