[/b]บทที่4 เจาะลึก ห้องการเงิน...
“เออ ไอเจษ 1ชม.แล้ว ครูไม่มาจริงๆด้วย” บิวอุทานอย่างดีใจ
“เห็นมั้ย ชั้นบอกแล้ว ครูไม่มาแน่นอน หึๆ...” เจษยิ้มร้าย
“แล้วแกรู้ได้ไงฟระ ว่าครูจะกินส้มตำแล้วก็จะท้องเสียกันหมด” บิวที่เป็นสายสืบจึงพอทราบว่าครูกินส้มตำทุกคน
“อ๋อ เมื่อคืนชั้นแฮ๊กห้องแชท ร.ร. เล่นน่ะ เข้าไปแล้วเจอป้าจอยคุยกะครูคนอื่นพอดี ในห้องแชทป้าจอยsay ‘พรุ่งนี้ชั้นจะไปซื้อส้มตำจากเจเว่นด้วยแหละ’ ส่วนที่รู้ได้ไงว่าท้องจะเสีย ส้มตำเจเว่นเนี่ย ไม่มี อย. และ เพื่อนห้องอื่นของชั้นเคยแดร๊กแล้ว ผลปรากฏท้องเสียไป2วัน” เจษอธิบายความเป็นมาอย่างชาญฉลาด
“หยั่งงี้พรุ่งนี้ ป.6ก็ไม่ต้องเรียนสิ” น้ำเสียงมีนดูดีใจมาก
“ใช่ หึๆ งั้นชั้นกลับบ้านก่อนละ” เจษคว้ากระเป๋าพาดบ่าแล้วเตรียมจะเดินกลับ แต่บิวรั้งแขนไว้
“ไปเคลียร์งานให้เสร็จก่อน....” น้ำเสียงบิวดูดุดันมาก ด้วยความที่เจษไม่อยากมีเรื่องจึงตอบ เออ ออ ไปตามสถานการณ์
ณ ห้องการเงิน ตอนพักกลางวัน
“บิว จัดการ” ท็อปส่งซิกให้บิว บิวพยักหน้า แล้วลงมือตามหน้าที่สายสืบ
บิวลงมือแงะประตูห้องการเงินอย่างแผ่วเบา เมื่อเข้าไป บิวรีบใส่หน้ากากมิดชิดแล้วเอากระดาษแปะทับกล้องวงจรปิดทุกส่วน เพื่อำพรางการเข้ามาค้นห้อง เมื่อเสร็จแล้วบิวจึงถอดหน้ากากออกมา
“โชคดีที่พวกครูเจ้าหน้าที่ไปแฮ๊ฟข้าวอยู่ งั้นลงมือภายใน30นาที ก่อนที่พวกครูจะกลับมา” บิวพูดพลางถอนหายใจ
“บิว อย่าลืมนะ ค้นสมุดบัญชียัดยอกทรัพย์พอเจอแล้วเอาสมุดบัญชีที่เราปลอมหน้าปกเหมือนไปสอดไว้ที่เดิม ให้เนียนเหมือนไม่มีใครมาค้นไป ส่วนเจษ แฮ๊กข้อมูลลับเรื่องเงินยัดยอกทรัพย์ต่างๆในเว็บ ร.ร. จากนั้นส่งเป็น Fw.mail กระจายเข้าสู้เมลล์ของผู้ปกครองทั้ง ร.ร. อย่างน้อย50ราย จากนั้นก็พิมพ์ออกมาเข้าใจนะ แล้วชั้นจะโทรศัพท์ไปบอกสมาคมผู้ปกครองเอง บอส ดูลาดเลาที่หน้าประตูถ้ามีคนเข่ามารีบเตือนพวกเรา ส่วนชั้นจะช่วยบิวหาสมุดบัญชียัดยอกทรัพย์เอง” ท็อปเริ่มสั่งการ ทั้ง3พยักหน้า เมื่อตกลงกันเรียบร้อยทุกคนต่างแยกย้ายทำหน้าที่ของตน
“เร็วสิฟะ...” เจษรำพึงพลางเร่งนิ้วพิมพ์คอมดังต่อกแต่กๆๆๆๆ “ฮ้า...เข้าได้แล้ว” เมื่อเจษกดปุ่ม Enter หน้าจอการแฮ๊กกลายเป็นรายบัญชีการใช้เงินของ ร.ร. ที่ฝ่ายบริหารเงินของ ร.ร.บันทึกไว้โดยมีผู้อำนวยการอยู่เบื้องหลัง
“เงินรับบริจาคโขน 2แสนบาท นำไปปรับปรุงตึก 1แสนบาท....
