บทที่6 อาวุธใหม่
ณ ที่พัก"เดี๋ยวทำแผลให้พวกที่บาดเจ็บก่อนนะ แล้วค่อยนอน" เชลบอกพวกที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ ทุกคนพยักหน้ารับ และทำแผลจนเสร็จ
"จิ๊บๆๆ" เสียงอันไพเราะของนกดังก้องไปทั่วป่า
"ฮ้า~ เช้าแล้วหรอ" ไฮลุกขึ้นพร้อมบิดขี้เกียจ
"ตื่นแล้วหรอ ไปกินข้าวซะไป" แบล็คสตาร์บอกไฮ หญิงสาวพยักหน้ารับและเดินไปกินข้าว
"อ้าว! สวัสดีจ้ะไฮ^^" ลอลกล่าวทักทายไฮพร้อมคลี่ยิ้ม
"สวัสดีจ้ะ ขอโทษนะที่ตื่นช้า เพลียไปหน่อยจากเรื่องเมื่อคืนน่ะ= = แหะๆ" ไฮพูดพลางหัวเราะแหะๆ แล้วเดินไปนั่ง
"อะค่ะพี่ไฮ" พเด็กสาวพูดพลางยืนของกินให้ไฮ
"ว้าวน่ากินจังเลย ไม่เกรงใจล่ะนะ>O<" หญิงสาวพูดเสร็จ ก็เขมือบกล้วยราดน้ำหวาน(น้ำหวานซื้อก่อนเข้าป่า)ไป2ลูกใน1นาที
"กินหรือเขมือบน่ะไฮ-O-" ลอลถามพลางอ้าปากหวอเมื่อเห็นการกินของไฮ
"ก็มันหิวง่าTT ว่าแต่เมื่อไหร่จะออกเดินทางหว่า รอใครอยู่หรอ" ไฮถามด้วยความสงสัย เมื่อกินอิ่มแล้ว
"รอไฮตื่นจ้ะ-..-" ลอลตอบไฮ ทำให้ไฮอายนิดๆ
"ขอโทษน้าT_T" ไฮกล่าวขอโทษทำให้ทุกคนหัวเราะออกมาเล็กน้อย
"ครบแล้วใช่ไหม เอาล่ะไปกันเถอะ" เชลกล่าวขึ้ัน และเดินนำไป
ขณะที่พวกเขากำลังเดินอยู่ก็ไปพบกับร้านหนึ่งภายในป่า
"ในป่ามีร้านขายของด้วยหรอนี่-*-" แบล็คสตาร์ถามพลาวขมวดคิ้ว
"นั่นสินะ ทำไมมาอยู่ในป่าได้หว่า" เชลถามขึ้นอีกคน
"ลองเข้าไปดูหน่อยก็ไม่เสียหายนี่" แอนเดรียกล่าวพ และเดินไปที่ร้าน ทุกคนหันมามองหน้ากันก่อนจะเดินตามแอนเดรียไป
"ลุงครับ ที่นี่ร้านอะไรหรอครับ" แอนเดรียเดินเข้าไปถามลุงคนหนึ่งที่นั่งอยู่ในร้าน
"น..นี่ค..คือร้านอาวุธจ้ะน..หนู" ลุงแก่พูดหงึกๆหงักๆ กลัวว่าคางจะหลุดลงมา= ='
"ครับ งั้นพวกเราไม่รบกวนแล้วนะครับ" แอนเดรียกล่าวแล้วทำท่าจะเดินออกไป
"ด..เดี๋ยวสิน..หนู สนจ...ใจอยากจะด...ได้อาวุธไหม" ลุงแก่พูดอีกครั้ง แต่ก็ต้องเสียวคางจะหลุดออกมาอีกตามเคย
"อาวุธหรอ พวกเรามีแล้วน่ะครับ อีกอย่างพวกเราก็ไม่มีเงินด้วย" คราวนี้เป็นแบล็คสตาร์ที่พูดแทน
"ม..ไม่เป็นไร ลุงจ...จะทำให้ฟ...ฟรี" ลุงแก่พูดทำให้ทุกคนตะลึง
ทุกคนมองหน้ากัน ก่อนจะพยักหน้าพร้อมกัน
