พูดตามตรงครับ สัน(ขวาน) เด็กไทยมันจะเล่นเกมส์ๆไหน ได้นานซักเท่าไหร่กันเชียว ผมเองก็คนนึงหล่ะที่เคยเป็น เนื่องจากเมื่อก่อน เปิดคอมยังไม่เป็นเลย เกมแรกที่ได้รู้จักก็ Raฯ (คงรู้นะ) เพราะเพื่อนชวน ผมเป็นประเภทที่ว่าถ่าไม่หนุกก้เล่นซักพักก็เลิก ก็ไม่หนุกจะเล่นทำไมอ่ะ ต่อให้หนุก ผมเล่นซักพักก็เลิก เพราะเบื อ อาจจะหลายอย่างเช่น
1. คนในเซิร์ฟ
2.ระบบ
3.เติมตังป่าว
4.ถ้าเกมมันช้ามากมาย หนุกให้ตายก้ไม่เล่น
ผมมานก้อเงี้ยแหละ แต่ช่วงแรกๆติดมากมาย ไอ้ Ra..นะรกเนี่ย ตอนหลังโดนแบนก้อเลิกไป(ไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้ดันรู้ไอดี สร้างโนวิช ชื่อเหมือนจีเอ็ม โดนแบนถาวรซ้า..... หมด20 ธันวา 2080 ปล่อยให้ป้าแกไปเล่นเหอะ) น่านแหละ เกมต่อไปก้อ เกมขี้หุ่นยิงกัน เล่นไปเล่นมา รีไม่มีปี่ขลุ่ย แม้แต่ฉิ่งก้อไม่มี ก็จรรีซ้า เกมต่อมา เกียวกับของกิน อร่อยมากมาย โยเกิร์ต..
เล่นก้สนุกดี พอขึ้นปี2 - - ต้องเติมตังซื้อโยเกิร์ตล่ะ เพราะไม่มีใครตั้งห้อง หากจะตั้งต้องซื้อเอง(ไม่มีโยเกิร์ตตั้งห้องไม่ได้ต้องแจมเขาเอาสำหรับปี2ขึ้นไป) ก้อจำเป็นต้องเลิกล่ะ
ต่อมา เกมที่ชอบ อมตะ นิรันกาลเลย l2 โหยยยยย ภาพสวย เกมดี สุดยอด แต่อย่างว่าอ่ะนะ บัตรเติมแพงมากมาย จำเป็นต้องเลิกเป็นการชั่วคราวจนถาวร(เป็นเกมเดียวที่ตอนนี้ก็ยังอยากเล่นอยู่หลังจากเลิกไป) ต่อมาก้อเปง โย่ววววววววววคัน(แปลเองเหอะ) บอทมากมาย โปรหลาย เลยไมเล่นมาน ต่อมา เกมสุดฮิตส์ เกมเต้นแรกๆที่เต้นกันทั่วบ้านทั่วเมือง เราก้อเล้นมั่ง อู้ย สนุก เล่นจน20ก่าๆ ตังมีเปงแสน ไม่ได้เล่น2เดือน เข้ามา
เหลือเวล1 ตัง0 โอ๊วววววววววว แม่......ง ไม่เล่นละ โอ๊ว ต่อมา ก็เกมส์สัตว์อ่าครับ เป้นเกมที่ไม่มีคน มีแต่สัตว์ มีขุดดิน อะไรด้วย ก็สมัคร เล่นครับ ก็โอดี มีระบบกลางวัน/คืนด้วย เก๋าๆ แต่อย่างว่า ไอ้เกมที่พูดถึงตอนแรกเนี่ย
บ้านยังไม่มีคอมครับ ตอนหัลงบ้านมีคอมฯ ก็เลยไปหาซื้อแผ่นเกม ตอนแรกก้อกะว่าจะหยิบอยู่ละครับไอ้เกมสัตว์เนี่ย แต่พอดี เกิดอะไรขึ้น ไปเจอหนังสือเล่มนึง ใกล้ๆกัน "ร่วมกันปลด ผนึก Global Quest/ ร่วมกันสร้างสังคมไทยที่ดี/ เกมออนไลน์สังคมไทย / 300กว่าบากเราไม่ขาย เราขาย100กว่าบาท" จะเกมอะไรล่ะครับ ProjectONE ของเราไงครับ ตอนแรกๆ ผมยังนึกว่าเป็ฯเกมคอมธรรมดาเลยอ่ะที่เห็ฯหนังสืออ่ะ เห็นมี "บทที่ 1 กองกำลัง พิทักษ์ เซาท์เทิร์นไชด์" ยังนึกว่าเป็นภาคของเกมด้วยซ้ำ