เงินจากราตรีสัมพันธ์ 1ล้านบาท นำไปบริจาควัดและร.ร.ยากจน 6แสนบาท...
เงินวอร์คแลลรี่จากทุกระดับ 5แสนบาท นำไปเป็นงบทัศนศึกษาทุกระดับ 1แสน5หมื่นบาท....
ค่าเทอมจากทุกหัวของนักเรียน(ขี้ข้า) 10ล้านบาท นำไปพัฒนาสระน้ำให้ดีที่สุด 5หมื่นบาท....
เงินที่เหลือ... xxxบาท นำไป.....” เจษชะงักทันที เนื่องจากบรรทัดที่เขาอ่านอยู่หายไปส่วนหนึ่ง
“ชิส์...ไอคนทำเว็บงี่เง่า” เจษสบถ
“ช่างเหอะ แฮ๊กไปEdit ให้เสียหายเลยดีกว่า” เจษยิ้มร้ายอีกครั้ง แล้วลงพิมพ์คีย์บอร์ดด้วยความเร็วแสง
“เจอแล้วท็อป” บิวพยายามดึงสมุดบัญชีเล่มนั้นออกมา แต่มันดึงยากเสียเหลือเกิน
“ชั้นช่วยเอง 1..2.. ดึง!!!” ท็อปฉุดตัวบิวออกมาพร้อมกับสมุดบัญชี แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นมันทำให้หัวใจเกือบวาย
“เศษมือ! กรี๊ด!!!!” ท็อปร้องอุทานด้วยความตกใจสุดขีด
“ใครฆ่าหั่นศพเอาแล้วเอามาซ่อนในห้งอนี้ฟระ” บิวพูดอย่างอารมณ์เสียแล้วยัดมือกลับเข้าที่เดิม
“เอาล่ะ Edit เสร็จแล้ว หึๆ... ‘เงินที่เหลือ... จำนวนเกือบ20ล้านบาท นำไปแจกจ่ายให้กับคณะโรงเรียนด้วยกันเอง ให้ไปเทีย่วที่โรงแรมม่านรูดตอนปิดภาคเรียน.....’ ส่งFw.mail หาพวกตัวแทนผู้ปกครองเลยดีกว่า” เจษรีบเปิดHotmailแล้วลงมือพิมพ์สำเนาเมลล์ของตัวแทนผู้ปกครอง
ชั่วพริบตา สำเนาเมลล์ของตัวแทนผู้ปกครองทุกคนก็ครบ และกดส่งเป็นอันเรียบร้อย
“ท็อป ปริ๊นท์ด้วยรึเปล่า” เจษหันหน้ามาถามท็อปที่หวาดผวาอยู่ ท็อปได้แต่พยักหน้าหงึกๆตอบรับ
เจษทำการพิมพ์เว็บหน้านั้นออกมาปราน20แผ่น เก็บใส่แฟ้มแล้วลุกขึ้น
“เสร็จงานชั้นแล้ว กลับได้ยัง” เจษถามอย่างเหนื่อยหน่าย
“อย่าเพื่ง!” ท็อปที่ตั้งสติคืนมา รีบกุลีกุจอไปที่หน้าคอมแล้วควานหาโทรศัพท์แถวนั้น เมื่อมือควานหาเจอแล้ว โดยที่หน้ายังมองคอมอยู่ ท็อปรีบยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาข้างหู แล้วกดเบอร์หัวหน้าสมาคมผู้ปกครอง
