[Fiction] "Gold Crown" อภินิหารมงกุฎทองคำ

Chapter 25 ครั้งแรก ของสงคราม...

บรรยากาศโดยรอบของสมรภูมิรบครั้งแรกของทั้งสองฝ่ายตอนนี้เต็มไปด้วยความมืดมิด แสงสีขาวนวลที่แสนสว่างของดวงจันทราส่องแสงลงมา ณ จุดรวมพล แม้ลำแสงจะเป็นเพียงแสงที่สลัวแต่ก็ปรากฏให้เห็นภาพเบื้องหน้าของแต่ละบุคคลได้ชัดเจน

หมอกสีขาวขุ่นเริ่มปรากฏขึ้นมาทีละนิด ลมเย็นที่เริ่มโชยเข้ามาที่จุดเกิด อากาศที่แสนจะหนาวเหน็บค่อยๆเพิ่มปริมาณความเย็นขึ้นทุกวินาที

กลางดึกของราตรีที่เกือบจะมืดมิด เต็มไปด้วยเหล่าปีศาจร้ายนับพัน และกลุ่มนักรบผู้กล้าหาญร้อยกว่าคน ที่ยืนประจันหน้ากันอย่างดุเดือดและไม่มีใครยอมใคร ซึ่งสังเกตได้ จากทางสายตา

เสียงกู่ก้องของเหล่าปีศาจที่ส่งเสียงร้องอย่างฮึกเหิม ดังกังวานไปทั่วอาณาบริเวณ ลมหายใจของบันดาสิ่งมีชีวิตทั้งหลายเริ่มติดขัดซึ่งเกิดจากอากาศที่หนาวเย็น จนถึงเย็นเฉียบ ซึ่งอยู่ในระดับที่มนุษย์เราจะทนไหว

สงครามการประจันหน้าของนักรบฝ่ายแสงและปีศาจฝ่ายความมืดกำลังจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า ความคิดที่เริ่มฟุ้งซ่านของนักรบหลายคนเริ่มบังเกิด

ความหวาดกลัว ที่เกิดจากบรรยากาศอันแสนวังเวง ความเขลาเริ่มมีขึ้นบ้างกับบางคนที่ไร้ความกล้าในหัวใจ มีแค่เพียงความกล้าจากภายนอก

เหล่านักรบในตำนานทั้งเจ็ด ต่างเตรียมอาวุธและท่าทีที่พร้อมจะรับมือกับปีศาจทุกเสี้ยววินาที ความตั้งใจและความกล้าหาญสำแดงฤทธิ์ ลมหายใจอุ่นๆที่แผ่วเบาออกมากระทบกับอากาศแสนหนาวเย็นคืออุปสรรคอย่างแรกที่ทุกคนต้องเจอ

เหล่าผู้นำทัพฝ่ายแสง เกิดอากาศกระตือรือร้นขึ้นมากในตัว แต่ก็แฝงความนัยด้วยความขลาดที่ตนกำลังกำจัดออกไปจากจิตใจ

เทพพิทักษ์องค์แรกและองค์สำคัญของกองทัพฝ่ายแสง ก็ตุนกำลังให้นักรบที่เปี่ยมล้นไปด้วยจิตใจที่ต้องการจะปกป้องโลก ด้วยพลังทั้งหมดที่ตนมี ทุกคาถาเวทมนต์ ที่สามารถช่วยเหลือทุกคน เทพพิทักษ์รีโอน่า ก็ใช้ออกมาทั้งหมด สำหรับครั้งแรกในสงครามจริงของทุกคน

ทางด้านเหล่าปีศาจ ไม่มีการเตรียมตัวเตรียมใจแต่อย่างใด เพราะในจิตใจเปี่ยมไปด้วยความชั่วร้ายที่พร้อมจะกำจัดทุกอย่างที่ขวางหน้าและไม่เกรงกลัวต่อความตาย

และหัวหน้าปีศาจผู้นำกองทัพในครั้งนี้ ที่มีหน้าที่ดูแลสถานที่ทั้ง 4 ที่บุกยึดมาได้เพื่อรอวันพระจันทร์เต็มดวง กำลังร่ายเวทมนต์คาถาต่างๆเพื่อป้องกันตัวเองจากอันตรายที่กำลังจะมาหาตน

ซึ่งก็รู้อยู่แก่ใจว่า ความรู้สึกที่ตนรับรู้มันคือพลังอันแรงกล้าในตัวของนักรบสาวผู้หนึ่ง ที่มีความรู้สึกเศร้าและทุกระทมในจิตใจ แต่ก็ถูกระงับความเขลาด้วยความกล้าและเสียสละที่ต้องการทำให้ปีศาจได้สังเวยชีวิตกลับคืนสู่ห้วงนรก ตามกรรมที่ได้ทำกับเธอไว้...

