GAMEINDY: Asura Online
หน้า: 1 ... 30 31 [32]
ผู้เขียน หัวข้อ: Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย  (อ่าน 5477 ครั้ง)
GøøGle-KunG
Hero Member
*****
กระทู้: 10,361


ถึงเวลา ก็ขอให้โชคดีกะที่ใหม่


Re: Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย
« ตอบ #465 เมื่อ: 05-03-2011, 13:09:59 »

เอ่อ แนะนำอะไรนิสนึงนะไฮ ชื่อตัวละครไม่ต้องเน้นทุกตอนก็ได้ เพระถือว่ามันเปิดตัวไปแล้ว=_=
ที่เหลือก็ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆน่าจะใกล้จบแล้วล่ะ อย่าให้ดองละกัน รอติดตามอยู่หลายคน Smiley



บุย บอร์ดเก่า ไปให้พ้น บอร์ดใหม่
โลกแตกกกกก '
Hero Member
*****
กระทู้: 2,855


Re: Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย
« ตอบ #466 เมื่อ: 05-03-2011, 13:13:28 »

อ้างจาก: GøøGle-KunG ที่ 05-03-2011, 13:09:59
เอ่อ แนะนำอะไรนิสนึงนะไฮ ชื่อตัวละครไม่ต้องเน้นทุกตอนก็ได้ เพระถือว่ามันเปิดตัวไปแล้ว=_=
ที่เหลือก็ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆน่าจะใกล้จบแล้วล่ะ อย่าให้ดองละกัน รอติดตามอยู่หลายคน Smiley
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำจ้า




หนูก็ก๊อปเค้ามาเหมือนกัน .. ^^)) อิอิ
一番の宝物
Hero Member
*****
กระทู้: 6,540

.......


Re: Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย
« ตอบ #467 เมื่อ: 05-03-2011, 13:36:08 »

ยังสนุกเหมือนเดิมจ้า แต่ว่า..

หลังจากที่ไฮหายไปนาน ทำให้เจ๊เริ่มรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงการเขียน  ซึ่งมันดูลดความสนุกลงไปเป็นระดับ

จากแต่ก่อน ไฮบรรยายได้เป็นธรรมชาติ และสนุก ทำให้มีอรรถรสในการอ่านอย่างมาก

แต่พอมาคราวนี้ ถ้าหากไม่สังเกตุจริงๆ ก็จะคิดว่า ก็เหมือนเดิม แต่ก็ยังสนุก

แต่เจ๊สังเกตุได้ถึงข้อบกพร่องของไฮคือ  ไฮทำให้การพูดต่างๆดูไม่เป็นธรรมชาติ

ข้อบกพร่องที่ 1.ไฮเขียนการบรรยายความตกใจไม่ถูกต้อง และใช้อิโมชั่น

“ หาาาาา มีอะไรหรอ = = ตกใจหมดเลย ”

จากตรงนี้จะสังเกตุได้ทันที ว่าคำว่า หาาา เนี่ย มันดูไม่เข้า และอิโมชั่น "= =" แบบนี้ ไฮก็ควรจะเปลี่ยนเป็น

"อ้าว.. มีอะไรหรอ ตกใจหมดเลย "

มันจะดูเป็นธรรมชาติกว่าจ้า

2.บรรยายความตกใจเช่นกัน แต่ว่า ต้องทำให้เป็นเสียงร้องเหมือนตกใจ เพราะถ้าใช้คำต่อไปนี้ มันจะดูเป็นเหมือนของอนิเมชั่นมากกว่า และดูไม่จริงใจ

แว๊กกก! นายทำได้ไงน่ะฮิต แต่เอาเถอะ ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือพวกเราต้องกำจัดดาร์คเน็ส พร้อมกันหรือยัง ”

ไฮก็ควรจะเปลี่ยนเป็น

“ เอ๋ !! นายทำได้ไงน่ะฮิต แต่เอาเถอะ ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือพวกเราต้องกำจัดดาร์คเน็ส พร้อมกันหรือยัง ”

คงเข้าใจนะ สู้ๆจ้า จะเป็นกำลังใจให้^O^b อย่างน้อยเนื้อเรื่องก็สนุกขึ้นและก้าวไปอีกขั้นแล้วล่ะ



โลกแตกกกกก '
Hero Member
*****
กระทู้: 2,855


Re: Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย
« ตอบ #468 เมื่อ: 05-03-2011, 13:46:27 »

ขอบคุณทุกคำแนะนำเน้อ

แล้วจะนำไปปรับใช้จ้า




หนูก็ก๊อปเค้ามาเหมือนกัน .. ^^)) อิอิ
โลกแตกกกกก '
Hero Member
*****
กระทู้: 2,855


