"บทที่ 18.2 ตัดสินใจ"เค้าเป็นหนึ่งในคนที่รักเธอแต่ไม่อาจรู้ได้เลยว่าเธอจะรักเค้า
ได้เท่ากับที่เค้ารักเธอไหม หรือไม่ก็อาจมากกว่าแบบที่เธอก็ไม่เคยรู้ตัวเวลาผ่านไปอาจดูไวแต่ไม่นาน แต่ก็มากพอจะทำให้ได้รู้ว่า
"ใคร" คือคนที่เธอรัก
อย่าหลอกตัวเองว่า เค้า ไม่มีทางเลือก
เค้าเลือกแล้วว่าจะรักเธอ และทำให้เธอมากว่าที่เค้าจะรักได้
"ความชอบ คือ การที่เราอยากอยู่ใกล้และคิดถึงเมื่อต้องไกลห่าง
ความรัก คือการที่เราสนใจและทำให้อีกคนรู้สึกดี โดยที่เราไม่สนว่าจะต้องเหนื่อย"เค้ามีให้เธอทั้ง 2 อย่าง
เค้าคิดถึงตอนที่ต้องอยู่ไกล และจากไปด้วยคำว่า
"รีบกลับมานะ"เค้าชอบทำให้เธอยิ้ม แม้ในบางครั้งจากยิ้มก็เปลี่ยนเป็นร้องไห้ ไม่ทุกครั้งแต่ก็มากพอเวลาอยู่ด้วยกัน
ในวันที่เธอสับสน เธอวนเวียนคิดแต่เรื่องของเค้า
ไม่ได้เพราะเลือกไม่ได้แค่เพียงตัดสินใจไม่ถูก
ด้วยเพราะ
"ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความรัก"เธอเงียบ เค้างง
เธอสับสน เค้าสงสัย
เธอร้องไห้ เค้าเศร้าใจ
"เธอไม่มีใคร หันไปหันมาก็ยังมีเค้า"เธออาจไม่รู้ตัว แต่เค้ารับรู้ว่าเธอก็รักเค้า แล้วอาจมากกว่าที่เค้ารักเธอ
การกระทำอาจดูไม่แนบเนียนแต่มันบ่งบอกว่าเธอก็แอบมีใจ
เพราะเวลาที่มีให้กัน มันคุ้มค่ามากกว่าคำพูดและการกระทำ
ไม่ต้องสัมผัสก็เกิดคำว่ารักจากดวงตาที่จ้องมามองหน้ากัน
นัยน์ตาเธอดูมีความหวังแต่แอบแฝงความหลังจากเรื่องราวต่างๆ
เธอเริ่มยิ้มทุกครั้งที่เห็นหน้าเค้า
เค้าเริ่มหัวเราะ เมื่อเห็นเธอเขิล
เค้าและเธออาจไม่ใช่เนื้อคู่แต่ก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความ..สนุกบนความสุขที่เรียกว่า "รัก"
เค้าอยากทำให้เธอเชื่อมั่นว่าเค้ามั่นคงและจะดูแลเธอต่อไป
เธออยากทำให้เค้ารู้ว่าเชื่อใจแต่ไม่อาจแสดงออกมาได้
คำว่ารัก เหนือสิ่งอื่นใดคือการให้และมีเวลาอยู่ด้วยกัน
เค้ามีให้เธอ มากเกินกว่าที่เธอเคยคิดว่าจะได้
เธอไม่เคยต้องการอะไรจากเค้านอกจาก เรายังเดินด้วยกันต่อไป
จากหลายคนที่เธอสับสน เธอพบว่าจริงๆแล้วเธอต้องการใคร?
และใครทำให้เธอต้องการมากที่สุด
แบบไม่รู้ตัว เธอตัดสินใจแม้ไม่เลือกโดยเด็ดขาดแต่ก็ไม่อาจฝืนได้
เค้าวันนี้ยังอยู่ข้างเธอ
และเธอวันนี้..ยังอยู่ในอ้อมกอดเค้า
เวลา ยังคงสำคัญ ถ้าหากจะยังรักกันต่อไป
ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บถ้าไม่ได้รักกัน!!