“ทุกคนเตรียมตัว!!” เสียงที่ถูกเปล่งออกมาจากปากของผู้นำทัพฝ่ายแสงที่เปี่ยมไปด้วยความเข้มแข็งและความกล้าที่จะผเชิญ สั่งเตือนสตินักรบทุกคนเพื่อเตรียมตัว เพราะในวินาทีต่อไป ‘ สงคราม ’ ก็จะปะทุขึ้น

ความเงียบเริ่มย่างกายเข้ามาสู่จุดประจันหน้า ที่ซึ่งทั้งสองฝ่ายยืนอยู่ เสียงกู่ก้องของปีศาจเริ่มเงียบลง บ่งบอกถึงสิ่งที่กำลังจะตามมา...

“เปิดศึก!!”

สิ้นเสียงของผู้นำฝ่ายแสง เสียงดังกู่ก้องของปีศาจทั้งหลายก็ดังขึ้นอีกรอบแต่เป็นเสียงที่ดังขึ้นกว่าเดิม นักรบของทั้งสองฝ่ายวิ่งเข้าหากันอย่างไม่เกรงกลัว

เสียงของอาวุธนานาชนิดที่กระทบกันอย่างไม่ละมือดังกังวานไปทั่วพร้อมกับของเหลวสีแดงและดำที่ไหลออกมาจากตัวนักรบทั้งสองฝ่าย

“ยมทูติจัดการมักด้วยจิตสังหารซะ! ..ปีศาจลักซ่อน!!” นักเวทย์สาวหนึ่งในนักรบในตำนานของฝ่ายแสง ส่งเสียงบอกกับยมทูติทั้งสองของตนอย่างเข้มแข็งพร้อมร่ายเวทมนต์คาถาโจมตีเหล่าปีศาจที่เข้าหาตัวไม่ยั้ง

นักรบหลายสิบนาย หน่วยโจมตีระยะประชิตซึ่งนำทีมโดยอากามิ มุ่งหน้าโจมตีปีศาจอย่างไม่เกรงกลัวความตาย แม้ปริมาณจะต่างจากปีศาจมากแค่ไหนก็ตาม

นักรบโจมตีระยะไกลตั้งกองทัพอยู่ด้านหลังและโจมตีไปไม่เว้นเพื่อช่วยเหลือหน่วยระยะประชิตด้วยสกิลต่างๆที่ตนจะมี ส่วนหน่วยซัพพอร์ตก็เร่งเสริมพลังให้นักรบของตนไม่เว้น

“แรตเติ้ลไวท์! รีฟูล!!” โซลไวท์บุกโจมตีระยะใกล้กับอากามิด้วยสกิลต่างๆที่ตนพอมี แรตเติ้ลไวท์สกิลเพิ่มพลังในความเร็วในการวิ่ง ทำให้โซลสามารถวิ่งและโจมตีเหล่าปีศาจไปได้อย่างรวดเร็ว พร้อมสกิลรีฟูลที่ปล่อยออกมาเป็นระยะๆ ด้วยพลังแสงและพลังที่ได้จากอาวุธในตำนาน

“เอาล่ะนะ!” เนซึมิเปล่งเสียงออกมาด้วยความกล้าก่อนจะพุ่งตัวขึ้นไปบนเวหา

“เฮนโกบูกิ! โซกาซึโดะ! แล้วตามด้วย..” สิ้นเสียงของชายหนุ่มจากการเรียกใช้สกิลต่างๆ พัดวิเศษคู่ในตำนานสีฟ้าที่ส่องแสงสีทองอร่ามก็ขยายใหญ่ขึ้นในพริบตาพร้อมพัดขนาดเล็กที่ปรากฏขึ้นที่เท้า และในเสี้ยววินาทีนั้น!!

