บทที่ 12. หิมะสีแดงที่วิลโดเนีย ตอน3
หลังจากที่ฝ่าย นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ ส่งทัพใหญ่ออกมาทั้งหมด และฝ่ายนักรบกองหนุนก้มาถึง การต่อสู้ก็กลายเป้นการตะลุมบอน โดยฝ่ายพวกสู้ระยะประชิดตัวก็สู้ไป ส่วนฝ่ายวิสาทก็ต้องหาทางร่ายเวทย์สายฟ้าที่ละตัว และลงเวทย์ใหญ่เมื่อมีจังวะและโอกาศที่พวกเพื่อนๆเปิดทางและนำทางให้โจมตี ทหารและชาร์ปก็ถอยออกมาจากวงรบและทำหน้าที่เป้นหน่วยซุ่มยิงดักเก้บมอนสเตอร์ไปทีละตัว และข้างหลังพวกทหารนั้นก็ยังมีพวกเคลลิคและนันคอยรักษาบาดแผลคนเจ็บอยู่ไม่ไกลนัก
ลูคัส : " สะใจโว๊ยๆๆ เลือดๆๆ ฮ่าๆๆ" (ลูคัสสะใจที่มีมอนสเตอร์เรียงหน้ามาให้สังหารไม่ได้หยุดได้หย่อน)
ฟริกซ์ : " ท่านลูคัสเค้ากำลังมันได้ทีกับการรบแบบนี้ หรือเค้ากำลังใช้สกิลคลุ้มคลั่งนะ ดูไม่ออกจริงๆ"
ไซเฟอร์ : " ปล่อยมันบ้าพลังไปก่อนเถอะ เดี๋ยวจบสงครามเดี๋ยวมันก็เหนื่อยหลับยาวไปเองละ"
เรน่า : " ไซเฟอร์ท่านสังเกตดูสิ นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่เริ่มมีอาการแปลกๆแล้ว ไม่ยอมเสกอัญเชิญมอนสเตอร์ออกมาแล้วหรือว่าเธอหมดกำลังแล้ว"
ไซเฟอร์ : " ไม่ใช่หรอก เหมือนเธอกำลังมองหาใครอะไรสักอย่างหรือใครสักคนอยู่ในกองทัพเรานะ"
ฟริกซ์ : " โอ๊ะ..เรนาร์ดไง เห้นท่านลูคัสเค้าพูดว่า นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่มีความสัมพันธ์อะไรบางอย่างกับเรนาร์ดอะ"
ไซเฟอร์ : " งั้นเจ้าไปตามหาเรนาร์ดนะ ทางนี้เดี๋ยวพวกข้าจัดการต่อเอง" (ฟริกซ์รับคำและวิ่งมาหาอาเวียเพื่อถามว่าเรนาร์ดมาไหม และอยู่ไหน)
อาเวีย : " เรนาร์ดหรือ มาสิแต่เค้ามาในหน่วยกองหนุนที่สมทบที่มาเมื่อกี้นะ ตอนนี้คงสู้อยู่ตรงไหนสักแห่งนะ เพราะถ้าให้หาจริงๆยากเหมือนกันนะ เพราะมันเยอะเกิน"
ฟริกซ์ : " ข้าก้ว่าอย่างนั้นละ หาคนในการสู้รบตอนนี้มายากมากเลย เออ.. แล้วยูนะเค้าอยู่ตรงไหนอะ เห้นมาด้วยนี่ "
อาเวีย : " รายนั้นหรืออยู่ตรงมุมโน้นไง เด่นจะตายไป เพราะเจ๊แกเล่นเหมามอนสเตอร์อยู่คนเดียวตรงโน้นอะ ลองสังเกตสิ จะมีมอนสเตอร์กองสุมสูงๆตรงนั้นอะ" (ฟริกซ์รีบปีนต้นไม้ไปก็เห้นยูนะไล่ฆ่ามอนสเตอร์อย่างเดียวแบบไม่สะทกสะท้าน และสายตาก็เหลือบมองเห้น ลูฟเฟนและเรนาร์ดอยู่ใกล้ๆกัน ฟริกซ์เลยรีบวิ่งไปหาเรนาร์ด ซึ่งเป้นจังหวะเดียวกันที่ นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ก็เห้นเช่นกัน)
