เช้าวันหนึ่ง ในขณะที่ชาวบ้านเมือง เซาท์เทิร์นไชร์ รวมกับเผ่า ‘เอลฟ์’ ทำงานกันอย่างมีความสุข เหล่าหมู่นกบินว่อน  สายลมพัดผ่านไปอย่างคลอๆ..ดอกไม้บานสดชื่น แต่แล้ว..

ความมืดจากทางทิศใต้ปกคลุมเมือง ชาวบ้านต่างมองบนท้องฟ้าว่าเกิดอะไรขึ้น หมู่นกที่บินว่อนกลับตกลงมาตายกองกับพื้น  สายลมพัดรวนแรงขึ้น ดอกไม้กับเฉาแห้ง ..

มีเกลียวพายุสีดำทะมึนมาหยุดตรงกลางหมู่บ้าน เมื่อเกลียวพายุหายไป ก็ปรากฏร่างหญิงสาวคนหนึ่ง ผมสีดำยาวสยาย  ริมฝีปากสีแดงสดพร้อมกับนันต์ตาสีโลหิต ใบหูแหลมเหมือนเผ่า ‘เอลฟ์’ เธอยิ้มอย่างสบายใจ มีเผ่าซอเรี่ยนด้านหลังเธอ

“ข้ารอเวลานี้มานานแล้ว... วันที่พวกมนุษย์งี่เง่าจะสลาย วันที่พวกเอลฟ์ที่ฝึกยังไงก็ไม่เชื่องเหมือนพวกข้าจะดับศูนย์...จัดการพวกมัน”เธอนั่งลงบนเกลียวพายุที่เกิดขึ้นมาใหม่อย่างสบายใจ สายตากลับจ้องมองภาพเบื้องหน้าอย่างสะใจ ที่เหล่ามนุษย์และเอลฟ์โดนหอกของซอเรี่ยนแทงตาย ริมฝีปากเธอยิ้มแย้มอย่างมีความสุข

แต่แล้ว... กลับมีแสงสว่างมาจากทางเหนือ เทวีแห่งอาทรัมหันไปมอง ก็พบว่าเธอเป็นเทวีแห่งลูซิส

“เรามาจบเรื่องกันเถอะ.. น้องสาวที่รัก”เทวีลูซิสยิ้ม ก่อนจะเกิดการต่อสู้กัน..

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ทั้งสองไม่เกิดบาดแผลอะไรทั้งสิ้น เพราะ เทวีทั้งสองเป็นอมตะ จึงไม่สามารถปลิดชีพได้ ลูซิสลังเลเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจ สร้างดาบแห่งแสงด้วยแสงของตนเองทั้งหมด ฟาดฟันไปยังร่างกายของอาทรัม แบ่งออกเป็น 7 ส่วน สลายหายไปยังเมืองต่างๆ
ลูซิสได้เสกเกลียวน้ำขึ้นมา พัดพาซอเรี่ยนไปยังป่าลึก น้อยคนที่จะคนพบ และไม่มีใครกลับออกมาได้อีก

มนุษย์เหลือพรรคพวกมากที่สุด  ได้สร้างเมืองต่างๆและอยู่อย่างมีความสุข

เผ่าเอลฟ์ เหลือจำนวนน้อย ได้หลบหนีไปยังป่าลึก และไม่มีใครเคยได้พบเห็น…

ลูซิส เมื่อหมดพลังแห่งแสง จึงเอาอาวุธแห่งแสงทั้งหมดกระจายลงไปตามเมืองต่างๆ ผู้ที่ถูกเลือกเท่านั้นที่จะพบเห็น

เมื่อหมดพลังแห่งแสง ลูซิสจึงดับศูนย์...

