ลัดดาแลนด์

ลัดดาแลนด์ แดนผีสุดสะพรึง....

ความเฮี้ยน ความหลอน ที่ปรากฎเป็นคดีฆาตรกรรมหมกศพ
และ วิญญาณอาฆาต จึงกลายเป็นข่าวลือสนุกปาก ของกลุ่มวัยรุ่น
ที่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น

จนทำให้ ลัดดาแลนด์ ซึ่งเคยเป็นความทรงจำของวันชื่นคืนสุข
สำหรับผู้คนยุคเก่าก่อน..กลายเป็นเพียงความทรงจำ
ด้านมืดอันน่าสะพรึงกลัว...อย่างไร้เหตุผล

ลัดดาแลนด์เมื่อก่อนย้อนไปน่าจะซัก 30 กว่าปี
ได้เป็นสวนดอกไม้เมืองหนาวที่โด่งดังมาก
เพราะมีสวนกล้วยไม้ที่ใหญ่มากๆ

มีทั้งช้างให้นั่ง มีรถม้า มีรถไฟเล็ก การแสดงฟ้อนรำต่างๆ
มีค่าบัตรด้วยน่าจะ 8 บาทหรือ 10 บาท (คนเขียนจำไม่ค่อยได้)
ทำให้หน้าหนาวทุกปีจะมีคนขึ้นมาเที่ยวเยอะมาก

ลัดดาแลนด์ เป็นสถานที่ยอดฮิตของวัยรุ่นสมัยนั้นจะไปออกเดทกัน
เพราะมีความเชื่อว่าคู่ไหนไปอธิฐานขอความรักกับต้นไทร
หน้าลัดดาแลนด์แล้วคู่นั้นจะได้รักกันไปตลอดชีวิต

ส่วนหมู่บ้านนั้นทั้งหมดล้วนเป็นคนที่มีฐานะดีทั้งนั้นที่เข้าไปอยู่
เรียกว่าหมู่บ้านเศรษฐี

แต่เรื่องมาเกิดตอนที่บ้านหลังหนึ่ง...โดนคนร้ายฆ่าตายยกบ้าน
แล้วเรื่องสยองก็เริ่มขึ้นจากตรงนี้เพราะคนที่อยู่ใกล้ๆกับบ้านหลังนี้

บางทีก็ได้ยินเสียงร้องไห้ บ้างก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ
หรือบางครั้งก็ได้ยินเสียงหัวเราะ และที่เจอกันจนอยู่ไม่ได้คือคนแถวนั้น
จะเห็นครอบครัวที่ตายนั้นบางทีก็ออกมายืนหน้าบ้าน ออกมารดน้ำต้นไม้
คนที่ผ่านไปมาโดนหลอกทุกคน ทำให้ตอนเที่ยงคืนจนถึงเช้า
ไม่มีใครที่จะกล้าออกจากบ้านเลย

นานวันเข้ายิ่ง**censor**นหนักมาหลอกถึงบ้าน คนแถวนั้นอยู่ไม่ไหว
เลยพากันย้ายออกกันไปเกือบหมด ทำให้แถวนั้นกลายเป็นบ้านร้างเยอะ
แต่ยังมีบ้านอีก 3 หลังที่ยังไม่ไปไหนและ 1 ใน 3 หลังนั้น
เจ้าของเป็นฝรั่งไม่ค่อยได้อยู่จะบินมาเที่ยวเฉพาะฤดูหนาว
เพราะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อมาก

เลยจ้างเด็กสาวพม่ามาเฝ้าบ้านแต่ผ่านไปไม่นานก็มีโจรมาขึ้นบ้านหลังนั้น
ฆ่าเด็กสาวคนนั้นแล้วหมกศพไว้ในห้องเก็บของใต้บันได
กว่าจะมาพบก็ผ่านไปเกือบ 2 เดือน
และที่มาพบได้เพราะบ้านที่ยังเหลืออยู่ใกล้ๆกันได้กลิ่นเหม็นเน่า
โชยออกมาจากในบ้านแต่ก็ไม่ได้สงสัยเพราะยังเห็นเด็กสาวคนนี้
ยังคงมานั่งอยู่ ที่ระเบียงหน้าบ้านทุกวัน

