บทที่11 ภารกิจที่3 (2/3)
"ตุ้บ" เสียงของบางสิ่งกระแทกกับพื้น
"โอ๊ย/แอ้ก" เสียงร้องโอดครวญประสานกันขึ้นอย่างมิได้นัดหมาย
"เฮ้อ~ ตกลงมาที่ไหนกันนะเนี่ย" เสียงชายหนุ่มบ่นขึ้นอย่างงุนงง
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ รู้แต่ว่าก่อนเราจะตกลงมา... พื้นดินมันแยกออกจากกัน" เสียงชายหนุ่มอีกคนพูดขึ้น
"อ้าวฮิต.. นายก็ตกลงมาด้วยหรอ" ชายหนุ่มถามฮิต เมื่อเห็นร่างของอีกฝ่าย
"ครับ.. คุณแบล็คสตาร์พอเห็นไหมครับว่าใครตกลงไปกับใครบ้าง"
"อ๋อเท่าที่ชั้นเห็นนะ ก็มี ฉันกับนาย โฮกับลอล ตกลงไปด้วยกัน ส่วนแอนเดรียกับเชลชั้นไม่รู้ว่าตกลงไปด้วยกันหรือแยกจากกัน"
"อ๋อครับ.. ว่าแต่ไม่เห็นมีภารกิจเลย อยู่ไหนหว่า" ฮิตพูดและสำรวจไปรอบๆห้อง
"อ๊ะ! นั่นไง ลองไปหยิบมาดูิสิ" แบล็คสตาร์บอกฮิต ฮิตจึงเดินไปหยิบมันขึ้นมาอ่าน
'กำจัดให้หมด!!'"กำจัดอีกแล้ว ว่าแต่กำจัดอะไรหว่า" ทันทีที่แบล็คสตาร์พูดเสร็จพื้นก็สั่นอีกครั้ง
"พื้นจะแยกอีกแล้วหรอ-*-?" แบล็คสตาร์ขมวดคิ้วอย่างสงสัย
"โอซาก้าาา!!" เสียงเดิมที่พวกเขาเคยได้ยินดังเข้ามาในหูของพวกเขาอีกครั้ง
"อ..โอซาก้างั้นหรอ.." ฮิตพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะหันไปหาฝ่ายตรงข้าม
"ฮึ่ม!! มาอีกแล้วนะ" แบล็คสตาร์พูดอย่างโมโห เมื่อภาพอดีตย้อนเข้ามาในหัวเขา
"นี่มันไม่ใ่ช่ตัวจริงหรอกครับ มันเป็นตัวที่สร้างขึ้นมาจากพลังเวทย์น้อยๆ แกต่มันมีจำนวนมหาศาล" ฮิตกล่าวขึ้น แบล็คสตาร์จึงพยักหน้ารับ
"งั้น...ลุยกันเถอะ!!" แบล็คสตาร์พูดเสร็จก็หยิบมีดออกมาและวิ่งเข้าไปหากลุ่มสัตว์ประหลาด ส่วนฮิตก็หยิบไวโอลินขึ้นมาบรรเลงเพลงอย่างช้่าๆ
30นาทีผ่านไป...
