ไม่ได้แวะเวียนมานาน ปักหมุดซะงั้น
และแล้วก็ถึงวันประกาศผลสอบ(เร็วดีเนาะ - -*)
"สาขาคอมพิวเตอร์สอบผ่านวิชาบัญชีทุกคนนะ"
เย้!~ จู๋จู๋เสียงเฮ รอบห้องก็พากันดังครืนขึ้นมาโดยมิได้นัดหมาย
"แต่ก็ยังพอมีอยู่ สองสามคนที่คะแนนหวิดร่วง" อาจารย์ประจำวิชากวาดสายตาไปทั่วห้อง นักศึกษาหลายคนพากันหลบสายตาเป็นแถว แล้วดูเหมือนเสียงเฮเมื่อครู่จะดับวูบลงไปซะด้วย
"เห็นไหม๊ ถ้านายอ่านหนังสือซะบ้างก้สอบผ่านแล้ว" จ๊ะหันหลังมาพูดกับเค ที่พึ่งรู้สึกว่าเหมือนยกดาวอังคารออกจากอกได้
"อืม คงต้องขอบคุณสมุดจดบันทึกของจ๊ะุแล้วหล่ะ เอาอย่างนี้มั๊ย เพื่อเป้นหารตอบแทน ผมขอพาจ๊ะไปดูหนังไดมั๊ย?"
จ๊ะทำหน้างงนิดนิด พอสังเขป "อ๊ะ ไม่ต้องเลย เราไม่ได้ช่วยอะไรซักหน่อย" จ๊ะปฏิเศษทันควัน ก่อนจะหันหน้าไปทางกระดานไวท์บอร์ดเพื่อที่จะไม่สนใจเค แต่ตัวเคเองก็ไม่ละความพยายาม จนต้องตัดสินใจลุกจากเก้าอี้มาคุกเข่าขอร้องข้างข้างที่นั่งของจ๊ะ
"นะนะ พาไปกินข้่าวเย็นก็ได้" เคยังไม่ละความพยายามแต่เปลี่ยนเรื่องแทน
"......" คำตอบที่ได้รับจากจ๊ะคือความพยายามที่สาวเจ้าจะทิ้งเจ้าตัวกวนประสาทไว้ด้านหลัง
"นะนะ กินข้าวที่ร้านอาหารตามสั่ง" เคพยายามปั้นหน้าอ้อนวอนสุดชีวิต โดยหวังให้สาวเจ้าอ่อนใจยอมไปด้วย
"แค่กินข้าวก็พอใช่มั๊ย?" และในที่สุดสาวเจ้าก็อ่อนใจ
"อื้ม อื้ม" เคพยักหน้าสองหงึกอย่างยินดีปรีดา
"ก็ได้ เราไปกับนาย แต่นายต้องเป็นคนจ่ายเงินนะ" จ๊ะกันมาพูดกับเค ยิ้มนิดนิดน่ารักยิ่งนัก
"ครับพ้ม!!" เคลุกขึ้นคำนับจ๊ะ
"ฮิฮิ ไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้" จ๊ะหัวเราะเบาเบากับท่าทีตลกของเค
ตกเย็นหลังเลิกเรียน ทั้งเคและจ๊ะก็พากันเข้ามานั่งในร้านอาหารตามสั่งข้างทางแบบติดดิน มุงหลังคาด้วยสังกะสีอย่างดีมีรูเล้กเล็กให้แสงรอดผ่านนับร้อยรู กับโต๊ะไม้ผุผุ ยังดีที่เก้าอี้เป็นพลาสติก บ้างก็ตัวเดียว บ้างก็ซ้อนสองตัวเพิ่มความทนทานหลังจากผ่านการใช้งานมานับสิบปี ในครัวมีป้าแก่แก่คนหนึ่งกำลังละเลงเครื่องปรุงลงไปในกระทะอย่างสะใจ ก่อนจะใช้ตะหลิวคู่ใจผัดผัดกระเพราด้วยความมั่นใจอย่างขะมักเขม้น
"เอาอะไรดีค่ะ" เด็กผู้หญิงตัวเล็กในชุดนักเรียนประถมกะคะเนความกลมของใบหน้า น่าจะอยู่ชั้นป.6 เดินเข้ามาถามทั้งคู่
"จ๊ะ อยากกินอะไรสั่งได้เลยนะ" เคยื่นขอเสนอให้จ๊ะ จ๊ะพินิจคิดอยู่นานพาดูบรรยากาศรอบร้านที่เธอก็ไม่ค่อยได้ย่างกายเข้ามาเท่าไหร่
"เอ่อ... ขอข้าวผัดจานหนึ่งค่ะ" จีะซึ่งไม่รู้จะสั่งอะไรดี ก็เลยสั่งอาหารง่ายง่ายไป
"ขอสองจานเลยครับ" เคชูสองนิ้วลิโพ
"รอแปปนึงนะค่ะ" ไม่นานนักหลังจากที่ลุกเจ้าของร้านเดินเข้าไปในครัว คุยกับแม่สองสามคำ ก็เดินกลับมาพร้อมข้าวผัดสองจานวางบนโตีะ ทั้งคู่กินกันตามะรรมดา พลางเคมองหน้าจ๊ะไปด้วย เมื่อจ๊ะรู้สึกถึงสายตาของเค ก็หันขึ้นมาสบตากับเคก็เหลือบไปเห็นผักในจานของเคที่ถูกเขี่ยไว้ข้างจาน
"นี่!! ทำไมนายไม่กินผัก!!" เคก็บังเอิญเหลือบไปเห็นมะเขือเทศที่จ๊ะเขี่ยไว้ข้างจานเหมือนกัน
"แล้วเธอหล่ะทำไมไม่ยอมกินมะเขือเทศ" เคสวนกลับใส่จ๊ะ ใช้ซ่อมชี้มะเขือเทศที่เขี่ยทิ้งไว้ข้างจานเหมือนกัน
"ก็ชั้นไม่ชอบนี่ ทีนายหล่ะทำไมยังไม่ยอมกินผักเลย" จ๊ะถามกลับขึ้นเสียงดังโวยวาย
"ผมก็ไม่ชอบ..."
