บทที่19 พลังแห่งเทพ
ขณะที่ลอลและซาวด์ต่อสู้กันอย่างดุเดือด ยังไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งบาดเจ็บ“ เก๊ง! ” เสียงเหล็กปะทะกันเข้าอย่างจังๆ
“ เก่งนี่สาวน้อย หึๆ ” เสียงฝ่ายศัตรูของลอลพูดขึ้น และหัวเราะในลำคอ
“ ไม่ต้องมั่วพูดมากหรอกน่า! มาสู้กันต่อเถอะ บลาสซิ่ง ไฟร์ ซอร์ด ” หญิงสาวพูดจบก็มีไฟโลกันต์ลุกขึ้นมาที่ดาบของหญิงสาว มันช่างดูน่าเกรงข้ามอย่างยิ่ง
“ หึๆ.. แบบนี้แหล่ะข้าชอบ ย๊ากก! ” ซาวด์พูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะพุ่งเข้าหาหญิงสาว
ทั้งคู่เริ่มปะทะกันอย่างดุเดือดอีกครั้ง ด้วยการที่ลอลมีสายเลือดมาจาก
เทพแห่งลม จึงทำให้คล่องแคล่วว่องไว ทำให้ซาวด์โจมตีลอลไม่ค่อยได้ แต่ซาวด์ก็เช่นกัน
เนื่องจากเป็นธาตุเสียง จึงมีความเร็วดังเสียง ทำให้ลอลก็ไม่สามารถทำอะไรซาวด์ได้เช่นกัน
“ คลอสอาย ” หญิงสาวร่ายคาถาของตนออกมา พร้อมดาบที่หายไป
“ โอ้! นั่นมันคืออะไรกัน อยู่ดีๆดาบก็หายไป อยากสู้ด้วยหมัดกับข้ารึ เข้ามาเลย ” ซาวด์ที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็พุ่งเข้าหาลอล ลอลจึงแอบยิ้มที่มุมปาก
“ ย๊ากกก! ” ซาวด์ปล่อยหมัดใส่ลอล แต่ทว่า..
“ ฉึก! ” ลอลฟันไปที่แขนของซาวด์ เลือดสีเขียวทีไหลออกมา มันทำให้ซาวด์โกรธ
“ อ..อะไรกัน ” ซาวด์มองไปที่ลอลอย่างงุนงง เมื่อเห็นตนเองถูกฟัน
“ หึๆ.. คลอสอายเป็นคาถาที่ทำให้ศัตรูมองไม่เห็นดาบไงล่ะ ” ลอลหัวเราะในลำคอก่อนจะบอกซาวด์
“ นังนี่..! ” ลอลพุ่งเข้าหาลอลอีกครั้ง
“ ตุ้บ! ” หมัดของซาวด์โดนเข้าที่หน้าลอลอย่างจังๆ เพราะลอลไม่ทันตั้งตัว
“ อุ๊บ! ” ปากของลอลแตกออก
“ แบล็คซาวด์! ” ซาวด์ปล่อยพลังออกมา เมื่อลอลได้ยินเสียงนั้น จึงรีบเอามืออุดหูด้วยความทรมาน
“ ย๊ากก! ” ซาวด์ปล่อยพลังไปที่ลอลอีกครั้ง ทำให้ลอลกระแทกเข้าไปชนต้นไม้อย่างแรง ลอลกระอัีกเลือดออกมา พร้อมเปลือกตาที่ปิดลง
“ ลอล! ” ทุกคนที่ยืนมองลอล ตะโกนออกมาพร้อมกัน และวิ่งไปหาลอล
“ พี่ลอลคะ พี่ลอล.. ” โฮเรียกพี่สาวของตนเอง พร้อมน้ำตาที่อาบแก้ม
“ ลอล! ” แบล็คสตาร์เรียกลอล เพื่อให้ลอลตื่นขึ้นมา
