สงสัยคงจะมึนจิง ๆ อ่ะ 

แง ๆ เค้าขอโทดดดดดดดดดดดดดดดด แก้ให้ละกัน เป็นหมาของเทพ ฮ่า ๆ แฮะ ๆ 

ตอนนี้อยู่ร้านเกมส์เดี๋ยวค่อยลงบทที่ 7 ให้ตอนเย็นนะเพราะเมื่อวานน้องมันแย่งเล่นอดเล่นคอมเลยง่ะ 

ขอลงบทที่ 7 สักครู่นะค่ะ 

บทที่ 7 ใกล้แล้วสินะ

"โอ๊ย ทำไมมอนเตอร์มันเยอะขึ้นเยอะขึ้นทุกแมพเลยนะเนี่ย แฮ่ก ๆ เหนื่อย = = " ลี

"ฮิโยริไหวรึเปล่ามอนมันเยอะมากเลยนะ" เอิร์ธ

"ไหวจ๊ะแล้วเอิร์ธล่ะไหวไหม" ฮิโยริ

"ฉันก็ต้องไหวสิ ถ้าฉันไมไหวคงจะปกป้องเธอไมได้ จริงไหม ^^ " เอิร์ธยิ้มเล็กน้อย

"เฮ้ยว่าแต่ ~ โยชิมันหายหัวไปไหนของมันล่ะ !!" เนส

"นั่นสิ - - เมื่อกี้ฉันยังเห็นแว๊บ ๆ เลยนี่นา" อองฟองต์

"พวกเราช่วยกันหาเถอะ" เนส

"ป่ะสิ" ลี

     ทุกคนช่วยกันหาทั่วแมพแต่ก็ไม่เจอโยชิโมริแต่อย่างใด แม้แต่เงาก็ยังไม่มี  ทันใดนั้นเองอองฟองต์ก็กรี๊ดออกมา จนทุกคนต้องวิ่งตามเสียงไป

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!" อองฟองต์

"ฟองต์มีอะไร หรอ เฮ้ยยยยยย !!" ลีตะโกนลั่นเมื่อเห็นภาพตรงหน้า

"อองฟองต์เป็นอะไรหรอจ๊ะ ว๊ายยยยยย !!" ฮิโยริเข่าอ่อนทันที

"ฮิโยริ เป็นอะไรทำไมเข่าอ่อน ฮะ !!" เอิร์ธ

"เฮ้ย พวกแกทำหน้าแบบนี้เป็นอะไร เฮ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!" เนส ทุกคนตกใจกับภาพที่อยู่ตรงหน้าเลือดและเศษชิ้นเนื้อบางส่วนกองเต็มพื้น ไม่มีใครรู้ว่าเป็นของใคร

      เจ้ามิวฟินและมิวฟิวก็กระโดนลงมาจากบ่าของเนสและฮิโยริ แล้วก็ค่อย ๆ ดมกลิ่นเลือดนั่น แล้วมิวฟินก็แปลงร่างเป็นตัวใหญ่

"เฮ้ยยยยยย ทำไมหมาของแกมันแปลงร่างได้อ่ะ หมาผีป่ะเนี่ย !!" ลี

"เปล่า มันบอกว่ามันเป็นหมาของเทพน่ะ " เนส

"ใช่ ฉันเป็นแมวของเทพ กลิ่นเลือดนี่ มันเป็นกลิ่นผู้ชาย.." เจ้ามิวฟิน

"เมี๊ยว ว ว ~" มิวฟิว

"อะไรนะ !!~ ไม่จริงอ่ะ ไม่จริง... " ฮิโยริทรุดตัวลงทันที

"อะไร มันพูดว่าอะไรน่ะ ฮิโยริ" เอิร์ธ

"มิวฟิวบอกว่า นี่มันเลือดโยชิ และก็เศษชิ้นเนื้อนั่นด้วย..." ฮิโยริ

"อะไรกัน แกตายตอนทำไมพวกเราไม่เห็นรู้ตัวเลยล่ะ !!" ลี

"ก็พวกเราอยู่ไกลจากโยชินี่ เลยไม่มีใครสังเกตุด้วยน่ะสิ" อองฟองต์

"โธ่ เว๊ยยยยย อะไรกันนักหนาเนี่ย ตายไปกี่คนแล้วเนี่ยเพื่อนของพวกเราน่ะ แล้วต่อไปใครจะตายอีกล่ะเนี่ยยยย !!" เอิร์ธ