Re: Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย
« ตอบ #469 เมื่อ: 12-03-2011, 18:25:22 »

บทที่21 จุดจบ

   ณ ปราสาทของดาร์คเน็ส

“ โอล่าาาาา ” เสียงสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ร้องดังขึ้น

“ หึๆ ลุยเลยเจ้าโอล่า ” ตามมาด้วยเสียงของราชาปิศาจ ดาร์คเน็ส

“ ชื่อโอล่างั้นรึ ฮึๆ ”

“ ใครจะลุยก่อน ” หญิงสาวผู้มีนามว่าลอลถามขึ้น

“ ฉันเอง/ฉัน ” มีคนสองคนเสนอตัวออกมา

“ เอาจริงหรือ พวกเธอมีเวทมนต์หรอ ” ลอลถามทั้งสอง

“ ได้สิ มีคนทำให้พวกเราสองคนใช้เวทมนต์ได้น่ะ ” เสียงหญิงผู้หนึ่งตอบออกมา

“ อืม งั้นโชคดีนะ ” เมื่อพูดจบ พวกที่เหลือก็ถอยออกมา ปล่อยให้ทั้งสองสู้กับสัตว์ประหลาดตัวนั้น

“ ไปกันเถอะฮิต ” หญิงสาวบอกชายหนุ่ม

“ โอล่าาาาา ” สัตว์ประหลาดยักษ์คำรามอีกครั้ง พร้อมอาละวาด

“ ตู้มมมม! ” สัตว์ประหลาดยักษ์ตนนั้นฟาดงวงไปที่หญิงสาวผู้มีนามว่าไฮ แต่หญิงสาวหลบทัน

“ เก่งจริงๆ ดูนี่ซะเถอะ.. ย๊ากกกก! ” ไฮปล่อยเวทมนต์ออกไป แสงสีขาวใหญ่ยักษ์พุ่งเข้าสู่ร่างกายของมัน

“ ... ” ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อเห็นพลังของไฮ

“ นายว่าไฮเปลี่ยนไปไหม เวลาต่อสู้ ” เชลถาม ทุกคนพยักหน้าตอบ

“ ตายหรือยังเนี่ย ” ฮิตพึมพำ

“ ตู้มมมมมม! ” โอล่าฟาดงวงเข้าไปที่ไฮ จึงทำให้เธอกระเด็นไปกระแทกหินก้อนใหญ่

“ ตู้มมม! โอ้ย! ” ไฮร้องออกมา

“ ไฮ! ” ลอลวิ่งไปหาไฮ

“ แก ตายซะเถอะ! ย๊ากกกก! ” อารมณ์ของฮิตเปลี่ยนทันทีเมื่อเห็นไฮในสภาพนั้น

ทั้งคู่ต่อสู้กันอย่างดุเดือด ต่างฝ่ายต่างเริ่มหมดเรี่ยวแรง

“ โอล่าาาาา! ” เมื่อฮิตเผลอ ช้างยักษ์จึงเอางวงฟาดเข้าที่ตัวของฮิตอย่างจัง

งวงของช้างยักษ์เข้าใกล้ฮิต แสงสีขาวก็ปรากฏขึ้นที่กลุ่มของพวกเขา

“ อะไรกัน ” เชลถามอย่างสงสัย

“ อ๊ะ.. ผมมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง ” ฮิตลืมตาขึ้นพร้อมกับความงุนงง

“ ฉันก็ไม่รู้ ตอนที่นายมาอยู่นี่แสงสีขาวก็ปรากฏขึ้นด้วย ” เชลตอบ

“ โอล่าาาาา! ” ช้างยักษ์คำราม และอาละวาดอีกครั้ง

“ พร้อมหรือยังพวกเรา ” ลอลถามทุกคน

“ อื้อ! ”

“ ถ้าฉันนับถึง 3 เมื่อไหร่ให้พวกเรายื่นมือออกไปนะ เอา่ล่ะ.. 1 2 3! ” ทุกคนยื่นมือออกไปข้างหน้า แสงสีขาวพุ่งตรงใส่ร่างของสัตว์ประหลาดยักษ์

“ โอล่าาาาาา! ” ช้างยักษ์คำรามออกมา พร้อมร่างที่แตกสลายไป

“ แปะๆๆ ” เสียงตบมือดังขึ้น

“ เก่งดีนี่ ” ดาร์คเน็สพูดขึ้น

“ ไม่ต้องพูดมากนักหรอก คราวนี้ก็ถึงตาแกแล้ว ” ลอลพูดตอบ

“ หึๆ ใจร้อนจริงๆนะแม่หนู แต่ถ้าอยากตายเร็วก็เข้ามาเลย ”