ฟริกซ์ : " เรนาร์ด หาแทบแย่ ท่านไซเฟอร์บอกให้ไปหาเดี่ยวนี้ ท่านมีเรื่องจะถามเกี่ยวกับ นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ "
เรนาร์ด : " ข้าคงไปไมได้หรอก เพราะข้าก็กำลังตรงไปหา นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่เหมือนกัน ถ้าโชคดีนางยังจำข้าได้ สงครามครั้งนี้คงยุติได้เร็วแน่ๆ"(เรนาร์ดที่ปกติอารมร้อนและดุดัน แต่พอพูดถึง นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ กลับดูหน้าตาโศกเศร้าขึ้นมาทันตา)
นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ ตอนนี้ได้มุ่งหน้าลอยมาทางพวกที่ฟริกซ์อยู่แล้ว แต่ข้างหน้ายังมีพวกนักรบอยู่อีกเยอะ นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ เลยใช้พายุแท่งน้ำแข็งซัดมาอีกหนึ่งชุด และใช้พายุน้ำแข็งทำให้นักรบหลายคนแข็งเป้นน้ำแข็งไปและถูกแท่งผลึกน้ำแข็งพุ่งแทงจนแตกละเอียด
นาฟตี้ : "
พี่ฟริกซ์ระวัง"(นาฟตี้ตะโกนบอกฟริกซ์เพราะมีลูกหลงแท่งผลึกน้ำแข็งกำลังบินมาทางด้านข้างฟริกซ์ ซึ่งฟริกซ์ไม่ทันมองเลยทำให้แท่งน้ำแข็งหนึ่งอันพุ่งเสียบเข้าที่ไหล่ซ้ายของฟริกซ์ เมื่อนาฟตี้เห้นดังนั้นเลยรีบวิ่งเข้ามาหาฟริกซ์โดยที่ไม่ได้มองอะไรเลย และมีอัศวินน้ำแข็ง1ตัวที่อยู่ด้านข้างของนาฟตี้ที่กำลังวิ่งมา กำลังเงื้อมดาบใหญ่น้ำแข็งฟันมาที่นาฟตี้)
ลูฟเฟ่น/ฟริกซ์ :
" นาฟตี้ระวังอย่าวิ่งมา" (ทั้งสองคนพร้อมใจกันตะโกนเตือนนาฟตี้ นาฟตี้หันไปมองด้านข้างแต่ก็หลบไม่ทันแล้ว)
ยูนะเห้นนาฟตี้ตกอยู่ในอันตรายเลยพุ่งตัวไปที่ข้างหลังลูฟเฟ่น และรีบตัดเชือกที่ห่อมัดรูปปั้นเทวีลูซิสที่อยู่บนหลังของลูฟเฟ่นออกมา และเกร็งแขนสุดกำลังและจับห่อรูปปั้นเทวีลูซิสนั้นขว้างไปยังทางนาฟตี้ รูปปั้นลูซิสลอยมาขวางทางดาบของอัศวินน้ำแข็งฟันมาทางนาฟตี้พอดี แต่ดาบนั้นฟันโดนรูปปั้นเทวีลูซิสแทนทำให้นาฟตี้รอดจากคมดาบนั้นไปได้)
และจังหวะที่รูปปั้นเทวีลูซิสที่โดนฟันแต่ไม่ขาด2ท่อน เพราะติดของบางอย่างที่อยู่ข้างในรูปปั้นนั้น และตอนนี้รูปปั้นนั้นก็เริ่มแตกละเอียดเผยให้เห้นดาบใหญ่สีดำ 2เล่มอยู่ในนั้น และจังหวะนั้นเองยูนะที่พุ่งมาด้วยความไวก็จับดาบดำใหญ่ 2เล่มนั้นฟาดลงไปที่อัศวินน้ำแข็งด้วยความไวจนขาดเป้น4ส่วน เหตการณ์นี้เพียงแค่ชั่วครู่เดียวแต่ก็ทำให้ทุกคนที่เห้นต้องตกตะลึง แต่ที่ตกตะลึกมากกว่าก็คือ ฟริกซ์ ลูฟเฟ่น และนาฟตี้
ฟริกซ์ : " เฮ้ย..ทำไมยูนะถึงใช้ดาบใหญ่ 2เล่มได้เหมือนกับพี่อาริงละ หรือว่า......"
