-21-
ฉันกับเฟริน่าหลังจากเดินเข้ามาในเมืองแล้วต่างงุนงงกับสภาพที่เห็น..ก็..ชายหญิงชาวเมืองหลายคนนั้นนอนแก้ผ้าอยู่บนพื้นเต็มเมืองไปหมด
ฉันและเฟริน่ามองตากันก่อนจะกระพริบปริบๆ ก่อนจะค่อยๆย่างก้าวเข้าไปในเมืองอย่างกล้าๆกลัวๆ
"สวอด เดวิล.."ฉันเอ่ยเบาๆ ฉับพลัน ดาบประจำตัวของฉันก็ปรากฏกาย ฉันหยิบมันมาไว้ในมือในขณะที่เฟริน่ากำลังมองแล้วเบิกตาโตอย่างทึ่ง
"ดาบเธอหรอเนี่ย สุดยอดเลย >[]< สวยอ่ะ ! ขอชั้นจับหน่อยสิ !!"เธอทำท่าจะกระโดดมาคว้ามันไว้ในมือ แต่ฉันกลับโน้มตัวไปอีกทาง
"อย่าเพิ่งเล่นน่าเฟริน่า นี่มันเกิดอะไรขึ้นพวกเรายังไม่รู้"ฉันบอกเสียงเข้ม กวาดสายตาซ้ายขวา แต่กลับมีมือหนึ่งแตะเข้าที่ไหล่ จนฉันชะงักค้างไปชั่วคราว
"เฟริน่า ชั้นบอกว่าอย่าเพิ่งเล่นไงล่ะ !"ฉันบอกก่อนจะรีบหันหลังไป แต่ก็ต้องผงะเมื่อไม่ใช่เฟริน่า
ผู้หญิงผมสีขาวเทา ตาสีเขียวน้ำทะเล รูปร่างเบา เอวบาง ชุดสีขาวมีปุ่มกดแปลกๆตามชุด เหมือนเป็นระบบ ที่หูมีหูฟังสีขาว มีไฟฟ้าออกมาเล็กน้อย หน้าตาบ๊องแบ๊วดูน่ารัก
"พวกคุณเป็นคนทำให้คนในเมืองกลายเป็นแบบนี้เหรอ"ชายผมสีทองตั้งพูดขึ้นในขณะที่เขาใช้เพียงมือเดียวล็อคตัวเฟริน่า
"ไอ่พวกบ้า ปล่อยชั้นนะย้าาา >[]< !!"เฟริน่าดิ้น
"พวกชั้นไม่ได้เป็นคนทำ"แต่ฉันตอบเรียบๆไม่สนใจเสียงร้องของเฟริน่า
"ไม่ได้เป็นคนทำงั้นรึ ?"ชายผมทองพูดขึ้น เฟริน่ากัดที่มือเขาจนเขาเผลอร้องออกมา มือของเขาสะบัดไปมาอย่างเจ็บแปลบก่อนจะปล่อยออกจากตัวเธอ เฟริน่าได้โอกาสรีบวิ่งมาหาฉันทันที
"ชั้นถูกหลุมสีดำดูดมาน่ะ!"เธอรีบตอบ หญิงผมสีขาวกับชายหัวทองเลิ่กคิ้วขึ้นเล็กน้อย
"หลุมสีดำ..เหมือนผมเลย !"หญิงผมสีขาวพูดขึ้น แต่ฉันกลับขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ
"แสดงว่าพวกเธอมาจากอีกโลกน่ะสิ"ชายผมสีทองพูดขึ้น พวกฉันสองคนพยักหน้า
"เฮ้อ แสดงว่าพวกเราสองคนไม่ได้ข้ามที่มาแค่สองคน แสดงว่ายังมีอีกเยอะใช่มั้ยครับ"เธอเงยหน้าขึ้นไปถาม
"เดี๋ยวๆๆ เธอเป็นผู้หญิงไม่ใช่หรอ แต่ทำไมพูดครับกับผม.."ฉันถามด้วยความสงสัย
"ผมเป็นผู้ชาย !!"เขาหันมาหาฉันก่อนจะตะโกนใส่จนฉันสะดุ้ง
"หา..ผู้ชายหรอ"เฟริน่าเบิกตาโพล่ง
"ใช่ !"
