บทที่ 18
HBD
HBD
“เฮ้ย !! บาส ตื่นได้แล้ว มาถึงโรงเรียนก็นอนเลยนะ” เพื่อนคนหนึ่งปลุกฉันให้ตื่นจากการนอน
เรื่องเมื่อวานมันทำให้ฉันนอนไม่หลับ ฉันดีใจนะที่ได้เป็นแฟนกับพี่ธันแต่ก็เสียใจ .. เรื่องบาส .. มันทำให้ฉันร้องไห้ทั้งคืน ..
ทั้ง ๆ ที่อุตส่าสัญญากับพี่ธันแล้วว่าจะไม่ร้องไห้ .. ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะนอนฟุ่บกับโต๊ะต่อโดยไม่สนใจการปลุกของเพื่อน
จนเพื่อนยอมแพ้ เลิกปลุก =_=
“ไงบาส” พี่ปอทักฉันพลางโยนกระเป๋าลงบนโต๊ะ ฉันเงยหน้าขึ้น
“อื้อ .. ไง” ฉันทักกลับแล้วก็ก้มหน้านอนต่อ
“เอ่อ ..” พี่ปอทักต่อ
“ได้ข่าวมาว่า .. เลิกกับ .. เอ่อ .. หวานแล้วใช่มั้ย” นั้นไง ว่าแล้วต้องเรื่องนี้ ใครมันเอาไปบอกฟะ
“รู้มาจากใคร ..”
“จากหวานน่ะสิ จริงหรอบาส” ฉันพยักหน้าและก้มหน้ากับโต๊ะต่อ นึกแล้วน้ำตามันก็จะไหลอีกครั้ง
“ข .. ขอโทษนะ .. ที่พูดเรื่องนี้ O_O” พี่ปอกล่าวขอโทษแต่ดวงตาเบิ่งโตอย่างตกใจ
“ทำไมต้องทำหน้าตาตกใจขนาดนั้นด้วยเล่า ..”
“ก็ .. ตั้งแต่เราเป็น เพื่อน กันมา ฉันไม่เคยเห็นบาสร้องไห้เลยนะ” พี่ปอพูดดูเน้นคำว่า เพื่อน เป็นพิเศษ =_=
ว่าแต่ .. ตอนที่แม่คลอดมันออกมา มันก็ไม่ร้องไห้เรอะ
“อะไรใครร้อง อย่ามามั่วน่า .. เข้าแถวแล้ว ไปกันเถอะ” ฉันลุกขึ้นมาและบิดขี้เกียจก่อนที่จะเดินไปที่หน้าเสาธง
และเมื่อมาถึงชั้นล่างสุด ฉันพบกับบุคคลที่ฉันไม่อยากเจอมากที่สุด .. ผู้ที่อยู่ในร่างของฉัน .. บาสนั้นเอง .. บาสดูปกติดี ดูมีความสุข
และดูเหมือนจะมีอาการร่าเริงจากปกติไม่มีด้วย ต่างจากฉันลิบลับเลย ..
“ไง โฟโต้ชอป ^O^” บาสยังคงพูดกับฉันเหมือนปกติ ราวกับว่าเมื่อวานไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ฉันสิจะทำตัวเป็นปกติได้หรือปล่าว
“ไง ..” ฉันตอบกลับ พยายามทำเสียงให้ปกติที่สุด แต่ฉันกลับพูดเสียงเศร้าออกไป แต่ดูเหมือนบาสจะไม่ได้สังเกตเสียง
ฉันไม่สามารถทำตัวให้เป็นปกติได้ ฉันเห็นบาสแล้ว .. เหตุการณ์เมื่อวานมันก็มาพร้อมกับบาส ..
“ว่าแต่ .. เมื่อวานเป็นอะไรน่ะ อยู่ ๆ ก็บอกติดธุระ -0-”
“ปล่าวหรอก ..”
“หรือว่าเธอจะเสียใจที่แฟนฉันคือพี่สาวแท้ ๆ ของเธอ” พูดแทงใจดำอีกเนอะ .. น้ำตาฉันไหลลงมา ฉันรีบใช้มือปัดทันที
“จะบ้าหรอ ฉัน .. ดีใจตะหาก ..” ฉันโกหก ..
