(9)
[/b]“เอ้า เป่าสิ” อาจาร์ยใหญ่พูดซ้ำ หลายคนสดุ้งตัวหน่อยๆ
หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็มีปราการกันเรียบร้อย บ้างก็ดีใจ บ้างก็เสียใจ (?) มิฮารุถอนหายใจ เธอได้ไปอยู่ปราการตะวันออก ซึ่งจินนี่และวาตานุกิได้อยู่ปราการตะวันตก
"เอาน่า ถึงยังไงเราก็อยู่โรงเรียนเดียวกันจริงไม๊^^" วาตานุกิปลอบใจ
"ใช่ๆ ถึงจะอยู่คนละปราการ แต่เวลาเรียน ก็ได้เรียนห้องเดียวกันอยู่ดี^^" จินนี่ช่วยเสริม ทำให้มิฮารุยิ้มออก
"พวกน้องๆตามพี่ปราการไปเลยนะจ๊ะ เดี๋ยวพี่ๆเค้าจะพาไปรายงานตัวเข้าห้องพัก" แพทริเซียเอ่ยขึ้น"ห้องพักที่นี่จะอยู่ 4 คน 2 เตียง เตียงเป็นไม้ 2 ชั้น แยกหญิงชายนะจ๊ะ ข้างในมีของเรียบร้อยแล้ว เหลือแต่ของส่วนตัวของพวกน้องๆ ที่ต้องขนขึ้นไปเองนะจ๊ะ"
ผ่านไป 2 ชั่วโมง มิฮารุก็ได้มาอยู่ในห้องเรียบร้อย มิฮารุได้อยู่กับผู้หญิง อีก 3 คน คนแรก ดูท่าทางซื่อๆ แว่นตาหนาเต๊อะ(ไม่แพ้เธอเลย) ถักเปีย 2 ข้าง ผมสีน้ำตาล หน้าขึ้นกระอย่างชัดเจน กำลังนั่งงุดๆ ถูกผู้หญิงอีกคนบ่น ผู้หญิงคนนี้มีผมสีทองสว่าง ปากแดง ทาตาสีน้ำเงินเหมือนสีตา ปัดขนตาซะงอนเชียว มิฮารุยังนึกในใจ ว่าคนนี้ได้มาจากโลกเดียวกันกับเธอรึเปล่า ดูการแต่งตัวสิ - -
คนสุดท้ายมิฮารุอยากจะกรี๊ดให้ลูกกระเดือกหลุด คนสุดท้ายเป็นทอมสุดเท่ ท่าทางไม่เหมือนผู้หญิงซักนิด ผมสีน้ำเงินเข้มตาสีดำสนิท กำลังนั่งจัดข้างของกองโต
"เธอก็เหมือนกัน ไม่จัดข้างของบ้างหรอ มัวแต่นั่งทำอะไรอยู่เมื่อกี้แล้ว" ผู้หญิงผมทองหันมาแว๊กใส่มิฮารุ เล่นเอาเธอสะดุ้ง
"อ...อ๋อ.. กำลังจะจัด" มิฮารุตอบกระตุก
"มาแนะนำตัวดีกว่า" ทอมผมน้ำเงินพูดขึ้น "ชั้นชื่อเวล"
"ช..ชั้น..ชื่อมีน" เด็กผู้หญิงใส่แว่นพูด
"ชั้นชื่อฟอโรร่า... อ๊ะหยุด ชั้นยังพูดไม่จบ"เด็กผมทองพูดขัดจังหวะมิฮารุที่กำลังจะบอกชื่อตัวเอง"เตียงชั้นบนทางขวานั่นของชั้น ห้ามยุ่งเด็ดขาด แล้วของที่โต๊ะของชั้นก็ห้ามแตะ ของแต่ละอันแพงมาก ถ้าไม่อยากขายบ้านซื้อของใช้คืนชั้นหล่ะก็ อย่าแตะ"
พูดจบฟอโรร่าก็สะบัดผมอย่างแรง
"ชั้นชื่อ มิฮารุ"
หลังจากที่แนะนำตัวกันเรียบร้อย ต่างคนก็ต่างจัดข้างของๆตัวเองต่อไป
"จะรอดไม๊เนี่ยเรา..."มิฮารุบ่นในใจ
ผ่านไป 3 วัน นักเรียนรุ่นพี่ต่างทยอยเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย เพราะว่าเหลือเวลาอีก 2 วันโรงเรียนก็จะเปิดขึ้นอีกครั้ง วันนี้โรงเรียนดูคึกคักเป็นพิเศษ อาจเป็นเพราะ...