หลังจากนั้น 3 ปีต่อมา กลายเป็นเรื่องเล่า 100 ปีต่อมา กลายเป็นตำนาน และ 1000 ปี ต่อมา กลายเป็นนิทาน 2000... 3000 ... 4000 .... จนถึง 5000 ปีต่อมา ก็กลายเป็นนิทานเช่นเดิม และนี่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด

อาวุธแห่งแสงมี ดาบแห่งแสง ทวนแห่งแสง ขวานฝังเพรชแดงและขาวรวมกัน  ธนูฝังเพรชขาว   มีดฝังเพรชม่วงอ่อน แส้ฝังเพรชน้ำตาลและขาวรวมกัน  ลูกแก้วแห่งแสง แม้เป็นของวอล็อค แต่ก็ยังจะส่องสว่างเป็นแสงสีขาวเรืองราง   คฑาแห่งแสง และ ไม้เท้าฝังเพรชขาว

ผู้ที่ถูกเลือก... 9 คนเท่านั้น ที่ถูกเลือกให้เป็นผู้ต่อกรกับเทวีอาทรัมที่ฟื้นคืนชีพ เมื่อใช้อาวุธเหล่านี้แล้ว จะชนะเทวีอาทรัม..

______________________________________________

แบบฟอร์ม รับสมัคร 8 คน(อาชีพอะไรก็ได้ แต่ห้ามซ้ำกัน เช่น นายA สมัครอาชีพเบลด และ นายB กลับมาสมัครอาชีพเบลดอีก จะไม่รับคนนั้น เอาคนที่เล่นเกมนี้ และชื่อห้ามเกี่ยวพันกับเกมอื่น ชื่อในบอร์ดนะ ถ้าพบเจอจะถูกตัดสิทธิ์ทันที   ห้ามใช้อาชีพพาลาดิน เพราะ ฟองต์เอาแล้ว =..= ถ้าพบเจอจะถูกตัดสิทธิ์ทันที)

ชื่อ // (ในเกมหรือว่าชื่อเล่นเราก็ได้ หรือชื่ออะไรก็ได้= =)

อายุ //

อาชีพ //

นิสัยโดยส่วนตัว //

รับแค่ 8 คนเท่านั้นนะ

ป.ล. เตือนเรื่องอาชีพพาลาดินแล้วนะ=_=;

ชื้อ//บิว

อายุ//14

อาชีพ//เครลิค

นิสัยส่วนตัว//บ้าสุดขั้วมั่วสุดทีน เซ็งง่ายเซ็งแล้วจะเงียบ

(ปล.ไม่มีรัยทำ)

ชื่อ // (ในเกมหรือว่าชื่อเล่นเราก็ได้ หรือชื่ออะไรก็ได้= =) ชื่ออาบาเช่ค่ะ 

อายุ // 13

อาชีพ // คาเดท

นิสัยโดยส่วนตัว // มีความคิดผู้ใหญ่ในบางครั้ง แต่บางครั้งก็งี่เง่าเหมือนเด็ก อารมณ์แปรปรวน แต่พอบทร้ายคุณจะได้รับโทษจากแม่คาเดทน้อยนี่อย่างสาหัสทั้งร่างกายและจิตใจ! บทจะดีน่ะเหรอ? ก็แม่พระเลยละ เป็นมันสมองของกลุ่มในการวางแผนต่างๆ (ได้มั้ย?) ปณิธานส่วนตัวคืออยากขึ้นคาน - -!

ชื่อ- บิว(เพศชาย)

อายุ- รู้กันอยู่เเล้ว

อาชีพ- เทรเซอร์ฮันเตอร์

นิสัยส่วนตัว- มักอารมณ์เสียเวลาโดนขัดตอนเล่นเกม เบื่อการอ่านหนังสือนอกโรงเรียน เก็บกดเล็กน้อย

เดี๋ยวทวนกติกาด้วยน้า

อ๊ากก มีคนชื่อบิวสองคน

ไม่เป็นไร แก้ไขได้

เหลือ วิซาร์ด อีก 1 คนนะ ถ้าผ่านวันนี้ไม่มีคนสมัครวิซาร์ดฟองต์เอาน้องของฟองต์เน้อ=_=

โอ เค ไม่มีคนสมัคร ฟองต์เอาน้องฟองต์= =

ชื่อ// โอม

อายุ// 14

อาชีพ//วิซาร์ด

นิสัยโดยส่วนตัว// ติ๊งต๊อง ฮาๆ  แต่ถ้าเกิดโกรธก็จะโมโหขั้นรุนแรง

_____________________________________________________

มาอัพต่อตอนเย็น= =