เงียบ ๆ 

สงสัยคงคิดเหมือนกัน

อาจจะเป็นอย่างงั้น หรือ อาจจะไม่เป็นอย่างั้นก้อได้

ขอโทษทีเมื่อคืนจะมาลงบทที่ 6 ให้แต่เปิดคอมแล้วเน็ตมัน แง ๆ ใช้ไม่ได้ ไม่เป็นไรลองปิดเปิดดูอีกรอบ แล้วก็ใช้ไมได้อีก เปิดปิดไป 3 รอบก็ใช้ไมได้

จะลงให้เดี๋ยวนี้แหละขอรับ รอสักครู่ ๆ 

บทที่ 6 เมื่อไรถึงจะพอ

"เฮ้อ ~ นี่เราต้องเสียเพื่อนไปกี่คนแล้วล่ะเนี่ย แล้วใครจะเป็นรายต่อไปล่ะ U^U" อองฟองต์

"ฉันก็ไม่รู้ แต่ระวังตัวไว้ให้มาก ๆ จะดีที่สุดนะถ้าประมาทอะไรเมื่อไรมิสิทตายทันที เพราะมอนมันเริ่มเก่งขึ้น ๆ" เนส

"นั่นสินะ ถ้าประมาทเมื่อไรก็ตายทันที แต่ละครั้งที่เราวาปเข้าแสงนั่นไปโผลที่ ๆ มอนเก่งกว่าเดิมทุกที" ฮิโยริ

"เอาเถอะน่า ฮิโยริเธอยังมีฉันคอยปกป้องอยุ่นะ ^^" เอิร์ธยิ้มให้ฮิโยริ

"อื้ม ขอบใจจ๊ะ" ฮิโยริ

"เฮ้ย เพื่อนเราตายไปหลายคนแล้วยังจะมีอารมณ์มาสวีทกันอีกเนาะ" โยชิโมริ

"บ้าหรอ ฉันไม่ได้.." ฮิโยริ

"เอาเถอะ ๆ เราเดินทางกันต่อดีกว่านะ" ลี

"มิสะ ฉันคิดถึงเธอนะฉันอยากเจอเธอจังเลย" เนส

"ไปกันเถอะเนส มิสะอยู่กับเธอตลอดเวลาแหล่ะนะ" อองฟองต์

"อืม..." เนส

     แล้วทุกคนก็เดินทางเข้าไปยังแสงวาปนั่นไปโผล่ที่ ขุมนรกชั้น 2 เหมือนเดิมแต่มอนเริ่มเปลี่ยนไป มีผีล้อเกวียนที่มีหนามออกมาจากล้อเช่นเดิมแต่คราวนี้มันมีหัวเพิ่มมาตรง

กลางล้อเกวียนด้วย หัวมันหน้าเป็นคนแก่หงึกหงักหนวดเครายังเป็นสีดำ มันอ้าปากขึ้นทำให้เเห็นเขี้ยวที่แหลมคมทุกซี่ของมัน ทั้งแหลมและยาวกว่ามอนที่เคยเจอมาทุกตัว

และก็มีผีตุ่นยักษ์ที่คอยมุดดินมาเรื่อย ๆ แล้วก็ชอบโผล่ขึ้นมาด้วยคามเร็วและแรงมากจนดินทะลุเป็นรูใหฐ่เบ้อเร่อ และก็ยังมีผีโลงศพติดตัวเหมือนเดิมแต่ครวนี้ ผ้าที่พันแผลมันเต็มไปด้วยเลือดและกลิ่นเลือดที่เหม็นสาบ มีมือโผล่ออกมาจากโลงจำนวนมากมายมันเหมือนพยายามจะหาใครเข้าไปในโลงเพื่อไปแทนมันมันจะได้ไปเกิด มือโผล่ออกมาพร้อม

