[Fan Photo montage Editing] โชว์โลกใบใหม่ ให้ก้องอสุรา~!! OTL

สาส์นลับชิ้นที่ 1: ปลายกุมภาฯ นั่งมองดาวที่แสนไกล

สวัสดีทุกคนที่เผลอกดเข้ามาอ่าน
เพราะคิดว่าเจ้าของคงมาใส่เพิ่มบ้างอะำไรบ้างแล้วนะคะ
แต่ต้องขอแสดงความเศร้าใจอย่างสุดซึ้งด้วยนะคะ เพราะว่า"ยังไม่ใช่ตอนนี้" ค่ะ

สาเหตุที่ไม่มาเขียนต่อไม่มีอะไรหรอกค่ะ
แค่เป็นโรคขี้เกียจตามปะสาวัยรุ่นธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่านั้นเอง

แต่เราก็คิดไว้อยู่แล้วค่ะ ว่าต้องไม่มีใครสนใจแน่ๆ
แต่ตรงนี้เป็นเพียงบอร์ดเดียวเท่านั้น
ที่เราสามารถเรียกมันได้ว่าบอร์ดของเราค่ะ
บอร์ดรูปร่างเหลี่ยมๆ ที่เราฟูมฟักมากับมือ
จนกลายเป็นเวทีประกาศก้อง ที่เราแทบจะสามารถ
เอามาใช้หาเสียงตอนเลือกตั้งได้เลย (ไม่ได้ลงซักหน่อย

)

ตอนนี้ไฟที่เคยลุกโชนเมื่อ 5 เดือนก่อน ได้กลับมาอีกแล้วค่ะ
แต่ดันมาลุกผิดเวลา เพราะว่าใกล้สอบแล้ว
(นั้นไง ข้ออ้างตามมาทันทีเลย)
ตอนนี้เราจดโน้ตเรื่องของตัวละครไว้แล้ว
ทั้งพี่้น้องที่เหลือของคาเรน เคอร์ติส (ถ้าใครจำไม่ได้
หรือ delete ทิ้งไปแล้วเพราะจำไปก็รกสมอง
ก็ขอย้อนความว่าคาเรนมีพี่น้อง อีก 3 คนค่ะ
เป็นน้องชายฝาแฝด 1 คน และ พี่สาวอีก 2 คน
ดูรายละเอียดได้ใน "ความประทับใจแรกพบ ก็เป็นเรื่องสำคัญนะ" นะคะ)
และไหน น้องชายของคาเรนจะเป็นเพื่อนกับคิวโคล่อนอีก
(ทั้งๆ ที่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าคิวโคล่อนเป็นเพศอะไรด้วยซ้ำ)
แถมตรงข้ามบ้านของเมย์ก็มีร้านขายของเปิดอยู่ (น่าตกใจตรงไหน

)
ซ้ำร้าย น้องชายของคาเรนก็กำลังมีความรัก
กับลูกพี่ลูกน้องของเมย์อีกต่างหาก (ชักไปกันใหญ่แล้ว

)

ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะ
แต่พอมาลองนับดูตัวละครก็ปาเข้าไป 10 คนแล้วค่ะ
(แต่ถ้าไม่นับรวมเมย์ จะเหลือ 9 นะ
แต่ว่าเมย์ในเรื่อง กับ เมย์ที่กำลังนั่งพิมพ์เป็นคนละคนกัน
เพราะฉะนั้น ก็ถือว่าเป็นตัวละครเหมือนกัน
เพราะฉะนั้นที่คิดไว้มี 10 คนค่ะ แต่ถ้าตัดตัวไม่เด่นอย่าง
เนียร์ พี่สาวของ มาเนียร์ กับ ผู้จัดการของมาเนียร์ ออก
ก็จะเหลือแค่ 8 คนค่ะ ตามดูกันต่อไปนะคะ
ว่าจะมีใครโผล่กันเข้ามาบ้าง
และจะยำกันเละตุ้มเป๊ะแค่ไหน
ส่วนของตัวเรื่อง หรือ ไอเท็มแปลกๆ ที่ต้องเอามทำภาพตัดต่อ นั้น
ยังไม่ได้คิดไว้ค่ะ ว่าจะเอามายำสดทีหลัง(จะรอดมั้ยนั้น

)
ตอนนี้มีแค่เนื้อเรื่องธรรมดาๆ ที่พอจะสร้างเรื่องได้
แต่เื่รื่องของ"ของ" ที่ต้องเอามาใช้ประกอบเรื่อง
ยังไม่ปิ๊งเลยค่ะ ว่าจะเขียนตอนสั้นเพียวๆ ไม่มีมิกซ์
ก็คงเขียนที่บอร์ดนี้ไม่ได้แต่ถ้าจะให้ตั้งบอร์ดใหม่
ก็คงต้องวางแผนโคลงเรื่องกันยาว
คิดแล้วปวดหัวมากเลยค่ะ (ไม่ใช่วันนั้นของเดือนซักหน่อย

)

แต่ไม่เป็นไรค่ะ เราเชื่อมั่นว่าที่หัวเราตันในตอนนี้
คงเพราะเครียดเรื่องเรียนแน่ๆ เมื่อถึงเวลาที่การสอบผ่านพ้นไป
แล้วเราได้พักผ่อนซักหน่อย หัวเราต้องกลับมาแล่นได้อีก
อย่างแน่นอนค่ะ... ถึงจะไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ก็เถอะนะ

Q: อีแบบนี้ไปไม่รอดแน่ๆ นังเมย์บ๊องเอ๊ย
MA[Ұ]: ฮือ T^T คุณคิวโคล่อนไม่ให้กำลังใจกันเลย

ปัจฉิมลิขิต.ยังรักงานชิ้นนี้อยู่เสมอนะคะ
ขอโทษที่เผลอโยนทิ้งไปค่ะ