-25-
"ส่งเพชรมาซะ..."ชายหนุ่มปิดตาปริศนากล่าวขึ้นพร้อมตั้งดาบ
"ทำไมถึงรู้ว่าเรามีเพชร!!!"เนซึมิเจ้าหนูประหลาดกล่าวขึ้นพร้อมแยกเขี้ยวใส่พร้อมเตรียมจะถอดแว่นขึ้น
"พวกแกไม่จำเป็นต้องรู้..."ชายหรุ่มกล่าวขึ้่นพร้อมพุ่งตัวมาที่เนซึมิอย่างรวดเร็วพร้อมออกหมัดเข้าที่ท้องของเนซึมิ
"ตับ!!!!"เนซึมิเลือดกะอักออกมาพร้อมตาที่เปิดโพร่งเป็นสีขาว
"เนซึมิ!!!!"วาเนซซี่ตะโกนร้องลั่นพร้อมดึงต่างหูข้างซ้ายออกมาเตรียมจู่โจม
"สงสัยต้องให้ใช้กำลัง.....เฮ้อ...เซ็งชะมัด"ชายปริศนากล่าวพร้อมแสยะยิ้ม
"สวอด เดวิล!!!"โลวาน่ากล่าวพร้อมดาบสีเพลิงที่ปรากฏขึ้น
"โห่~พอจะมีคนที่พอทำให้ฉันสนุกด้วยแหะ..อืม..เผ่าอสูรงั้นหรอ หึหึหึ"ชายหนุ่มปริศนาหัวเราะในลำคอแล้วเก็บดาบเข้าฝัก มันใช้มือทั้งสองข้่างประสานกัน
"แบล็ค วอส!!!"ทันทีที่ชายหนุ่มร่ายคาถาจบก็มีไอสีดำปรากฏขึ้นและรวมตัวเป็นดาบ
"
บาบิรัส นายไม่เห็นจำเป็นต้องใช้แบล็ควอสเลยนิ กับพวกเศษสวะพวกนี้ซัดแค่หมัดเปล่าก็จบๆแล้ว"ชายปริศนา มีเขาอยู่บนหัวอีกคนปรากฏกายขึ้นพร้อมกล่าวนามของชายปิดตา
"หึ ได้ไง
โมร็อค ถ้าทำอย่างนั้นมันจะเป็นการไม่ให้เกียรติคู่ต่อสู้นะ และก็...ฉันนะชอบเวลาที่พวกมนุษย์มันทำหน้าหวาดกลัวที่สุดเลย!!!!"ชายที่มีนามว่าบาบิรัสแสยะยิ้มแล้วทำหน้าอำมหิตโรคจิตขั้น
เทพหรือว่าจะเป็น จิตสังหาร ผมรับรู้ได้ถึงจิตสังหารของหมอนี้ มันรุนแรงมากถ้าไม่รีบจัดการเราอาจตายไม่รู้ตัว
"ไฟฟ้า10000โวล!!!"ลอร์ดชายหน้าเหมือนหญิงปล่อยกระแสไฟฟ้าไปที่บาบิรัสอย่างรวดเร็ว
"กระจอก..."บาบิรัสใ้ช้ดาบของเขาบังไฟฟ้าไว้ ไม่กี่อึดใจไฟฟ้าทั้งหมดก็อัตตราหายไปในพริบตา
"มะ..ไม่จริง"ลอร์ดทรุดเขาลงทันที
"ขอบอกไว้ก่อนนะว่าฉันเป็นเผ่าอสูร จะว่าไปเธอก็เป็นเผ่าอสูรใช่ไหม? เธอหน้าเหมือนน้องสาวฉันเหมือนกันนะ"บาบิรัสกล่าวพร้อมแสะยิ้มอีกครั้ง
"งั้นหรอ..ฉันชักโมโหแล้วนะ.."โลวาน่ากล่าวพร้อมเขาและเขี้ยวที่เริ่มงอกออก
"
คนอย่างแกไม่มีสิทธิมาพูดว่าเป็นพี่ฉัน"โลวาน่ากล่าวเสียงกร้าวพร้อมดาบเพลิงที่ลุกโชน ตั้งแต่เกิดมาผมเพิ่งเคยเห็นนี้แหละ
"ละ..โลวาน่า"เฟริน่ากล่าวด้วยน้ำเสียงกล้าๆกลัว
