Chapter 9 การประลองฝีมือ (ตอนจบ)
...ผ่านไป2ชั่วโมง...“เอาละครับในที่สุดเราก็มาถึงคู่สุดท้ายแล้วนะครับ คนแรกในคู่นี่คือคุน รินะ คาซึกิ หรือ ท่านรินที่เรารู้จักกันนั่นเองครับบ”
“และผู้ท้าชิงคือ...โอเอซิส โอซิริสรอส หรือ คุณไอซิส ผู้กล้าของเรานั่นเองคร๊าบบบ”
“หา!” ทั้งหกคนร้องขึ้นพร้อมกันอย่างตกใจ
โซล“ที่ไอซิสหายไป ก็เพราะเข้าร่วมประลองอย่างงั้นน่ะหรอ”
คริส “ไอซิสเป็นคนไม่ค่อยพูดนี่น๊า นิสัยของคนไม่ค่อยพูดน่ะไม่ชอบท้าทายไม่ใช่หรอ”
แนท “ไม่แน่นะ บางทีไอซิสคงอยากจะทดสอบฝีมือตัวเองก็ได้”
“แต่มันไม่อันตรายเกินไปหน่อยหรอ ลืมท่านไบรอันแล้วรึไง”
เกิ้ลพูดพลางทำให้ทุกคนสงสัย
“ไม่หรอก ดูด้านข้างสิ ท่านไบรอันยืนอยู่ตรงนั้นไง”
เพชรพูดพลางชี้นิ้วไปที่ไบรอันที่ยืนดูอยู่ข้างสนามประลอง
“ลืมไปแล้วหรอ ว่าที่นี่คือค่ายรวมยอดฝีมือ อาจจะมีหมอที่เก่งๆในค่ายนี้บ้างก็ได้นะ”
เพชรพูดไขปมปริศนาให้ทุกคนได้เข้าใจ
“เมื่อทั้งคู่พร้อมแล้วเราขอเริ่มการประลองนะบัดนี้ครับบ”
“เป็นไงบ้างจะไอซิส คิดยังไงมาประลองเนี่ย”
รินถามไอซิสพลางยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
“ไอแค่อยากจะทดสอบฝีมือตัวเองเท่านั้นแหละค่ะ”
ไอซิสตอบไปอย่างมั่นใจ
“งั้นไม่ลามือล่ะนะ!!”
“อัศนีบาตฟาตพิภพ” รินใช้สกิลอัศนีบาตรฟาตพิภพเล็งใส่ไอซิสอย่างไม่ลามือเหมือนโกรธแค้นอะไรบางอย่างอยู่ในใจ
“หึ”
“
ปีกซาตานเพลิงพิโรธ” ว่าแล้วปีกที่หลังของไอซิสก็งอกขึ้นมากและเพิ่ขนาดใหญ่กว่าเดิม 10 เท่า จนสามารถห่อหุ้มตัวไอซิสได้ทั้งตัวเลยทีเดียวจากนั้นก็มี ยมทูติออกมา2ตัว ไอซิสไม่รอช้าควบคุมยมทูติเข้าโจมตีรินทันที
“
บาเรียไวท์” รินร่ายเวทย์มนส้รางเกราะบาเรียให้กับตนเองขึ้นมาแล้วจึงร่ายเวทย์
“ลูกศรเวทย์” เข้าโจมตียมทูติของไอซิส แล้วยมทูติก็หายไปทันที
“ถ่วงเวลามานานแล้วนะ ได้เวลาปิดฉากแล้วล่ะ!”
“แองเจิลไวท์เดตี้สตรอง” รินใช้สกิลท่าไม้ตายของตนทันที
“ไม่ทันหรอกน่า”
“อ้อมกอดที่ไร้ความอบอุ่น” หลังจากที่ไอซิสใช้สกิลแล้วรินก็มีท่าทางแปลกๆไปคืดรินปล่อยฆทาของตนทิ้งลงพื้นแล้วเดินเข้ามาหาไอซิส และสิ่งที่แปลไปกว่านั้นคือไอซิส กลายเป็นผู้ชาย แล้วอยู่ๆรินกะสลบลงไปทันทีโดยที่ไอซิสไม่ได้ทำอะไรเลย
“ท่านรินไอขอโทษนะคะ (._.)”
“โอ๊วววว ผู้กล้าของเราช่างแข็งแกร่งจริงๆเลยครับบ ทำเอาท่านรินถึงกับสลบไป และผู้ชนะในรอบนี้แน่นอนครับ ท่านไอซิส ผู้กล้าของเรานั่นเองงงงงงงงง”
แปะ!! แปะ!!! แปะ!!! แปะ!!!