ตูมมมมมมมมม....
เสียงพรุดังสนั่นหวั่นไหว ตามด้วยแสงระยิบระยับ เป็นประกายสวยงาม วันนี้เป็นเทศกาลพรุ หลายคนเลยคิดจะมาดูพรุก่อนที่จะเรียนในอีก 2 วัน
เทศกาลพรุยังคงดำเนินไปจนฟ้ามืด ยิ่งมืด พรุบนท้องฟ้าที่ถูกจุดไม่หยุดก็ยิ่งสว่างไสวงดงามมาก
วันนี้มีการประชุมของนักเรียนปี 1 ของปราการตะวันออก รู้สึกว่า รุ่นพี่จะเรียก พวกปี1 ประชุม มิฮารุ(แน่นอนว่ารวมเพื่อนร่วมห้อง)จึงไปรวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่น
ห้องนั่งเล่นมีขนาดกว้างขวางมาก ตกแต่งออกแนวตะวันออก มีโคมไฟระย้าที่ส่องแสงอ่อนๆดูสบายตา โซฟาที่ดูหรูหราผิดจากสภาพปราการภายนอกมากมายนัก
หลังจากที่หาที่นั่งสบายๆกันเรียบร้อยแล้ว พวกรุ่นพี่จึงเดินเข้ามา
"เอาหล่ะ ก่อนเปิดเรียนเราจะมาคุยกันสัก 2-3 เรื่องนะ เพราะมีหลายอย่างที่ทุกคนต้องรู้ไว้ก่อนเข้าเรียน ฟังไว้ก็ดี เพราะมันอาจมีประโยชน์ในภายหน้า" เด็กหนุ่ม ผมสีดำ ตาสีน้ำตาลอ่อนยิ้ม
"พี่ชื่ออาโออิ ส่วนคนนี้ชื่อเนรานิส"อาโออิชี้ไปที่เนรานิสที่นั่งอยู่ไม่ห่างออกไป
"เอาหล่ะเริ่มเลยนะน้ำพุที่อยู่หน้าทางเข้าของโรงเรียน เป็นน้ำพุที่ว่ากันว่า เป็นน้ำพุศักดิ์สิทธ์ ปรารถนาสิ่งใด หากไปขอก็จะได้สิ่งนั้น ถ้าใครอยากได้อะไรก็ไปขอซะนะ" อาโออิพูดต่อ "แล้วก็อย่าไปทำลายสิ่งของในโรงเรียน เพราะโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนเก่าแก่ ของบางอย่างมันมีอายุมากกว่าพวกเธออีกนะ"
"เรื่องน้ำพุ ขอได้ทุกอย่างจริงๆหรอคะ" ฟอโรร่ายกมือถาม ทั้งห้องมองเธอด้วยสายตาเดียวกัน มิฮารุยิ้มแห้งๆ เพราะเธอนั่งใกล้ฟอโรร่ามากที่สุด ในเมื่อมองฟอโรร่า งั้นก็ต้องมองเธอด้วยสิ
"ชะ...." ยังไม่ทันที่อาโออิจะพูดจบ เนรานิสก็พูดแทรกขึ้น
"ใช่ครับ" ทุกคนเบนสายตาไปที่เนรานิส ที่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์"แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน หากไม่ทำตามข้อแลกเปลี่ยนความโชคร้ายก็จะมาเยือน"
"โชคร้ายหรอ.... " หลายคนฮึมฮัมในคอเบาๆ
"ปีที่แล้วเคยมีคนไปขอแล้วไม่ทำตาม ... หลังจากนั้น.." เนรานิสเริ่มทำให้รุ่นน้องใจเสีย
"เกิดอะไรขึ้นหรอครับ"
"ก็ท้องเสียหน่ะสิ^^" เนรานิสหัวเราะลั่น แต่รุ่นน้องกลับถอนหายใจกับความขี้เล่นที่ไม่ถูกเวลาของรุ่นพี่ "แต่ว่านะ.."
