บทที่ 6. วันเวลาผ่านสู่ยุคใหม่...
จากเหตการณ์ที่หน้าเมืองเรดคลิฟ ทหาร 2คนที่รอดตายเพราะสลบไปก่อนด้วยเสียงคำรามของอาริง ได้บอกเล่าเหตการณ์ต่างๆให้กับทางการได้รับรู้ ทางการได้รับทราบเหตการณ์แล้วได้ออกข่าวปล่าวประกาศไปทั่วทุกเมือง ซึ่งเรื่องที่ติดประกาศนั้นมีทั้งเรื่องจริงและเรื่องที่ไม่จริงที่ทางการไม่อยากให้ประชาชนทั่วไปทราบ เพราะเกรงจะเสียชื่อเสียงของกองทัพ นับแต่นั้นมาจึงมีประกาศล่าค่าหัวของอาริงขึ้นมา อาริงจึงมีค่าหัว 10,000,000 บิลล่า ไม่ว่าจับเป้นหรือจับตาย
1 ปี ผ่านไปยุคสมัยก็เริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด ทหารและเจ้าเมืองต่างๆก็บ้าอำนาจ กดขี่ทำร้ายประชาชน ทำให้มีกลุ่มคนที่ไม่พอใจอยู่จึงเกิดมีกลุ่มโจรมากมาย และมอนสเตอร์โจมตีมนุษย์ และกองทัพก็ยังไม่สามารถที่จะจับอาริงได้ แถมอาริงยังสร้างเรื่องไว้อีกหลายเรื่องให้กับกองทัพได้ปวดหัว ส่วนมากจะเป้นการฆ่าทหารที่แตกแถวที่ชอบปล้นสะดม ชอบทำร้ายและฆ่าชาวบ้านผู้บริสุทธิ์ ทางกองทัพก็รู้ว่าสิ่งที่อาริงทำครึ่งนึงก็เป้นส่วนดีที่กำจัดทหารเลว แต่ยังไงทางกองทัพไม่สามารถที่จะนิ่งเฉยอยู่ได้ที่ปล่อยให้มีการฆ่าทาหาร จึงตั้งสมาคมนักล่าไว้ตามเมืองต่างๆเพื่อเอาไว้เป้นหูเป้นตาให้กับทางการและกำจัดเหล่าโจร กำจัดมอนสเตอร์ และพวกที่มีค่าหัวต่างๆที่เริ่มเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ และค่าหัวอาริงก็ค่อยๆขึ้น เป้น 20และ30ล้านบิลล่าตามลำดับและเริ่มมีผู้คนมากมายต่างที่สมัครเป้นนักล่ามากขึ้น แต่ก็มีอีกหลายกลุ่มหลายคนที่เลือกที่จะเป้นผู้ถูกล่ามีค่าหัว และนี่เป้นการเริ่มต้นของยุคสมัย นักล่าและผู้ถูกล่า...... "
เมืองเซาเทรินฟอร์ท เมืองศูนย์กลางแห่งความเจริญก้าวหน้า ทั้งทางอาวุธ อาชีพ ทางการทหาร และมีคนพลุกพล่านกว่าเมืองไหนๆเพราะเป็นเมืองทางผ่านที่จะไปดินแดนเมืองทางเหนือวิลโดเนียและป้อมปราการตะวันออก และในโรงแรมเซาเทรินฟอร์ท มีพาราดินชายและวิสาทหญิงคู่หนึ่งกำลังนั่งกินอาหารและกำลังดูใบประกาศค่าหัวที่ติดอยู่ในโรงแรม
นาฟตี้ : "พี่ๆ ดูสิ ดูภาพค่าหัวพี่อาริงล่าสุดสิเพิ่มเป้น 30ล้านบิลล่าแล้ว แสดงว่ายังไม่มีใครพบเจอหรือจับตัวได้เลย"
ลูฟเฟ่น : "ชู่วๆ อย่าเสียงดังไป เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน เดี่ยวเราค่อยคุยเรื่องนี้กันที่ห้องพักเถอะ ตอนนี้กินก่อน"
นาฟตี้ : " โทษที ลืมไป " (ทั้งสองก็กินอาหารกัน จนอิ่มแล้วก็กลับขึ้นไปพักข้างบนโรงแรม)