“ ... ” เชลและแอนเดรียที่มองลอลอย่างเศร้าใจ เดินไปหาซาวด์
“ แกทำเพื่อนฉัน.. ” แอนเดรียพูดอย่างเยือกเย็น
“ ... ” เชลยังอยู่ในความเงียบ
“ ฉันจะไม่ให้อภัยแกแน่ ย๊ากกก! ” แอนเดรียพุ่งเข้าหาซาวด์ด้วยมือเปล่า
“ หึๆ เข้ามาเซ่! ” ซาวด์พุ่งหมัดเข้าใส่ท้องแอนเดรีย ทำให้แอนเดรียถอยหลังไป4เมตร
“ แฮ่กๆ ”“ หึๆ มีแค่นี้น่ะหรอ ” ซาวด์พูดกวนประสาทแอนเดรีย ทำให้แอนเดรียโกรธยิ่งขึ้น
“ ย๊ากกก! ” แอนเดรียพุ่งเข้าหาซาวด์แต่มีมือหนึ่งเข้ามาขัดไว้ก่อน
“ พอเถอะแอนเดรีย ” ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น
“ ขอให้พวกเราสามคนสู้แทนเถอะ พวกเราไม่อยากเสียใครไปอีกแล้ว ”“ ไม่! ฉันจะแก้แค้นให้ลอล ” แอนเดรียพยายามยิ่งขึ้น แ่ต่ถูกแบล็คสตาร์จับตัวไว้
“ หน้าที่ของนายคือไปพักซะ ถ้านายตายไปอีกคน มันก็เหมือนกับว่านายไม่ได้แก้แค้นให้ลอลนั่นแหล่ะ! ” เชลพูดอย่างเยือกเย็น แอนเดรียรู้สึกกลัวนิดๆ จึงทำตามที่เชลบอก
“ โอ้! มากันสามคนเลยหรือนี่ ” ไม่ทันที่ซาวด์พูดจบ แบล็คสตาร์ก็รีบปามีดใส่ซาวด์ทันที แต่ซาวด์หลบได้
“ โอ๊ะ! เล่นที่เผลอนี่นา ” ซาวด์พูด และวิ่งวนรอบพวกเขาอย่างรวดเร็ว
“ โฮ.. ” เชลเรียกชื่อโฮขึ้น โฮมองหน้าเชล จึงรู้ทันทีว่าตนต้องทำอะไร
“ เกราะเวทย์.. ” โฮร่ายเวทอย่างเบาๆ เพื่อไม่ให้ซาวด์ได้ยิน
“ ตายซะเถอะ ย๊ากก! ” ซาวด์พุ่งเข้าหาทั้งสามคน
“ ตู้ม! ” ร่างของซาวด์ถอยหลังไปชนต้นไม้
“ อ๊ากก! ” ซาวด์ร้องออกมาอย่างโหยหวน
“ อะไรอีกล่ะคราวนี้ ” ซาวด์พูดอย่างฉุนเฉียว เนื่องจากตนเองถูกพลังที่จะโจมตีฝ่ายตรงข้าม ย้อนเข้ากลับหาตนเอง
“ เกราะเวทย์ นอกจากจะทำใ้ห้ไม่สามารถโจมตีได้แล้ว ยังสามารถสะท้อนพลังของผู้ที่มาโจมตีได้อีกด้วย ” เชลบอกซาวด์
“ เก่งนิ่.. แต่เจอนี่ซะเถอะ ” ซาวด์ลุกขึ้นยืน และพึมพำอะไรบางอย่าง ท้องฟ้าจากสดใสกลายเป็นท้องฟ้าที่แดงฉาน
“ หึๆ.. เจ้ายังจำได้ไหม ตอนที่พวกของเจ้าทั้ง2คนโดนดูดไปน่ะ.. คราวนี้ข้าจะทำเหมือนคราวก่อน แต่ครั้งนี้พวกเจ้าจะไม่สามารถออกมาได้อีกแล้ว วะฮ่าๆๆ ” ซาวด์พูดเสร็จก็หัวเราะ
อย่างบ้าคลั่ง และร่ายคาถาไปเรื่อยๆ
