บทที่ 7. ประชุมลับองค์กรมืดและนักล่าค่าหัวทั้ง 5
ห้องลับใต้ดินของสถานที่แห่งหนึ่งในเมืองเซาเทรินฟอร์ท มีการประชุมลับของกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งแต่ละคนจะแต่งตัวมิดชิดโดยใส่เสื้อคลุมยาวทั้งตัวที่ส่วนหัวจะมีฮูดคลุมหัวและใส่หน้ากากโกแลมปิดปังใบหน้าไว้ แต่ทุกคนได้แสดงสัญลักษ์บางอย่างก่อนหน้านี้แล้ว เพื่อเป้นการยืนยันว่าเป็นตัวจริงที่มาประชุมลับนี้ ชายในชุดคลุมสีแดง : " ขอต้อนรับสหายทั้งหลาย เชิญนั่งได้" (พูดเสร็จก็ผายมือเชิญให้อีก 3คนนั่ง)
ชายในชุดคลุมสีแดง : " ขอขอบใจทุกท่าน ที่พวกท่านสละเวลามาประชุมหารือกันในวันนี้ ผมขอแจ้งให้ทราบว่า แผนงานครั้งนี้ของเรากำลังดำเนินลุล่วงไปได้70%แล้ว คาดว่า อีกไม่นานก็เริ่มแผนการครั้งใหญ่ที่สามารถพลิกแผ่นดินนี้ได้แล้ว"
หญิงในชุดคลุมสีดำ : " เช่นกันคนของฉันก็สามารถแทรกซึมเข้าไปเป้นนักล่าค่าหัวได้หลายคนแล้ว และบางคนเป้นถึง1ใน5ของกลุ่มนักล่าสูงสุดได้แล้ว เลยได้ข่าวความเคลื่อนไหวในสมาคมได้ง่ายขึ้น"
ชายในชุดคลุมสีม่วง : " ส่วนทางข้าก็มีหลายคนที่เป็นพวกมีอำนาจในเมืองต่างๆ พร้อมทั้งเสบียงและอาวุธ "
ชายในชุดคลุมสีน้ำเงิน : " พวกข้าก็มีอยุ่ในกองทัพทหารหลายคนเช่นกัน แถมบางคนก็มีตำแหน่งใหญ่โต "
ชายในชุดคลุมสีแดง : " เท่ากับว่าพวกเรามีพวกแทรกซึมเข้าไปอยู่ในทุกๆทีได้แล้วสินะ งั้นงานใหญ่ครั้งนี้คงสำเร็จได้ง่ายๆ เพียงแค่รอให้ทุกอย่างพร้อมจริงๆ เมื่อนั้นแผ่นดินนี้ก็ตกเป้นของพวกเรา ฮ่าๆๆ " (ทั้งหมดหัวเราะเสียงดังลั่นในห้องใต้ดิน พร้อมชูถ้วยเหล้าและดื่มฉลองล่วงหน้า และต่างก็ประชุมลับกันต่อจนเวลาผ่านไปไม่นาน ทุกคนก็ที่ประชุมนั้นต่างก็แยกย้ายกันไปโดยที่ทุกคนพยายามไม่ให้ใครรู้เห้นว่าแต่ละคนหายตัวไปยังไง"
ตลาดกลางเมืองเซาเทรินฟอร์ท แถวๆหน้ารูปปั้นเทวีลูซิส จะมีพวกร้านค้าขาจรและขาประจำมาเปิดร้านขายของแลกเปลี่ยนต่างๆมากมาย และเช้านี้ฟริกซ์ก็พานาฟตี้มาหาซื้อเครื่องประดับ ฟริกซ์ : " พ่อค้าตุ้มหูเสริมพลังเวทย์อันนั้นราคาเท่าไรนะ "
พ่อค้าเร่ : " คู่ละ 20,000 บิลล่า "
ฟริกซ์ : " ลดเหลือ18,000บิลล่าได้ไหม จะซื้อให้ว่าที่แฟน ฮ่าๆๆ"
พ่อค้าเร่ : " ใช่คนที่อยู่ข้างๆหรือเปล่าละ ถ้าใช่จะลดให้ เพราะเห็นว่าน่ารักเหมาะสมกันดี อุๆๆๆ"(เมื่อต่อรองราคาเสร็จฟริกซ์ก็จ่ายเงินให้กับพ่อค้าและ ติดตุ้มหูเสริมพลังเวทย์ให้กับนาฟตี้)
นาฟตี้ : " จะดีหรือตั้ง18,000บิลล่า"
