ชื่อ// แนตตี้

อายุ// 19

อาชีพ// คาเดท ฮะ (เอาอื่นได้ม่ะ วอ งี้ อะ)

นิสัยโดยส่วนตัว  กวนๆ(มั่ง )รักทุกคน (นางสาวไทย 555 )

  เค้ามา ช้า ไป หรอ 

เหนื่อยจางเลยย

เฮ้อออ=[]=

พี่ท่านแต่ซะยาวเลยนะครับ

ตอนนี้คุณ fire_gun  ได้มีบทแล้ว
____________________________________________________________________________________________



เหล่าพี่น้องเดินทางมายังเมืองเรดคริฟ จากนั้นก็มุ่งหน้าไปที่อคาเดมี่สาว เมียร์ ที่ประจำการอยู่ที่เมืองนี้ทันที

"ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ!!~~~"เจ้าหน้าที่อคาเดมี่ เมียร์ ส่งยิ้มหวานแล้วพูดให้กับคณะเดินทางที่เพิ่งใช้บริการเสร็จ ดวงตาอันร่าเริงและบริสุทธิ์ของเธอมองมาเห็นสองพี่น้องทันที

"ไม่ทราบว่าจะรับบริการอะไรดีคะ"เธอถามแล้วยิ้มหวาน

"ขอที่พักชั้น 2   1ห้อง เตียงเดี่ยว 2 เตียงค่ะ"เลิฟโลว์ตอบสั้นๆ เจ้าหน้าที่อคาเดมี่ เมียร์ ยื่นกุญแจมาให้

"ชั้นสอง ห้อง 206 นะคะ"โอมรับมาแล้วขึ้นบรรไดไปชั้นสองในขณะที่เลิฟโลว์ตามขึ้นไป

แอ้ดด...ดด

โอมไขกุญแจเสร็จแล้วเปิดประตู  ในห้องมีแอร์อยู่ริมขวาที่เพดานด้านบน ลงมาหน่อยก็มีกระจกยาวกว้าง มองไปเห็นวิวทะเลสวยงาม เตียงเดี่ยวสองเดี่ยวสี

ครีมพร้อมกับประตูห้องน้ำข้างๆประตูทางเข้า-ออก ห้อง ใกล้ๆประตูทางเข้า-ออก ห้องก็มีตู้เสื้อผ้าสีขาวสะอาดเช่นกัน

"พี่เลิฟ ... ผมอยากเล่นน้ำทะเล"โอมพูดก่อนจะไปเขย่าแขนเลิฟโลว์ทันที 

"น้า น้านะ พี่เลิฟโลว์สวยที่สุด น่ารัก อ่อนโยน..."ยังไม่ทันที่โอมพูดจบ เลิฟโลว์ก็ขัดซะแล้ว

"พอ..พอ ไปๆ เก็บของให้เรียบร้อยแล้วค่อยลงไปเล่นไป"

"เย้!! ผมรักพี่เลิฟที่สุดเลย"โอมโผกอดเลิฟโลว์ด้วยความดีใจ เลิฟโลว์กอดตอบก่อนจะหัวเราะเบาๆ

พวกเธอกำพร้าพ่อแม่มาแต่เด็ก พ่อแม่พวกเธอถูกบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ในสุสานใต้ดินเมืองเซาท์เทิร์นฟอร์ทฆ่าตาย โดยทางการได้ส่งคณะสำรวจลงไปตรวจ

ข้างล่างหลายรอบ แต่ก็ไม่มีใครกลับออกมาอีกเช่นเคย..




สายลมอ่อนๆพัดผมของเลิฟโลว์ที่ปล่อยออกมา ผมของเธอสีน้ำเงินเข้มยาวถึงหลัง ตอนนี้เธอไม่ได้มัดผมอีกแล้ว เธออยู่ในเสื้อแขนกุดสีขาว กางเกงขาสั้นสีขาวเช่นกัน มองดูน้องตัวเองที่เล่นน้ำอย่างสนุกสนาน

แสงแดดอ่อนๆปะทะที่ผิวเธอ ทำให้ดูเงางาม สะดุดตาผู้พบเห็น เหมือนเพรชที่ส่องแสงแวววาว พร้อมกับทรายสีขาวสะอาดและน้ำทะเลสีฟ้าใส ตัดกับท้องฟ้าสีคราม .. 