“ ขอฉันก่อน ” แบล็คสตาร์พูดขึ้น

“ ระัวังตัวนะ ” ทุกคนบอกแบล็คสตาร์

“ ตู้มมม! ” แบล็คสตาร์กำลังจะเดินออกไป ดาร์คเน็สก็ปล่อยพลังมาซะก่อน

“ รีบจริงๆนะ เอานี่ไปกินซะหน่อยเถอะ.. มายา! ” ร่างของแบล็คสตาร์แยกออกเป็นสิบร่าง

“ สปิงวอค! ” ร่างทั้งสิบกระโดดขึ้นพร้อมกันพร้อมปามีดไปที่ดาร์คเน็ส

“ อั๊ก! ” มีดหนึ่งเล่มปาไปโดนดาร์คเน็ส

“ ลุยเลยพวกเรา ไนท์แอส! ” ร่างทั้งสิบหายไป

“ หึๆ.. นึกว่าข้ามองไม่เห็นหรือไง สลาตัน! ” ร่างของดาร์คเน็สหมุนอย่างรวดเ้ร็ว ทำให้เกิดเป็นพายุ และทำลายร่างทั้งเก้าให้หายไป ส่วนร่างจริงก็กระเด็นออกไปอย่างไกล

“ ตู้มมมม! ”

“ เดี๋ยวเชล.. ” ลอลบอกเชล เมื่อเห็นเชลกำลังจะเดินไปช่วยแบล็คสตาร์

“ แบล็คสตาร์แค่สลบไปเท่านั้น ตอนนี้พวกเรามาช่วยกันกำจัดมันซะก่อนเถอะ ” ลอลพูด

“ วะฮ่าๆๆ มีแค่นี้หรอ ” ดาร์คเน็สหัวเราะอย่า่งสะใจ

“ หนูเองค่ะ ” เด็กสาวคนหนึ่งพูดขึ้น

“ โฮ.. หนูยังเป็นเด็กอยู่นะจ๊ะ ” ลอลพูดกับน้องสาวของตน

“ หนูอยากลองช่วยดูสักครั้ง หนูพร้อมที่จะเอาชีวิตมาเสี่ยงค่ะ หนูกินแรงพวกพี่มามากแล้ว ครั้งนี้หนูขอช่วยพวกพี่บ้างไม่ได้หรอคะ ” โฮพูดขึ้น ความเงียบเข้าปกคลุม ลอลจึงพูดขึ้นว่า

“ ถ้าหนูเต็มใจ.. พี่ก็เต็มใจจ้ะ สู้ให้เต็มที่นะจ๊ะ ” ลอลบอกน้องสาว

“ ค่ะ ” โฮตอบ และเดินออกไป

“ ส่งเด็กมาสู้กับข้างั้นเหรอ น่าขำสิ้นดี วะฮ่าๆๆ ” ดาร์คเน็สหัวเราะอีกครั้ง

“ ลูกศรเวทย์มนต์! ” พลังของโฮเข้าโจมตีดาร์คเน็สขณะีที่ดาร์คเน็สเผลอ

“ ตู้มมม! ” ร่างของดาร์คเน็สตกลงสู่พื้น แต่ไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก

“ อั๊ก! เก่งดีนี่เจ้าเด็กน้อย แต่ไปลงนรกซะเถอะ! ” ดาร์คเน็สร่ายเวทย์มนต์อย่างช้าๆ

“ พลังน้ำแข็ง! ” เนื่องจากโฮถนัดในเรื่องเวทย์มนต์ จึงทำให้เธอสามารถร่ายเวทย์ได้อย่างคล่องแคลวว่องไว ร่างของดาร์คเน็สแข็ง และไม่สามารถทำอะไรได้

“ ลูกศรเวทย์มนต์! ” โฮร่ายเวทย์มนต์ออกมาอีกครั้ง พร้อมพลังของเธอที่โจมตีใส่ดาร์คเน็สเข้าอย่างจัง

“ หึๆๆ แึค่นี้นึกว่าจะทำอะไรข้าได้เีรอะ เจอนี้ซะหน่อย.. แหลมแห่งความมืด! ” แผ่นดินส่วนหนึ่งกลายยอดแหลม จนล้อมรอบตัวของโฮ และใกล้เข้ามาเรื่อบๆ