“แล้วเมื่อวานเป็นอะไรละ”
“เอ่อ ..” บอกว่าอะไรดีฟะ
“ว่าไง”
“อ้อ ! ฉันเกิดปวดขี้กะทันหันน่ะ =_=” เชื่อทีเถ๊อะ _/|\_
“โอ๊ย !” ฉันร้องเสียงหลงเมื่อบาสดึงหูฉัน 1 ที ฉันลูบที่หูอย่างเจ็บปวด
“ยัยบ้า ! พูดแบบนี้ในที่ที่มีผู้คนเยอะแยะอย่างที่โรงเรียนได้ยังไง -_-^”
“ก็นายถามนี่ T_T” บาสหัวเราะก่อนที่จะแยกทางกันเมื่อมาถึงที่หน้าเสาธง ฉันมองแผ่นหลังร่างของฉันที่ตอนนี้ ..
บาสอยู่ในนั้น .. ฉัน .. ฉันต้องพยายามตัดใจจากบาสให้ได้ ! ฉันรีบวิ่งไปเข้าแถวตัวเองทันทีเมื่อเพลงชาติดังขึ้น ..
‘ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
เป็นประชารัฐ ไผทของไทยทุกส่วน
อยู่ยืนยงดำรงไว้ได้ทั้งมวล ด้วยไทยล้วนหมายรักสามัคคี
ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี เถลิงประเทศชาติไทยทวีมีชัย ชโย ~’
เมื่อเพลงชาติจบ เหล่านักเรียนทั้งหลายก้มหัวลงเล็กน้อย แล้วจากนั้นครูก็พล่ามอะไรไม่รู้ ฉันไม่ได้ฟัง เพราะขี้เกียจฟัง =_=
ฉันแอบชำเลืองมองบาส ดูเหมือนว่าบาสจะลัลล้าผิดปกติ เฮ้อ .. สงสัยมีความสุขกับพี่เปรี้ยวดีสินะ
เอาเถอะ ยังไงฉันก็ต้องพยายามตัดใจจากบาสให้ได้ ! ฉันมีพี่ธันนี่นา พี่ธันดีกว่าอีตาบาสเยอะเลย จะเสียดายบาสทำไม !? ..
ฉันพยายามคิดอย่างนี้มาตลอด .. แต่ทำไมใจมันไม่คล้อยตามความคิด .. มันยังคงโหยหาบาสทั้ง ๆ ที่ทำฉันเสียใจขนาดนี้
เหตุการณ์เมื่อวานแว้บเข้ามาในหัวอีกแล้ววววววว !!!! T[]T และแน่นอน .. น้ำตาก็จะไหลตามอีกครั้ง !
ทำไมต้องไหลด้วย ! กะอีแค่ผู้ชายคนเดียวเอง !! ฉันรีบปาดน้ำตาอีกรอบอย่างรวดเร็ว หวังว่าคงไม่มีใครเห็นนะ =_=
“นักเรียนแยกย้ายเข้าชั้นเรียนได้ค่ะ” ครูว่าก่อนที่แถวแต่ละของชั้นต่าง ๆ จะเดินเข้าชั้นตัวเอง
บาสหันซ้ายหันขวาแล้วค่อย ๆ (เนียน)มาอยู่แถวฉัน =_=" ทำไม .. ทำไมบาสถึงยังมายุ่งกับฉันอยู่อีก !?
รู้มั้ยเนี่ยทุกครั้งที่นายมายุ่งกับฉันไม่ว่าจะดีจะร้ายมันทำให้ฉันนึกถึงตอนที่เรายังคบนะ ! ..
“โฟโต้ชอป” บาสเรียกฉัน ไอ้ชื่อนั้นเลย สิ่งที่เรียกความทรงจำตอนที่ยังคบกันอยู่ตัวดี ฉันจำได้ .. ตอนนั้นเราหลงทางป่า
และเป็นชื่อที่มีแต่บาส .. เรียกฉัน .. ซึ่งวันที่บาสตั้งชื่อให้ฉัน (เหมือนตั้งชื่อให้สัตว์เลี้ยง =_=") ตรงกับวันที่บาสขอฉันเป็นแฟนพอดี
ตอนนี้ฉันกำลังพยายามกลั้นน้ำตาอยู่ ว่าแต่ฉันเนี่ย ร้องไห้ง่ายจัง ..