"ก็ได้ค่ะลุง ขอบคุณนะครับที่ช่วยเหลือพวกเรา" ลอลกล่าวพลางคลี่ยิ้มออกมา
"งั้นด...เดี๋ยววันน...นี้พวกหนูพ..พักที่บ้านลุงก่อนน...นะจ๊ะ" ลุงแก่พูดพลางเดินนำพวกเขาเข้าบ้านไป
"ช..เชิญตามสบายนะจ...จ๊ะ" ลุงแก่พูดและเดินออกไป
"แปลกแฮะ ข้างนอกบ้านดูเล็กๆ เก่าๆ โทรมๆ ห่วยๆ แต่ข้างในหยั่งกะปราสาท" แบล็คสตาร์โพล่งขึ้นเมื่ิอลุงแก่เดินออกไป
"อืม ฉันก็ว่างั้น มันดูแปลกๆ พิกลพิกล" แอนเดรียกล่าวเสริม
"อ้าวไฮ แล้วฮิตล่ะ" ลอลถามหญิงสาว เมื่อไม่เห็นฮิตยืนอยู่ข้างๆ
"อ๋อ ตานั่นน่ะหรอ นู่นแน่ะ" ไฮพูดพลางชี้ไปที่เตียง
"-*- หมอนี่ขี้เซาจัง" ลอลพูด ทุกคนมองฮิตแล้วก็หัวเราะคิกคัก
ทุกคนคุยกันจนลืมลุงแก่ที่จะทำอาวุธให้ สุดท้ายก็นอนหลับกันไปทุกคน
"จิ๊บๆๆ" เสียงนกดังก้องกังวาลไปทั่วป่า เมื่อขึ้นวันใหม่อีกครั้ง
"อ๊า~ เช้าแล้วๆ ทุกคนตื่นเถอะ" ลอลลุกขึ้นมา และปลุกคนอื่น
"เฮ้ย!! นีี่เราอยู่ที่ไหนเนี่ย" แบล็คสตาร์ตะโกนขึ้น เพราะตกใจกับเรื่่องที่เห็น ทุกคนมองไปรอบๆของตนเองก็พบกับสิ่งหนึ่ง
"นี่อะไรเนี่ย" ลอลหยิบของบางสิ่งขึ้นมา ทุกคนมองมันอย่างตกใจ และมองไปที่ข้างๆตนเอง ก็พบอาวุธชิ้นใหม่อีกเหมือนกัน
"นี่มันอะไรกัน งงไปหมดแล้วเนี่ย-*-" แบล็คสตาร์โพล่งขึ้นเพราะความงงที่เห็นอาวุธชิ้นใหม่มาอยู่กับพวกเขา
"พี่ลอลคะ มีกระดาษติดอยู่กับอาวุธพี่ค่ะ" โฮพูดเมื่อเห็นกระดาษติดที่ติดกับอาวุธของลอล
ลอลหยิบจดหมายขึ้นมาดูมันเขียนไว้ว่า
'ตกใจล่ะสิ ที่พวกเจ้านอนอยู่ในบ้านดีๆตอนเ้ช้ามาต้องมาอยู่ในป่า ข้าได้สร้างอาวุธชิ้นใหม่ให้แกพวกเจ้าแล้ว พวกเจ้าจงนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด และคนได้รับจดหมายนี้ คือหัวหน้าของกลุ่มพวกเจ้า อย่าลืมนะพวกเจ้าจงนำไปใช้มันให้เกิดประโยชน์สูงสุด'
from...เทพเวียร์พอนลอลอ่านให้ทุกคนฟังที่ลอลอ่านจบก็มองไปที่อาวุธของตนเอง
"ยังมีอีกแผ่นนึงแฮะ เป็นคำอธิบายเกี่ยวกับอาวุธน่ะ" ลอลพูดจบ ก็หยิบกระดาษขึ้นมาอ่าน
'แผ่นนี้เป็นคำอธิบายเกี่ยวกับอาวุธนะ
ไวไชน์(ฮิต)-ไวไชน์เป็นไวโอลินแห่งแสง ถ้าใช้ผิดพลาดอาจจะทำให้คนรอบข้างลำบากไปด้วย ไวไชน์มาจากคำว่า ไวโอลินออฟไชน์ ซึ่งแปลว่า ไวโอลินแห่งแสงนั่นเอง^O^