“ เกราะเวทย์! ตู้มมมม! ” มีบางสิ่งออกมาทำให้พลังของดาร์คเน็สที่กำลังจะโจมตีโฮ สลายไป

“ วะฮ่าๆๆ ไม่น่าเชื่อว่าเด็กอย่างเจ้าจะเก่งอะไรขนาดนี้ แต่ข้ารู้พิษสงของพลังเวทย์นั่นน่า ทูแอ็คแท็ค! ” พลังของดาร์คเน็สเข้าโจมตีเด็กสาวสองที ทำให้เกราะเวทย์แตกสลายไป ดาร์คเน็สจึงร่ายเวทย์มนต์อีกครั้ง

“ แหลมแห่งความมืด! ” แหลมแห่งความมืดเริ่มทำงานอีกครั้ง แต่คราวนี้มันโจมตีในแนวเส้นตรง มียอดแหลมทะลุออกมาอย่างรวดเร็ว จนในที่สุดแหลมแห่งความมืดได้ทิ่มแทงไปในตัวของเด็กสาว

“ กรี๊ดดดด! ” เด็กสาวร้องอย่างเจ็บปวด และล้มลงในที่สุด เลือดของเด็กสาวกระฉูดออกมา

“ โฮ! ” ลอลตะโกนเรียกชื่อน้องสาวออกมาอย่างดัง และจะวิ่งไปหาน้องสาวของตน แต่ถูกแอนเดรียรั้งไว้

“ ปล่อยฉัน! ฮือๆๆ ”

“ โฮไปแล้วลอล โฮไปแล้ว! ” แอนเดรียพูดกับลอล เพื่อให้หล่อนได้สติ

“ ไม่จริง! ฮือๆๆ ” ลอลพยายามดิ้น แต่ก็ไม่หลุดจากมือของแอนเดรีย

“ เชล นายไปก่อนได้ไหม.. แล้วฉันจะตามไป ” แอนเดรียพูดขึ้น

“ อืม ” เชลพยักหน้าตอบ และเดินออกไป

“ หึๆๆ.. จะมากี่คนก็ตายด้วยน้ำมือของข้าหมด วะฮ่าๆๆ ” ดาร์คเน็สพูดอย่างยั่วโมโห

“ ปากดีแบบนี้.. ไปลงนรกซะเถอะ! ย๊ากกก! ”

“ เล่นดาบงั้นหรือ งั้นขอข้าด้วยเซ่! ” ดาีร์คเน็สตะโกนออกมา แขนของมันจึงกลายเป็นดาบ

“ เก๊ง! ” เสียงของดาบปะทะกัน

“ ฮ่าๆ ดาบเล็กแบบนี้จะสู้กับดาบใหญ่ของข้าได้รึ ” ดาร์คเน็สพูด

“ ดาบเล็กแบบนี้ใครจะไปพกดาบเดียวล่ะเจ้าโง่! ทะลวงดาบ ” เชลชักดาบอีกเล่มออกมา พร้อมแทงไปที่ร่างของดาร์คเน็ส

“ อ๊ากกก! ” ดาร์คเน็สร้องลั่น แต่ความเจ็บปวดเพียงแค่นี้ไม่สามารถทำให้มันตายได้

“ ดาบนรก! ” ดาบของเชลกลายเป็นไฟ และกำลังจะแทงเข้าไปในตัวของดาร์คเน็ส

“ เก๊ง! ” เสียงดาบปะทะกันดังขึ้นอีกครั้ง

“ หึๆๆ ตายซะเถอะ! ดาบแห่งความมืด! ” ดาร์คเ็น็สพูดขึ้น ดาบของดาร์คเน็สกลายเป็นสีดำมันวาว แต่ล้อมรอบไปด้วยความมืดอันน่ากลัว ดาร์คเน็สดันดาบออกไป แต่ไม่เพียงแค่นั้น มันทำให้ร่างของเชลลอยขึ้นด้วย

“ ตายซะเถอะแก! ” ดาร์คเน็สทำท่าจะแทงดาบไปที่เชล

“ เพล้ง! ” มีกระสุนปืนลูกหนึ่ง พุ่งเข้ามาที่ดาบของดาร์คเน็ส ทำให้ดาบของดาร์คเน็สหัก ร่างของเชลจึงตกลง

“ หึๆ.. แขนของเจ้าหักแล้วดาร์คเน็ส ” ชายหนุ่มผู้ชื่อแอนเดรียพูดขึ้น

“ นึกว่ากระสุนแค่นี้จะทำอะไรข้าได้งั้นรึ ” ดาร์คเน็สพูด กระสุนที่แอนเดรียยิงไปหลุดออกมา พร้อมดาบของดาร์คเน็สกลับเป็นแขนของมันเหมือนเดิม