จนวันหนึ่งทนไม่ไหวเลยบอกว่าให้ทำความสะอาดเพราะอาจจะมีหนูตาย
แค่นั้นแหละ ...เด็กสาวหันหน้ามาแบบเละๆ
เลยไปแจ้งความและแจ้งให้เจ้าของบ้านทราบเปิดเข้าไปดู
เลยพบ แต่ถึงจะพบแล้วเด็กคนนี้ก็ยังคงนั่งอยู่เดิมทุกวัน แต่
ถ้านั่งธรรมดาไม่มายุ่งคงจะดีเห็นคนนั้นบอกว่าบางที
ก็มายืนมองที่ หน้าต่าง
ตอนนอนกลางคืนด้วยเลยย้ายออกไม่เสียดายแล้วบ้าน

1. มีคู่รักคู่หนึ่งที่รักกันมากและมาอธิฐานขอให้ความรักสมหวัง
กับต้นไทรแต่แล้วพ่อแม่ฝ่ายหญิงไม่ยอมรับฝ่ายชาย
ทั้งสองเลยมาแควนคอตายคู่กันที่ใต้ต้นไทรนั้น...

2. ช่วงก่อนที่จะสร้างสวนสาธารณะนี้เสร็จ
ตอนที่ขุดหลุมเพื่อที่จพทำบ่อน้ำได้พบกับโครงกระดูกอยู่
แต่ไม่ยอมเปิดเผยให้ทราบกัน

3. เมื่อ 10 กว่าปีก่อนสถานที่แถวนั้นเป็นที่เปลี่ยวเลยมีการนำศพคนตาย
ที่ถูกปล้น หรือถูกข่มขืนมาทิ้งไว้ที่นั้นที่รู้อย่างน้อยๆก็ 8 ศพ
แต่ที่ไม่รู้อีกน่าจะเยอะ

4. มีหญิงสาวและหญิง***หลายที่ทำแท้ง
แล้วนำซากเด็กไปทิ้งไว้ในสระน้ำนั้นเป็นจำนวนมาก
หลายคนบอกว่ามากกว่า 100 เลยทีเดียว

5. มีขี้ยาคนหนึ่งพี้ยาเกินขนาดแล้วเกิดช็อคตายคาศาลาที่ริมสระน้ำนั้น
กว่าจะมี คนมาพบก็เน่าหมดแล้ว แต่เขาบอกว่าที่ช็อค
เพราะโดนเอาไปเป็นตัวตายตัวแทนมากกว่า
เพราะกัญชายังเหลืออยู่ข้างๆศพอีกเยอะเลย

6. มีการนำศาลพระภูมิรวมถึงตุ๊กตาสะเดาะเคาระห์มาทิ้งไว้เป็นจำนวนมาก
จนทาง เทศบาลมารื้อไปทิ้งไว้นอกเมือง
แต่ไม่เคยทำได้สำเร็จเพราะถึงจะย้ายไปไกลแค่ไหน
วันรุ่งขึ้นก็จะกลับมาที่เดิม

7. มีหญิงสาวที่มาขอความรักกับต้นไทรแล้วผิดหวังในความรัก
เลยมากินยาฆ่าแมลง ตายใต้ต้นไทรหน้าหมู่บ้าน
โดยที่ทิ้งจดหมายไว้สั้นๆว่า "จะอยู่ข้างๆเธอตลอดไป"