ทุกคนตบมือให้กับไอซิสอย่างชื่นชม
“บทสรุปนะครับ สายนักดาบผู้ชนะคืก ท่านอากามิ ครับบบบ สายธนู ผู้ชนะคือ ท่านชิร่า ครับบบบบ สายการสังหาร ผู้ชนะคือท่านยัตสึมิ ครับบบบบ การโจมตีมือเปล่าผู้ชนะคือ ท่านซึคุเบะครับบบบ และแน่นอนครับสายนักเวทย์ ผู้ชนะคือ ท่านไอซิส ผู้กล้าของเราคร๊าบบบ”
เฮ้ เฮ้ ไชโย วู๊~~~~~~~~~~~~~~~
“ขอเชิญท่านเรอาร่วมมอบของรางวัลแก่ผู้ชนะของเราด้วยครับ”
ว่าแล้วหญิงสาวผมสีบลอนเป็นเกลียวสวมหมวกสีม่วงอ่อนๆ ดวงตาสีแดงสดใส สวมชุดสีขาวผูกด้วยโบว์สีน้ำเงินที่ต้นคอ ก็เดินออกมาจากด้านซ้ายของสนามประลองอย่างสง่าผ่าเผิย
“ข้าขอบคุณทุกคน ที่เข้าร่วมงานประจำปีของค่ายเรา หากไม่มีพวกท่านงานปีนี้ คงไม่สนุกครึกครื้นเป็นแน่...”
เรอากล่าวขอบคุณทุกคนที่เข้าร่วมงานประลองนี้ทั้งผู้ชมและผู้ประลอง
แล้วเรอาก็ค่อยๆหยิบเข็มกลัดที่สลักไว้ว่า “
Winner” ซึ่งมีความหมายว่าผู้ชนะ ปักให้แก่ผู้ชนะการประลองทั้ง4คน
จนมาถึงคนสุดท้าย “ไอซิส”
“ท่านผู้กล้า ฝีมือท่านถือว่าแข็งแกร่งยิ่งนัก ข้าคิดไม่ผิดเลยจริงๆ และขอขอบคุณที่ร่วมประลองฝีมือในครั้งนี้ด้วย”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...ท่านเรอา...ไอแค่อยากจะทดสอบฝีกมือตัวเอง...แค่นั้นเองค่ะ”
ไอซิสตอบอย่างง่ายแต่ฟังดูน้ำเสียงเหมือนเกรงใจเรอามาก
หลังจากเรอาติดเข็มกลัดให้กับไอซิสแล้วเธอก็ใช้มือของตนยื่นมาจับมือของไอซิสแล้วพูดอะไรบางอย่างกับไอซิส
“ข้าขอขอบคุณทุกคนอีกครั้ง หวังว่าปีหน้า ทุกคนคงยังให้ความร่วมมือเช่นนี้อีกนะ^^”
ว่าแล้วเรอาก็ร่ายคาถาอะไรบางอย่าง จู่ๆก็เกิดแสงสีขาวไปทั่วเต็นท์ แสงนั้นสว่างมากจนหลายคนไม่อาจจะลืมตาได้ หลังจากแสงนั้นหายไปเรอาก็หายตัวไปเช่นกัน แต่สิ่งที่ปรากฏให้ทุกคนอึ้งคือ บาดแผลเล็กน้อยและมากของผู้ประลองและทุกคนในเต็นท์ ก็หายไปในทันที ผู้ที่เจ็บป่วยแล้วเข้ามาดูการประลองก็หายเป็นปริดทิ้ง
“อะไรกันเนี่ย พลังมหาศาลขนาดนี้มัน...”
“อะไรหรอเกิ้ล พลังขนาดนี้มันทำไมหรอ ชั้นว่ามันดีออกนะ พวกเราจะได้รู้สึกอบอุ่นไง ที่มีคนที่แข็งแกร่งคอยดูแลน่ะ”
โซลพูดพลางมองไปรอบๆ มองดูรอยยิ้มของทุกคนที่หายจากการบาดเจ็บ
“มะ..ไม่มีอะไรหรอก เรากลับกันเถอะทุกคน”
ว่าแล้ว เกิ้ลและทุกคนก็เดินกลับไปยังกระท่อมของไบรอันทันที
“(- - ) ( - -) (- - ) ( - -)”
แนทหัดซ้ายหันขวาเหมือนกำลังมองหาอะไรบางอย่าง
“มองหาอะไรหรอแนท”
เพชรถามขึ้นอย่างสงสัย
“ก็ไอซิสน่ะสิ หลังจากจบการประลองยังไม่เจอเลยนะ ไม่สงสัยบ้างหรอว่าเค้าไปไหนน่ะ”
“ไอซิส เค้าก็เป็นงี้แหละ บางทีอาจจะกลับไปเต็นท์แล้วก็ได้นะ เรารีบไปกินข้าวกันดีกว่า เพราะกว่าการฝึกจะจบก็ปาไป 5 โมงกว่าแล้วเนี่ย เราต้องพักผ่อนเยอะๆนะเผื่อพรุ่งนี้จะมีอะไรให้ทำ”
โซลบอกกับทุกคนพลางรีบเดินไปหามิยากิทันที
...ด้านไอซิส...“..มันไม่จริงชั้ยคะพ่อ...แม่”
ไอซิสพึมพำอะไรบางอย่างพลางกอดรูปพ่อกับแม่ของตนไว้แน่น
“เรื่องที่ท่านเรอาพูดมันไม่จริงใช่มั้ย Y^Y ฮึก ฮึก โฮ~~~~~~”
ไอซิสยังคงพูดกับรูปพ่อแม่ของตนและร้องไห้แบบไม่หยุด....
ไอซิสเป็นอะไรไป และเรอาบอกอะไรกับเธอ โปรดติดตามอ่านต่อตอนหน้า...The end of the chapter9