“ เชล! ” แอนเดรียนึกได้ว่ายังมีเชลอยู่ จึงรีบวิ่งไปช่วยเชล

“ ขอบใจมากนะแอนเดรีย ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว ” เชลพูด

“ อืม ”

“ อย่าชักช้าเลย พวกเราลุยกันเถอะ! ” เชลวิ่งเข้าหาดาร์คเน็สอีกครั้ง

“ ทะลวงดาบ! ” เชลทำท่าจะแทงดาบไปที่ดาร์คเน็ส แต่ดาร์คเน็สใช้แขนของตนสกัดไว้ได้

“ กระสุนงู! ” แอนเดรียยิงกระสุนงูออกมา

“ ฮ่าๆก็แค่งู ย๊าก! ” ดาร์คเน็สปล่อยพลังไปที่งู กระสุนงูของแอนเดรียจึงระเบิด

“ หึๆ ตายซะเถอะ ” ดาร์คเน็สพูดขึ้นอีกครั้ง พร้อมร่างกายของแอนเดรียและเชลลอยขึ้น

“ ขว้างดาบ! ” เชลขว้างดาบไปที่ดาร์คเน็ส แต่ดาบนั้นแค่เฉียดแขนของดาร์คเน็สไป ทำให้ร่างของทั้งสองตกลงสู่พื้น

“ ตุ้บ! ”

“ เก่งดีนี่ ฮ่าๆๆๆ ” ดาร์คเน็สหัวเราะอีกครั้ง

“ ไซโคลน! ” พายุหมุนปรากฏขึ้น พร้อมเข้าโจมตีเชลโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว

“ ตู้มมมม! ” ร่างกับเชลกระเด็นไปกระแทกหินใหญ่ ทำให้เขาสลบไป

“ แก! ปัง! ” แอนเดรียยิ่งกระสุนออกไป แต่ดาร์คเน็สหลบได้

“ ฮ่าๆ กระสุนเหลืออีกห้าลูกจะทำอะไรข้าได้หรือ ” ดาร์คเน็สหัวเราะอย่างสะใจ

“ เพิ่มความแม่น! ยิงต่อเนื่อง! กระสุนงู! ” แอนเดรียร่ายพลังทั้งสามพร้อมกัน กระสุนงูทั้งห้าลูก พุ่งเข้าสู่ร่างกายของดาร์คเน็ส

“ อ๊ากกก! ” ดาร์คเน็สร้องอย่างเจ็บปวด เมื่อโดนพิษเข้าสู่ร่างกาย

“ ตู้มมมม! ” ร่างของดาร์คเน็สแตกสลายไป

“ จบสักที ” แอนเดรียล้มลง พร้อมสลบไป

“ ทุกคน! ” หญิงสาวคนหนึ่งตื่นขึ้นมาเห็นเพื่อนของตนนอนเกลื่อนกลาด

“ ไฮ ตื่นสิตื่น! ฮือๆ อย่าทิ้งฉันไปสิทุกคน ” น้ำตาของลอลไหลอาบแก้มของหล่อน

“ หึๆๆ ” เสียงลึกลับที่คุ้นเคยดังขึ้น

“ ดาร์คเน็ส! ” ลอลตะโกนขึ้น

“ หึๆ คราวนี้ก็เหลือแค่เจ้าคนเดียวแล้วสินะ ”

“ ถึงจะเหลือฉันแค่คนเดียว ก็ไม่ยอมแพ้หรอกน่า แกทำอะไรกับเพื่อนฉันไว้ แกต้องโดนกลับไปอย่างสาสม ย๊ากกกก! ” ลอลพูดจบก็พุ่งเข้าหาดาร์คเน็ส

“ หึๆ ตอนนี้ข้าเปลี่ยนไปแล้ว เจ้าทำอะไรข้าไม่ได้หรอก! ” ดาร์คเน็สพูดขึ้น แต่ลอลไม่สนใจคำพูดของดาร์คเน็ส

“ เบลซิ่ง ไฟเออร์ สวอด! ” ลอลท่องเวทมนต์ออกมา ไฟลุกไปทั่วดาบของลอล

“ ย๊ากกก! ” ลอลฟันดาบไปที่แขนของดาร์คเน็ส ทำให้แขนของดาร์คเน็สขาดไปข้างหนึ่ง และครั้งนี้มันไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้