เสียงโหยหวนชวนให้หนาวและขนลุกซู๋ เสียงมันช่างน่ากลัว


"โอ๊ย ~ ข้าหิว... หิวเหลือเกินนนน" มือผีที่ออกมาจากโลง

"บรื๋อ ~~ น่ากลัวจังดูเสียงมันฮิโยริ" อองฟองต์

"นั่นสิน่ะ ..น่ากลัวจัง" ฮิโยริ

"ไม่ต้องกลัวหรอกนะ ก็แค่เสียง" เอิร์ธ

"อื้ออ...." อองฟองต์และฮิโยริพูดพร้อมกัน

"นี่ !! จำไว้นะว่าอย่าประมาทอีกเด็ดขาด" เนส

"เออ ฉันไม่ประมาทหรอก" ลี

"ฉันก็ไม่ประมาท ไม่มีทางแน่ ฮิ ๆ " โยชิโมริ

"จ๊ะ ฉันจะไม่ประมาท แจะคอยระวังตัวให้มากที่สุด" อองฟองต์

"ฉันก็จะระวังตัวให้มากที่สุด" ฮิโยริ

"ฉันก็จะระยังตัวให้มากที่สุดและจะปกป้องฺฮิโยริให้มากที่สุด ^^" เอิร์ธยิ้มร่า

"อืมงั้นก็แยกย้ายกันไปได้ ระวังตัวดี ๆ ล่ะ" เนสเริ่มวิ่งไปคนแรก

"ไปกันเถอะ" ลีพูดแล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไป

     ฉึก ฉึก ฉึก !! เนสใช้ปลายพัดอันแหลมคมของเขาฟันไปที่ผีโลงติดตัว มือที่ยื่นออกมาหวังจะจับตัวเนสก็โดนเนสฟันจนมือขาดกระเด็นเกือบถูกหน้าเจ้ามิวฟิน เลือดพุ่งกระฉูด

ออกมาจะโดนหน้าเนสแต่เนสก็หลบทันเลือดนั้นพุ่งไปโดนพื้นเลือดสีเขียวค่อย ๆ ซึมเข้าไปที่พื้นแล้วจู่ ๆ ก็มีฟองปทุขึ้นมาเลือดของมือผีนี่เป็นพิษงั้นหรอ

"ทุกคนระวังนะ !! เลือดของมือผีที่ออกมาจากผีติดโรงเป็นพิษห้ามโดนมันเด็ดขาด !!!!!!!!" เนสตะโกนลั่นแต่ตอนนั้นโยชิโมริอยู่ไกลมากจึงไมได้ยิน

"พลังเยือกปฐพี!" เนสร่ายพลังเวทย์ใส่ผีล้อเกวียนโดนตรงหน้าที่โผล่ออกมาตรงกลางล้อเกีวยนเต็ม ๆ ทำให้มันสลายไปทันที หัวมันคือจุดอ่อนหรือนี่

"นี่ทุกคน !! ผีล้อเกวียนจุดอ่อนมันคือหัวนะ !!!!!!!!!!" เนสตะโกนลั่นทุกคนจนได้ยินหมดเพราะโยชิโมริ เข้ามาใกล้กว่าเมื่อตะกี้

      เนสวิ่งไปก็ฟันผีล้อเกวียนไปเรื่อย ๆโดยไม่ทันสังเกตุว่ามีตัวตุ่นตามมาทางข้างหลังเนสเดินไปเรื่อย ๆ ตัวตุ่นก็ตามเนสมาเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เนสต้องหยุดชะงักเมื่อรู้ตัวว่ามีตัวตุ่นตาม

มาแต่เขาขยับไม่ได้เลย เหมือนโดนกดตัวเอาไว้ โดยหัวที่อยู่ตรงกลางของผีล้อเกีวยนนั่นเอง !! เนสรู้ตัวแล้วว่าตอนนั้นตัวเองคงต้องตาย แต่จู่ ๆ เจ้ามิวฟินก็กระโดนลงจากบ่าของ

เนส แล้วร่างของมิวฟินก็ค่อย ๆ ใหญ่ขึ้นและก็ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนตัวเท่า ๆ กับเนสตาของมันกลายเป็นสีแดง ลำตัวของมันยาวและใหญ่มากขนบางส่วนก็เป็นสีแดง เล็บของมันก็