“เอ่อ ท็อป....” บิวพูดดว้ยน้ำเสียงสั่นเครือ
“อะไรยะ คนกำลังใช้สมาธิ” ท็อปตอบกลับอย่างหงุดหงิดในท่าเดิม
“ที่มือนาย...” บิวชี้ไปที่มือท็อป
“อะไรอีกยะ ชั้นจะโทรแล้วเนี่...........”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!”ท็อปกรี๊ดลั่นสนั่นหวั่นไหวเมื่อเห็นที่มือตัวเองกำลังถือมือของซากศพมาเป็นหูโทรศัพท์
“ทำไมไม่รีบบอกยะ ยี้~!” ท็อปรีบปามือไปอัดหน้าบิว แต่บิวหลบได้เข้าบล็อกกล่องเอกสารพอดี
“ใครจะไปรู้ฟะ” บิวสวนกลับดว้ยน้ำเสียงเรียบๆพลางยัดสมุดบัญชีปลอมกลับเข้าที่ไว้สมุดบัญชี
“โวยวายอยู่ได้ เห้อ...” เจษส่ายหน้าไปมาอย่างระอา
“ดูสิ นี่ก็มี” บิวยกซากขาขึ้นมาให้ทั้ง2เห็น
“นี่ก็มีด้วย” เจษยกหัวบาเดอร์วัยนิขึ้นมาอย่างไม่เกรงกลัว
“พวกนายมมือเปื้อนเลือดหมดแล้ว เก็บไป!” ท็อปชี้นิ้วสั่งให้เก็บซากศพอย่างเร่งด่วน
“ใครน่ะ!”
ทั้ง3คนหันไปมองข้างหลัง พบครูแผนกการเงินคนนึง ก่อนที่จะหันหน้ามามองกัน ก่อนที่จะพูดพร้อมกันว่า
“ชิปหายแล้ว” บิวรีบเข้าประชิดตัวครูแผนกการเงินคนนั้น แล้วสับขาเตะก้านคอครูน็อกคาที่
“เก็บหลักฐานทั้งหมด แล้วหนี!” ทอปตะโกนเตือน พลางวิ่งหนีออกไป
เจษรีบคว้าหลักฐานทั้งหมดมาในมือเก็บใส่กระเป๋าแล้วโกยออกไปจากห้องการเงิน
สัญญาณกันขโมยดังขึ้น เจ้าหน้าที่รปภ.นับ20คนวิ่งออกมาล้อมทั้ง3คน จนทั้ง3คนต้องประชิดตัวกัน
“เอาไงดี” บิวพูดเบาๆ ในท่าเตรียมสู้
“ลุยแล้วหนีสิ ทำไงได้” ท็อปพูดอย่างแผ่วเบา
“ขี้เกียจKillพวกนี้จริงๆ....” เจษพูดขึ้นอย่างเหนื่อยหน่าย พลางเกาหัวแกรกๆ
ในจังหวะที่บิวจะแปลงร่างเป็นหนูท็อปรีบยกมือห้ามไว้
“ตอนนี้เอย่าเพิ่งใช้พลังให้เปลืองแรง เราต้องเก็บแรงไว้วิ่งหนีพวกนี้ต่อ”
“แล้วจะให้ทำไง” บิวถามกลับอย่างฉงน
“ลุยทั้งๆร่างปกติแหละ....”