สถานที่นี้กำลังน้อยคน เพราะ เวลานี้คือเวลา 14.00 น. จึงไม่ค่อยมีคนนัก เธอนั่งลงชันเข่า สายตาทอดไปไกล..

"...ตู๊มม!!"เสียงหนึ่งดังขึ้นที่ข้างหลังเลิฟโลว์ เธอรีบหันไปมองทันที ก็พบชายคนนึง ใส่เสื้อแขนสั้นสีฟ้า กางเกงขาสั้นถึงเข่าสีขาว ไม่ใส่รองเท้า กำลังยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร เลิฟโลว์หรี่ตาเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยปากถาม

"ทำอะไรน่ะ..แล้วนายเป็นใคร"

"แป่ว!~ ผมแค่ทำให้คุณตกใจเล่นเท่านั้นเอง ไม่เห็นต้องโกรธเลย"เขายิ้มแย้มแจ่มใส ก่อนจะพูดต่อ

"ผมชื่อ กาเรน อายุ 14 ให้ทายว่าคุณอายุเท่าไหร่.. ผมว่าคุณต้องอายุ 14 เท่าผมแน่ๆ"เขาทำหน้าครุ่นคิดแต่ก็ยังยิ้มแจ่มใสอยู่

"เปล่า..ชั้นอายุ 16 เลิฟโลว์ ยินดีที่ได้รู้จัก"เธอตอบเรียบๆก่อนจะมองน้องตัวเองอีกรอบ

"นั่นแน่!!~~ มองแฟนรึไง"กาเรนแซวเล่น

"ผิดอีกรอบ นั่นน้องชายฉัน ชื่อโอม อายุ 14"

"ฮ่า ๆ เราไปเล่นน้ำกันเถอะ~~"เขายิ้มอย่างแจ่มใสก่อนจะจูงมือเลิฟโลว์ให้ไปเล่นน้ำด้วย

เฮ้อ!~ ดูเป็นคนไร้เดียงสา เวลาต่อสู้เขาคงไม่เก่ง..

เลิฟโลว์คิดในใจ

ตอนนี้พวกเขาทั้งสองเดินมาที่ทะเลแล้ว ตอนนี้น้ำทะเลอยู่แค่หัวเข่าเลิฟโลว์กับกาเรนเท่านั้น

ซ่า..าา

กาเรนสา ดน้ำทะเลใส่เลิฟโลว์ทันที ทำให้ผมของเลิฟโลว์เปียกโชพร้อมใบหน้า เลิฟโลว์ตกใจก่อนจะสา ดน้ำใส่อีก

"ฮ่า ๆ"กาเรนยกมือส่งสัญญาณว่า พอ ก่อนจะนั่งลงที่ผืนทรายโดยมีทะเลปกคลุมไว้เช่นเดียวกับเลิฟโลว์

17.00 น.

"กลับกันเถอะโอม เล่นจนตัวเปื่อยแล้ว.."เลิฟโลว์พูดอย่างยิ้มๆ โอมทำหน้าเสียดายก่อนจะเดินไปหาเลิฟโลว์ จากนั้นเธอก็แนะนำกาเรนให้โอมรู้จัก ดูเหมือนว่าทั้งสองจะเป็นมิตรกันอย่างดี

แวบ..แวบ

แสงสีขาวประกายขึ้นที่โขดหินของทะเล มันสว่างมากจนต้องเอามือปิดตา....

มันคืออะไร..

มีคนรู้ไหม..

แต่อีกไม่นาน สงครามกำลังจะเริ่มขึ้น..

ต้องรีบหาสิ่งของทั้ง 9 ชิ้นให้เจอ..

หาตัวเเทนให้เจอ...

ก่อนที่จะสาย..

เกิน..ไป..
____________________________________________________________________________

เหนื่อยๆ อิอิ เจอกันบทที่ 3 วันพรุ่งนี้นะ

ของทั้ง9ชิ้นมีรัยม่างหว่า