"..."
"ไม่กี่วันต่อมา ก็มีคนพบศพเขาที่โกดังหลังโรงเรียน"
ตูมมมม...
เสียงพรุแตกกระจาย แสงสว่างของพรุทอเข้ามาในห้อง แต่ทุกคนกลับมองหน้าเนรานิสนิ่ง เหมือนรอฟังอะไรบางอย่าง
"เขา... คนนั้น เป็นอะไรตายหรอคะ"
"แหมคนจะถึงฆาตก็ต้องตายอยู่ดีหล่ะนะ" อาโออิพยายามทำบรรยากาศให้กลับมาเหมือนเดิม พร้อมส่งสายตาดุๆไปให้เนรานิส
"เขาโดนมีด 3 เล่มแทงตายครับ" เนรานิสตอบยิ้มๆแต่หน้านั้นยิ่งทำให้รุ่นน้องเครียดไปกว่าเดิม"มีดเล่มแรก แทงที่ต้นขาเพื่อหยุดการเคลื่อนไหว มีเล่มที่สองแทงไปที่คอหอยเพื่อไม่ให้ส่งเสียงร้อง ส่วนเล่มสุดท้าย..."
"..." ทุกคนแทบหยุดหายใจรอคำตอบ
"แทงที่หัวใจ เพื่อหยุดลมหายใจ"
ทุกเสียงเงียบสงัด ไม่มีแม้เสียงพูดคุย คงมีแต่เสียงพรุที่ดังอยู่ภายนอก
"เขา..โดนน้ำพุศักดิ์สิทธิ์..."
"อ๋อเปล่าหรอก^^" เนรานิสตอบเสียงสูง
"ห๊า" เสียงตามมาเหมือนจะบอกว่า แล้วเล่าให้ฟังทำไมเนี่ย
"แหมๆ น้ำพุก็คือน้ำพุนะ จะถือมีดไล่แทงคนตายได้ยังไงเล่า พวกเธอนี่บ้ารึเปล่า" เนรานิสหัวเราะท้องแข็ง "เข้าโดนน้องดอลจัดการต่างหาก"
"น้องดอล?" หลายคนเริ่มสงสัย
"หมายถึง Ms.Doll หน่ะ-[]-" อาโออิไขความกระจ่างให้รุ่นน้อง หลายคนร้องอ๋อ แต่หลายคนก็หันหน้าไปถามเพื่อนว่าคืออะไร
"Doll หรือที่หลายคนรู้จักคือ Ms.Doll แต่สำหรับชั้นคือ น้องดอล ครับทำหน้าที่เฝ้าโกดังเก็บของ ถ้ามีคนเข้าไปหรือไปวุ่ยวายกับโกดังหล่ะก็ เธอซัดไม่เรียบ ไม่เว้นหน้าใครทั้งนั้น"
"เธอ..ฆ่าเขา หรอคะ" ผู้หญิงคนหนึ่งถามขึ้น
"ความจริงน้องดอลไม่ใช่คนเลวร้ายหรอกนะ เธออ่อนโยนด้วยซ้ำ และค่อนข้างจะขี้กลัวและแน่นอน ขี้โมโหซะด้วย ฉันว่า คนที่โดนแทงตาย น่าจะไปทำอะไรบางอย่างมากกว่านะ"
รุ่นน้องเริ่มมองหน้ากันเหมือนว่า ตกลงใครฆ่าเขาคนนั้นกันแน่
"เอ้าๆ อย่างงกันเลย ฟังเรื่องต่อไปดีกว่านะ"
"ยังจะมีเรื่องต่อไปอีกหรอ" นี้คือเสียงกระซิบของรุ่นน้องในห้อง
"ห้องพยาบาลหน่ะ ทางที่ดี หลีกเลี่ยงดีกว่านะ" เนรานิสเว้นช่วง "ในห้องนั้นหน่ะ มีกระจกอยู่บานหนึ่ง ที่ไม่ว่าใครก็เอาออกจากห้องนั้นไม่ได้ ว่ากันว่าเป็นกระจกผีสิง"
ตูม....!!!