"อาจจะเป็นฉันก็ได้นะ ~ " เนส

"อย่าพูดแบบนั้นสิ มันไม่ดีเอาซะเลยนะ พอเถอะ เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ ฉันว่าเราฆ่าผีที่เหลือต่อเถอะนะ" อองฟองต์

"อืม ป่ะเถอะเดี๋ยวมัวแต่นั่งยืนนิ่งกันอยู่แบบนี้เดี๋ยวผีก็มากินตับพอดี " ลี

     แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไปฆ่าเหล่าบรรดาผี ๆ ทั้งหลายต่อ อองฟองต์หันกลับมาดูกองเลือดและเศษชิ้นเนื้อของโยชิโมริแล้วก็ค่อย ๆ พูดออกมา "ลาก่อนนะ โยชิ" แล้วเธอก็

ค่อย ๆ หันหลังจากไป แล้วร่างของโยชิโมริ ก็กลายเป็นผงฝุ่น แล้วก็ลอยขึ้นบนฟ้าไป  

"เฮ้อ เซงจังเมื่อไรฉันจะได้เจอกับเธอสักทีนะมิสะ" อองฟองต์พูดเบา ๆ ในลำคอ

"ฉันก็อยากเจอมิสะเหมือนกันแหละนะ" เนสพูดขึ้นมาด้านหลังอองฟองต์

"เอ๊ะ นายมาเมื่อไรกัน - -" อองฟองต์

"ช่างเหอะ ฉันไปฆ่าผีต่อล่ะ" เนส

"เอ๊า นายนี่ยังไงเนี่ย - - นิสัยอย่างนี้มิสะชอบไปได้ไงไม่รู้ " อองฟองต์ยิ้มเล็กน้อย

"ฉันหล่อไง ฮ่า ๆ " เนสตะโกนตามหลังมา

"โอ้โห หลงตัวเอง" อองฟองต์ พูดจบก็เดินไปฆ่าผีต่อ

    ปั้ง ปั้ง ปั้ง !! อองฟองต์ใช้ปืนพกของเธอบรรจุกระสุนลงอาคม ยิงไปที่เป้าหมายคือตัวตุ่นที่โผล่ขึ้นมาตรงหน้าเธอพอดี  กระสุ่นพุ่งทะเลาะเข้าไปเจาะหัวของตัวตุ่นกลางหัวเป๊ะ ๆ

ทั้งที่ยังไมได้เล็งอะไรเลย (แม่นอะไรขนาดนั้น- -) เมื่อผีเข้ามาหลาย ๆ ตัวเข้าเธอก็หยิบปืน RPG มายิงผีที่อยู่ทางข้างหน้าที่กำลังเดินมาเป็นขบวนรถไฟ ยิงกราดไปทั้วฝูง บ้าง

ก็ปลิวกระเด็นลอยไปไกล บ้างก็หัวขาดเลือดกระเซ็นเต็มพื้น บ้างก็ลำตัวขาดเป็นสองท่อน ท่อนหัวของตัวนั้นกระเด็นมาตรงอองฟองต์โดนหน้าเธอพอดิบพอดี หน้าของผีตัวติดโลง

นั้น มาอยู่ตรงกับหน้าของเธอพอดีเป๊ะ !! ตาที่ถล้นของมันมีน้ำเหลือง ๆ ไหลย้อยลงมาโดนแก้มที่ขาวใสของเธอ  จนเลอะเต็มแก้มด้านซ้าย จนน่าขยะแขยง เลือดที่อยู่ตรงกำตัว

มัน ไหลลงมาเต็มตัวของเธอทำให้เธอตกใจ เตะชิ้นส่วนของผีตัวนั้นลอยไปไกล 2 เมตรเธอจับแก้มตัวเองที่เต็มไปด้วยน้ำเหลืองของผีตัวนั้น แล้วก็ต้องรู้สึกขยะแขยงตัวเองขึ้นมา

ทันที

"หยี !! อะไรเนี่ยน้ำอะไร เหม็นเป็นบ้าเลย อี๋"  อองฟองต์

    อองฟองต์มัวแต่จัดการแก้มที่เลอะน้ำเหลืองของเธอจนไม่ทันได้รู้สึกตัวเลยว่ามีผีตัวติดโลงศพ อีกตัวมาทางข้างหลังของเธอ ผีตัวติดโลงใช้มือที่อยู่ข้างในโลง จับตัวอองฟองต์