ฟริกซ์ : " เรื่องเล็กน้อย อย่าลืมสิ ฉันเป้นนักล่าค่าหัวนะ เงินนะมีอยู่แล้ว และมีพอเลี้ยงนาฟตี้ได้ทั้งชีวิตเลยนะ" (นาฟตี้ก็อายหน้าแดงอีกแล้ว ซึ่งเป้นสีหน้าที่ฟริกซ์ชอบที่สุด เพระดูน่ารักไร้เดียงสาดี)
ฟริกซ์และนาฟตี้ก็เดินเล่นดูสินค้าไปอีกสักพักใหญ่ๆ ก็มีทหารวิ่งมาหาฟริกซ์เพื่อแจ้งข่าวสารบางอย่างทหารส่งสาร : " ท่านฟริกซ์ ท่านเซอร์อเล็กซ์เรียกให้ไปพบที่ห้องโดยด่วนนะ "
ฟริกซ์ : " ขอบใจนะที่มาส่งข่าว สงสัยการออกเดทครั้งแรกของเราสองคนต้องจบตรงนี้ละ มีมารมาขวาง อิๆๆ "(ฟริกซ์กระซิบที่หูของนาฟตี้เพราะกลัวทหารส่งสารได้ยินที่นินทาเซอร์อเล็กซ์)
นาฟตี้ : " ไปเถอะ เวลาที่อยู่ด้วยกันมีอีกเยอะ ไปทำงานก่อนเถอะจ้า"
ฟริกซ์ : " พูดง่ายๆ น่ารักแบบนี้รักตายเลย ฮ่าๆๆ " (ฟริกซ์พูดไปก็เอามือหยิกแก้มนาฟตี้เบาๆ และก็ต้องรีบวิ่งไปเพราะกลัวนาฟตี้เขินอายไปมากกว่านี้)
นาฟตี้ : " เฮ้อ..บ๊องไม่เปลี่ยนเลยตานี่ "
15 นาทีต่อมา ฟริกซ์ก็เดินมาถึงหน้าประตูห้องโถงในปราสาทที่พักของเซอร์อเล็กซ์ ทหารที่อยู่หน้าห้องที่เห็นว่าเป้นท่านฟริกซ์มาก็เปิดประตูให้เข้าไปทันที พอเปิดเข้าไปสิ่งที่ฟริกซ์เห็นมีชายหญิงนอกจากฟริกซ์อีก 4คน ซึ่งฟริกซ์รู้จักแค่ 2คน คืออาเวียที่เป้นทหารเป้นนักล่าลำดับที่ 4 ซึ่งเป้นเพื่อนสนิทของฟริกซ์ และอีกคนเป้นชายร่างใหญ่อาชีพเบอร์เซอร์เกอร์ชื่อว่าเรนาร์ดเป้นนักล่าลำดับที่ 2 คู่แข่งของฟริกซ์นี่เอง ส่วนผู้หญิงอีก2คนนั้น ฟริกซ์ไม่รู้จัก แต่พอเดาออกแล้วว่าน่าจะเป็นนักล่าอันดับ1และอันดับ5 แต่ฟริกซ์ก็สงสัยว่าทำไมอยู่ดีๆ นักล่าทั้ง5ระดับถึงมารอวมตัวกันที่ห้องนี้ท่านเซอร์อเล็กซ์ : " มาไวดีนี่น่าเจ้าฟริกซ์ เพิ่งให้คนไปตามเมื่อกี้เอง ว่องไวสมเป้นแอสซาซินจริงๆ และเมื่ออยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว ต้องให้พวกเจ้าแนะนำคัวกันหน่อยแล้วละ เพราะคงมีหลายคนที่ยังไม่รู้จักกัน"
เรนาร์ด : " ข้าสนใจเฉพาะอันดับที่1เท่านั้น ว่าเป้นใครในห้องนี้ จะขอดูหน้าหน่อยสิ เพราะมันข้าจึงอยู่แค่ลำดับที่2 มาหลายเดือนแล้ว "
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : " เฮ้อ..เจ้านี่ไม่เปลี่ยนเลยนะ นิสัยวู่วามแบบนี้นะ เอาเถอะๆ ข้าจะแนะนำพวกเจ้าเองละกัน ขืนให้แนะนำกันเองมีหวังไม่จบแน่ๆ" (ท่านเซอร์อเล็กซ์พูดไปเกาหัวไปเพราะรู้อยู่ว่าพวกนักล่ามักจะแก่งแย่งลำดับชั้นกัน "
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : " ผู้หญิงผมยาวสลวยสีแดงที่นั่งทาปากอยู่ตรงนั้น เป็นนักล่าลำดับที่ 5ชื่อว่า
เนลล่า เป้นอาชีพ วอร์ลอค "
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : " ส่วนทหารชายผมสั้นสีดำคนที่นั่งข้างๆแอสซาซินชายนี้ ชื่อ