ลูฟเฟ่น : " ถ้าพี่อาริงถูกจับได้ ป่านนี้ทางการคงประโคมข่าวเป้นการใหญ่แล้วละ และพักหลังๆ ข่าวพี่อาริงก็ค่อยๆเงียบลงแล้ว นานๆจะมีข่าวมาสักที นอกนั้นก็มีแต่ทางการนี่ละที่ออกใบประกาศใหม่ๆมาตลอด เพราะของเก่าชอบมีคนไปฉีกทิ้ง"
นายฟตี้ : " ใช่ๆๆ น้องก็เคยเห็นใบประกาศของพี่อาริงหลายใบในเมืองถูกฉีกทำลายหมด เหมือนจงใจช่วยพี่อาริงยังไงไม่รู้ ขนาดที่หน้าสมาคมนักล่าก็ยังโดนฉีกเลย แต่กลับไม่มีใครเห็นตัวคนฉีกเลยว่าเป็นใคร "
ลูฟเฟ่น : " พูดถึงสมาคมนักล่า คนที่ชื่อฟลิกซ์ที่เราเคยเจอกับพี่อาริงเมื่อ 1ปีก่อน ตอนนี้เค้าอยู่อันดับ3ของ 5 สุดยอดนักล่าแล้วนะ ท่าทางจะเก่งพอดูเลยละ สงสัยได้คำชี้แนะที่พี่อาริงบอกให้ไปเรียนใหม่แน่ๆเลย" (ลูฟเฟ่นและนาฟตี้ก็ยังอดขำไม่ได้กับที่เจอฟลิกซ์ครั้งแรกเมื่อ1ปีก่อน)
บ๋อยโรงแรม : "ก๊อกๆๆๆ ห้องนี้ห้องคุณลูฟเฟ่นและคุณนาฟตี้ใช่ไหมครับ"
นาฟตี้ : " ใช่ค่ะ มีอะไรหรือ" (นาฟตี้ตะโกนถามโดยที่ยังไม่เปิดประตู)
บ๋อยโรงแรม : " พอดีมีคนเค้าฝากจดหมายไว้และบอกให้มาส่งกับคุณสองคนนะครับ"
นาฟตี้ : "ขอบใจจ้า"(นาฟตี้เปิดประตูออกและรับจดหมายและให้ค่าทิปบ๋อยไป)
บ๋อยโรงแรม : " ไม่ต้องทิปหรอกครับ คนที่ฝากจดหมายนี้เค้าให้ค่าทิปผมแล้ว "(บ๋อยพูดจบก็เดินลงกลับไปชั้น1
ลูฟเฟ่น : " จดหมายของใครอะ "
นาฟตี้ : " ไม่รู้สิไม่เขียนชื่อหน้าซองด้วย ต้องเปิดอ่านอย่างเดียวแล้วละพี่" (ว่าแล้วนาฟตี้ก็ฉีกจดหมายอ่านพร้อมๆกับลูฟเฟ่นและก็ต้องตกใจเพราะเจ้าของจดหมายนั้คือ "ฟริกซ์"นั้นเอง ซึ่งทั้งสองเชื่อว่าเป้นจดหมายของฟริกซ์ตัวจริงเพราะเนื้อความจดหมาย)
" ไง ไม่เจอกันนานเลยนะ จำฉันได้ไหมที่น้องเธอบอกว่าฉันเป็นแอสบ๊องๆ ฉันฟริกซ์ไงที่เจอกันวันแรกก็เห็นสภาพฉันโดนเจ๊อาริงเอาหินปาตรงจุดยุทธศาสตร์ และฉันก็มาส่งพวกเธอสองพี่น้องที่เมืองนี้คราวนั้น ตามคำสั่งของเจ๊อาริงไง ยังไงตอน 19.00 มาพบฉันที่โบสถ์ในเมืองได้ไหม อ้อและไม่ต้องสงสัยนะว่าฉันรู้ได้ไง เพราะฉันแอบชอบน้องนายมานานแล้ว เลยพยายามสืบหาและพอได้ข่าวคราวเลยพยายามติดตามมาตลอดละ แต่ไม่สามารถบอกกล่าวได้เพราะมีเหตจำเป้นมากมาย"
นาฟตี้ : " ตัวจริงชัวร์เลยพี่ ลามก บ๊องๆแบบนี้มีมันคนเดียว " (นาฟตี้พูดด่าไปแต่ก็ดันหน้าแดง)
ลูฟเฟ่น : " ฮ่าๆๆๆ ถ้ามันคิดจะจีบจริงๆ คิดไม่ออกเลยจะออกมายังไง อีกคนก็บ๊องๆ อีกคนก็ชอบแกล้งพี่ชายไม่เลิก ฮ่าๆๆๆ"
นาฟตี้ : " ไอ้พี่บ้าๆๆๆ เดี่ยวก็จับแช่แข็งด้วยสกิลซะเลยนี่ " (นาฟตี้เอากำปั้นทุบที่หลังพี่ชายเพราะเขินอาย ที่เป็นครั้งแรกที่มีคนจะมาจีบ)
ลูฟเฟ่น : " นี่ก็เพิ่งจะบ่ายโมงเอง นอนเอาแรงกันก่อนละกัน " (พูดจบก็เอนตัวลงนอน ปล่อยให้นาฟตี้นั่งอ่านจดหมายวนไปวนมาและหน้าแดงไปคนเดียว)