“โฟโต้ชอป ฉันเห็นเธอร้องไห้นะที่แถว” เห็นด้วยหรอ O_O
“นี่นายแอบมองฉันหรอ =_=”
“ปล่าว ฉันหันไปเห็นพอดี” อ้าว .. ซะงั้น อุตส่าแอบหลงดีใจนิด ๆ ว่าแอบมองดูฉันด้วย T_T
“ฝุ่นเข้าตาอ่ะ ไม่มีอะไรหรอก =_=”
“โรงเรียนมีฝุ่นที่ไหนละ -_-”
“เออน่า มันก็ต้องมีฝุ่นบ้างแหละ ไปได้แล้ว เดี๋ยวฉันโดนติ๊กว่าขาดหรอก =_=^” ฉันว่า บาสมองรอบ ๆ พบว่าตัวเองอยู่หน้าห้อง ม.6/1 =_=
บาสรีบวิ่งแจ้นลงบันไดทันที ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอกที่บาสไม่คิดอะไร ก่อนที่จะเดินเข้าห้อง .. วันนี้มาแปลก
ทำไมห้องถึงเงียบกริบ =_=? ปกติห้องนี้จะไม่เคยเงียบ มีแต่ส่งเสียงเอะอะโวยวายดังลั่นสนั่นผืนปฐพี วันนี้นิ่ง ..
วันเกิดอะไรขึ้น !! หรือว่าวันโลกแตกจะมาถึงแล้ว O_o
“ทำไมวันนี้เงียบกันจังอ่ะ =_=a” ฉันถามขึ้นท่ามกลางบรรยากาศที่ดูน่ากลัวเวลาห้องนี้เงียบ =_="
เหมือนมีอะไรแปลก ๆ เกิดขึ้นยังไงยังงั้น วันนี้เป็นวันที่พระเจ้าไส้เดือนประกาศอิสรภาพหรอ =_=
หลายคนหันมามองหน้ากันก่อนที่จะมองฉัน .. โอเครู้แล้ว ต้องเป็นเรื่องที่ฉันเลิกกับบาสแน่ ๆ เลย
มีคนหนึ่งลุกมาจากที่นั่งและเดินมาหาฉัน มือข้างขวาจับไหล่ข้างขวาของฉัน เหมือนจะให้ทำใจกับเรื่องอะไรบางอย่าง
เขาถอนหายใจก่อนที่จะบอกว่า ..
“บาส ..” เสียงงดูหดหู่มาก .. แค่ฉันเลิกกับบาสมันน่าหดหู่ขนาดนั้นเลยหรอฟะ .. แต่จริง ๆ แล้วมันก็น่าหดหู่นั้นแหละ =_=;
“อะไร”
ปัง ! ปัง !
เฮ้ย ! เสียงอะไร !! จากห้องเรียนที่เงียบกริบกลับมาเสียงดังเหมือนเดิม =[]=; จากสีหน้าหดหู่ของเขากลายเป็นสีหน้าที่มีรอยยิ้มทันที ฉันชะโงกหน้าไปดูข้างหลังของเขา
พบว่าเพื่อน ๆ คนอื่นกำลังยิง .. เอ่อ .. เขาเรียกว่าอะไรฟะ ที่มันเป็นกระบอกรูปสามเหลี่ยม แล้วมีเชือกอย่ตรงปลายแหลมแล้วพอดึงปุ๊บจะมีริบบิ้นสี ๆ ออกมาทางปากอ่ะ
เรียกว่าอะไรก็ช่างเหอะ .. แต่มันเกิดอะไรขึ้นนน !! จากนั้น ..
พรึ่บ !!
ไฟดับ !! ใครปิดไฟฟะ ! จากนั้นพี่ปอถือเค้กช็อคโกแล็ตก้อนใหญ่มาทางฉัน หน้าเค้กเขียนไว้ว่า ..