“ อ๊ากกกก! ” ดาร์คเน็สร้องลั่น

“ ถึงข้าจะเหลือแค่แขนเดียว แต่ข้าก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน! นัมบ์! ” ดาร์คเน็สร่ายเวทย์ออกมา จึงทำให้ลอลมองภาพข้างหน้าไหลไปมา

“ โอ๊ยยย! ” ลอลร้องออกมา และเอาดาบฟันไปทุกทิศ แต่ไม่โดนดาร์คเน็สเลย

“ ฮ่าๆแค่นี้แกก็อะไรข้าไม่ได้แล้ว วะฮ่าๆๆ ” ดาร์คเน็สหัวเราะอย่างสะใจ

“ หึๆ นึกว่าฉันจะยอมแพ้แ่ค่นี้เรอะ โคลสอาย! ” ทันใดนั้นก็มีผ้าพันแผลเข้ามาปิดตาของลอล

“ อินวิสเบิล สวอด ” ตามด้วยดาบที่หายไป

“ หึๆ จะสู้มือเปล่ากับข้างั้นเรอะ เข้ามาเลย ”

“ ย๊ากกก! ฉึบ! ” เสียงดาบฟันเข้าที่ร่างกายของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

“ อ๊ากกกก! ” ร่างกายของดาร์คเน็สแบ่งออกเป็นสองส่วน

“ ตู้มมมม! ” ทันใดนั้นก็มีแสงสีดำอย่างหนึ่งพุ่งเข้าสู่ร่างกายที่ขาดของดาร์คเน็ส จึงทำให้ร่างกายของดาร์คเน็สประกบเข้าด้วยกัน และดาร์คเน็สก็ลอยขึ้นสู่อากาศ

“ อะไรกัน ” ลอลมองด้วยแววตาสงสัยรวมกับความโกรธแค้น

“ หึๆๆ นี่สินะร่างใหม่ของข้า วะฮ่าๆๆ ” ดาร์คเน็สหัวเราะอย่างสะใจ ทันใดนั้นก็มีไฟลุกขึ้นมาเป็นจุดๆบนพื้นที่ที่เซเว่นคิลเลอร์อยู่

“ หึๆ เมื่อพระจันทร์เต็มดวงข้าก็จะแข็งแรงขึ้น และร่างของข้าก็จะเปลี่ยนไป วะฮ่าๆๆ ”

“ แก! ” ลอลกำมือตัวเองอย่างแน่นด้วยความโกรธ

“ เมื่อกี๊แกทำข้าได้แสบมาก เอานี่ไปกินซะ! ย๊ากกกก! ” ดาร์คเน็สปล่อยพลังออกไปใส่ร่างกายของลอล ลอลหลบไม่ทันจึงทำให้โดนเข้าไปเต็มๆ

“ โอ๊ยยยย! ” ลอลร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

“ หึๆๆ นี่หรือลูกของเทพ ทำได้เพียงแค่นี้น่ะหรือ ตายซะเถอะ! ” ดาร์คเน็สทำท่าจะฟันดาบไปที่ตัวของลอล

“ ตู้มมมม! ” มีพลังสีเขียวและสีแดงอ่อนๆพุ่งเข้าสู่ดาร์คเน็ส

“ อั๊ก! ”

“ ลอล ” มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งเรียกชื่อของลอล

“ ท..ท่านเทพแห่งลม ” ลอลพูดขึ้นอย่างกะตุกกะตัก

“ ข้าเอง.. แม่ของเจ้าไงล่ะ และนี่พ่อของเจ้า ” เทพแห่งลมพูดขึ้นพร้อมแนะนำตัวเอง

“ ท..ท่านคือแม่ของข้าจริงหรือ ” ลอลถาม เทพแห่งลมพยักหน้าเล็กน้อย

“ ข้ามีเวลาไม่มาก ข้าแ่ค่แวะมาหาเจ้า เจ้าจงนำสิ่งนี้ไปให้กำจัดดาร์คเน็สซะ ” เทพแห่งลมพูดเสร็จ ก็มีดาบใหญ่เล่มหนึ่งปรากฏขึ้น มันมีคริสตันก้อนหนึ่งอยู่ในดาบ ในคริสตันมีสี 7 สี ซึ่งนั่นคือสีแห่งเทพธาตุต่างๆ

“ นี่คือดาบของเทพแห่งสวรรค์ เอาล่ะข้าไม่มีเวลาแล้ว เจ้าจงนำดาบนี้ไปกำจัดดาร์คเน็สซะ ”