"ถอย....ไป.....ซะ!!!โฮก!!!!!!!!!!"โลวาน่ากล้าวเสียงแข็งพร้อมคำรามกึกก้องก่อนจะจู่โจมเป๋าหมาย
"ฉันว่าเราถอยกันก่อนเถอะ"ฮิโกะกล่าวขึ้น
"แล้วจะให้ทิ้งโลวาน่าไว้คนเดียวหรอ!!!"ฟาเซียตะโกนใส่ฮิโกะด้วยความโกรธ
"แล้วเธอคิดจะอยู่เป็นตัวถ่วงหรือไง!!!"ผมตะคอกฟาเซียเพื่อเตือนสติเธอ
"หยุดอยู่ตรงนั้นแหละครับ"โมร็อคกล่าวพร้อมสีหน้ายิ้มแย้ม
"จะขวางทางกันหรอ!!!ดิมลอส!!!!"สตันตะโกนขึ้น
"เออ!!!!"ดาบของเขาตะโกนตอบรับ ก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปฟันโมร็อคอย่างรวดเร็ว
"อย่าสตัน!!!"ลอร์ดตะโกนห้ามด้วยน้ำเสียงตกใจ
"ดราก้อนไฟร์!!!!"โมร็อคตะโกนขึ้นก่อนจะอัดไฟที่ปรากฏขึ้นที่มืดเขาที่ท้องของสตันในช่องพริบตา
"อั๊ก!!!"สตันกระอักเลือดแล้วล้มลง
"สตัน!!!"ดาบของสตันร้องเรียกสตันที่นอนจ่มกองเลือด
"ดาบเก่าๆอย่างแกนะ...ไสหัวไป!!!"โมร็อคใช้เท้าของเขาแตะดาบของสตันจนปลิวไปติดกำแพง
"สตัน!!!"ลอร์ดอุทานพร้อมเข้าไปประคองสตันขึ้น
"พวกแกทุกคนต้องตายทั้งหมดฮาๆๆๆๆๆ"โมร็อคกล่าวพร้อมร่ายเวทย์เพลิงขนาดยักษ์ขึ้นเตรียมจะปลิดชีพพวกเขาในทันที
"หยุดแค่นั้นแหละ!!!!"ชายร่างยักษ์สวมเสื้อนักบวชสีเงินลายกางเขนปรากฏตัวขึ้น
"อิวม็อค!!!!"โมร็ฮคกล่าวด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด
ทางด้านโลวาน่า
"หึหึหึหึหึ"แกมันกระจอกสิ้นดี บาบิรัสกล่าวพร้อมเลียเลือดที่ติดอยู่ปลายดาบ
"ฮึก!!!อ๊อคๆๆอ้วก~"โลวาน่าสำหรักเลือดออกมากองที่พื้น
"ตายซะเถอะ!!!!!"บาบิรัสเตรียมดาบจะตัดคอของโลวาน่า
'มาได้แค่นี้เองหรอ พี่ค่ะ...'โลวาน่าหลับตาลงเตรียมรับชะตากรรมครั้งสุดท้าย
"เคร้ง!!!!!!"โลวาน่าลืมตาขึ้น เธอพบกับบุรุษชุดสีขาวนวลสะอาด
"ชูเร็น!!!"บาบิรัสกล่าวด้วยน้ำเสียงตกใจก่อนจะกระโดดถ่อยหนี
"บาบิรัส นี้แกยังไม่เข็ดใช้ไหม?"ชายที่ชื่อชูริวกล่าวขึ้นพร้อมชี้ดาบไปที่บาบิรัส
"แก!!!!ชิ!!!!โมร็อคถอย!!!!หืม~โมร็อค!!!!!"บาบิรัสเบิกตาโพรง ภาพที่เขาเห็นคือ โมร็อคนอนกระอักเลือดอยู่ที่พื้นพร้อมกับมีชายรางยักษ์ยืนเหยียบเขาอยู่
"อิวม็อค!!!"บาบิรัสกล่าวด้วยน้ำเสียงตกใจ ก่อนจะกลืนน้ำลาย