ซุ้มประตูทางเข้าลัดดาแลนด์ เมื่อปี พ.ศ. 2512

ทางเข้าลัดดาแลนด์ ที่ปล่อยรกร้างมานานกว่า 30 ปี

สะพานเก่า วังเวงชะมัด

เรื่องที่ 1.หอนาฬิกา

อันเนื่องจากเคยเป็นป่าช้าและลานประหารเก่ามาก่อนทำให้เรื่องเล่า
เรื่องผีทั้งเก่าและใหม่มีมากมาย
เรื่องนี้อยู่ที่หอนาฬิกาใหญ่
ตรงสี่แยกจากประตูหลังมอ ตรงนั้นจะเป็นวงเวียนสี่แยก
ฝั่งตะวันตกเฉียงใต้เป็นคณะวิศวะ ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้เป็นคณะศึกษา
และโรงเรียนสาธิต ฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือ เป็น หอ 4 ชาย
และฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือเป็นหอ 6หญิง เรื่องนี้มีอยู่ว่า เล่ากันว่า
ตรงหอนาฬิกา กลางวงเวียน มีเปรต หากไปลองของ อาจโดนดีได้
วิธีการลองดีคือ ตอนเที่ยงคืน ให้ไปวนรถทวนเข็มที่หอนาฬิกา
สามรอบ (วงเวียนจะเวียนรถตามเข็ม) เล่ากันว่า ผู้ที่ลองทำอย่างนั้น
ไม่เคยมีใครวนรถทวนเข็มได้ครบสามรอบซักคน
ผู้มีประสบการณ์เล่าว่า
ในขณะที่วนรถอยู่นั้นจะรู้สึกได้ถึงลมที่เย็นผิดปกติ
 แต่วนไปสองรอบก็ไม่เกิดอะไรขึ้น มาเกิดตอนที่จะครบ
 รอบที่สาม จู่ๆ ก็มีเสาสองต้นตั้งขวางถนนอยู่ ทำให้ต้องหักรถหลบ
รถล้มบ้าง แฉลบบ้างไปตามๆกัน ใครอยากรู้ก็ลองดู

อีกกรณีหนึ่งมีข่าวอยู่บ่อยๆ ว่านักศึกษาที่พักอยู่ในหอพักชาย 4 และ
หญิง 6 ฝั่งที่ติดกับหอนาฬิกา มักได้ยินเสียงแหลมๆ เล็กๆ
ดังมาจากทางหอนาฬิกา สอบถามแล้วคืนนั้น เด็กสาธิต ไม่มีการทำกิจกรรม
และคณะวิศวะไม่มีกิจกรรมหรือการก่อสร้างใดๆ
และที่สำคัญ บางห้องได้ยิน บางห้องไม่ได้ยินทั้งที่อยู่ติดกัน?
เป็นเพียงเรื่องเล่า .....

เรื่องที่ 2

ห้องน้ำสังคม

ที่ห้องน้ำคณะสังคมศาสตร์ ที่เก่าๆ
หน่อยลองไปหาดูเอาเอง ลักษณะห้องน้ำคือประตูอยู่ตรงกลาง
เข้าไปแล้ว โถฉี่จะอยู่ทางซ้ายมือ
ส่วนอ่างล้างหน้ากับกระจกส่องหน้าจะอยู่ทางขวา
รุ่นพี่ที่อยู่คณะสังคมเคยเล่าว่า เคยมีคนเล่า
ให้ฟังว่า(ฟังเขามาอีกต่อหนึ่ง)
ตอนกลางคืนช่วงใกล้สอบไปอ่านหนังสือที่คณะสังคม
แล้วปวดฉี่เลยไปฉี่ที่ห้องน้ำนี้
(เริ่มนึกออกหรือยังว่าห้องน้ำที่ไหน) ลุกเข้าห้องน้ำคนเดียว คนอื่นๆ
ก็นั่งอ่านหน้งสืออยู่ คนไปฉี่ก็เข้า ไปฉี่ธรรมดา ห้องน้ำมี
โถฉี่สองอัน อันแรกติดประตูอันที่สองอยู่ด้านขวาข้างในไปอีก เขาบอกว่า
ตอนจะฉี่ ก็จะฉี่ที่โถแรกเพราะใกล้กว่า แต่ไม่รู้นึกยังไง
เลย เดินเลยไปฉี่ที่โถข้างในตอนฉี่ก็ยังไม่มีอะไร
แต่ตอนฉี่เสร็จแล้วมองออกไปที่กระจก
ภาพในกระจกสะท้อนเห็นกำลังมีคนยืนฉี่
อยู่ที่โถฉี่อันแรก! (หันหลังให้) นึกว่าตาฝาด เพราะหันไปดูก็ไม่มีอะไร
แต่พอไปดูในกระจกก็เห็นเหมือนเดิม? คืนนั้นเลยไม่ได้อ่าน
หนังสือกันพอดี
พวกขี้เหล้าทั้งหลายที่ชอบไปกินแถวนั้นก็ระวังหน่อยละกัน