“ ลาก่อนนะลูกพ่อ ” เมื่อเทพแห่งลม และเทพแห่งไฟพูดจบก็หายไป

“ อื้อ.. ” ลอลลืมตาขึ้น พร้อมมองไปรอบๆตัว เห็นดาบเล่มใหญ่เล่มหนึ่ง

“ พ่อ.. แม่.. ” ลอลพึมพำออกมาเบาๆ และหยิบดาบนั้นขึ้นมา

“ หนูจะกำจัดมันเองค่ะ ” ลอลพูดจบก็ลุกขึ้น และเดินเข้าไปหาดาร์คเน็ส

“ หึๆๆ ฟื้นเร็วจริงๆนะ ว่าแต่เมื่อกี๊มันอะ.. ตู้มมมม! ” ดาร์คเน็สไม่ทันพูดจบก็มีสิ่งหนึ่งพุ่งเข้ามาหาดาร์คเน็ส แต่ดาร์คเน็สหลบทัน

“ เล่นทีเผลอนี่! ” ดาร์คเน็สพูด แต่ลอลไม่สนใจอะไร

“ ย๊ากกกก! ” ลอลพุ่งเข้าหาดาร์คเน็ส แต่ดาร์คเน็สใช้แขนของตนกันไว้

“ ย๊ากกก! ” ทั้งคู่ต่อสู้กันอย่างดุเดือด ต่างฝ่ายเริ่มบาดเจ็บ

“ หึๆๆ เก่งนี่ แต่จบกันแค่นี้เถอะ ดาร์คคิล! ” ดาร์คเน็สพูดจบก็ปล่อยพลังไปที่ลอล

“ ตู้มมม! ” แต่ทว่ามีสิ่งหนึ่งมาขวางไว้ทำให้ลอลไม่โดนพลังของดาร์คเน็ส

“ เกราะเวทย์งั้นรึ! ” ดาร์คเน็สพูดออกมาอย่างหัวเสีย

“ หึๆเป็นไงล่ะ งงใช่ไหมทำไมฉันถึงใช้เกราะเวทย์ได้ นี่ไงล่ะคือพลังของมิตรภาพ! ตอนนี้พลังของทุกคนรวมอยู่ในร่างฉันแล้ว ฉันต้องกำจัดแกเพื่อแก้แ้ค้นให้พวกเขาให้ได้ ย๊ากกก! ” ลอลพูดจบก็มีแสงทั้งเจ็ดสีออกมาล้อมรอบตัวของลอล

“ พวกเธอมากันได้ยังไง! ” ลอลถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นเพื่อนๆของตนเองมายืนล้อมรอบกาย

“ อย่าพึ่งถามเลย ตอนนี้รีบกำจัดดาร์คเน็สกันเถอะ ” เชลพูด แสงสีขาวหายไป พร้อมเหล่าเซเว่นคิลเลอร์ที่ปรากฏขึ้น

“ แกทำพวกฉันไว้แสบมาก.. แกมันต้องได้รับโทษอย่างสาสม! ” ทันทีที่เชลพูดจบก็มีแสงต่างๆขึ้นมาที่ตัวของทุกคน แสงนั้นค่อยๆรวมกันเป็นหนึ่ง

“ เอาล่ะนะ! ” ลอลพูด ทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน

“ อื้อ! ”

“ เซเว่น.. คิลเลอร์!!!! ” แสงทั้งเจ็ดพุ่งเข้าสู่ร่างกายของดาร์คเน็ส

“ อ๊ากกกกกกก! ” ดาร์คเน็สร้องอย่างโหยหวน ร่างของดาร์คเน็สค่อยๆแตกสลาย และตายในที่สุด

“ สำเร็จ! ” แสงอาทิตย์ค่อยๆปรากฏขึ้นสู่โลกอีกครั้ง

“ เย้! ” ทุกคนดีใจกันมาก

“ หึๆสำเร็จแล้วสินะ ” เสียงลึกลับดังขึ้นจากข้างบน

“ เหล่าเทพ! ” ทุกคนพูดออกมาพร้อมกัน และถวายคำนับให้แก่เหล่าเทพ

“ พวกข้าต้องขอบคุณพวกเจ้ามากที่ช่วยให้โลกได้กลับมาเป็นสุขอีกครั้ง ข้ามีบางอย่างจะให้เจ้า ” ตัวแทนเทพแห่งสวรรค์ท่านหนึ่งได้เดินเข้าไปหาเหล่าเซเว่นคิลเลอร์ พร้อมมอบเพชรเม็ดหนึ่งให้พวกเขา บนเพชรเม็ดนั้นเขียนไว้ว่า ‘ เซเว่นคิลเลอร์

“ และพวกข้าก็จะทำการชุบชีวิตให้ฮิต ไฮ และโฮ ”