“เรโทเกสึ!!” พัดใบใหญ่ถูกกางออกจากขนาดที่ใหญ่เกิดกว่าปกติ พร้อมร่างของชายหนุ่มที่พุ่งลงมาจากกลางเวหาและหมุนตัวไปมาอย่างรวดเร็วและเข้มแข็ง ลมเย็นจากพลังของพัดทำให้ปีศาจหลายสิบตัวถูกแช่แข็งไปโดยปริยาย

“ไม่คณามือชั้นหรอกน่า..สปีดซอร์ด! ซูเปอร์มูฟวิ่ง!”เสียงดังสะท้านของชายหนุ่มคริสโตเฟอร์เปล่งเสียงออกมาไม่ยั้งด้วยความเข้มแข็ง ความเร็วของการวิ่งและใช้ดาบคู่ใจเพิ่มขึ้น 2-3 เท่าตัวตามความสามารถของสกิล

“ตามด้วยเจ้านี่ก็แล้วกัน! เฟรมซอร์ด! อควาดราก้อน!” สิ้นเสียงชายหนุ่มดาบคู่ในตำนานทั้งสองเล่มก็เกิดประกายเปลวเพลิงที่ลุกช่วงโชตืขึ้นอย่างเร่าร้อนและไม่คณามือ ความร้อนเร่าที่ปรากฏ ผสานกับพลังของมังกรน้ำที่เหมือนจะไม่เข้ากันแต่อย่างใด แต่ความรุนแรงกลับเพิ่มขึ้น!

“เอาล่ะ สมุนชั้น จัดการพวกมันให้สิ้นซาก!” หลังจากคำสั่งของผู้เป็นเจ้านายถูกเปล่งออกไปมังกรน้ำก็เริ่มทำการพ่นพลังน้ำที่ผสานกับไฟเพื่อจู่โจมปีศาจอย่างไม่คณามือ และหัวหน้าของมันก็เริ่มกำจัดปีสาจด้วยดาบคู่สีทองคู่ใจที่ลุกโชติช่วงด้วยเปลวเพลิงอย่างเมามัน

“ชั้นไม่ปล่อยให้พวกแกรอดไปได้หรอกน่า! แอ็คแท็คกันเนอร์!!” พลังโจมตีจากภายในตัวและอาวุธของผู้ใช้บังเกิดและเพิ่มพลังมากขึ้น ความแข็งแกร่งที่มีอยู่เต็มกายทำให้พลังที่จะใช้ไม่หมดสิ้น!!

“ไฟเออร์กันเนอร์!!” สกิลสำหรับปืนคู่ของชายหนุ่มคิดถูกเปล่งเสียงขึ้นมาอีกครั้งพร้อมเสียงของปืนที่ยิงออกไปติดต่อกันไม่หยุดด้วยการดัดแปลงอาวุธจากค่ายเอลจิงเซล

“คราวนี้ แกหนีไม่รอดแน่! กันเนอร์...เอ๊าะ!” แสงสีทองเปล่งประกายออกมาจากอาวุธคู่ใจสองข้างที่ซึ่งเจ้าตัวไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตกอยู่ในอาการตกใจอย่างสุดขีดโดยที่ไม่ทันได้ระวังตัว

ฉึก!!!

“ระวังตัวด้วยสิสหาย” เสียงตะโกนเตือนของนิวทิร่าดังขึ้นแต่ไกลหลังจากที่นางปามีดสั้นอาวุธระยะไกลเข้าใส่ปีศาจที่กำลังชูดาบขาดยักษ์ขึ้นเหนือหัวของคิด

“ขอบใจที่เตือนนะ!!” คิดตะโกนตอบกลับก่อนจะหันกลับไปมองปืนของตัวเอง ซึ่งขณะนี้เปลี่ยนรูปลักษณ์ไปเสียแล้ว จากปืนสีดำสนิทที่แสนหนักอื้อและใช้กระสุนที่แสนจะเปลืองในการยิง กลับกลายเป็นปืนสีเทาเข้มน้ำหนักเบาซึ่งไม่มีช่องใส่กระสุน

“ปืนคู่ซีออสในตำนาน...ไม่ใช้กระสุนแต่ใช้วิญาณ ดีล่ะ! กันเนอร์ช็อต!!”

กรี๊ด~~ บทนี้เน่ามาก บรรยายฉากต่อสู้ไม่เป็น - -