บทที่ 11 เมืองสีแดง

เช้าวันต่อมา..

06.00 น.

ชาวบ้านผู้หญิงและเด็กต่างหลบซ่อนในบ้าน ชาวบ้านผู้ชายจากเมืองต่างๆมารวมตัวกันที่เมืองเซาท์เทิร์นฟอร์ท ทางการสั่งทหารมานับ 50 นาย โจ หัว
หน้าสมาคมไฟเตอร์ส่งสมาชิกไฟเตอร์มา 30 คน สกาเล็ต หัวหน้าสมาคมเรนเจอร์ส่งสมาชิกเรนเจอร์มา 50 คน เซรีน หัวหน้าสมาคมแคสเตอร์ส่งแค
สเตอร์สายเวทย์ไฟมา 10 คน สายน้ำแข็งมาอีก 10 คน สายดิน 5 คนและสายไฟฟ้าอีก 7 คน สายรักษาและบัฟมาอีก 15 คน และมีคลาส 2 มาสมทบด้วย แอสแซสซินมา 30 คน ชาร์ปชูตเตอร์อีก 40 คน เทรเชอร์ฮันเตอร์มาอีก 10 คน เบลดมาสเตอร์ พาลาดิน มา 50 คน เบอร์เซอร์เกอร์ 48 คน วิซาร์ด 49 คน เคลลิค 45 คน  และ วอลอคอีก 38 คน

"แฮ่ก..แฮ่ก.. พวกมันมากันแล้ว มันมาหยุดหน้าประตูเมืองแล้ว"ทหารสอดแนมนายหนึ่งรีบวิ่งมาบอกพลางหอบ ทริงค์กำชับขวานตัวเองให้แน่น

"ให้มันมาเลย!!"

หัวหน้าเผ่าอสุราแตะประตูเมืองเบาๆก็ล้มโครมจนเลิฟโลว์แทบหยุดหายใจ ก่อนพวกนั้นจะเดินเข้ามาแล้วพูดกับเซอร์ อเล็ก

"เผ่าอสุราอย่างพวกเรา เดิมแรกไม่เคยไปรุกรานมนุษย์อย่างพวกเจ้า แล้วทำไมถึงต้องมารุกรานบุกแผ่นดินของพวกข้า!"

"จะให้ทำอย่างไรในเมื่อเผ่าของพวกเจ้าลักพาตัวพลทหาร พอลไป เดิมแรกพวกเจ้าเป็นคนเริ่มไม่ใช่เรอะ!!"

"พลทหารพอลเพิลอะไรนั่นข้าไม่รู้จัก!! และอีกอย่าง พวกเจ้ามาฆ่าเผ่าพันธุ์ของพวกเราทำไม ต้องการอะไร!!"

"เข้าใจเล่นนะ!! พวกแกจับพลทหาร พอล นายทหารมือเยี่ยมนายหนึ่งจากพวกเราไปจนนายทหาร พอลหลบหนีออกมาได้และสิ้นชีพ!! ทางเราจึงส่งคนไปสำรวจแต่พลั้งมือฆ่าเผ่าพันธุ์ของพวกเจ้า!!"

"หึ! มนุษย์กล่าวว่าเผ่าพันธุ์ตัวเองเป็นสัตว์ประเสิร์ฐ แต่ทำตัวเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน เข่นฆ่าเผ่าพันธุ์ตนเอง มีมนุษย์อีกหลายคนที่ฆ่าเผ่าพันธุ์ตัวเอง มีเหรอเผ่าพันธุ์อื่นเจ้าพวกมนุษย์มันจะไว้!!"

"ว่าแต่เผ่าพันธุ์ข้า เผ่าพันธุ์แกมันดีนักแหละ! เข่นฆ่าแต่เผ่าพันธุ์เรา!!"

เคร้ง!!

เสียงขวานของชาวอสุราและเสียงกระบี่ของเซอร์ อเล็กกระทบกัน เผ่าอสุราทำสีหน้าเฉยๆไม่รู้สึกรู้สาอะไรแต่ในขณะที่เซอร์ อเล็กต่างขบฟันแน่น

"ตายซะเถอะพวกเจ้ามนุษย์ พวกข้าจะไม่ปราณีอีกแล้ว!!"

"แล้วใครบอกให้เจ้าปราณี!!"

ปัง!!

