เราก็ดีดเหมือนกันค่ะๆๆ

ตอนที่ 4 เเผนการขั้นที่ 2!!

หึหึ(เเผนร้ายเกิดขึ้นในใจ)ฉันรู้เเล้วละเคนจิว่าฉันจะทำอะไรกับนายดีโดยผ๔เหญิงคนนั้นจะเป็นคนหนึ่งในเเผนการของฉัน อุวะฮะฮ่า(โห!1นางเอกชั่ว)

"เคนจิจ้ราา...เย็นนี้ออกมาเจอฉันหน่อยสิ >O<"หึหึ อึ้งใช่ไหมละที่ฉันพุดดีกับนายนะ 55555+

"- - เธอบ้าไปเเล้วใช่มะ...อยู่มาดีกับฉันหึหรือว่า*0* ตกหลุมรักฉันเเล้ว"กรี๊ดดดดดดดนายคิดได้ไงเนี่ย คนอย่างมาเรีย ไม่มีวันที่จะรักคนอย่างนายง่ายๆๆหรอก เชอะ!!

"จะบ้ารึ..ที่มาชวนเพราะฉันไม่มีเพื่อนจะไปเที่ยวด้วย-3- อยู่นี้ฉันรู้จักนายคนเดียว"ต(ตอเเหลไปงั้นเเหละ)

"อ๋อหรา..ฉันจะเชื่อใจเธอได้รึมาเรียจัง"กรี๊ดดดดดดดดดดอย่ามาเรียกฉันเเบบนั้นนะ T^T

ตกเย็น

"มาเรีย ฉันมาเเล้ว"หึ มาเเล้วมาบอกฉันทำไมย่ะ ฉันไม่ได้ตาบอดนะที่จะไม่ได้เห็นนาง หึหึวันนี้ละฉันจะทำให้นายรู้ว่าอย่ามาเล่นกับคนอย่างฉัน คิดว่าที่ฉันทำดีกับนายเพื่ออะไรละ(นี้ทำดีเเล้วรึ)

"เเล้วเราจะไปไหนกันละ"ฉันจะพานายไปงานเทศกาลละ(พอดีเจอปายติดอยู่ตรงเสารืไฟฟ้า)

"ฉันจะพานายไปงานเทศกาล>O<"

-+- เเล้วทำไมไม่บอกตั้งเเต่เเรก -+-

ตอนที่ 5 อะไรกันความรู้สึกนี้

เวลาผ่านไปเกือบ 2 ชั่วโมง ตอนนี้จึงเป็นเวลาค่ำเเละเวลามือค่ำค๊ะตอนนี้ฉันยืนอยู่กับชายร่างสูงคน

หนึ่งผมสีเเดงซอยละต้นคอ ด้วยตาคมกริบน่าหลงไหล ใส่เสื้อสบายๆๆสูงกว่าฉันอีกฉันอยู่เเค่

หัวไหล่เค้าเองนะนั้น T^T จัดได้ว่าเป็นผู้ชายที่หล่อม๊ากกก เค้าคือเคนจิ ผู้ได้ฉายาว่าเสือผู้หญิง

(เคยบอกยังหว่า)

“นายมาตรงเวลาดีนะเคนจิ...ในเมือนายมาเเล้วตามฉันมานะ”

“อืม”ฉันกับเคนจิเดินไปเรื่อยๆไม่คิดว่าคนที่เรารู้จักตั้งเเต่เดีกคนออ่นเเออย่างนายโตขึ้นจะเเข๊งเเกร่ง

เเลัหล่อได้ขนาดนี้ ทำเอาฉันก็เคลิ้มตามเลยนะเนี่ย เเละไม่นานฉันกับเคนจิก็ถึงที่หมาย ตรงหน้านั้นมี

หญิงสาวหน้าตาน่ารัก ผิวขาวผมยาว ใส่ชุดเซีกซี่นิสๆ จัดได้ว่าเป็นสาวที่สวยมากเลยที่เดียว

“สวัสดีจร้านี..มารอนานรึยังเอ๋ย”เเปลกใจละสิว่าฉันกับนีรู้จักกันได้ไง เเน่นอนยัยนี้เเหละที่คิดจะจับ

เคนจิละ ฉันเลยชวนเธอมาร่วมเป็นหนึ่งในเเผน(อันชั่วร้าย)นี้ด้วย เธอยังไม่รู้หรอกเเต่เธอคิดว่าฉันอยาก

ให้เธอกับเคนจิคบกันละสิ นั้นก็ถูกครึ่งนึงนะ(เเล้วอีกครึ่งละ)

“พึ่งมาเหมือนกันละจ๊ะ...อ๋อ! นั้นเคนจิที่มาเรียพูดถึงหรอ”เหอะยัยนี้สตอได้มากเลยนะก็คนนี้ไม่ใช่รึที่