"เอาน่าๆ อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลย ขอโทษด้วยที่เข้าใจผิดไป"ชายผมทองพูด ก่อนเขาจะยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
"ผมชื่อ สตัน ไอล์รอน ยินดีที่ได้รู้จัก"
"ค่ะ ชั้นชื่อเฟริน่าน้า ~"
"ลอร์ดครับ"เขาพูดพลางยิ้ม แต่รอยยิ้มนั่นมันทำให้ฉันคิดว่ายังไงเขาก็ดูเหมือนผู้หญิงอยู่ดีซะน่า
"โลวาน่า..ยินดีที่ได้รู้จัก"ฉันตอบ พวกเราทั้งสี่คุยกันอย่างเข้าขากันดี พวกเราเดินตามทางไปเรื่อยๆพลางดูผู้คนที่นอนแอ้งแม้งอยู่กลางเมือง
"ตกลงนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันน่ะ ?"เฟริน่าเอ่ยขึ้นพลางหันซ้ายหันขวา
"พวกเราก็ไม่รู้เหมือนกัน"ลอร์ดตอบ
"ยากอะไรซะอีกล่ะ ก็เข้าไปถามซึ่งๆหน้าเลยสิ"ฉันตอบก่อนจะผละออกจากกลุ่มแล้วเดินไปหาผู้หญิงนอนหันหลังให้อยู่ โดยเปลือยกาย..=__=;
"ป้า ป้าเป็นอะไร ทำไมนอนแบบนี้ล่ะคะ=[]="
"ต๊ายย เรียกใครป้ายะ !"
รู้สึกเหมือนชั้นจะทักคนผิด ดูกี่ทียัยนี่ก็ป้าชัดๆ หน้าเหรี่ยวยาน พร้อมตุ้มหูสีแดงเม็ดโตเนี่ยนะ !
"ป้านั่นแหละ !! มันเกิดอะไรขึ้น"ฉันจ้องหล่อนพลางขึ้นเสียง เธอทำหน้าอึ่งอ่างแอ๊บแบ๊วสักพักก่อนจะทำตาปริบๆคล้ายร้องไห้=_=
"กะ..ก็..คือ..วะ..ว่า..พวกชั้น..น่ะ..น่ะนะ...ฮึก.."
เอ้า ชาตินี้จะจบไหมเนี่ย ถามคนอื่นก็ได้ ตะกี้ยังร้องแว้ดๆ คราวนี้ร้องไห้สะอึกสะอื้น ไปเล่นละครเถอะแม่คุณ
"ขอบคุณค่ะ เข้าใจแล้ว"ฉันบอกตัดหน้าขณะที่คุณป้าหน้ายานยังพูดไม่จบ ก่อนจะเดินจากไปโดยไม่สนใจเสียงแว้ดๆร้องบอกให้รอก่อน
ชาติหน้าค่อยเจอกันเถอะ=_=
"ลุงคะลุง ลุงเป็นอะไรคะทำไมนอนร้องไห้อยู่ตรงนี้"ฉันเขย่าชายวัยกลางที่นอนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่
"ข้า..ข้าเสียมันไปแล้ว..ข้าโดนอาเบะตุ๋ยแล้วว TOT โฮโฮโฮ"
"อาเบะ !!"พวกเราทั้งสี่ตาเบิกโพล่ง สักพักที่เรานิ่งอึ้งไป ก่อนจะหันหน้ามาเจอกันใหม่
"แล้วมันคืออะไรอ่ะ..?"ฉัน ลอร์ด และสตัน พูดขึ้นพร้อมกัน
"อ้อค่า ! มันคือผู้ชายใส่ชุดหมีสีฟ้า ชอบพูดว่ายาราไนก๊า โดยปกติจะชอบตุ๋ยผู้ชายค่ะ หรือง่ายๆคือมันเป็นเกย์ค่า >[]<"เฟริน่าอธิบายแบบแจ่มแจ้ง
"ตุ๋ยผู้ชายงั้นรึ ?"สตันขมวดคิ้ว ฉันเหลือบไปมองลอร์ดที่กำลังมองไปรอบๆอยู่
"ลอร์ด นายไม่ต้องกลัวหรอก=O="แต่เฟริน่าดันเป็นคนพูดขึ้น ลอร์ดหันหน้ามาขมวดคิ้วอย่างงุนงง
"เพราะนายหน้าเหมือนผู้หญิงไง.."
"ผมเป็นผู้ชาย !!"
"แต่ว่าถ้ามันตุ๋ยผู้ชายจริง ทำไมมีผู้หญิงนอนแก้ผ้าด้วยล่ะ=O="ฉันตอบ
พวกเรานิ่งไปพักหนึ่ง จู่ๆคุณลุงตะกี้ก็พูดขึ้น
"อาเบะยูริ..ตุ๋ยผู้หญิงTOT"
"ตายแล้ว ! คู่ต่อสู้น่ากลัวมากเลยแหละ ! >[]<"เฟริน่ากรี๊ดพลางกระโดดโลดเต้น
ท่าทางเธอกลัวมากเลย..
และแล้วก็มีอีกเสียงดังขึ้น..
