-19-
“เนซึมิ”วาเนซซี่พูดเสียงอ่อยๆ
“หืม มีไรยัยผีเข้าผีออก”เนซึมิตอบกลับไป
วาเนซซี่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แล้วถามเนซึมิ “ตุ๊กตาชั้นอยู่ไหนอ่า TT ^ TT”
“เอ๋...? ตุ๊กตา...?”เนซึมิงง
“ก็ตุ๊กตาชั้นไง อิตัวที่มันเหมือนตุ๊กตาผีอ่ะ อยู่ที่หน๊ายยยยย TT __ TT”แล้ววาเนซซี่ก็จับไหล่เนซึมิแล้วเขย่าๆอย่างแรง
เนซึมิพยายามนึกว่าไปทำตุ๊กตาตก (?) ไว้ที่ไหน แล้วก็คิดออก
“อ๋อ มันต้องหายไปตอนที่หนีอีหน้าปลาหมอแน่ๆ เฮ้ย! หรือว่าลูกสมุนมันจับไปต้มกิน = [] =”
“แง๊ ม๊ายน๊า แบบนั้นอ่ะ TT [] TT”
‘แม่มผีเข้าผีออกชะมัด - -’ เนซึมิคิด
“พาไปหาตุ๊กตาหน่อยสิ TT __ TT”
“เออ เอาก็เอา - - “
แล้วเนซึมิก็ลากวาเนซซี่(ลากอีกแล้ว ?)ไปตามหาตุ๊กตาที่ตลาด แรกๆก็ถามเอาจากแม่ค้าพ่อค้าแถวนั้น แต่ก็ไม่ได้ความอะไร จึงตามหาเอง แล้วจู่ๆ เธอก็เห็นอะไรบางอย่างคล้ายๆกับตุ๊กตาของเธอ ที่บริเวณซอกตึก เธอจึงลากเนซึมิเข้าไปดู ด้วยความสงสัย
“ซอกตึกแคบจัง TT ^ TT” วาเนซซี่บ่นทั้งๆที่ยังลากเนซึมิเข้าไปด้วย แต่ยิ่งพอเข้าไปลึกเท่าไหร่ ทางก็ยิ่งกว้างมากขึ้น
“อ๊ะ ! นั่นไง !” เนซึมิพูดกับวาเนซซี่ แล้วชี้ไปที่ตุ๊กตาของวาเนซซี่ที่กำลังทำตาวาว ถือกล้องวิดีโอ(เอามาจากไหนว่ะ ?) แล้วถ่ายวิดีโอของ... เอ่อ ผู้ชายใส่ชุดหมีสีฟ้า ที่เหมือนกับกำลังนั่งรอใครสักคนอยู่ที่ม้านั่งหน้าห้องน้ำชาย...(เฮ้ยยยย หลุดโลกแล้วแสรดดดด)
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด”วาเนซซี่กรี๊ดด้วยความตกใจ แล้วปล่อยเนซึมิ จากนั้นจึงรีบวิ่งไปคว้าตุ๊กตาออกมาอย่างรวดเร็ว แต่อาเบะได้ยินเสียงกรี๊ดของวาเนซซี่ จึงรีบตามมาอย่างรวดเร็ว
“อ้าวเฮ้ย ยัยผีเข้าผีออก รอด้วยเซ่ = [] =” เนซึมิรีบวิ่งหนีอาเบะตามวาเนซซี่ไปอย่างรวดเร็ว
“ยาราไน๊ก๊า~!!!” อาเบะตะโกน
“ทำไมตอนนั้นแกไม่ตามชั้นมาย่ะ ไอตุ๊กตาเฮงซวย !!!”วาเนซซี่ตะคอกใส่ตุ๊กตาที่ตนเองกำลังอุ้มอยู่ พร้อมวิ่งหนีอาเบะไปด้วย
“ก็ทุกอย่างมันวุ่นวายไม่หมดนี่ค่ะ ดิฉันเลยหาท่านวาเนซไม่เจอ แล้วบังเอิญไปเจออาเบะพอดี เลยกะจะถ่ายคลิปไว้อัพลงยูตู๊ปอ่า TT O TT”
“ยัยวาเนซซี่ รอชั้นด้วยเซ่ = [] =”
“ยาราไน๊ก๊าาาาาาาาา~!!!”อาเบะร้องดังลั่น แล้ววิ่งไปทางอื่นแทน
“เอ๋... ? มันวิ่งไปทางไหนของมันน่ะ ?”วาเนซซี่หยุดวิ่งแล้วมองตามไป แต่ทว่า...
“โครม~!!!” เนซึมิที่กำลังหลับหูหลับตาวิ่งมา ได้ชนวาเนซซี่เข้าเต็มแรง จนทั้งคู่ล้มกลิ้งไป
“แกวิ่งยังไงของแกย่ะ !!! ไอหนูวิปริต = [] =!!!”
“ก็เธอนั่นแหละ จู่ๆก็หยุดวิ่ง ใครจะไปตั้งตัวทันกันล่ะ = [] =”
“แว๊ดๆๆๆๆ !@#$%^&*” วาเนซซี่ด่าเนซึมิ
“แว๊ดๆๆๆๆ _&^%)(^%” เนซึมิก็ด่าวาเนซซี่กลับ
“อ้าว ไหงทะเลาะกันแบบนี้ล่ะเจ้าค่ะ = =’’ ” ตุ๊กตาของวาเนซซี่พูดขึ้น แล้วหันไปมองทางอาเบะ
“แว๊กกกกกกกก ช่วยด้วยยยยยยย ไอบ้านี่จะทำ XXX ช้านนนนน = [] =”ผู้ชายผมสีเทาสั้นประบ่า ที่ใส่ชุดสีดำทั้งตัวตะโกนออกมาอย่างตกใจ
“คิกๆ ฮิโกะ ดูอัลโฟ่สิ สภาพตอนนี้น่าตลกชะมัด~ ^O^”หญิงสาวผมยาวสลวยสีชมพู ที่มีหูลักษณะคล้ายหูเอล์ฟกล่าว
ชายหนุ่มผมสั้นสีดำสนิทที่หญิงสาวคนนั้นเรียกว่า ฮิโกะ หันไปมองแล้วทำหน้าตาปุเลี่ยนๆ
“อ่า... นั่นสินะ = =;;”ชายหนุ่มคนเดิมกล่าวขึ้น
“มัวแต่มองอะไรอยู่เล่า ยัยตุ๊กตา ถ้าเกิดอาเบะมันเปลี่ยนใจ วิ่งกลับมาจะทำไงเล่า” วาเนซซี่พูดแล้วฉุดตุ๊กตากับเนซึมิให้เดินตามโดยไม่หันไปมองทางชายผู้โชคร้ายคนนั้น
“วาเนซซี่ เวลาเดินเธอมองทางหน่อยสิ เดี๋ยวก็มีเรื่องอี...” ยังไม่ทันจบคำพูดของเนซึมิ ก็มีเสียงของคน คนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยเสียงอันดัง
“เฮ้ย !!! อยากมีเรื่องหรอสาวน้อย”
'ก่อเรื่องอีกแล้ว ยัยผีเข้าผีออกเอ๊ย...' เนซึมิคิด
(ตัดจบอย่างรวดเร็ว)
มาลงแบบเน่าๆอีกแล้วจ้า
ไม่ค่อยเจียมตัวเท่าไหร่ - w -;;
ปล้ำลิง. ทางฝั่งอัลโฟ่ขอให้สนุกกับอาเบะนะ~
?