ยูนะ : " เฮ้อ...จบกัน เพราะนาฟตี้แท้ๆเลยนะเนี่ย ทำให้พี่ที่แอบซ่อนตัวเปลี่ยนชื่อเป็นยูนะนักล่าค่าหัวไม่ได้แล้วนะ"(พูดเสร็จยูนะก็ค่อยๆดึงหน้ากากที่เหมือนกับหน้าคนมากๆที่ติดอยู่ที่หน้าและวิกผมออก เผยให้เห้นใบหน้าและทรงผมที่ฟริกซ์ ลูฟเฟ่น และนาฟตี้ คุ้นเคยกันดี )
นาฟตี้ : " ว้าย.. พี่อาริง"(นาฟตี้ตกใจและดีใจในคราวเดียวกัน)
อาริง : " ใช่พี่เอง อุตสาห์ปลอมตัวและเปลี่ยนชื่อเพื่อมาสมัครเป้นนักล่าค่าหัวและมาสืบข่าววงในลับๆของทางการมาครึ่งปีแล้วนะเนี่ย ความแตกจนได้เพราะนาฟตี้คนเดียวเลยนะเนี่ย" (อาริงพูดก็เอามือลูบหัวนาฟตี้เบาๆแบบพี่เอ็นดูน้อง)
นาฟตี้ : " งั้นรูปปั้นเทวีลูซิสนั่นก็เป้นของพี่อาริงใช่ไหม"
อาริง : " ใช่จ้า เพราะพี่ไม่สามารถให้ใครเห้นพี่พกดาบใหญ่2เล่มได้ พี่เลยไปจ้างเค้าปั้นรูปเทวีลูซิสและเอาดาบใส่ไว้ข้างใน เอาไว้ใช้ยามจำเป้นนั้นละ แต่ไม่คิดเลยว่านาฟตี้จะชอบรูปปั้นนั่น พี่เลยมีไอเดียให้พวกนาฟตี้เป็นคนแบกแทนละกัน จะได้ไม่มีใครสงสัย "
อาริง : " อ้าวๆๆอย่าเพิ่งงงกัน รบกันให้เสร็จก่อน แล้วค่อยกลับมางงที่หลังก็ได้ เดี๋ยวก็ได้ตายก่อนหายงงหรอก เออ..นาฟตี้ ลูฟเฟ่น รีบพาเจ้าฟริกซ์ไปรักษาก่อนเร็ว ทางนี้เดี๋ยวพี่กับ เรนาร์ดจัดการเอง จริงไหมคุณเรนาร์ด" (อาริงพูดจบก็มองไปทางเรนาร์ด)
แต่เรนาร์ดตอนนี้เหมือนไม่สนใจอะไรแล้ว ตอนนี้ตาทั้งคู่มองไปสบตากับนางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่แล้ว และทั้งคู่ก็หยุดมองกันด้วยสายตาที่โหยหาซึ่งกันและกัน อาริงเองก็ดูออกเลยพยายามกันไม่ให้คนเข้ามาใกล้และคอยจัดการมอนสเตอร์ที่อยู่ใกล้ๆเหมือนกัน ปล่อยให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน2ต่อ2
นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ : " ไหนว่าเมื่อ3-4 วันก่อน มีคนของสมาคมนักล่ามาบอกข้าว่าท่านถูกทางการหักหลังและฆ่าทิ้งยังไงละ เค้ายังเอาแหวนผลึกน้ำแข็งที่ข้าเคยให้เจ้ามาให้ดูเลย" (นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ที่เข็มแข็งกับร้องไห้ออกมาเป้นเกล็ดน้ำแข็ง)