((รวดเร็วเหลือเกิน-..-;)"ฮู่ว~ หมดแล้วใช่ไหม" ชายหนุ่มแบล็คสตาร์พูดขึ้นเมื่อไม่เห็นสัตว์ประหลาดออกมาอีก
"โอซาก้าาาาาาาา!!" เสียงสัตว์ประหลาดอีกตัวร้องคำราม
"ร..ระวังนะครับ นั่นมันตัวจริง!!" ฮิตบอกแบล็คสตาร์และถอยหลังนิดหน่อย
"โอซาก้าาาา!!" ตอนนี้สัตว์ประหลาดมาอยู่ข้างหน้าพวกเขาแล้ว
"มาแล้วหรอ.. ตายซะเถอะ!!" แบล็คสตาร์กำลังจะพุ่งตัวออกไปแต่ถูกฮิตรั้งไว้ก่อน
"ไม่ได้นะครับ!! เราต้องหนี..ต้องหนีก่อน!!" ฮิตพูดกับแบล็คสตาร์
"อืม งั้น.. โกยแน่บ!!" แบล็คสตาร์ไม่รอช้ารีบวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว และตามด้วยฮิตที่วิ่งไป
"โอซาก้าาาาาาาาา!!" สัตว์ประหลาดร้องขึ้นอีกครั้ง และวิ่งตามพวกเขาทั้งสอง
"โอซาก้าาาาาาาาาา!!" สัตว์ประหลาดร้องไม่หยุด และขว้างค้อนอันเล็ก ที่มันมีรอบๆตัวใส่พวกเขา
"ฮึ่ย!! เล่นกันแบบนี้ก็ต้องใช้แผนกลซักหน่อยแล้ว" แบล็คสตาร์พูดขึ้นและหยุดวิ่ง ฮิตจึงหยุดวิ่งตาม
"หยุดทำไมหรอครับ" ฮิตถามแบล็คสตาร์ด้วยความสงสัย
"ฮิต.. นายหนีออกไปก่อนนะ ฉันจะล่อมันไว้แล้วรีบตามออกไป"
"ม..ไม่ได้นะครับ ผมไม่อยากเสียเพื่อนอีกแล้ว"
"เถอะน่า.. นายรีบออกไปก่อนดีกว่า"
"ค..ครับ" ฮิตพูดและวิ่งออกไป
"หึๆ มานี่สิ" แบล็คสตาร์พูดกับสัตว์ประหลาดโอซาก้าและวิ่งล่อมัน
"โอซาก้าาาาา!!" สัตว์ประหลาดร้อง และวิ่งตามแบล็คสตาร์ไป
"ครืน ๆ.." ก้อนหินที่ติดอยู่บนพนัง ร่วงลงมาทีละนิด
"เฮ้ย!! ทำไมเป็นงี้เนี่ย" แบล็คสตาร์กล่าวขึ้นอย่างหงุดหงิดของตนไม่สำเร็จ
"โอซาก้าาาาาา!!" สัตว์ประหลาดตกใจ และวิ่งไปวิ่งมาทำให้พื้นสั่นสะเืืทือนยิ่งขึ้น
"ต้องรีบออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุดแล้ว!!" แบล็คสตาร์พูดกับตนเองและหาทางวิ่งออกไป
"เฮ้ย!!" แบล็คสตาร์ร้องอย่างตกใจเมื่อเห็นก้อนหินยักษ์กำลังจะหลล่นทับตนเอง...
แบล็คสตาร์ถูกทับด้วยก้อนหินยักษ์ เครื่องในของเขาแตกกระจาย เศษก้อนเนื้อกระเด็นไปทั่วพื้น สมองไหลย้อยออกมา
มันคงจะเป็นอย่างงั้นถ้าไม่มีคนมาช่วยเขาไว้ก่อน
"คุณแบล็คสตาร์ครับ" ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดและเขย่าตัวเขา
"อ๊าา~ นี่ฉันรอดหรือนี่" แบล็คสตาร์พูดขึ้่นเมื่อเห็นว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในถ้ำที่เขาตกลงไปแล้ว
"ครับ คุณแล้วรอดแหล่ะ"
"กรี๊ดดดดด!! ดีจายจางงงง>_< แอ่ก@..@" แบล็คสตาร์แต๋วแตก และสลบลงไปอีกที...
"อ้าว สลบอีกแล้วหรอครับ-*-" ฮิตพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย และนอนราบลงไปกับพื้น
ทางด้านของเชลและแอนเดรียจะเป็นอย่างไร ติดตามชมกันต่อไป ((อีกแล้วเรอะ))