"ยาราไนก๊า !!~~"
พวกเราทั้งสี่ชะงัก ก่อนจะค่อยๆหันไปมอง
"ซะ..ซะ..ซวยแล้ว..อาเบะยูริกับอาเบะธรรมดา T_T"ลอร์ดบอกก่อนจะค่อยๆขยับถอยหลังมา แต่ฉันสังเกตุได้ถึงไฟฟ้าที่หูฟังเขาเริ่มเยอะมากขึ้นเรื่อยๆ
"เนี่ยน่ะหรอศัตรูที่ชื่ออาเบะ=O="สตันบอกขึ้นก่อนจะหาวเสียงดังวอด
"ดูจัดการง่ายชะมัดเลย ผมขอนอนสักงีบแล้วค่อยตื่นขึ้นมาละกันนะ"เขาบอกก่อนจะบิดขี้เกียจเสียงดัง
"แต่เราถูกตีวงล้อมแล้วนะ"เฟริน่าพูด ฉันเพิ่งสังเกตุว่าแมวของเธอก็ตามมาเช่นกัน แต่ว่ามันกลับขู่ฟ่อๆแล้วหันไปมองรอบทิศ
"ยาราไนก๊า !!~"อาเบะยูริตัวหนึ่งร้องขึ้นก่อนจะวิ่งเข้ามาหาฉัน ผมของฉันปรกหน้าก่อนที่มือของฉันจะแทงไปที่ท้องมัน พร้อมเขาที่งอกยาวขึ้นเรื่อย กรงเล็บของฉันยาวเฟื้อย แต่ที่ฉันรู้คือฉันควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้แล้วล่ะ..
"คิก.."ฉันยิ้มมุมปาก ก่อนจะปัดอาเบะตัวนั้นไปไกล แล้วเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะฉีกยิ้มแสยะให้ พวกมันหน้าถอดสีก่อนจะวิ่งหนีไปคนละทิศคนละทางโดยไม่วายส่งเสียงร้องประจำตัว
"ยาราไนก๊า !!~ T[]T"
"โลวาน่า เป็นอะไรรึเปล่า ?"เฟริน่าเดินเข้ามาจับไหล่พลางเขย่าตัวเพื่อนสาว แต่เธอกลับนิ่ง เสี้ยววินาทีนั้น เพื่อนของเธอหันหน้ามาหาอย่างรวดเร็วพร้อมดวงตาแดงฉาน เขี้ยวที่งอกยาวจนออกมาจากปาก แต่มันเป็นเขี้ยวที่ใหญ่และดูคมเกินไป
และแล้วสติก็คืนกลับตัวเอง..
"อ๊ะ มีอะไรหรอ ?"
"ตะ..ตะกี้..เธอ"เฟริน่าปิดปากพลางมองฉันแล้วพลิกตัวฉันหมุนไปมา
"มีอะไรเล่าเฟริน่า ฉันมึนหัว"เมื่อพูดจบเธอจึงหยุด
"ว๊ากกกก !! ช่วยผมด้วยยย !! ผมเหนื่อยอยู่นะ !"เสียงร้องโหวกเหวกดังขึ้นจากอีกทิศของเมือง พวกเราทั้งสี่หันไปมองพร้อมกัน
"เสียงคนนี่ !!"ลอร์ดพูดขึ้น
"ฮะฮะฮะ สมน้ำหน้าฮิโกะ เป็นไงล่ะ เหนื่อยๆอยู่ออกมาวิ่งออกกำลังกายให้อาเบะไล่ตุ๋ยจนหายเหนื่อยมั่ง !"เสียงผู้หญิงหัวเราะดังลั่นตามมา
"ยัยบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา !!!~~"
"ไปดูกันเถอะ !"พวกเราทั้งสี่พยักหน้าก่อนจะวิ่งไปตามเสียงของทิศทางนั้นทันที
ให้ตายสิ..โลกพิลึกกึกกืออะไรเนี่ย ชั้นไม่อยากอยู่เท่าไหร่หรอกนะ=_=_________________________________________________________________________________________
คุยกันหลังอ่าน
เอาล่ะ ! ในที่สุดก็พิมพ์เสร็จ ขอบอกว่าบทนี้เน่าโฮก เน่ามากมาย เน่าสุดยอด เน่าบรม เน่าเจ้าค่ะ !!
เผอิญว่าคิดอะไรไม่ออกทั้งๆที่ก่อนหน้ายังนั่งคิดอยู่เลย ไม่ได้จดแล้วลืมไปเลยแฮะ=_=
แล้วตัวเองแต่งฮาไม่เก่ง ขอให้คนต่อไปละกันนะเออ=___='