เรื่องที่ 3

รุ่นน้องอยู่หอ 7 หญิงเหมือนกัน เล่าว่า ไปอาบน้ำที่ห้องอาบน้ำ
(รวมตอนกลางคืน) ชั้น 3 เข้าไปอาบน้ำที่ช่องที่เขากั้นให้อาบน้ำ
ช่องในสุดซักพักได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาอาบน้ำในห้องข้างๆ
ได้ยินเสียงฝักบัว แถมยังมีน้ำกระเซ็นเข้ามาที่ห้องตัวเองอาบอยู่อีก
ต่างหาก แต่รุ่นน้องอาบน้ำช้า ห้องข้างเลยกลับออกไปก่อน
พอรุ่นน้องอาบน้ำเสร็จ เปิดห้องออกมาก่อนออกก็ต้องเดินผ่านห้อง
ข้างๆ อยู่แล้ว เพราะตัวเองอาบห้องในสุด ไม่มีร่องรอยการอาบน้ำเลย
ตรงฝาผนังและพื้นแห้งสนิท! ที่ห้องอาบน้ำชั้น 2 รุ่นพี่
แก่กว่าประมาณ 3ปีเคยเล่าให้ฟัง กำลังจะเข้าไปอาบน้ำ
ทั้งห้องมีอยู่คนเดียว กำลังจะสระผม
รู้สึกว่ามีน้ำกระเด็นมาจากห้องข้างๆ
แต่ไม่มีเสียงน้ำ ด้วยความสงสัย จึงหยุดแล้วไปดูห้องข้างๆ
ก็ไม่เห็นมีน้ำรั่วหรือซึมทั้งฝา และเพดาน เรียบร้อยทุกอย่าง
พอเข้าห้องมาจะอาบก็เจอน้ำกระเซ็นอีก... คราวนี้ไม่อยู่แล้ว
เก็บของออกจากห้องน้ำไปเลยฟังหูไว้หู

เรื่องที่ 4

เห็นเขาเล่าว่ามีนักศึกษาคนนึงของคณะแพทย์อยู่ทำงานในตึกของฝั่งสวนดอก(ไม แน่ใจว่าเป็น
โรงพยาบาลหรือตึกแพทย์คนเล่าไม่ยืนยันแต่2ตึกนี้ก็ใกล้กันนี่กลับเข้าเรื่องต่อ)
เขาคนนี้ก็ทำงานอยู่จนดึกก็เลยว่าจะลงลิฟต์มาระหว่างที่รอ
เขาก็ได้ยินเสียงเดินมาข้างๆเขาก็หันไปมองเห็นพยาบาลคนนึงเดินมา
เขาก็ไม่ได้สงสัยอะไร เพราะพยาบาลกับแพทย์
ก็ต้องเจอกันบ่อยๆอยู่แล้ว
ระหว่างรอลิฟต์นักศึกษาคนนี้ก็ได้กลิ่นอะไรแปลกๆ ก็เลยหันไปมองพยาบาลคนนี้
ก็ไม่เห็นมีอะไร ซ้ำพยาบาลคนนี้ยังยิ้มให้ด้วย
สักพักต่อมาเมื่อเข้าไปในลิฟต์พยาบาลคนนี้ก็
ถามว่ามาทำอะไรดึกๆอย่างนี้
เขาเลยตอบว่ามาศึกษาเรื่องการผ่าตัดภายในเพราะว่าจะสอบ
พยาบาลคนนี้เลยบอกว่างั้นให้ฉันช่วยนะนักศึกษาคนนี้ก็เลยงง
และเริ่มสังเกตว่าคอของผู้หญิงเริ่มมีเลือด
ไหลออกมาจากคอเรื่อยๆ
เขาตกใจมากพยายามที่จะหนีออกมาจากลิฟต์แต่ลิฟต์เหมือนค้างหรืออะไรไม่ทราบ
เลือดไหลนองทั่วชุดของนางพยาบาลคนนี้
แล้วเธอก็เริ่มสอนนักศึกษาแพทย์คนนี้ตั้งแต่ลำไส้
ปอด สมอง หัวใจ พร้อมทั้งควักส่วนต่างๆเหล่านี้ออกมา
รุ่งขึ้นก็มีคนพบชายคนนี้นอนคาอยู่ทางประตูลิฟต์ที่เปิดปิดอยู่แล้วเขาก็เอาแต่
พร่ำเพ้ออย่างคนบ้าว่า” พยาบาล
ชุดแดง พยาบาลชุดแดง”
ตึก 9อ.เล่ามาอีก เมื่อก่อนตึกนี้เคยเป็นสระ เมื่อคราวจะสร้างตึกเลยถมที่ไป ทำให้สัตว์น้ำที่อยู่ในสระนั้นตาย ไปเป็นจำนวนมาก เชื่อว่าอาจเป็นเพราะ ผลจากกรรมนั้นทำให้ในอดีต ตึกนี้มีนร. เสียชีวิตทุกปี...เลยมีการทำบุญตึก 9 เพื่ออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้ จริงรึเปล่าไม่รู้นะ
ยังมีอีก ก่อนที่จะถมสระ เคยมีลูกคนงานวิ่งเล่นแล้วตกลงไปในสระ พี่ของเด็กคนนั้นกระโดดลงไปช่วย แล้วจมน้ำ ตายทั้งคู่...ส่วนพี่สาวหรือน้องสาว อีกคนที่เหลือ ตอนนี้ยังทำงานเป็นภารโรง อยู่ในโรงเรียนนี่แหละ
ไม่แน่สักวัน ตอนเย็นๆ คุณอาจจะเห็นเด็ก 2 คน วิ่งเล่นอยู่บนหลังคาตึกก็เป็นได้.. ........ลองมองขึ้นไปดูสิ