"ครั้งนี้ฉันจะยอมให้แกก่อน แต่ครั้งหน้าไม่ยังงี้แน่!!!!"บาบิรัสกล่าวก่อนจะกระโดดขึ้นหลังคาแล้ววิ่งหนีไป
"ไม่เป็นไรใช่ไหมเลดี้?"ชูเร็นหันมาทำตาหวานให้โลวาน่า เธอส่ายหน้าเพราะตอนนี้เธอไม่มีแรงจะกล่าวคำพูดใดๆออกมา
"พวกเธอคงเป็นคนของโลกอื่นใช่ไหม?"อิวม็อคถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"ครับ"ผมกล่าวขึ้น
"ดีเลยงั้นตามฉันเขามาในโรงเรียนเถอะฉันมีอะไรเล่าให้พวกเธอฟัง"อิวม็อคกล่าวพร้อมเปิดประตูโรงเรียนเข้าไป พวกเขานำพาพวกเราไปที่ห้องพยาบาลพร้อมกับสายตาของเหล่านักเรียนที่แอบโดดเรียนออกมา
"พวกคุณเป็นใคร"ผมถามสิ่งที่สงสัยออกมาทันทีโดยไม่รอช้า
"พวกเ้ราได้รับคำสั่งจากรัฐบาลให้มาคุ้มครองพวกคุณในภารกิจนี้เพราะ..."อิวม็อคหยุดเล่ากลางคันพร้อมลังเลว่าจะเล่าต่อดีหรือไม่
"เล่าไปเถอะอิวม็อค พวกเขาต้องได้รู้"ชูเร็นกล่าวขึ้น
"อืม คือในการหาอัญมีในครั้งนี้ไม่ได้มีแค่พวกเธอหรอกที่ต้องตามหามัน ยังมีพวกลัทธิอสูร ที่ยังตามล่ามันเพื่อที่จะเป็นจ้าวโลกและพวกมันแข็งแกร่งมาก พวกที่พวกเธอเจอที่ประตูเป็นแค่พวกปลาย
แถว"อิวม็อคกล่าวขึ้น ฉับพลันสีหน้าของทุกคนก็เครียดขึ้นทันตาเห็น
'ปลายแถวงั้นหรอ ขนาดปลายแถวยังแข็งแกร่งขนาดนี้แล้วถ้าหัวหน้าหละ...'ในใจของทุกคนเกิดความเครียดขึ้นทันที
"แน่นอนในตอนนี้พวกคุณยังสู้มันไม่ได้ นั้นเพราะว่าโลกแห่งนี้ได้ดูดพลังของพวกคุณไป แต่ถ้าพวกคนได้รับการฝึกจากพวกเรา พวกคุณจะต้องแข็งแกร่งขึ้นแน่"อิวม็อคกล่าว
"งั้นเราเริ่มฝึกกันเลยซิเราไม่มีเวลาแล้่ว!!!"เนซึมิกล่าวด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ
"ใจเย็นๆพวกคุณต้องพักให้หายก่อน แล้วก็จากการคำนวณของนักวิเคราะห์โลกเรา โลกนี้จะหายไปภายใน1ปีครึ่งเพราะฉะนั้นพวกคุณจะมีเวลาฝึกแน่นอน"ชูเร็นกล่าวขึ้น
"ระหว่างนี้พวกคุณจะต้องศึกษ่าเกี่ยวกับโลกเราและเรื่องของอัญมณีก่อนจากนั้นพอพวกคุณหายเราจะเริ่มฝึกกันแน่นอน"อิวม็อคกล่าว อีกแค่1ปีครึ่งพวกเราจะสามารถเก่งขึ้นได้หรือไม่แล้วพวกเราจะเจออัญมณี
หรือเปล่าเราอาจทำได้หรือไม่ได้เรื่องนั้นพระเจ้าเท่านั้นที่จะรู้