“ ข้าต้องขอบคุณพวกท่านมากๆ ที่ช่วยเหลือพวกข้า ”

“ ไม่เป็นไร ถือว่าเราหายกัน ” ท่านเทพแห่งสวรรค์พูด พร้อมร่ายเวทย์มนต์ออกมา

“ พวกข้าขอลา เพราะมีอะไรต้องทำอีกเยอะ ” เทพแห่งสวรรค์พูดจบ ก็หายตัวไป

“ ไฮ เธอกลับเป็นคนแล้วใช่ไหม! ” ลอลพูดขึ้น พร้อมวิ่งเข้าไปกอดไฮ

“ นายก็ด้วยฮิต โฮก็ด้วย! ” ทุกคนกลับมาดีใจและเฮฮาอีกครั้ง


   15 ปีผ่านไป

“ ฮิตตตตต! ” เสียงหญิงผู้หนึ่งดังขึ้น

“ อ้าว.. มีอะไรหรอไฮ ” ฮิตถามขึ้นอย่างสงสัย

“ วันนี้พวกเราจะไปคาราโอเกะกัน นายจะไปด้วยไหม ” ไฮถาม

“ อื้ม.. ไปสิ ” ฮิตตอบ

“ โอเค.. งั้นเจอกันที่สวน ตอนหกโมงเย็นนะ บายจ้า ”


ไม่มีสิ่งใดเหนือกว่าคำว่า มิตรภาพ

The end of Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย




หนูก็ก๊อปเค้ามาเหมือนกัน .. ^^)) อิอิ
โลกแตกกกกก '
Hero Member
*****
กระทู้: 2,855


Re: Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย
« ตอบ #470 เมื่อ: 12-03-2011, 18:31:17 »

ล็อคกระทู้ตอน 3 ทุ่มน้า >3<




หนูก็ก๊อปเค้ามาเหมือนกัน .. ^^)) อิอิ
●♫•Kαnαмe Äi•♫●
Hero Member
*****
กระทู้: 2,201

คำคมที่เจ็บปวดที่สุด คือเธอมันแย่ที่สุด!


เว็บไซต์
Re: Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย
« ตอบ #471 เมื่อ: 12-03-2011, 20:25:59 »

จบแล้วสินะ..เอิ่ม..จบแล้ว...

แต่งได้ดีมากเลยจ๊ะไฮ สนุกมากๆ แต่ตอนผ่านไป 15 ปีนิมันแปลกๆนะ - -

一番の宝物
Hero Member
*****
กระทู้: 6,540

.......


Re: Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย
« ตอบ #472 เมื่อ: 12-03-2011, 21:41:38 »

จบแล้วสินะ เฮ ~

ในที่สุดเรื่องแรกของไฮก็จบ ดีใจด้วยจ้ะ

อ้างจาก: Äπτ●πįéΓ ραммįΓềề ที่ 12-03-2011, 20:25:59
จบแล้วสินะ..เอิ่ม..จบแล้ว...

แต่งได้ดีมากเลยจ๊ะไฮ สนุกมากๆ แต่ตอนผ่านไป 15 ปีนิมันแปลกๆนะ - -


+100 =[]= ??



โลกแตกกกกก '
Hero Member
*****
กระทู้: 2,855


Re: Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย
« ตอบ #473 เมื่อ: 12-03-2011, 22:00:06 »

อ้างจาก: 一番の宝物 ที่ 12-03-2011, 21:41:38
จบแล้วสินะ เฮ ~

ในที่สุดเรื่องแรกของไฮก็จบ ดีใจด้วยจ้ะ

อ้างจาก: Äπτ●πįéΓ ραммįΓềề ที่ 12-03-2011, 20:25:59
จบแล้วสินะ..เอิ่ม..จบแล้ว...

แต่งได้ดีมากเลยจ๊ะไฮ สนุกมากๆ แต่ตอนผ่านไป 15 ปีนิมันแปลกๆนะ - -


+100 =[]= ??
อ๊ากกกกกกก

นึกว่าจบแล้ว บทที่เขียนไว้มันอยู่อีกหน้า T_T ฮือๆเศร้า




หนูก็ก๊อปเค้ามาเหมือนกัน .. ^^)) อิอิ
,#AH. '
Jr. Member
**
กระทู้: 265


Re: Destroy!! มหันตภัย สัตว์ประหลาดสุดโหดร้าย
« ตอบ #474 เมื่อ: 13-03-2011, 11:36:51 »

ล็อคแล้วน้า T-T
ป้าย:
หน้า: 1 ... 30 31 [32]