กีฬาสีที่ผ่านมานี้ เราช่วยทำงานอยู่ดึกๆ หลายคืนเรื่องทั้งหมดก้อเกิดในช่วงนี้ล่ะที่ตึก 9 ครั้งแรกเกิดที่ห้อง 93* ตอนนั้นกำลังจะกลับบ้าน เก็บของอยู่ ไฟก้อเปิดอยู่นะ แล้วตอนเดินออกจากโรงเรียนแล้ว พี่คนนึงเล่าว่า เมื่อกี๊ตอนเก็บของอยู่ เห็นผู้หญิงใส่ชุดขาวอยู่ตรงมุมห้อง แล้วตอนเดินออกจากโรงเรียน เดินผ่านทางหลังตึก 1 เค้าได้กลิ่นธูป คนอื่นไม่ได้กลิ่นอะไรเลยเรื่องที่ 2 คืนนั้นเราทำงานอยู่ที่ห้องพักครูตึก 9 เวลาตอนนั้นประมาณ 5ทุ่ม ทุกคนที่ทำงานอยู่ไม่ได้ออกไปไหน แล้วเรานั่งทำงานที่คอมกับพี่คนหนึ่ง ทำไปทำมาก้อเห็นคนเดินผ่าน (ประตูห้องพักครูมันมีกระจกใสติดอยู่ มองเห็น ข้างนอกได้) ตอนแรกเราก้อคิดว่าเราตาผาด แต่พี่เค้าก้อพูดขึ้นมาว่า ใครน่ะ! ขนลุกอีกแล้วครับท่านเรื่องที่ 3 กลางดึกคืนหนึ่ง มีพี่คนหนึ่งกำลังจะเดินเข้ามาที่ตึก 9 ตอนนั้นอยู่แถวๆ โรงยิม แล้วพี่เค้าเห็นคน 2 คนกำลังเปลี่ยนเสื้ออยู่ ที่ห้อง 93* พอมาถึงก้อถามว่ามีใครอยู่ชั้น 3 บ้าง คงรู้นะว่าได้คำตอบว่าไง หลอนนน เรื่องที่ 4 คืนหนึ่ง (อีกแล้ว) พี่ 2 คนไปเอาของในห้องโสตตึก 9 พอเข้าไปก้อได้ยินเสียง เหมือนมีคนลากโต๊ะอยู่ชั้นบน แล้วพอขึ้นไปข้างบน ประตูห้องเปิดอยู่ (ห้องที่อยู่บนห้องโสตพอดี) ก็เลยเดินไปปิด พอปิดแล้วกำลังจะเดินลง ประตูเปิดเอง พี่เค้ายืนยันว่าตอนนั้นลมไม่แรงพอที่จะเปิดประตูเองได้... แล้วระหว่างปิดประตู พี่คนหนึ่งได้ยินว่ามีคนเรียกชื่อพี่แกอยู่...
เรื่องที่ 5 เรื่องนี้เกิดกับเราคนเดียวเลย ตอนนั้นประมาณ 4 ทุ่ม เราไปเข้าห้องน้ำ อาจารย์ชาย ก็รู้สึกเสียวๆ อยู่แล้ว แล้วพอออกมาล้างมือ เราไม่กล้ามองกระจก เลยมองแต่มือตัวเอง อยู่ดีๆ ก็เห็นเงาคนอยู่ข้างหลัง แต่ก้อไม่กล้าพอที่จะหันหลังไปดู เลยเผ่นสิครับ!!!