ไว้แน่น และอีกหลาย ๆ มือของมันก็มาหยิบปืนของเธออกไปไกลและอาวุธอีกหลาย ๆ ชนิดที่ติดตัวเธอมา ตอนนี้เธอไม่เหลืออาวุธอะไรอีกแล้ว ในขนะนั้นเองผีล้อเกวียนก็ผ่านมา

พอดี มันตรงมาทางด้านอองฟองต์ แล้วล้อที่มีหนามแหลมคมงอกออกมาของมันก็ค่อย ๆ เข้ามาใกล้อองฟองต์ เรื่อย ๆ ตอนนั้นเธอรู้ตัวแล้วว่าเธอนั้นจะได้ไปเจอมิสะแล้ว

"ลาก่อนนะเพื่อน ๆ ทุกคน มิสะฉันจะได้เจอเธอแล้วนะ รอก่อนนะเพื่อนรัก" อองฟองต์ค่อยพูดเบา ๆ น้ำสีใสที่ออกมาจากตาของเธอค่อย ๆ ไหลลงอาบแก้มเนียน ๆ ของเธอแล้ว

หลังจากนั้น ผีล้อเกวียนก็ใช้หนามที่งอกออกมานั้น แทงลงไปที่ขาของเธอก่อนแล้วก็ค่อย ๆ มาที่ตัวแล้วขึ้นไปถึงคอและก็หัว หนามของมันเจาะค้างอยู่อย่างนั้นแล้วก็ค่อย ๆ ถอย

ออกมาทำให้เลือดของเธอพุ่งกระฉูดออกมากองเต็มพื้น เลือดสีแดงสดของเธอกองอยู่เต็มพื้น ลำตัวเป็นรูโบ๋บางส่วน แต่กลางหัวของเธอเปงรูโบ๋เยอะกว่าส่วนอื่นมา

(กรรมตามสนองยิงผีกลางหัวบ่อย คิ ๆ )  เนสที่วิ่งผ่านไปเห็นเหตุการณ์ ก็ต้องรีบวิ่งไปจัดการกับผีสองตัวนั้นแล้วก็เรียกเพื่อน ๆ ทุกคนมา

"อองฟองต์ !! ทุกคนอองฟองต์เธอ !!!!!!!" เนสตะโกนลั่นทุกคนวิ่งมาทางเนสแล้วต้องตกใจ

"อองฟองต์ !!" ทุกคนพูดพร้อมกัน

"อองฟองต์บอกว่าลาก่อนนะเพื่อน ๆ ทุกคน เขากำลังไปหาพวกมิสะ" มิวฟินพูดขึ้น ในขณะที่ทุกคนเงียบ

"เธอพูดอย่างงั้นหรอ เธอไปหามิสะก่อนฉันได้ไงฉันไม่ยอมหรอกนะ!!" เนส

"มิสะคงไม่อยากให้เธอมาหรอกนะ มิสะเขาห่วงเธอจะตายไปเนส ลาก่อนจ๊ะ" เสียงวิญญาณของอองฟองต์

"อองฟองต์บอกว่า มิสะคงไม่อยากให้เธอมาหรอกนะ มิสะเขาห่วงเธอจะตายไปเนส ลาก่อนจ๊ะ" มิวฟิน

"หึ ๆ ฉันก็อยากเจอมิสะอยู่ดีนั่นแหละ ลาก่อนถ้าเจอมิสะบอกด้วยนะว่าฉันคิดถึงมาก" เนส

   แล้วร่างของอองฟองต์ก็สลายไป ตอนนี้พวกเขาได้เสียเพื่อนรักที่ชื่อองฟองต์ไปเสียแล้ว...!!~


โปรดติดตามตอนต่อไปในบทที่ 8 (ใกล้จบแล้วน๊ะจ๊ะ ใบ้ไว้ ๆ อิ ๆ )

ที่เหลือก็ เนส ฮิโยริ ลี เอิร์ธ 4 คน ตายหมดแน่เย้ย

หมาไม่ใช่หรอ = ="

แต่ลุ้นๆๆ ต่อไปชีวิตใครจะไป

หรอผมได้เพื่อน3คนเองแบบขี้เกียจเดินไปคุยไกลๆ

ช่วงนี้แต่งสดพิมพ์สดเลยอ่ะค่ะ เลยชอบพิมผิดบ่อย ๆ แล้วก็มึนกับการเรียนด้วยเพราะครูม.2 โหดมาก !!!!

แล้วก็การเรียนนี่ยากขึ้นด้วย