บทที่ 4 พบเจอ
เมื่อ 6 โมงเช้า อาโอมฝากลูกแก้วและดาบมาให้ทั้งคู่ แพรรื่และเลียสพยักหน้ารับ อาโอมกลับบ้านไปแล้ว ทั้งคู่กำลังออกไปผจญภัยอีกรอบ
“ไปกันเถอะ”แพรรี่จูงมือเลียสออกจากโรงแรม แต่เมื่อหันหน้ามาเธอกลับชนกับผู้หญิงคนหนึ่ง
ตุ๊บ!
“อุ๊ย ขอโทษค่ะ”
“นี่ คิดว่าขอโทษแล้วจะหายเหรอ”เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น แพรรี่จึงเงยหน้าขึ้นไปมองและเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นชัดๆ
เธอเป็นผู้หญิงผมสีเงินยวง ออกเทาหม่นๆ ดวงตาสีเหลืองทองเปล่งประกาย ผมเธอถูกรวบไปมัดไว้ข้างขวาด้วยโบว์สีแดง ตรงคางข้างซ้ายเธอติดพลาสเตอร์ไว้ จัดว่าเป็นคนสวยมากทีเดียว
"เอ่อ..แล้วจะให้ฉันทำยังไงล่ะคะ.."
วิ๊ง..วิ๊ง..วิ๊ง..
ดาบแห่งแสงส่องสว่างไปทั่วจนทุกคนต้องเอามือป้องตายกเว้นเลียส เธอหยิบมันขึ้นมาก่อนจะส่งให้เฟริน่า แลมเบิร์ท
"ชิ..เธอส่งอะไรมาให้น่ะไม่เห็นน่าไว้ใจ"
"เลิกทำตัวอย่างงี้สักทีน่าเฟ.."
เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง ทุกคนหันไปมองก็พบผู้ชายคนหนึ่ง ผมสีน้ำตาลเข้มสั้น ดวงตาสีฟ้าประกายสุกใส ใส่ชุดเทรเชอร์ฮันเตอร์ ไม่นานแส้ก็กระพริบขึ้นเอง
"หืม..อะไรเนี่ย แส้แห่งแสงสว่าง มีชื่อผมติดอยู่ด้วยนี่นา"เขายิ้มรับอย่างร่าเริง หน้าตาของเฟริน่าตกใจเล็กน้อยที่ตัวเองได้เป็นก่อนจะตีหน้านิ่งเพียงชั่ววูบ..
"ชิ..อาจจะเป็นของปลอมก็ได้ กุเกิ้ล อย่าไปเชื่อน่า.."
"แต่ผมว่าของจริงนะครับ อ๊บ.."หมวกกบของกุเกิ้ลเอ่ยขึ้น เฟริน่าหันไปมองตาขวาง
"แล้วนายรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร!"
"ดูจากสภาพของมันไม่น่าจะใช่ของปลอม อีกอย่าง ท่าทางมุ่งมั่นของทั้งคู่"กบตัวนั้นกรอกสายตามามองที่แพรรี่ และ เลียส
"มันไม่เหมือนกับหลอกลวง..และหญิงคนนั้น"ทุกคนจ้องมองไปที่เลียส
"มีลักษณะคล้ายเลิฟโลว์..และเวียส..นักรบแห่งแสงและคนรักของนักรบแห่งแสงอีกคนในสมัยก่อน..อ๊บอ๊บ~"
"ชิ..ก็ได้ๆ..งั้นฉันจะเดินทางไปกับพวกเธอละกัน.."เฟริน่าเอ่ยอย่างปลงๆก่อนจะเดินนำหน้าไป
"เธอก็เป็นแบบนี้แหละครับ ถ้ารู้จักด้วยดีๆคุณจะรู้เลยว่าเธอนิสัยดีมาก ยินดีที่ได้รู้จักครับ แพรรี่ และ เลียส"ดวงตาสุกใสของเขาจ้องมองไปที่อาวุธแล้วเอ่ยชื่อทั้งสอง
"อืม..ฮะฮะฮะฮะ เพิ่งมีคนมาบอกนะเนี่ย..เอ...คนเปล่าน้า..อิอิ..ว่าฉันน่ะ คล้ายเลิฟโลว์และเวียสตัวที่10 ทั้งๆที่ฉันต้องอธิบายให้คนอื่นฟัง"เธอเอื้อมมือไปลูบหัวกบตัวนั้น มันยิ้มรับก่อนจะแลบลิ้นไปกินแมลงที่เพิ่งบินผ่านไปหลังจากเลียสชักมือออกแล้ว
"เอ้า! จะไปกันไหมล่ะมีแต่ยืนอึ้ง"เธอเขม่นตาเล็กน้อย
"ไปๆๆๆๆๆ"กุเกิ้ลตะโกนบอกก่อนจะพยักหน้าให้สองสาวก่อนจะเดินตามไป
วิ๊งงงง วิ๊งงงง...
แสงกระพริบจากคันธนูข้างๆตัวเพชร เธอรีบรุดเข้าไปดูทันที
"วาเนซซี่ ไอซ์วาน!!!"
"อ๊าก!!"โอมซึ่งอยู่ในเสื้อยืดสีขาวกางเกงดำขายาวบิดขี้เกียจอย่างเบื่อหน่าย
"ชั้นเพิ่งเอาไปให้แพรรี่และเลียสเองนะเจอคนใหม่อีกแล้วหรอกเหรอเนี่ย"เขาอ้าปากหาว พอพูดถึงเลียสก็อดคิดถึงเวียสไม่ได้
"คิคิ ท่าทางว่าท่านลูซิสต้องการให้เจอคนใหม่ไวๆ"พิงค์หัวเราะร่าก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
ฮูก..ฮูก..ฮูก..
นกฮูกชื่อ ไอย์ล่าห์ ของหญิงสาวผมยาวถึงเอวสีม่วงดำ ตาสีน้ำเงินเข้ม ผิวขาวสะอาด บริเวณแขนซ้าย และ ขาขวามีรอยช้ำเป็นจ้ำๆ ตัวเล็ก ไอย์ล่าห์บินมา ปากคาบจดหมายก่อนจะส่งให้หญิงสาว
สาน์สจากเซอร์ อเล็ก(มันยังอยู่อีกเรอะเนี่ย)
แปะ..
มือขาวแตะไปที่ไหล่ของเธอ เธอหันหน้ามาก่อนจะพบเฟริน่า
"สวัสดีเฟริน่า"สายตาเธอเหลือบไปเห็นคนเดินตามหลังเฟริน่ามา
"สวัสดีค่ะ"
"ฉันวาเนซซี่ ไอซ์วาน"