"พี่พี่ค่า พี่พี่สองคนช่วยเงียบหน่อยได้มั๊ยค่ะ รบกวนลูกค้าคนอื่นค่ะ" ลูกเจ้าของร้านคนเดิมมากล่าวข้างโต๊ะ บวกกับสายของคนทั้งร้านที่หันมามองโต๊ะของเคกับจ๊ะ ที่ดันตั้งอยู่กลางร้านพอดี
"ขอโทษครับ แฟนผมเขาขี้โวยวายหน่ะ" เคยิ้มนิดนิด ทำเอาจ๊ะฉุนกึ๊กขึ้นมาทันที
"กรี๊ดด ชั้นไปเป็นนายตั้งแต่เมื่อไหร่ ห๊ะ!"
"พี่คร่าา~! หนูไหว้หล่ะค่ะ ช่วยเงียบหน่อยเถอะค่ะ" สาวน้อยแทบอยากจัร้องไห้
"ขอโทษ...นะค่ะ" จ๊ะหันมามองหน้ายิ้มกวนกวนของเค จนทนไม่ไหว มือตั้งใจเผลอหยิบซ่อมจิ้มผักในจานของเค ยัดเข้าไปในปากเจ้าคนกวนประสาทที่อยู่ตรงหน้าเธอ
"อ้าากกกกก อึ๊ก!!" เคกลั้นใจกลืนเจ้าผักสุดขมลงไปในคอ หลับตาปี๋อย่างขยะแขยง "แค่กแค่ก จะฆ่าชั้นเราะไง" เคโวยวายเป็นการใหญ่
"ก็ใครใช้ให้นาย บอกว่าชั้นเป็นแฟนนายหล่ะ" จ๊ะยิ้มหัวเราะร่าอย่างผู้ชนะ "แล้วเป็นยังไงมั้ง ผักอร่อยรึเปล่า"
"ขมดิถามได้" เคขากขากถุยถุยให้ความขมหายไปจากคอ "นี่แหน่ะ!!" เคฉวยโอกาศใช้ซ่อมจิ้มมะเขือเทศในจานจ๊ะ ยัดเข้าไปในปากจ๊ะที่หัวเราะร่าอยู่ตรงหน้า
"อี๋~>_<~อึ๊ก!!" จ๊ะแทบกลั้นน้ำตากลืนมะเขือเทศแหยะแหยะลงคอไป
"ฮ่ะฮ่ะ เป็นไงมั้ง" เคหัวเราะลั่นจนคนทั้งร้านหันมามองเป็นตาเดียว
"นี่นาย..." จ๊ะที่กำลังจะโวยวายด้วยความโมโห ถึงกับต้องหยุดชะงักลง ด้วยสายตาคนทั้งร้านที่หันมามองโต๊ะที่เธอนั่งอยู่ ที่ส่งสายตามาประมาณว่า (ตูจะกินข้าว พวกคุณมรึงช่วยเงียบหน่อยได้มั๊ย) อะไรประมาณนั้น บวกกับสายตาของลูกเจ้าของร้่านที่นั่งทำการบ้านอยู่ด้วย
"(
เฮ้ออ พวกพี่สองคนเนี้ย เล่นกันเป็นเด็กไปได้)" เธอส่ายหัวเบาเบาอย่างเอื่อมระอา ก่อนจะเริ่มทำการบ้านต่อไปเมื่อเคและจ๊ะกินข้าวเสร็จก็เดินออกมาจากร้านก็พบว่าท้องว่าเปลี่ยนเป็นสีส้มซะแล้วบอกเวลาที่ล่วงเลยมาจนถึง ห้าโมงเย็น
"เดี๋ยวขอไปซื้อลูกอมก่อนนะ" เคเดินเข้าไปในร้านขนมปล่อยให้จ๊ะยืนงงอยู่ักหนึ่ง ก่อนจะเดินออกมาพร้อมกับลูกผมสามไม้อยู่ในกำมือ แล้วยื่นมาตรงหน้าจ๊ะ "เอามั๊ย"
จ๊ะส่ายหัวเบาเบา "ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวอ้วน ฟันผุง่ายด้วย (
นี่หล่ะมั้ง สาเหตุที่นายกินผักไม่ได้ เพราะชอบกินแต่ของหวาน)"
"หรอ ไม่ชอบไม่เป็นไร" เคเก็บอมยิ้มลงกระเป๋าสะพายไป "(
