บทที่5 โอพีเรเตอร์ดาร์คเน็ส
ณ ในป่า"เฮ้อออ~ มืดซะแล้ว เราคงต้องพักกันที่นี่แล้วหล่ะ" แบล็คสตาร์กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย
"อืม ก็ดีเหมือนกัน ฉันก็เหนื่อยแล้ว" ไฮกล่าวขึ้น และหาที่พิง
"งั้นเราพักกันที่นี่ก่อน พรุ่งนี้ค่อยเดินทางต่อ" แอนเดรียพูดขึ้น ทุกคนพยักหน้าหงึกๆ
"แบล็คสตาร์มากับชั้นหน่อย" แอนเดรียเรียกแบล็คสตาร์
"มีอะไรหรอ" ชายหนุ่มถามขึ้นด้วยความสงสัย
"ไปเก็บไม้ เอามาก่อกองไฟ" แอนเดรียตอบแบล็คสตาร์และเดินนำไป
"หนูขอนอนข้างๆพี่ลอลนะคะ^^" เด็กสาวพูดพลางยิ้มแป้น
"ได้สิจ๊ะ" ลอลตอบน้องสาว พลางนั่งลงข้างๆต้นไม้
"อ๊ะ!! มากันแล้วล่ะค่ะ" โฮพูดขึ้นพร้อมวิ่งไปหาแอนเดรียกับแบล็คสตาร์
แต่ทว่า...
"กรี๊ดดดดด!!!!" เสียงโฮกรีดร้องเมื่อมีอะไรบางอย่างจับตัวเขาไว้
"!!!" ทุกคนมองหน้ากัน และวิ่งไปทางต้นเสียง
"หึๆๆ มาแล้วสินะ" สัตว์ประหลาดพูดขึ้น
"มาอีกแล้วหรอ เฮ้อน่าเบื่อจริง" ไฮกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด(ที่ไม่ได้นอนซักที) พูดเสร็จก็หยิบมีดขึ้นมา พร้อมวิ่งไปหาสัตว์ประหลาด
"เดี๋ยวไฮ!!" ลอลตะโกนสั่งไฮ ไฮจึงหยุดชะงักและมองมาทางลอล
"อะไรหรอ" ไฮถามขึ้นด้วยความสงสัย
"มานี่ก่อน" ไฮวิ่งมาที่เดิม "เจ้านี่มันไม่ใช่สัตว์ประหลาดธรรมดา" ลอลกล่าวขึ้นทำให้ทุกคนสงสัยเข้าไปใหญ่
"หึๆ เจ้ารู้แล้วสินะว่าข้าคือใคร วะฮ่าๆๆๆๆ" สัตว์ประหลาดกล่าวขึ้น พร้อมหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
"มันคือ...โอพีเรเตอร์ดาร์ึคเน็ส ผู้ควบคุมความมืดทุกอย่าง" ลอลกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
"ฮ่าๆๆ ถึงเจ้ารู้ไปก็ไร้ประโยชน์ เพราะข้าจะจัดการพวกแกในวันนี้แหล่ะ กรรรรร!!" ดาร์คเน็สพูดเสร็จ แล้วตรงมายังเป้าหมายที่จะจัดการ
"ย๊ากกกกก!!!" ลอลไม่ยอมแพ้เช่นกัน หญิงสาวตรงมายังเป้าหมาย
"เก๊ง" เสียงดาบกระทบกัน
"หึๆ เก่งนักรึ ย๊ากกกก!!" ดาร์คเนสพูดพลางต่อยไปที่ท้องของหญิงสาว
"อ๊อก!!" ลอลถูกต่อย จึงล้มลงไปกับพื้น เขากระอักเลือดออกมา
"กรี๊ด!! พี่ลอล ฮือๆๆ" น้องสาวของลอลร้องไห้ และวิ่งเข้ามาหาลอล
"อย่ายุ่งน่า ย๊ากกก!!!" ดาร์คเนสขัดขึ้น และปล่อยพลังใส่โฮ
"กรี๊ดดด!!! แอ๊ก!!!" ร่างของโฮกระแทกเข้ากับต้นไม้ต้นหนึ่ง
"ชักทนไม่ไหวแล้วนะ!!!" ไฮกล่าวขึ้นพร้อมวิ่งไปที่เป้าหมาย
"เก๊ง" เสียงเหล็กกระทบกันอีกครั้ง
"หึๆ ตายซะเถอะ" ดาร์คเน็สพูดเสร็จ ก็ปล่อยพลังอีกครั้งใส่ไฮ
"อ๊อก!!" ร่างหญิงสาวกระแทกเข้ากับตนไม้จังๆ
"♫♪♫♫♪" เสียงไวโอลินที่ดูมีพลังดังขึ้น
"อ๊ากกกก!!! ใครกันบังอาจมาเล่นไวโอลินแถวนี้ อ๊ากกกก!!!" ดาร์คเน็สร้องโหยหวน
เสียงไวโอลินยังดังอย่างต่อเนื่องไปเรื่อยๆ
"อ๊ากกกก!!! ฝากไว้ก่อนเถอะ แว๊บ!!" ดาร์คเน็สพูดเสร็จ ก็หายตัวไป
"เป็นยังไงกันบ้าง" ทุกคนที่เหลือวิ่งเข้ามาหาพวกที่บาดเจ็บ
"เดี๋ยวพาพวกที่บาดเจ็บไปรักษาที่ที่พักนะ" เชลกล่าวขึ้น ทุกคนพยักหน้า และพยุงพวกเขาไปที่พัก
พรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร และจะมีใครจากเขาไปไหม? ติดตามชมตอนหน้า-w-'