อาเวีย เป้นนักล่าลำดับที่ 4 และแอสที่เพิ่งมาและนั่งข้างๆทหารชื่อ
ฟริกซ์เป็นนักล่าลำดับที่ 3 ส่วนเบอร์เซอร์เกอร์ชายตัวใหญ่ผมสั้นสีน้ำตาลคนที่อยู่มุมโต๊ะตรงนั้นชื่อว่า เรนาร์ด เป็นนักล่าลำดับที่2 และคนสุดท้ายเป็นเบรดหญิงผมยาวสีขาวที่ยืนอยู่ที่ข้างหน้าต่างตรงนั้น ชื่อว่า ยูนะ เป็นนักล่าลำดับที่ 1 ของสมาคมเราตอนนี้" (ท่านเซอร์อเล็กซ์ชี้มือไปทางหน้าต่างที่ยูนะยืนมองออกไปข้างนอกหน้าต่างตลอดเวลา)
เรนาร์ด : "
เฮ้ย... อย่าล้อเล่นน่านักล่าลำดับที่1 เป็นยัยผู้หญิงที่ยืนอยู่ริมหน้าต่างนั่นอะนะ" (เรนาร์ดทุบโต๊ะและยืนขึ้นเอานี้ชี้ไปทางยูนะที่ยืนมองออกไปนอกหน้าต่างอยู่)
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : " เฮ้อ.. ใจเย็นๆสิ มันก็แค่ลำดับเท่านั้น"
เรนาร์ด : " ถึงจะเป้นลำดับแค่ตัวเลข แต่ข้าไม่ยอมแพ้ผู้หญิงหรอก" (ว่าแล้วเรนาร์ดก็เดินไปหายูนะที่หน้าต่าง)
เรนาร์ด : " เฮ้ย..มองแต่นอกหน้าต่างอยู่ได้ หันมาดูหน้าหน่อยสิ " (เรนาร์ดยื่นมือจะไปจับไหล่ของยูนะ)
ยูนะ : " เป่า ยิ้ง ฉุบ " (ยูนะพูดและยื่นมือไปข้างหน้าเรนาร์ด แต่ตาก็ยังมองไปนอกหน้าต่าง เรนาร์ดที่กำลังยื่นมือไปก็ตกใจกับคำพูดของยูนะที่อยู่ๆก็พูดแบบไม่ตั้งตัวทำให้เรนาร์ดรีบหุบมือเป็นกำปั้น แต่ยูนะแบมือเป้นกระดาษ)
ยูนะ : " ฉันชนะที่1ก้ยังเป้นของฉันอยู่เหมือนเดิม"
เรนาร์ด : " แกๆๆ อย่ามาตัดสินกันด้วยวิธีนี้นะ" (เรนาร์ดโมโหกำลังจะเงื้อมมือต่อยยูนะ)
ยูนะ : " เป่า ยิ้ง ฉุบ " (ยูนะออกกระดาษตามเดิมซึงชนะเรนาร์ดอีกแล้ว เพราะเรนาร์ดกำมือจะต่อย)
เรนาร์ด : " เฮ้ยๆๆเล่นทีเผลอเอาใหม่" (เรนาร์ดเผลอพูดและดันเผลอไปเล่นเป่า ยิ้ง ฉุบ กับยูนะ อีกเกือบ10รอบแต่ก็แพ้ทุกรอบ)
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : " ฮ่าๆๆๆ เป้นไงเจ้าเรนาร์ด ตกหลุมพรางของนักล่าอันดับ1แล้วละสิท่า ฮ่าๆๆ"(ทั้งท่านเซอร์อเล็กซ์ อาเวีย และฟริกซ์ต่างก็หัวเราะที่เรนาร์ดพลาดท่าตกหลุมพรางของยูนะเข้าเต็มๆ ทำให้เรานาร์ดอายมากจนต้องมานั่งสงบที่เก้าอี้เพื่อที่จะเริ่มประชุมต่อ)
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : " ที่ข้าเรียกมาวันนี้ ทั้ง5 คน ข้ามีข่าวสำคัญและงานบางอย่างให้พวกเจ้าทำ ซึ่งรายละเอียดข่าวสารและงานของแต่ละคนนั้น ข้าได้ใส่ไว้ในซองเอกสารนี้แล้ว ให้ทุกคนเอากลับไปอ่านและจงทำหน้าที่ที่ได้รับมอบมานั้นให้ดีที่สุด " (พูดจบท่านเซอร์อเล็กซ์ ก็เอาซองเอกสารทั้ง5 ที่มีชื่อของแต่ละคนวางไว้บนโต๊ะข้างหน้า)