เรนาร์ด : " ถ้าข้าตายแล้วจะมายืนอยู่ข้างหน้าเจ้าได้หรือ และนี่ไงแหวนที่เจ้าให้ข้าเมื่อตอนนั้น สงสัยเจ้านั่นคงเคยเห้นแหวนนั้นละรู้เรื่องราวของเจ้ากับข้าเลยเอามาเป็นหลอกเจ้า เพื่อให้เจ้ากระทำการกับเมืองวิลโดเนียแบบนี้ " (เรนาร์ดพูดจบก็เดินเข้ามากอดกับนางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่)
นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ : " ฉันๆ ...ทำอะไรลงไปเนี่ย เพียงแค่คำหลอกลวงและแหวนของปลอมทำให้ข้าถึงกับจิตใจบอดมืดมัวและทำร้ายชาวเมืองและผู้คนมากถึงขนาดนี้เลยหรือ" (นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่พูดและหันกลับไปยังสงครามที่กำลังต่อสู้อยู่และเห้นศพชาวเมือง นางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่เลยตัดสินใจสลายเวทย์อัญเชิญมอนสเตอร์ทั้งหมดทันที)
เหล่านักรบเห้นดังนั้นก็ถอนหายใจและนั่งพักหมดแรงกันตามๆไป ไซเฟอร์เลยเดินมาหาเรนาร์ดและนางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ เพื่อสอบถามว่าเจ้า2คนเป้นอะไรกัน
เรนาร์ด : " แต่ก่อนนางชื่อ เฟรย่า เป็นคู่หมั้นของข้านะ เป้นเรื่องเมื่อ 2ปีก่อนที่เรากำลังจะแต่งงานกัน และในตอนนั้นเราก็เพิ่งมาพักที่เมืองนี้ไม่นาน เลยไม่รู้ประเพณีเมืองนี้ ไม่รู้นางได้ยินมาจากไหนว่าในถ้ำน้ำแข็งมีแหวนผลึกน้ำแข็งที่มีพลังพิเศษเพื่อไว้ปกป้องคนที่ใส่แหวนนั้น เฟรย่าเลยจะไปหาแหวนผลึกน้ำแข็งในถ้ำเพื่อมาให้ข้าใส่ แต่เฟรย่าไม่รู้ว่าในช่วงนั้นเค้าห้ามเข้าถ้ำน้ำแข็งเพราะทางหมู่บ้านกำลังจะเตรียมการทำพิธีสะกดวิญญาณนางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ไว้ที่สาวพรมจรรย์เพื่อให้วิญาญของนางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่สิงสถิตย์ในร่างหญิงสาวนั้น และให้เป็นเทพพิทักษ์ประจำเมือง เมื่อข้ารู้ก็สายไปแล้ว เพราะนางเข้าไปในถ้ำและไปจับต้องดวงวิญญาณนางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่เข้า นางเลยต้องเป้นร่างสิงสถิตย์ของนางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่นับแต่นั้นมา" (เมื่อเรนาร์ดเล่าจบ ไซเฟอร์ก็ไม่กล้าถามอะไรต่ออีก เลยปล่อยให้2คนนี้กอดและพูดคุยกันตามลำพังด้วยความคิดถึงและโหยหาซึ่งกันและกัน)
สงครามที่เมืองวิลโดเนี่ยก็สิ้นสุดลงเพราะนางพญาน้ำแข็งไอซ์ซี่ได้รู้ความจริงว่าตนเองนั้นถูกหลอกใช้และคนที่รักมากที่สุดยังมีชีวิตอยู่........................