“ อ๊ากกกก/โอ๊ยยย ” ทุกคนร้องอย่างโหยหวน ยกเว้นลอลที่นอนเหมือนร่างไร้วิญญาณ
ืทางด้านของลอล“ โอ้วินด์ไฟร์! ” ในที่ที่หนึ่งที่สว่างสดใส สวยเหมือนท้องฟ้า มีชายแก่คนหนึ่งซึ่งดูเหมือนเป็นเทพเรียกหญิงสาวว่าหลาน และรีบวิ่งเข้ามาหาหญิงสาวคนนั้น
“ ค.. คุณคือใครหรอคะ ” หญิงสาวพูดอย่างงุนงงเพราะไม่เคยเห็นชายแก่คนนี้มาก่อน
“ เจ้าคือลูกของพ่อไงล่ะ ” คำพูดที่ชายแก่พูดออกมาทำให้ลอลมึนงงอย่างหนัก
“ ลูกงงล่ะสิ.. พ่อจะเล่าให้ลูกฟังก็ได้ พ่อได้ส่งลูกซึ่งคือลูกของข้าไปเกิดบนโลกมนุษย์ เพื่อปกป้องมวลมนุษย์ทั้งหมดให้รอดพ้นจากแผนการยึดครองโลกมนุษย์ของดาร์คเน็ส
ที่พ่อส่งลูกไปเกิดเพราะว่าเหล่าเทพทั้งหลายได้ประชุมกันและขอร้องให้พ่อส่งลูกไปเกิดบนโลกมุนษย์ เพราะลูกได้รับการคัดเลือกให้เป็นผู้นำแห่งการกำจัดดาร์คเน็สในโลกของมนุษย์
พ่อจึงเห็นด้วยและตกลงให้ลูกลงไปเกิด แต่ตอนนี้ลูกขึ้นมาบนนี้แล้ว ไม่มีใครสามารถกำจัดดาร์คเน็สได้แล้ว.. ” ประโยคสุดท้าย พ่อของลอลพูดอย่างเศร้าใจที่ต้องเห็นโลกมนุษย์
สูญเสียไป
“ ปล่อยลูกไปเถอะค่ะ ตอนนี้ลูกยังไม่ตายนะคะ ” เสียงหญิงสาวดังออกมาพร้อมร่างที่ปรากฏออกมาด้วย
“ น.. นี่แม่ของหนูหรอคะ ” ลอลพูดและมองไปที่หญิงชรา หญิงชรายิ้มตอบอย่างนิ่มนวล
“ ใช่แล้ว เมื่อกี๊เธอบอกว่าลูกยังไม่ตายงั้นเหรอ.. ” ชายแก่ถามงงๆ
“ ใช่ค่ะ.. นี่เป็นเพียงแค่ความฝัน ลูกยังไม่ตายเพราะลูกยังมีภารกิจอีกเยอะที่จะต้องทำ ปล่อยลูกไปเถอะค่ะ ไม่งั้นมวลมนุษย์ทั้งโลกจะต้องสลายไปนะคะ ” หญิงชราพูดเสร็จ
ก็ร่ายอะไรบางอย่างออกมา มันเป็นเหมือนน้ำ แต่มีภาพคนสี่คนที่กำลังร้องอย่างโหยหวน และมีหญิงสาวคนหนึ่งนอนอยู่
“ ... ” ทั้งสามนิ่งเงียบดูภาพที่ปรากฏออกมาต่อไป
“ นั่นคืออะไรหรอคะ ” ลอลถามด้วยความงุนงง
“ นั่นก็คือเพื่อนของลูกและตัวลูกยังไงล่ะ พวกเขากำลังถูกดูดเข้าไปในกล่องเสียงของซาวด์ ลูกจะต้องรีบไปช่วยพวกเขา ตอนนี้แม่ยังไม่มีเวลาพอที่จะอธิบาย ”“ ลูกต้องไปช่วยพวกเขาหรอคะ.. แล้วลูกจะช่วยยังไง ในเมื่อลูกขึ้นมาบนนี้แล้ว ” หญิงสาวพูดเสียงเศร้า