ตึกศิลป์

ตึกศิลปะ เรื่อง อาจารย์ชลลดา.....สมัยก่อนเมื่อไม่นานมานี้ โรงเรียน เตรียมอุดมศึกษามีอาจารย์ท่านหนึ่ง ชื่อว่า อาจารย์ชลลดา สอนวิชาคหกรรม ประจำอยู่ตึกศิลปะ อาจารย์ชลลดาเป็นโรคประจำตัวอะไรสักอย่างเกี่ยวกับไขข้อนี่แหละ
ท่านเลยจะต้อง พก”เคาเตอร์เพน” ติดตัวตลอดเวลา ทุกคนก็ชินกับกลิ่น เคาเตอร์เพนของอาจารย์.....เวลาผ่านไปโรคร้ายได้คร่าชีวิตอาจารย์ท่านนี้ไป.....ตึกศิลปะมีการทำบุญวันเกิดตึกเป็นประเพณีทุกปีในปีนั้น หลังจากที่อาจารย์ชลลดา เสียชิวิต ก็ได้มีการนิมนต์พระมาสวดเจริญพระพุทธมนต์ตามปกติทุกปีณ ห้องพักครูตึกศิลปะ...ขณะพิธีกำลังดำเนินอยู่นั้น ณ มุมที่อาจารย์ชลลดา เคยนั่งทำงาน มีอาจารย์ท่านหนึ่งเหลือบไปเห็นอาจารย์ชลดามาร่วมพิธีทำบุญ วันเกิดตึกศิลปะด้วย....อาจารย์และนักเรียนคนอื่น ที่อยู่ในพิธีไม่มีใครเห็น แต่กลิ่น”เคาเตอร์เพน” ที่คละคลุ้งในห้องตลอดเวลา ก็ทำให้ทุกคนขนลุกไม่น้อยทีเดียว ตึก 55 ปี ม.4 ..ตึก 55 ปี ..ปกติ เราจะมาโรงเรียนเช้ามากๆ ตอนม.4 คือ ต้องรีบออก บ้านไกล ..ประมาณว่า มาถึงแล้วประตูข้างล่างตึกยังไม่เปิดเลย ..ซึ่งการมาเช้ามันก็มีข้อดีคือ สามารถขึ้นลิฟท์ได้ โดยที่ไม่มีใครรู้ ..ถึงภารโรง พี่ขายของจะเห็น แต่เค้าก็ไม่ว่า ..เราจึงใช้บริการลิฟท์ตึก 55 ปีประจำ ..แล้วก็เช้าวันหนึ่ง ..จำได้ดี ประมาณว่า มาเช้ามากๆ ..ถึงโรงเรียน 5.45 น.ได้ ..แต่วันนั้นประตูตึกเปิดอยู่ ..ไฟด้านล่างตึกก็เปิด ..แต่ไม่มีคนอยู่เลย ..เราก็เดินเข้าไปในตึก กดลิฟท์ ..พอประตูลิฟท์เปิด เราก็เข้าไปในลิฟท์ ..กดชั้น 6 (ตอนนั้นอยู่ 666) แล้วก็รอให้มันถึงชั้น 6 ..แล้วนิสัยเรา เวลากดลิฟท์แล้วอ่ะ เราจะหันหลังให้ประตู ไม่รู้ทำไม ..แล้วก็มองนู่นมองนี่ ไม่ได้สนใจว่าจะถึงชั้นที่กดรึยัง ..ประมาณว่า อยู่คนเดียว ยังไงประตูก็ต้องเปิดออกตอนถึงชั้นแหละน่า ..เราก็ยืนหันหลังได้แป็บนึง ..ประตูลิฟท์ก็เปิดออก ..เรากำลังจะก้าวออกไป ..แต่ในความรู้สึกเรา มันไม่ใช่ชั้น 6..