มิน่า ถึงไม่ชอบกินมะเขือเทศ เพราะไม่ชอบกินของหวานนี่เอง)" แสงทะเลสีส้มที่สะท้อนบนผืนน้ำทะเลอ่อนอ่่อนจนเข้าตาของจ๊ะอย่างจัง
"นี่ เราไปเดินบนชายหาดกันม๊ะ ตอนเย้นพระอาทิตย์ตกดินสวยนะ" จ๊ะชี้นิ้วไปทางทะเลที่มีพระอาทิตย์ยามสนธนาพรบเย็นสาดส่องแสงทั่วผืนน้ำให้ทะเลสะท้อนแสงสีส้มแสบตายิ่งนัก
"อื้ม ก็ดี" เคแกะลูกอมไม้ที่สองเข้าปาก
"นี่ นายชอบลูกอมมากเลยหรอ เห็นกินประจำเลย" จ๊ะถามอย่างสงสัย
"อิ้ม ชอบมากเลยหล่ะ กินแล้วเหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลย" จ๊ะได้ยินคำตอบก็ถึงกับงงเล็กน้อย
"(
อีตานี่ ปัญญาอ่อนรึเปล่า กับอิแค่ลูกผม กินแล้วจะขึ้นสวรรค์ได้ไง)" แล้วก็เดินมาถึงชายหาด เม็ดทรายหยาบละเอียดสีเหลืองนวลทอดตัวยาวสู่หินผาสูง สุดตาไกลมีโขดหินโสโครกอยู่เป็นกลุ่มกลุ่ม คลื่นและลมทะเลพัดขึ้นฝั่งหอบเอาเย็นมากระแทกหน้าของทั้งคู่
"พระอาทิตย์สวยดีเนาะ" เคมองพระอาทิตย์ครึ่งดวงที่กำลังจะหาลับขอบฟ้าสีส้มใสไป
"อืม แต่พระอาทิตย์นี่ก็แปลกเนาะ ดวงก็ดวงเดิมเห็นกันอยู่ทุกวัน แต่ทำไมมันร้อนขึ้นก็ไม่รู้" จ๊ะบ่นไป เตะทรายไป เคมองหน้าจ๊ะงงงงก่อนจะยิ้มอย่างเลศนัย "ยิ้มอะไร" จ๊ะเงยมามองหน้าเคก็ตกใจเล็กน้อย
"เหอะเหอะ ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี้ย ว่านักศึกษาอัจฉริยะจะคิดอะไรเดกเด็กเป็นกับเค้าด้วย" เคหัวเราะเฮฮา จนจ๊ะที่พึ่งรู้สึกตัวหน้าแดงก่ำที่เผลอพูดตามใจปากออกไปโดยไม่ทันระวังเจ้าคนหูทดีที่เดินมาด้วยกัน
"กรี๊ดดดดด นายห้ามไปบอกใครนะว่าชั้นพูดอะไรออกไป" จ๊ะหยุดเดินโวยวายใส่เคที่เดินนำหน้าจ๊ะไปอย่างอารมณ์ดี จนเคกลับหลังหันมาเยาะเย้ยจ๊ะอีกรอบ
"ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ผมไม่บอกใครหรอกว่าเธอคิดอะไรเหมือนเด็กอนุบาลหน่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า อู้ยย!! ท้องคัดท้องแข็งหมดแล้ว" เคกุมท้องตัวเองหัวเราะจนแทบกลั้นไว้ไม่อยู่
"นี่นาย!!!" จ๊ะวิ่งไล่ตบเค เคได้แต่วิ่งหนีไปตวัดน้ำจากคลื่นใส่จ๊ะไป จ๊ะคว้าดินบนพื้นมาปาใส่เค จนเนื้อตัวทั้งคู่มอมแมมไปหมด (ที่จริงก็เด็กทั้งคู่นั้นแหล่ะ - -*)
ซ่า!!!
นี่คือจุดสุดท้ายที่ทุกคนสงสัยว่า "ทะเลในเรื่องคือ อ่าวไทย หรือ อันดามัน
ปล.คำตอบก็คือ อันดามัน ครับ
)