Happy Birthday
Bass
วันนี้ .. วันเกิดบาสหรอ .. ? ฉันทำหน้าอึ้ง ๆ งง ๆ จนไอ้มิ๊กมาตบหัวฉัน 1 ที ฮือ ๆ เจ็บหัว .. เล่นหัวคนไทยถือนะเฟ้ย TOT
มีเทียนสีขาวที่มีไฟจุดอยู่ปักอยู่ 5 เล่ม รอบ ๆ ริมหน้าเค้กช็อคโกแล็ต
“ไอ้บาส แกจำไม่ได้หรอวะ วันนี้วันเกิดแกไง 5 กันยายน ^O^” 5 กันยายนวันเกิดอีตาบาสหรอเนี่ย =_= มิน่าบาสถึงลัลล้าเป็นพิเศษ
“อายุ 18 แล้วนะเว้ย แก่ขึ้นอีกปีแล้วสินะ ^O^” ดูเหมือนมันจะสะใจมากที่บาสแก่ขึ้น จะสะใจอะไรนักหนาฟะ กะอีแค่แก่ขึ้น =_=
“แล้วครูไม่ว่าหรอ ฉลองกันแต่เช้า” ฉันหันซ้ายหันขวามองหาครู
“ครูไม่สบาย เลยมาสอนไม่ได้ แล้วครูคนอื่นก็ไม่ว่างซะด้วย คาบนี้เลยฟรี ^O^” ลึก ๆ เหมือนจะดีใจนะ
แต่ทำไมรู้สึกเสียใจละ =_= นี่ฉันกลายเป็นเด็กเรียนหรอเนี้ย โอ้วม่ายยยยยยยย ~ ไม่ใช่หรอก ยังเสียใจเรื่องบาสอยู่ตะหาก =_="
ฉัน(พยายาม)ยิ้มทั้ง ๆ ที่สภาพจิตใจไม่เบิกบาน ตอนนี้ทุกคนในห้องเฮฮามาก แม้แต่ผู้หญิงที่โคตรจะเด็กเรียน =O=;
“เป็นอะไรไปวะ วันนี้ดูไม่โรคจิตเหมือนเมื่อก่อนเลย” โรคจิต =_=" ..
“Happy Birth .. day to you ~ Happy Birth .. day to you ~” คนทั้งห้องเริ่มมร้องเพลง Happy Birthday =_="
“เป่าเทียนเลย ๆ !” เพื่อนคนหนึ่งในห้อง แล้วจากนั้นคนอื่นก็สนับสนุนให้เป่าเทียนตาม
ฉันก้มหน้าและเป่าไฟเทียนให้ดับทั้ง 5 เล่ม พอไฟเทียนดับปุ๊บ ทุกคนปรบมือและร้องเฮก่อนที่จะมีคนเดินไปเปิดไฟ
ให้ตายเถอะ นี่ ม.6 จริงหรือเปล่าฟะ =_="
“เอ้า ๆ อวยพรเว้ย” เพื่อนคนหนึ่ง หน้าตาพอใช้ได้บอกทุกคน
“แก่ไว ๆ นะบาส”
“ไปที่ชอบ ๆ นะเว้ย ^O^”
“หายไว ๆ นะ .. หายไปจากโลกไว ๆ ^O^”
“ขอให้อายุยืนนานนะบาส ^O^” อื้อหือ .. แต่ละคน .. อวยพรได้ดีมาก มีแต่พี่ปอนี่แหละที่อวยพรสิ่งดี ๆ ให้ =_="
จากนั้นพวกเราก็ตัดเค้กแบ่งกันกินในห้องอย่างเอร็ดอร่อย แต่ .. ฉันไม่กิน เพราะอันนี้มันเค้กของบาส ฉันจะกินได้ยังไงละ (มารยาทดี = ., =)
“ไม่กินหรอบาส” พี่ปอมานั่งข้าง ๆ ฉัน
“ยังไม่หิวอ่ะ เดี๋ยวเก็บไปกินที่บ้าน =_=” พี่ปอพยักหน้าช้า ๆ เหมือนจะไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรฉันต่อ
“บาส .. หลังเลิกเรียน .. มาที่หลังโรงเรียนหน่อยนะ” พี่ปอชวนฉันหลังจากเราไม่ได้พูดอะไรกันนาน
“ไปทำไมหรอ”
“เออน่า เดี๋ยวก็รู้เอง”
“อื้อ ๆ” ฉันงุนงงเล็กน้อยแต่ก็รับปากว่าจะไป =_=" ..