ยังไม่นึกว่าเป็นเกมออนไลท์เลยจนมาลงบ่านแหละถึงรู้ เออ ลืมบอกไป ส่วนตัวผมอ่ะ เป็นพวกขาแช็ต ถึงพิมช้า(เมื่อก่อนนะ เด๋วนี้เวล20+แย๊ว
) แต่ก้อยังอยากคุย ผมก็เล่นเกมนี้คนเดียวได้ซักพัก ก็ได้เจอกับพวกพ้องเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆมากมาย และสนิทกันอย่างรวดเร็ว ปรับทุกข์กันได้ทุกเรื่อง ราวกับว่า
เป็นครอบครัว เพื่อน พี่ น้อง กันนอกเกมจริงๆ ซึ้งทำให้ผมประทับใจ และคิดว่า
นี่ล่ะวะ ที่ของเรา ผมก็เล่นมาตั้งแต่นั่นล่ะครับ ไอ้ผมก็เล่นตั้งบทที่1นั่นหละ จนวันนึงผมต้องไปเข้าค่ายเตรียมความพร้อมของโรงเรียนก่อนขึ้นม.4(ก่อนเปิดเทอมม.4อ่ะ) ก็เลยไปเข้าจนวันหมด และ ช่วงนั้น
ไม่มีเงินเติมตังจริงๆครับท่าน 
ก็เลยห่างๆไป ก้เลยไปเป้นราชาโจรสลัดครับแต่เปมเป็นไรไม่รุ เล่นได้ชั่วโมง-2ชั่วโมงก้จะหลุด ต้องเข้าใหม่เสียเวลาแชร์ จะโหลดใหม่ก็ขี้เกียจ เพราะตอนนั้นเน็ตช้า ง้นก้อ
ก็ไปสทิตย์อยู่เกมคนเลี้ยงวัวอ่ะครับ (โคบาลลลลลลลลลลล) เล่นได้ซักพกก็ย้ายไป เกมผู้กล้าแห่งเขาเหลียงซาน เล่นซักพัก เกมมีปัญหา เข้าไม่ได้ จะโหลดใหม่เน็ตก้อช้ามากมาย ก็เลยเลิกไป ไม่เล่นเกมไรเลยๆ เห็นมะ
แค่ช่วงเวลา6ปีเนี่ย ผมเล่นเป็น10ๆเกมละ ไม่นับเกมอื่นๆที่จำไม่ได้อีกนะแล้วไอ้พวกขี้เบื่อที่เดือนๆนึงเเปลี่ยนเกมเป้นว่าเล่นอีกละครับ โหยยยยยย ไม่อยากจะ Said(พิมถูกป่าววะ) แต่ สุดท้าย เรียนใหม่ๆมันเครียดครับ แรกฟังเพลงก็เอาอยู่ หลังๆนี่ไม่ไหวครับ ก็เลยนึกถึงที่ที่เก่าของตัวเอง ที่ที่ มีแต่คนที่ไม่รู้จักกันดี แต่พร้อมจะเป้นกระสอบทราย เป็นเพื่อ่นเล่น เป้นคู่ซึ้ง คู่หวาน เป็นผู้ช่วย คอยสปอยล์ เป็นเพื่อนพี่น้องที่แสนดี ราวกับรู้จักมานาน จะที่ไหนล่ะ ก็ ProjectONE นี่ไง เมื่อเริ่มคิดถึง ก็เก้บตังมาเติมเลยครับ พอกลับมา ยังกังวลอยู่เลย เพื่อนๆ จะหายไปไหม จำเราได้รึปล่าว จะเหมือนเดิมไหม หรือว่าจะรังเกียจเราที่หลอะแหละ แต่ปล่าวเลย เมื่อเข้ามา เพื่อนๆกลับทักทายอย่างสนุกสนาน กลับ ดีใจด้วยซ้ำ ที่
"เพื่อน" อย่างเรากลับมาอีกครั้ง แถมโดนแซวอีกตะหาก ก็รู้สึกดีใจ ที่ทุกอย่างยังเหมือนเดิม สังคมเกมยังไม่ค่อยเปลี่ยนไปนัก มีผู้เล่นใหม่ๆ เพิ่มเข้ามา ที่ไม่รู้จักกันเลยก็มี สดท้ายก็ตายรัง แล้วเอ......... เราจะพูดถึงเรื่องไรหว่า จำไม่ได้ละ
เอาเป็นว่าได้ระบายก็พอเนอะ