“ แม่มีวิธี แต่ลูกต้องไปตอนนี้ เราไม่มีเวลาอำลากันแ้ล้ว เอาล่ะ.. เจ้าไปยืนบนพรมนั้นซะ ” หญิงชราพูดเสร็จก็ชี้ไปบนพรมสีแดงผืนหนึ่ง ลอลจึงเดินไปอย่างโดยดี
“ ลูกจะต้องกำจัดมันได้แน่ เอาล่ะ.. ” หญิงชราร่ายคาถาบางอย่างออกมา พร้อมร่างของหญิงสาวที่หายไป
บนโลกมนุษย์“ อื้อ.. ” ลอลลืมตาขึ้นมา เห็นภาพเบื้องหน้า พวกเพื่อนของหล่อนร้องโหยหวนเพราะความเจ็บปวด แต่ตนเองกลับไม่รู้สึกอะไรเลย
“ เราจะทำยังไงดีนะ.. ” ลอลพึมพำกับตนเองอย่างเบาที่สุด
“ พริ้งๆ.. ” แสงสีชมพูปรากฏขึ้นรอบๆตัวของลอล หญิงสาวตกใจมากแต่ก็ได้นอนอยู่เฉยๆ
“ อ๊ะ! ” แบล็คสตาร์มองเห็นแสงสีชมพู แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้
“ อะไรกัน.. ” ลอลพึมพำกับตัวเองอีกครั้ง ร่างกายของเธอลอยขึ้น
“ ฟินด์ เมจิก ” แสงสีขาวปรากฏขึ้น
“ ไฟร์เออร์ เดตี้ ” แสงสีส้มปรากฏขึ้น
“ วินด์ เดตี้ ” แสงสีเขียวปรากฏขึ้นตาม
เมื่อลอลร่ายคาถาทั้งสามเสร็จ แสงทั้งสามวนไปมา แต่ซาวด์ยังไม่รู้ตัวว่ามีบางอย่างจะพุ่งเข้าหามัน แสงทั้งสามยังวนเวียนกันไปเรื่อยๆ มือของลอลเริ่มทำการยืดออกไปพร้อมกับแสงทั้งสามที่ไกลออกไปด้วย
“ ไฟร์วินด์ฟินด์ ชู้ต! ” ลอลร่ายคาถาอีกครั้งแสงทั้งสามพุ่งเ้ข้าหาตัวซาวด์โดยที่ซาวด์ไม่ได้ตั้งตัว
“ อ๊ากกก! ” ซาวด์ร้องอย่างโหยหวน และร่างของมันก็สลายไป
“ พริ้งๆ ” เสียงร่างที่แตกสลายแยกออกมากลายเป็นผง และปลิวหายไป
“ ตุ้บ..! ” ทุกคนล่วงสู่พื้นโลก แต่กลับไม่มีความเจ็บเลย
“ ลอล/พี่ลอล ! ” ทั้งสี่วิ่งเข้ามาหาลอล
“ เธอตายไปแล้วไม่ใช่หรอ ” แอนเดรีย คนที่เคยเยือกเย็นกลับพูดถามออกมาเป็นคนแรก
“ ฉันไม่ไ้ด้ตายหรอก แต่ฉันสลบไปต่างหาก ”“ ว้าว~ โชคดีจังเลย แ้ล้วพลังเมื่อกี๊มันคืออะไรกัน ช่างงดงามจริงๆ ” แบล็คสตาร์พูดอย่างร่าเริง
“ ดีใจสุดๆเลยค่ะพี่ลอล ” โฮพูดและกอดลอลแน่น
“ เยี่ยมมากเลยลอล ” ตามด้วยเชลปิดฉากด้วยการยกนิ้วโป้งให้
“ ขอบคุณนะทุกคน.. ” ว้าว~ พวกเขากำจัดซาวด์กันได้แล้ว นี่แค่มือขวายังยากขนาดนี้ แล้วถ้ามือซ้ายโผล่มาจะเป็นยังไง ติดตามชมตอนต่อไปจ้า ^O^
ม่ายนะนี้ฉันเป็นคู่กัดกับลูกเทพหรอนี้ 
ถูกขยมเอ๊ย!!!ขย่ำแน่ 
แนทไม่ได้ใจร้ายซะหน่อย 