เนลล่า : " อะไรก๊านๆๆ(ดัดเสียงสูง) เรื่องแค่นี้เนี่ยนะ ถึงกลับเรียกพวกเราทั้ง5มาเจอกัน เสียเวลาแต่งหน้าแต่งตาหมด" (พูดจบก็หันไปแต่งหน้าต่อ)
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : " จุดประสงค์หลักที่เรียกให้มาพร้อมหน้าพร้อมตา ก็อยากให้พวกเจ้าได้รู้จักหน้าค่าตากันไว้บ้าง อาจจะได้ช่วยเหลือกันในวันข้างหน้า "
เรนาร์ด : " ก็ดีแล้วละ ข้าก็จะได้จดจำใบหน้าศัตรูอันดับ1ของข้าไว้จนขึ้นใจ ว่าหน้าตาอันดับที่1เป็นยังไง" (เรนาร์ดพูดจบก็หันหน้าและชี้มือไปทางหน้าต่างที่ยูนะยืนอยู่ แต่ตอนนี้ยูนะไม่ได้ยืนอยู่ตรงหน้าต่างแล้ว เพระตอนนี้ยูนะเดินไปที่ประตูและกำลังจะเดินออกจากห้องโถงแล้ว)
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : " จะกลับไม่ว่า มาเอาเอกสารสำคัญไปก่อนสิ"
ยูนะ : (ยูนะที่หันหลังและกำลังจะเดินออกจากห้อง ยกมือขึ้นมาและในมือก็มีซองเอกสารอยู่แล้ว ซึ่งทำให้ทุกคนตกใจมากว่ายูนะมาเอาซองเอกสารลับไปตอนไหน เพราะในเมื่อยูนะที่ยืนข้างหน้าต่างก็เอาแต่ยืนมองออกไปนอกหน้าต่างตลอดเวลา และที่สำคัญซองทั้งหมดก็วางอยู่บนโต๊ะหน้าเซอร์อเล็กซ์และทุกคน และเมื่อทุกคนหันกลับมาดูที่โต๊ะอีกทีซองเหลือแค่ 4ซองจริงๆ ซองที่มีชื่อของยูนะไม่มีแล้ว)
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : " เฮ้อ...ให้ตายสิ ยังไงก็ยังเป้นคนที่ไม่ค่อยชอบพูดชอบจาเหมือนเดิม " (ท่านเซอร์อเล็กซ์ถอนหายใจและนั่งลงด้วยอาการสงบ)
อาเวีย : " ท่านเซอร์อเล็กซ์ ท่านรู้จักประวัตของยูนะบ้างไหมว่าเป้นใครมาจากไหน เพราะฝีมือร้ายกาจมาก มิน่าตำแหน่งลำดับที่1 ถึงไม่เปลี่ยนแปลงเลยมาหลายเดือนแล้ว"
ท่านเซอร์อเล็กซ์ : " ข้าก็เคยถามหัวหน้าสมาคมนักล่าแล้ว แต่ไม่มีใครรู้ประวัติความเป็นมาของยูนะเลย แต่ผู้ใหญ่ในสมาคมนักล่าเคยเล่าว่า วันแรกที่ยูนะมาสมัครสมาคมนักล่าก็ เมือ 8เดือนที่แล้ว วันที่สมัครเค้าก็มาพร้อมด้วยพวกที่ทางการประกาศจับมีค่าหัว 6คน และยูนะจับพวกนั้นมัดใส่เกวียนและให้คนลากมาส่งและขอสมัครเป้นนักล่า และยูนะก็ไต่เต้าขึ้นเป้นอันดับ1 โดยใช้เวลาเพียงแค่ 2เดือนเท่านั้น โดยผลงานก็ไปหาอ่านได้ที่แผนกทะเบียนนักล่าละกันนะ เพราะยาวมาก "
ทุกคนหันมามองหน้ากันละกัน และทั้งหมดต่างก็หยิบซองเอกสารของแต่ละคนไป และก็ค่อยๆ เดินออกจากห้องโถงไปทีละคน2คน ก็มีแต่ฟริกซ์และอาเวีย ที่กอดคอหัวเราะกันออกไป เพราะฟริกซ์บอกว่าจะพาไปเลี้ยงเหล้าและจะแนะนำแฟนให้รูจักที่เค้าพักอยู่ที่โรงแรมเมืองเซาเทรินฟอร์ทในตอนเย็นๆ .................