เธอคิดจะจับนะ

“อืมใช่นีนี้..เคนจิเพื่อนของฉันเองจ๊ะ”

“-*- ฉันเพื่อนหรอเทอ รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ฉันอยู่ในสถานะที่เธอจะไม่มีสิทธิ์มาสั่งนะ เธออยู่ในถานะ

คู่มะ..”หมอนี้ปากโปรงจิงดีนะปิดปากเค้าไว้ก่อนไม่งั้นยัยนี้รู้เเน่เลย เเผนฉันก็ยับเยินหมดนะสิ

“เอ๊..คู่มะ อะไรกันหรอค๊ะ”

“ไม่มีไรหรอกจ๊ะ เราไปเที่ยวกันเถอะ”ออลืมบอกยัยนี้พูดภาษาญี่ปุ่นได้(บังเอิญขนาดไหน)

เวลาผ่านไปไม่นานเรา 3 คน ก็มาถึงงานเทศกาลค่ะ >O<

ในงานมีของขายมากมายเเต่ฉันไม่รู้จักสักอย่างยัยนีก็ค่อยเเนะนำให้ ไม่เเปลกใช่ไหมที่ฉันจะไม่รู้จักก็

ฉันพึ่งเคยมาประเทศไทยนิจะให้ทำไง ฮือออ
โครม!!!
กรี๊ดดดด ลืนค่ะ TT ลื่นดีๆๆไม่ได้ฉันดันไปนั่งก้นจำเบ้าที่หลังเคนจิอะสิ มารับไว้ทำไมเนี่ย

“ยัยบ้าไม่ดูตาม้าตาเรือเลย..ฉันก็เจ๊บนะโว้ย!!”เคนจิ

“ขอโทษ..ไม่ตั้งใจ”ฉัน

“เป็นอะไรกันมากไหมค่ะ”นี

“เป็นสิเห็นไหมเนี่ยเเผลใหญ่ขนาดนี้นะ...มาเรียเธอมากับฉันเลยนะ”เคนจิ

“อาวทำไมเป็นงั้นอะ...”ยังพุดไม่จบเลยเคนจิก็ลากฉันไปไหนเเล้วก็ไม่รู้ ยัยนีก็มองเเบบงงเนอะ ช่วย

ฉันเส่ มองตาปริบๆๆอยู่นั้นเเหละ

“โอ๊ย!!”เคนจิโยนฉันให้ติดกับผนัง ฉันเจ๊บนะยะไม่ใช้พวกท่อนไม้ที่นายจะมาโยนเเบบนี้

“เธอทำเเบบนี้ทำไม บอกฉันมาสิเธอทำเเบบนี้เพื่ออะไร”


“ฉันทำอะไรนายมีหลักฐานหรอ”ตีหน้าสื้อไว้ก่อน

 “เธอไม่รู้หรอกเธอทำเเบบนี้ ฉันเจ๊บมากรู้ไหม”เคนจิพูดพร้อมกับกุมมือไว้ที่หน้าอกข้างซ้าย

“นายเจ๊บ นายจะเจ๊บทำไมนายไม่เคยรู้สึกอะไรกับฉันเลยนิ”

“ไม่รู้สึกหรอได้ถ้าเธอพูดเเบบนี้ฉันจะให้เธเอได้รู้ถึงความรู้สึกของฉัน”

เคนจิกดริมฝีปากลงมาที่ปากของฉันอย่าหนักน่วง จนเลือดออกมีทั้งกลิ่นเลือด บุหรี่ ปนกันไปหมด เค้า

กำลังทำให้ฉันหมดเเรงเค้าทำร้ายฉันทั้งความรู้สึกเเละจิตใจ เคนจิค่อยๆๆเลื่อนริมฝีปากมาเลือนๆ จน

มาถึงหน้าอกเค้ากดหนักเพื่อประทับตราความเป็นเจ้าของ เคนจินายจะคิดไหมว่านายกำลังทำให้ผู้หญิง

นึงคนเจ๊บปวด เคนจิไม่หยุดเเต่เค้าหนักขึ้นๆ จนเธอผู้หมดเเรง หญิงสาวเเสนสวยใต้เเสงจันทร์ เธอใส่

เสื้อธรรมดาสีชมพูกางเกงขาสั้นสีขาว ผมยาวสลวย ไม่ว่าจะมองมุมไหนเธอก็ช่างงดงาม ชายหนุ่มที่ขาด

สติเริ่มลุกล่านเธอต่อๆ..


โปรด ติดตามตอนต่อไป

ลืมใส่สีขออภัยในนะที่นี้ด้วยค่ะ TOT

ว้าย จะอั๊ปปะระเห้ยกันแล้ว 

หึ ๆ รออ่านบทต่อไป