ยาวออกเรื่อย ๆ จนสุดเล็บมันยาวและแหลมคมมาก และเขี้ยวที่ปากของมันก็ยาวออกมาสองซี่ข้าง ๆ ปากยาวและก็แหลมคมมากเช่นกัน มันใช้เล็บที่ยาวของมันฟันไปที่พื้นดินที่

ตัวตุ่นอยู่ที่กำลังจะโผล่ขึ้นมาเจาะตัวเนส  ฟันทะลุเข้าไปจนตัวตุ่นสลายไป แล้วก็ไปฟันกลางหัวของล้อเกวียนจนมันสลายไปเช่นกัน เนสหลุดจากการโดนสะกดล่วงลงมานุ่งกับพื้น

เหมือนจะหมดแรงไปมากกับการที่พยายามดิ้นหลุดจากการโดนสะกดนั่น

"ทำไมเจ้าแปลงร่างได้ล่ะ มิวฟิน" เนส  "ก็ฉันเป็นแมวของเพทนี่" เจ้ามิวฟิน พูดได้งั้นหรอนี่ " ถ้าแปลงร่างคงจะพูดได้สินะ " เนส

     ฉึก ฉึก ฉึก !! ทางด้านโยชิโมริที่กำลังจะฆ่าผีล้อเกวียนก็โดนสะกดอีกเช่นกันโยชิโมริขยับไปไหนไมได้ได้แต่โดนกะกดให้หยุดนิ่งแล้วจากนั้นผีตัวติดโลงก็ผ่านมามือที่อยู่ใน

โลงค่อย ๆ ยืดยาวออกมาจีบตัวโยชิโมริไว้ เขาพยายามดิ้นออกจากมือผีนั่นแต่ก็ขยับได้ไม่เยอะเพราะโดนสะกดอยู่มือผีนั่นค่อย ๆ ดึงตัวเขาเข้าไปในโรงนั้นแล้วเขาก็รู้ตัวแล้วว่าตัว

นั้นจะต้องจากเพื่อน ๆ ไปอีกคนแล้วเขาจึงบอกลาเพื่อน ๆ "ลาก่อนนะทุกคน" โยชิโมริพูดเบา ๆ แล้วตัวเองก็โดนมือผีที่ตัวติดโลงดึงเข้าไปในโลงนั่นมือที่อยู่ในนั้นค่อยเอามาจิกที่

ตัวโยชิโมริจนตัวเขาขาดกระเด็นออกมาจากโลง พร้อมทั้งแขนและขา เลือดกระเด็นออกมาจากโลงนั่นกองเต็มพื้น ชิ้นเนื้อของโยชิโมริ ค่อย ๆ สลายหายไป โดยที่เพื่อน ๆ ยังไม่รู้

ตัวเลยว่า

    โยชิโมริเพื่อนของพวกเขานั้น ได้จากพวกเขาไปแล้ว......!!

โปรดติดตามตอนต่อไปในบทที่ 7

แหะ ๆ   

ตอนนี้อาจจะไม่ยาวมากเท่าไรและอาจจะไม่มีความสยองความสนุกเลยนะค่ะ

เพราะอันนี้แต่งสดคิดสดพิมสดเลยแล้วตอนคิดนี่ก็ปวดหัวมาก 

แต่ก็พยายามแต่งออกมาจนได้ เพราะว่าตื่นมาปุ๊บเปิดคอมลงให้ปั๊บเลยอ่ะค่ะ

เพราะเดี๋ยวท่านผู้อ่านจะว่าเอาเพราะเลจเมื่อคืนไปแล้ว แหะ ๆ 

กำ ยาย เดวกลับมาอ่าน ไ ปบ้านเพื่อนก่อน บาย

หลานเปลี่ยนชื่อแล้วหรอนี่ มันแปลว่ารัยง่ะ  อยากรู้ ๆ