กันเดรส(แอนเดรีย)-กันเดรสเป็นปืนแห่งการทำลาย มันสามารถทำลายทุกสิ่งได้ในพริบตาเดียว กันเดรสมาจากคำว่า กันเดรสออฟเดรสทรอยซึ่งแปลว่า ปืนแห่งการทำลาย โฮะๆๆ
ชาร์พไนฟ์(มีด) และ บลาสท์คอล(ระเบิด) (ไฮ)- สิ่งนี้ จะเป็นสิ่งที่เจ้าใช้ฆ่าพวกสัตว์ประหลาด ของมีคมสิ่งนี้ ถ้าเจ้านำไปทำอะไรก็แล้วแต่ที่ไม่ใช่ฆ่าสัตว์ประหลาด มันจะมาฆ่าเจ้าเอง ชาร์พไนฟ์แปลว่ามีดอันแหลมคม บลาสท์คอล มาจากคำว่า บลาสท์คอลแล็พ แปลว่า ระเบิดแห่งการล่มสลาย
ไนฟ์แพร(แบล็คสตาร์)- มีคู่เล่มนี้ มีความแหลมคมเป็นที่หนึ่ง มันสามารถใช้ดับชีวิตคนได้ เพียงแค่จิ้มมีดนี้ลงไปเล็กน้อย เพราะมีดนี้มียาพิษฝังอยู่ในตัว มันจะออกริทเมื่อโดนเลือดจากภายนอก ไนฟ์แพร แปลว่ามีดคู่่ โฮะๆชื่อเชยล่ะสิ พอดีข้าขี้เกียจตั้ง-..-
แบรนด์แพร(เชล)- ดาบ2เล่มนี้ สามารถตัดหัวคนได้อย่างไร้จุดหมาย 
มันดูโบราณใช่ไหมล่ะ ดาบนี้น่ะเป็นดาบโบราณมาตั้งแต่สมัยที่โลกยังไม่เกิดแล้วหล่ะ พอดีของเจ้าข้าขี้เกียจทำ ก็เลยเอาดาบที่ฆ่าเก็บไ้ว้มาให้
เอนเชี่ยนสเตฟ(โฮ)- สิ่งนี้จะช่วยเพิ่มพลังเวทย์ให้เจ้า และพลังเวทของเจ้าจะโจมตีได้สูงขึ้น ข้าเห็นเป็นเด็กเลยสร้างของโบราณมาให้ หุๆๆข้าอิจฉาเจ้าน่ะ 
เอนเชี่ยนสเตฟแปลว่า ไม้เท้าโบราณ
มาถึงอันสุดท้าย อาวุธของหัวหน้า...
ซอร์ดดราก้อน(ลอล)- ซอร์ดดราก้อนเป็นดาบของพระเจ้ามังกร ซึ่งท่านให้ข้าเก็บไว้ใ้ช้ในยามจำเป็น ตอนนี้ข้าก็อายุเกือบจะเยอะแล้ว ข้าเลยไม่ค่อยได้ใช้ ข้าเลยมอบให้เจ้า ข้าลงเวทมนต์อาคมทั้งหลายแหล่ไว้ในดาบนี้ หวังว่าเจ้าจะใช้มันให้เกิดประโยชน์สูงสุด ลายน์เลน่า แชงกีล่า เจ้าคือผู้ปกป้องมวลมนุษย์ทั้งปวง...
อ๊ะข้าลืมบอก แบรนด์แพรแปลว่าดาบคู่นะจ๊ะ ไปล่ะบาย บ๊าย บาย Bye By๊e Bye'
By...เทพเวียร์พอนอีกแล้วนะจ๊า>O<ลอลอ่านจบ พวกเขาก็หยิบมันขึ้นมาและกำไว้แน่น ลอลเอามือมาวางไว้ตรงกลาง ทุกคนรู้ทันทีว่าลอลจะทำอะไร ทุกคนวางมือทับกัน ก่อนจะพูดพร้อมกันว่า
'เซเว่นคิลเลอร์' เทพได้ประทานอาวุธให้แก่พวกเขาแล้ว พวกเขาจะนำอาวุธนี้ไปใช้ประโยชน์ได้มากแค่ไหน ติดตามชมตอนต่อไป><"