หลายคนสะดุ้งเฮือก เล่นเอาเนรานิสที่เต้นตื้น หัวเราะยกใหญ่
"โรงเรียนนี้จะมีเรียนทั้งกลางวันและกลางคืน แล้วแต่อาจารย์กระจำวิชาจะนัดสอนนอกตารางเรียน เพราะหลายวิชา ต้องอาศัยความมืดในตอนกลางคืนเรียน"อาโออิเริ่มอดใจไม่อยู่ "ว่ากันว่า มีคนเดินผ่านห้องพยาบาลในตอนกลางคืนได้ยินเสียง กรี๊ง.......กรี๊...ง....."
"........" ทุกคนตั้งใจฟังเต็มที่
"ดังมาจากกระจก คนนั้นเลยตัดสินใจเดินเข้าไปใกล้...แต่เมื่อเข้าไปใกล้ๆกับไม่พบอะไร" อาโออิพูดจบ เนรานิสจึงต่อขึ้น
"และยังลือกันอีกว่า ตอนเที่ยงคืนในคืนเดือนเพ็ญหากมีคนไปแตะต้องกระจก จะถูกดูดเข้าไปในกระจกทันที!! และตอนนี้ก็ยังหาคนที่ถูกดูดไปในกระจกไม่พบ"
"ถ้าใครมีโอกาสเข้าไปในห้องพยาบาลหล่ะก็ ลองมองที่มุมห้องสิ จะเจอผ้าสีแดงคล้ำที่มีฝุ่นเกาะหนาเต๊อะคลุมอะไรบางอย่างอยู่.. นั่นหล่ะ คือ..."
"นี่พวกนายเรียกรุ่นน้องมาทำอะไรกัน" เสียงบรุษแปลกหน้าดังขึ้น เขาคือ บู เบนเรียม คิงแห่งปราการตะวันออก
"อ้าว บู^^" เนรานิส
"บ...บู O_o" อาโออิ
"มาทำอะไรกัน กลับไปนอนกันได้แล้ว" เสียงบูดังท่ามกลางความเงียบ ทั้งๆที่พูดธรรมดาแต่ทำให้รุ่นน้องแทบจะโกยใส่ตีนเสื่อชีต้าร์กลับห้องเลยทีเดียว
"พวกนาย...ทำอย่าง...นี้..." บูพูดเสียงสั่น ก่อนจะถอนหายใจส่ายหัวอย่างระอา "ทุกปีไม่เบื่อรึไง"
อาโออิและเนรานิส สองคู่หูที่ดูจะเข้ากันเป็นปีเป็นคลุ่ยมองหน้ากันก่อนจะหัวเราะ
"ถ้าพวกฉันเบื่อที่จะทำอย่างนี้....พวกน้องๆก็คงจะเบื่อหน้าดู"
"พวกผมก็แค่จะเรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดเท่านั้นเองครับ^^"
ห้องนั่งเล่นที่คงเหลือแค่ผู้ชาย 3 คนก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น แน่นอน ก็คงจะเป็นเสียงของสองคนนั้นนั่นแหล่ะ
....เอ้า กว่าจะได้อัพ อ่านกันให้อิ่มหนั่มซะนะ.....
อ่านต่อจิ้ม >>>http://forum.asura.in.th/index.php?topic=33304.615#msg641625