เวลา 19.00 บรรยากาศมึดครึ้มพร้อมด้วยฝนกำลังจะตก ลูฟเฟ่นและนาฟตี้ก็เดินเข้ามาในโบสถ์ทันก่อนที่ฝนจะตกนาฟตี้ : " ทางนี้ไง เห้นนั่งสวดภาวนาที่ทางนั้นนะ "
ลูฟเฟ่น : " แหมๆๆๆ ที่นี้ละตาไวเชียว ตอนไปล่ามอนสเตอร์ละ กว่าจะร่ายเวทย์ได้เกือบโดนมอนตบทุกที" (ลูฟเฟ่น ได้โอกาศแขวะน้อง และตามคาด นาฟตี้ก็เอาปลายไม้เท้าของวิสาทจิ้มเข้าไปที่ก้นของพี่ชายจนลูฟเฟ่นสะดุ้งและรีบเดิน และฟริกซ์ก้หันมาพอดี)
ฟลิกซ์ : " ไงไม่เจอกันนาน สวยขึ้นเป้นกองเลยนะนาฟตี้"
นาฟตี้ : " บ้าๆ" (นาฟตี้หน้าแดง แต่ปากก็ด่าและเอาไม้เท้าไปเคาะหัวฟริกซ์)
ลูฟเฟ่น : " เลิกจีบกันสักพักเถอะ ว่าแต่อยู่ๆนายก็เรียกพวกเรามาคุย คงไม่พ้นเรื่องพี่อาริงใช่ไหม "
ฟลิกซ์ : " ถูกต้อง คงถึงเวลาแล้วที่พวกเราต้องร่วมมือกันหาพี่อาริงและช่วยเค้าแล้วละ "
ลูฟเฟ่น : " แล้วนายรู้เรื่อง1ปีก่อนที่เรดคลิฟไหม พวกเราได้ฟังเรื่องมาว่า พี่เค้ามีเรื่องทะเลาะกับทหารเรื่องเงินของทางการและฆ่าทหารตายหลายคนและเอาเงินของทางการทหารไปจริงไหม"
ฟลิกซ์ : " ตอนแรกเราก็ไม่เชื่อ เราเลยยอมเป็นพวกสมาคมนักล่าและหาข่าวจากวงในลับ ปรากฎว่าพี่เค้าฆ่าทหารทั้งหมดจริง แต่เค้าฆ่าเพราะพวกทหารไปรังแกพี่อาริงและไปฆ่าวุ้นสัตว์เลี้ยงของพี่อาริง พี่อาริงเลยฆ่าทหารพวกนั้น "
นาฟตี้ : " ฮือๆ โธ่...เจ้าแผลเพียตายแล้วหรือ มิน่ารูปพี่อาริงทุกรูปจึงมีใบไม้แปะหัวอยู่ที่บนหัวพี่อาริงทุกรูปเลย มันคงเป็นของเจ้าแผลเพียบสินะ ฮือๆๆ" (นาฟตี้ปล่อยโฮร้องไห้ยาวไปเรียบร้อยแล้ว และเดินไปสวดภาวนาที่หน้ากางเขนในโบสถ์)
ลูฟเฟ่น : " ข่าวนี้เชื่อถือได้หรือ"
ฟริกซ์ : " 100%เพราะคนที่เล่าเรื่องนี้เป้นพลทหารที่รอดมาจากเหตการณ์ครั้งนั้น เพระเค้าสลบไปเลยรอดมาได้"
ลูฟเฟ่น : " แล้วนายจะให้เราสองพี่น้องทำอะไร บอกมาได้เลยเพื่อพี่อาริงและเจ้าแผลเพียบที่ตายไปเราทำได้ทุกอย่าง"
ฟริกซ์ : " ไว้อีก2-3วัน ค่อยคุยเรื่องนี้กันใหม่ละกัน แค่ตอนนี้ได้เจอหน้ากันก็ทำให้มีพรรคพวกที่เชื่อใจเพื่อขึ้นแล้ว จะได้หาพี่อาริงเจอไวๆ แต่ว่าตอนนี้นะรีบไปอุ้มนาฟตี้กันก่อนเถอะ ร้องไห้จนสลบไปแล้ว"(พูดจบ ฟริกซ์และลูฟเฟ่นก็รีบวิ่งไปอุ้มนาฟตี้กลับโรงแรม)
และคืนนั้นทั้งคืนนาฟตี้ก็ละเมอกอดและเรียกแต่เจ้าแผลเพียบทั้งคืน ลูฟเฟ่นก็นอนไม่หลับเพราะนาฟตี้ละเมอและคิดว่าขนาดนาฟตี้ยังเป้นแบบนี้แล้วพี่อาริงจะเป็นขนาดไหนในวันนั้นที่เจ้าแผลเพียบตาย ลูฟเฟ่นเลยต้องลงมากินเบียร์ที่ข้างล่างชั้นหนึ่ง พอมึนได้ทีก็ขึ้นไปนอนหลับยาว................