“จับพวกมันสิ ไอควาย!” หัวหน้าเจ้าหน้าที่สั่งการด้วยคำโคตรสุภาพ เจ้าหน้าที่ทั้งหมดกรูเข้าหาทั้ง3คนด้วยความรวดเร็ว
“ฮึบ!” บิวกวาดเตะเจ้าหน้าที่3คน แล้วไต่ตัวเจ้าหน้าที่ขึ้นไป เอาเท้าฟาดเข้าที่หัวเจ้าหน้าที่3คนเต็มๆ
“อย่ามายุ่งนะ!” ท็อปตั้งมือ ตบหน้าพวกเจ้าหน้าที่อย่างเมามันส์ ในขณะที่เจษต่อยท้องพวกเจ้าหน้าที่ให้จุกไปทีละคน
หัวหน้าเจ้าหน้าที่ รปภ. ต้องเข้ามาลุยเอง ใช้กระบองฟาดเข้าที่ขาท็อปจนล้ม และเตรียมจะKill ท็อป
“อีควาย! อย่าคิดว่าจะล้มชั้นง่ายๆนะ!” ท็อปเอามือยันพื้นเด้งตัวขึ้นมาตบเกรียนหัวหน้าเจ้าหน้าที่รปภ.จังๆ
“หนอย!” หัวหน้ารปภ.รวบตัวท็อปแล้วใช้ถ้ามวยปล้ำ โค้ดไลน์ เข้าจังๆ ทำให้ท็อปล้มลงไปติดสตันอยู่กับพื้น
‘ช่วยท็อปก่อน’ บิวส่งซิกให้เจษ เจษรีบวิ่งเข้ามาใกล้บิว เหยียบตัวบิวจากนั้นก็กระโดขึ้นกลางอากาศ ตั้งศอกพุ่งลงมาเขกเกรียนหัวหน้ารปภ.จังๆ จนหัวหน้ารปภ.ลงไปนอนติดสตัน
“เร็วเข้า!” บิวรีบหันขวับไปด้านหลัง เอาเท้ายันหน้าเจ้าหน้าที่เต็มๆ แล้วเหยียบหน้ารปภ.คนนั้น กระโดษขึ้นกลางอากาศคกระชากโคมไฟที่ติดอยู่กับเพดาน ปาลงมาแตกเป็นเสี่ยงๆ
บิวรีบพุง่ตัวลงมากลางวง เก็บเศษโคมไฟแล้วหมุนตัว ปาไปโจมตีรอบทิศ โดยที่เจษวิ่งออกไปนอกวงแล้ว
“บิว! อัดหัวหน้าพวกนี้ไปนอกวง!” ท็อปตะโกนบอกทั้งๆที่ยังนอนอยู่กับพื้น บิวพยักหน้ารีบประชิดตัวหัวหน้ารปภ.แล้วถีบกระเด็นออกไปนอกวงไปตกอยู่ขอบเท้าของเจษ
“ชิส์ โยนภาระอีก…” เจษขยี้หัวของหัวหน้ารปภ.อย่างสุดแค้น ก่อนที่จะจับตัวขึ้นมาล็อคแขนล็อคขาไว้
บิวรีบฝ่าวงวิ่งออกมาเข้าหาเจษ แล้วเข้าประชิดตัวหัวหน้ารปภ.ที่โดนล็อคอยู่ จากนั้นจึงเริ่มรัวฝ่าเท้าถีบเข้าที่น้องหนูของหัวหน้ารปภ.
“อ๊ายยยยยยยยยยยยยยย!!!!!” หัวหน้ารปภ.กรีดร้องสุดเสียงด้วยความแจ็บปวด
“แกต้องชดใช้ที่ทำให้พวกเราเสียเวลา ด้วยการเป็นหมัน!” บิวรัวฝ่าเท้าถีบเข้าที่น้องหนูของรปภ.
เจษที่อยู่ด้านหลัง คลายล็อคหัวหน้ารปภ. ไต่ตัวขึ้นไปจิกหัว จิ้มตา แล้วถีบออกลงไปนอนกบัพื้น
“ตรีนสามัคคี!” บิวกับเจษรุมกระทืบหัวหน้ารปภ. สักพักตับ ไต ไส้ ปอด สีสดก็ทะลักออกมาจากตัวหัวหน้ารปภ.
“กรี๊ด! น่ากลัวอ่ะ! ไปเหอะตัว” เหล่าเจ้าหน้าที่แต๋วแตกกันใหญ่แล้ววิ่งหนีไป แต่ท็อปคว้าเศษโคมไฟปาปักหัวทุกคน HeadShot
“รีบไปได้แล้ว! กลับห้อง!” ท็อปรีบสั่งการ ทั้ง3จึงรีบวิ่งออกมาจากตึกกลับไปที่ห้องป.6/1....
ok มาใช้ด่าอันเล็กอย่างลืมตัว