เราก้าวกลับเข้ามาในลิฟท์ ดูตัวเลขชั้นที่เรากด มันยังสีส้มอยู่เลย ..แสดงว่ายังไม่ถึง ..แล้วเราก็ออกมาดูว่าชั้นอะไร ..มันคือ ชั้น 4..เราพยายามหาว่าใครกด..แต่ที่เราเห็น มีเพียงแค่ระเบียงที่ทอดยาว ไม่มีแสงไฟใดเล็ดลอดออกมาจากห้องเรียนสักห้อง ..แม้แต่ห้องพักอาจารย์เอง ประตูยังปิดสนิท ..เราจึงตัดสินใจ รีบกลับเข้ามาในลิฟท์..แล้วขึ้นมาชั้น 6..เมื่อมาถึง เราก็พยายาม รีบวิ่งเพื่อไปที่ห้องเรียนเราให้เร็วที่สุด ..ยังไม่ทันที่เราจะถึงห้อง ..ทันใดนั้น !! ..ประตูลิฟท์ก็เปิดออกเอง..แสงไฟสีส้มในลิฟท์สาดส่องออกมาบนระเบียงตึกที่มืดมิด ..แต่ไม่มีใครออกมาจากลิฟท์..แม้แต่คนกดให้ลิฟท์เปิดก็ยังไม่มี ..เพราะชั้นนั้นทั้งชั้นตอนนั้น มีเราแค่คนเดียว ..เมื่อเราเห็นดังนั้น ก็รีบเข้าห้อง เปิดไฟในห้อง แล้วก็นอนฟุบกับโต๊ะ ..ตื่นมาอีกที เพื่อนก็เรียกเข้าแถวพอดี ..เออ เรื่องลิฟต์อ่ะ ตึก 55 นั่นแหละ ก็เคยแบบนั้นเหมือนกัน ประมาณว่า เดินลงมาจากชั้น 5 อ่ะ ลิฟต์ก็เปิดไม่มีใครอยู่พอเดินลงมาชั้น 4 ลิฟต์ก็เปิดอีก ไม่มีคนอยู่และไม่มีคนเข้าด้วย
คือเจอแบบนี้จนถึงชั้น 2 อ่ะ ก็เลยคิดว่าเป็นที่ระบบอะไรหรือเปล่า เพราะตอนนั้น เราก้อว่าแปลกเหมือนกันแล้วเราก็เดินมากับเพื่อนด้วย หลังเลิกเรียนอ่ะ ยืนยันได้ว่าตอนนั้นไม่มีคนยืนอยู่หน้าลิฟต์สักชั้น หรือเดินมาก่อนหน้าเราเลยนะ เพราะเงียบมากๆ จะมาเจอก้อเจอแต่ชั้นล่างอะ ที่มีคนเยอะๆ หน่อย

วันนั้นที่ตึก55..........เราต้องนอนที่ห้องโยอ่ะ นอนอยู่ดีๆ เกิดอาการปากเสีย ดันไปทักว่าอยากเจอ... แล้วเป็นไงล่ะ ไอ้เราก็ออกไปอยู่นอกห้อง แล้วดันมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นเด็กผู้หญิงยืนอยู่ด้านนอก ก็เลยจะถามว่าออกไปทำไม แต่ทันใดนั้น เราก็วิ่งเข้าห้องไปนอนคลุมโปง โดยไม่รู้ตัว ทำไมน่ะเหรอ............ก็ นอกหน้าต่างมันไม่มีที่ให้ยืน น้องคนนั้นเค้าลอยอยู่อ่ะ พอก่อนแล้วกันนะค่ะเดี๋ยวเพื่อนๆตาลายหมด