ตอนที่8 ฝ่าดงพายุ

เช้าวันต่อมา

"มันหายไปไหน!!!!!!!!"ไวท์แผดเสียงลั่น น้ำเสียงของแสดงถึงความโกรธอย่างหนัก

"คะ....คือ....พะ....พวกผม....จะ..ตามให้...เจอคะ....ครับ"เหล่าทหารพูดด้วยน้ำเสียงสั่น

"รีบไปหามันมาเดี๋ยวนี้!!!!!!!"ไวท์ตะโกนลั่นด้วยความโมโห เหล่าทหารรีบวิ่งกันออกตามหาแบล็คกันอย่างรีบร้อน

"พร้อมแล้วใช่ไหมทุกคน!!!"มินาโตะเอยขึ้น

"ครับผม!!!!"เหล่าโจรสลัดตะโกนขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียง

"ดีงั้นเตรียมออกเรือกันเลย!!!!!"มินาโตะชูดาบขึ้นเป็นสัญญาน

"เฮ!!!!"เหล่าโจรสลัดแยกย้ายกันไปทำหน้าที่อย่างรวดเร็วเรือทุกลำของพวกเขาเคลื่อนตัวออกจากชายฝั่ง

"พวกโจรสลัดกำลังหนี!!!!"พวกทหารบางส่วนที่วิ่งมาดูที่ชายฝั่งร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกันพร้อมตั้งปืนขึ้นยิงให้เรือพวกเขาจ่มลง

"พ่าย!!!!พ่าย!!!!พ่าย!!!!"โจรสลัดคนหนึ่งตะโกนออกคำสั่งเป็นจังหวะ

"ทุกคนดูนั้นสิ!!!!"ยูกิชี้ไปที่กองเรือโจรสลัด4ลำกำลังมุ่งมาทางนี้

"ควันทมิฬ!!!!!!!!!"ยูกิอุทานเสียงดังลั่น

"แย่แน่!!!!"ยูเซย์ชักมีดขึ้นมา

"ทุกคนเดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งวู่ว่าม!!!!"แฟงตะโกนมาจากเรือของตน

"ทำไมละแฟง!!!!ถ้าปล่อยไว้แย่แน่!!!"รานิรตะโกน

"ดูดีๆก่อนพวกมันไม่ได้ตรงมาหาเราแต่พวกมันตรงไปข้างหลังเราต่างหาก!!!!"แฟงตะโกนและยิ้มที่มุมปาก

"หมายความว่ายังไงกัน!!!!"ยูเซย์ตะโกนถามอย่างสงสัย

"มันมาแล้ว!!!!"รานิรชี้ไปที่กองเรือของโจรสลัดควันทมิฬที่พุ่งเข้ามา"บึ้ม!!!!!"เสียงปืนใหญ่ของเรือโจรสลัดควันทมิฬดังขึ้น

พร้อมลูกปืนใหญ่ที่พุ่งลอยมาชนเรือและเหล่าโจรสลัดจนร่างหักงอเหล่าโจรสลัดควันทมิฬกรูกันมาที่เรือของพวกเขาและไล่ฆ่าฟันพวกเขาเสียงดาบและ

เสียงร้องดังระงมขึ้นทั่วเรือ

















แต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้นเมื่อพวกโจรสลัดควันทมิฬขับเรือผ่านพวกเขาไปอย่างไม่สนใจ พวกมันตรงไปยังที่ที่เหล่าทหารตั้งปืนยิงอยู่แล้วยิงปืนใหญ่ใส่

พวกทหารทันที

"อะไรกันทำไมถึง"แบล็คมองอย่างงุนงงที่พวกควันทมิฬไม่จู่โจมพวกเขา

"แบล็คทำไมพวกนั้นถึงไม่ยิงปืนใหญ่ใส่พวกเราละ"ดรีมวิ่งเข้ามาถามแบล็คด้วยสีหน้างุนงง

"ฉันก็ไม่รู้"แบล็คตอบดรีม

"เออกัปตันแฟงค่ะทำไมพวกควันทมิฬถึงไม่โจมตีพวกเราค่ะ!!!!"ดรีมตะโกนถามด้วยความสงสัย

"อ่อคือ..."ไม่ทันที่แฟงจะกล่าวจบก็มีโจรสลัดคนหนึ่งตะโกนอย่างตกใจขึ้นมา

"พายุ!!!!!!!!!"โจรสลัดคนนั้นร้องลั่นพร้อมชี้ไปที่พายุหลายลูกที่กำลังหมุนมาหาพวกเขาด้วยความเร็วสูง

"แย่แล้ว!!!!!"มินาโตะอุทานด้วยน้ำเสียงตกใจ เรือของพวกเขาแล่นเข้าหาฝูงพายุอย่างรวดเร็ว

"บุกฝ่าไปให้ได้พวกเราไม่เคยกลัวตายบุกฝ่าไปเล!!!"ยูเซย์ตะโกนลั่น

"เฮ!!!!"เหล่าโจรสลัดของยูเซย์โห่ร้องลั่น

"เป็นไงเป็นกันวะ!!!!"แบล็ครีบวิ่งไปจับคันบังคับเพื่อเตรียมจะฝ่าฝูงพายุ

"ลุย!!!!!"ยูกิตะโกนเพื่อปลุกขวัญโจรสลัดของตน

เรือทุกลำแล่นเข้าใกล้ฝูงพายุโจรสลัดบางคนปลิวหายไปในทะเลบางคนก็ลอยไปหาฝูงพายุ

"ย๊าก!!!!"แฟงบังคับเรือให้เลี้ยวออกจากพายุลูกแรก

"แค่นี้กระจอก!!!!"รานิรหมุนคันบังคับเต็มกำลังและจับมันแน่น เรือของพวกเขาค่อยๆแล่นเลี้ยวออกจากพายุลูกแรกอย่างช้าๆ

"แบล็ค...ฉัน...ไม่ไหว...แล้ว!!!"ดรีมร้องออกมาก่อนที่จะปลิวลอยออกจากระเบียงไม้

"ดรีม!!!!"แบล็คปล่อยคันบังคับเรือแล้ววิ่งไปคว้ามือดรีมไว้แล้วมืออีกข้างก็รีบจับขอบเรือไว้ โจรสลัดที่อยู่ใกล้คันบังคับรีบกระโดดไปจับคันบังคับไว้

แทนแบล็คอย่างรวดเร็ว

"จับแน่นๆนะ!!!"แบล็คตะโกนบอกดรีมก่อนที่จะออกแรงดึงสุดขีดเพื่อจะดึงดรีมเข้ามาแต่เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง เพราะมีระเบียงไม้ปลิวมาทางดรีมมันพุ่ง

มาด้วยความเร็ว"ปึก!!!!!"

ว้าว

บอกช้าไปหรือเปล่า

ไม่...ไม่มีคําว่าช้า ถ้าชั้นเป็นผู้หญิง ทุกคนก็คือผู้หญิง ตรูไม่อยากให้มี(ไอ)หื่นบนเรื่อ เข้าจ๊ายยยยยยยย

งั้นแต่งให้มีตุ๊ดนะ