จากบทอ้างอิงของเรื่องจริงที่แต่งไม่จบ http://forum.asura.in.th/index.php?topic=35528.0

ย้อนข้ามกลับไปเมื่อหลายเดือนจนเลือนเป็นปี วันนี้ .. กลับมาอีกครั้ง !!

เย้ จะรออ่านต่อค่ะ

เทส เทส เทส เช็ค เช็ค ...

สิ่งที่เราเคยคาดหวังไว้และวิ่งไล่มัน มักจะพบเจอได้ยากแบบที่คาดแล้วก็ยังไม่ถึง
ความพยายามบวกพลังกายและพลังใจ เริ่มหดหู่และท้อถอย
1 วัน ที่ไม่มีใครช่างยาวนานเสมือน 1 ปี ที่มีคนเดินเคืองข้าง

"มองไปรอบตัว ก็ยังไม่เห็นใคร ทำไมต้องเป็นเรา"

วันที่เราไม่อยากเจอใคร คือวันที่เราออกไปเจอคนหมู่มากที่สุด และใครหลายๆคน มากับคนของเค้า
ต่างจากเรา ที่มาเพียงหนึ่ง !!

คนรู้จักไม่ยักคุ้นเคย
คุยได้ แต่ไม่ได้รับฟัง เพราะมันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องที่เราอยากรับรู้

เพื่อนรอบตัวเรามีแต่คนที่จ้องจะหาประโยชน์อยู่มากมาย หลายคนที่สนิทก็เปลี่ยนไป เพียงแค่สิ่งใหม่ที่เราเป็นและเริ่มเปลี่ยนแปลง
จากแต่เดิมที่คร่ำครึอยู่กับวัฒนธรรมและความเชื่อมาแต่ครั้งโบราณ

โลกเปลี่ยนไป แต่ยังเป็นเต่าในกระดองที่ทำตัวเหมือนเดิม
กระแสรายวันมันเร็วจนเรากระพริบตาก็อาจพลาด..ในบางเรื่องที่สำคัญไป

เราไม่อาจสวนกระแส แต่ไม่จำเป็นต้องตามกระแสเหล่านั้น
อยู่กับกระแสแต่ใช้วิจารณญาณในการรับฟังและคิดตาม

แล้วบางที .. เรื่องดีดีอาจเข้ามาแบบไม่ทันได้ตั้งกระแสก็เป็นได้

เจอก็จบ แต่ต้องหาจนรู้ว่าเราอยากเจออะไร
ไม่ใช่ตามคนอื่นจนไม่มีความคิดที่เป็นลักษณะเฉพาะของตัวเรา

จากวันที่ไม่เคยมีใคร ทุกอย่างเปลี่ยนไปแค่ "วันที่เราเจอ"