เสียงปืนดังขึ้นจากกระบอกปืนยาวของทหารนายหนึ่งยิงเผ่าอสุราด้านหลังหัวหน้าเผ่า

"หึ! เจ้าคงลืมสินะว่าเผ่าพันธุ์พวกเจ้าโดนโลหะ ลูกธนู หรือลูกกระสุนไม่ได้!!"

"แก!!"

เผ่าอสุราวางมือจากการเอาขวานกระทบกับกระบี่ของเซอร์ อเล็ก แล้วบุกเข้าไปในฝูงชนมนุษย์

"ฆ่ามัน!!"เสียงของหัวหน้าเผ่าพันธุ์ของอสุราดังขึ้น

"ฆ่ามันให้สิ้นซากอย่าปราณี!!"เสียงดุจพายุกึกก้องกังวานของเลิฟโลว์ดังขึ้น ก่อนจะรีบวิ่งไป ปลายทวนและขวานของหัวหน้าเผ่าอสุรากระทบกันอีกครั้ง

"โอ้! แม่สาวน้อย ข้าจำเจ้าได้ ข้าเคยจับเจ้ามานี่นา!!"

"หุบปากเน่าๆของแกไปซะ ไอระยำ!!"

"หึ! เป็นผู้หญิงข้าก็จะไม่เว้นละนะ"

"ข้าก็จะสังหารเผ่าพันธุ์ของพวกเจ้าเช่นกัน!!"

เลิฟโลว์สะบัดปลายทวนออก ก่อนจะใช้เท้าเตะไปที่มือของหัวหน้าเผ่าพันธุ์อสุรา จนขวานหลุดมือ เลิฟโลว์จับขวานที่หลุดมือมาแล้วเขวี้ยงไปที่หัวของเผ่าอสุราตนหนึ่งจนตาย ก่อนจะจิ้มปลายทวนไปที่หน้าอกด้านซ้ายของหัวหน้าเผ่าพันธุ์อสุรา

"อ๊าก!! ข้าจะตายไม่ได้!! แกตั้งหากที่จะต้องตาย!!"

"หุบปาก!!"

เลิฟโลว์กดน้ำหนักไปที่หน้าอกของหัวหน้าเผ่าพันธุ์อสุรา มันเตะท้องเลิฟโลว์จนกระเด็นออก ทวนหลุดออกจากหน้าอกของหัวหน้าเผ่าอสุรา มันกุมหน้าอกที่มีเลือดไหลออกมาด้วยสีหน้าอันเจ็บปวด พละกำลังของเผ่าพันธุ์อสุราทำให้เลือดออกจากปากเลิฟโลว์นิดหน่อย เธอกระอักเลือดออกมาก่อนจะจับปลายทวน ก่อนจะเงยหน้าไป แต่มัน..ไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว!!

"อึ๊ก!!"เสียงหนึ่งดังขึ้น เลิฟโลว์หันไป ก็พบลูจับท้องตัวเอง ปลายมีดของเผ่าอสุราแทงที่ท้องของเธออย่างจัง เลิฟโลว์เข้าไปประคองทันที

"อย่าเป็นอะไรไปนะ!! โอม!! โอม!! พาลูไปที่โบสถ์!!"ประโยคแรกเลิฟโลว์พูดกับลู ลูยิ้มให้เบาๆ ประโยคสองเลิฟโลว์ตะโกนเรียกโอม โอมเตะท้องเผ่าอสุราตนหนึ่งจนมันล้มลงไปก่อนจะรีบมาอุ้มลูไปที่โบสถ์เซาท์เทิร์นฟอร์ท

หมับ

มือของเบอร์เซอร์เกอร์ชายคนหนึ่งจับที่ข้อมือเลิฟโลว์ เธอหันไปก็พบดวงตาสีดำอ่อนที่หรี่ลงช้าๆ...

อสุราไมแพ้ง่ายจางหว่า= =

เอาน้ำยาล้างส้วมเป็ดน้อยยัดเข้าปากมันง่ายกว่าป่ะ

 

ดุเดือดขั้นเทพ!><

ฟองต์มีสัมผัสที่6 ป่ะนั้น รู้อนาคตได้

 

เดะมานจามีภาคอนาคตอีก-*-

พักจากเรื่องของตัวเอง มาอ่านเรื่องของคนอื่นเพื่อเก้บข้อมูลและจิ๊กไปใช้ อิๆๆ
อ่านจากตอนที่4-11 รวดเดียว ขนาดเราทีม7คนยังแบ่งให้พูดเฉลี่ยๆกันยังคิดยากเลย นี่ตั้ง 9คนจะเฉลี่ยๆไงดีหว่า ^^