บทที่ 1
คำว่าเพื่อน   

                เสียงออดโรงเรียนดังขึ้น..."โรงเรียน..แค่พูดคำนี้หลายๆคนก็ทำน่าเบื่อแล้ว"
"เอิร์ท  อั๊ต เมื่อวานนี้ทำไมไม่มาเล่นบอลกับเราเหรอ"       

เด็กคนนั้นคุยกับเพื่อนเขาอยู่  แต่เพื่อนของเขายังไม่ทันได้ตอบ "เอ้า นักเรียน เงียบได้แล้ว"

"เวรแล้ว ครูมา งั้นเดี๋ยวเรา ค่อยคุยกันนะ "    พอครูสอน นักเรียนก็คุยกันบ้าง  " แต่เด็กคนนั้น
ฟุบอยู่กับโต๊ะ มองอะไรที่นอกหน้าต่ง เพลนๆ ...สายลม..กับเสียงกระดิ่งที่ดังอยู่ตรงหน้าต่าง..


สายตาของเขานั้น  หรี่จนเหมือนจะหลับ พอเขาหลับตาลง




.
.
.
.
.
.
.
.
.
โป๊ก
"โอ๊ยยยยยย"
พอเขาแหงนดูก็เห็นคุณครูผู้ชายที่หน้าดูเข้ม ขว้างชอร์คใส่หัว "เจ็บ!" 
 สายาของงเพื่อนทุกคนจ้องมองมาที่เขา
"อุ๊บ!...ฮิฮิ"  "ฮ่าๆฮ่าๆ" เสียงหัวเราะดังขึ้นเขารู้สึกหงุดหงิดสุดๆ   พอออดดังก็เที่ยงซะแล้ว
















แค่นี้ก่อนนะครับ ง่วง -0-

ดีครับ เด็กใหม่ .... -*-
ก็ใช่ นะ  ผมบูมครับ

เวงละ ตัว อี มันเสีย -*- ล้อเล่น

กดอ่อนเกิน อ๊ากกก แก้ไงล่ะเนี๊ย 

 เปลี่ยนเป็นเรื่อง ไอ่ฟาย เรา..เป็นเพื่อนกันใช่ไหม น่าจะดี เอ้ย ล้อเล่น
 

พี่เกิ้ลคร๊าบ อยู่มั้ย ไม่อยู่ไปนอนละนะ
-3-

ดีครับแนท

อะไร ทำไม=_=

ไม่เหลือละ - -"